บทที่ 217 ลอบเข้าไปในฐานซากุระ
ผู้คนล้วนเห็นแก่ตัวเย่เทียนก็ไม่มีข้อยกเว้นอย่างไรก็ตามเขาก็ไม่ค่อยพอใจกับการกระทําของชาวเกาะมากนักชาวเกาะต้องการที่จะทําลายฐานขนาดใหญ่ของชาวจีนซึ่งมีมนุษย์ด้วยกันอาศัยอยู่มากกว่า 10 ล้านคนหากฐานทัพใหญ่ถูกทําลายโดยสัตว์อสูรจะมีคนนับสิบล้านคนที่ต้องตาย
แม้ว่าฐานทัพระดับพิเศษจะได้รับข่าวแต่พวกเขาก็ไม่สามารถมาช่วยเหลือได้ทันชาวเกาะต้องการสังหารมนุษย์ด้วยกันมากมาย เพียงเพื่อทรัพยากรและมรดกเพียงเล็กน้อยเท่านั้น
“นอกจากสํานักของนายแล้วชาวเกาะคนอื่นๆในฐานซากุระมีทัศนคติต่อชาวจีนอย่างไร?”เย่เทียนถามฮารากิที่ถูกสะกดจิตอีกครั้ง
“ไม่เป็นมิตรพวกของเราเชื่อว่าชาวเกาะเป็นคนของสวรรค์ต้นซากุระเทพเจ้าเป็นหลักฐานที่ดีที่สุดแม้ชาวจีนจะมีจํานวนเยอะกว่า แต่ก็ไม่มีคุณสมบัติที่จะครอบครองดินแดนที่กว้างใหญ่หากไม่ใช่เพราะชาวเกาะของเรายังไม่พัฒนาอย่างเต็มที่และยังไม่ถึงเวลาที่จะเริ่มสงครามมิฉะนั้น
พวกเราคงจะบุกฐานทัพชาวจีนไปแล้ว
ฮารากิ ทาโร่ กล่าว
“รนหาที่ตาย!”
เย่เทียนตะโกนด้วยความโกรธ เขาอยากจะฆ่าฮารากิทาโร่ในตอนนี้เลย
แต่เขาต้องการข้อมูลเพิ่มเติมจากปากของฮารากิ การฆ่าเขาในตอนนี้นับว่าไม่คุ้มค่าครึ่งชั่วโมง
เย่เทียนถามสิ่งที่เขาต้องการและคัดลอกพรสวรรค์พันธสัญญา แห่งชีวิตและพรสวรรค์ซ่อนตัวของน้าจากนั้นเขาก็ฆ่าฮารากิทาโร่ในดาบเดียว
พรสวรรค์พันธสัญญาแห่งชีวิตอาจมีบทบาทสําคัญในบางสถานการณ์สําหรับพรสวรรค์ซ่อน
ตัวในน้ำแม้ว่าพรสวรรค์นี้จะเป็นเพียงพรสวรรค์ระดับสูงสุดแต่ก็มีประโยชน์มากมายในทะเลดัง
นั้นเย่เทียนจึงคัดลอกมัน
ในเวลาต่อมา เย่เทียนก็หลอมรวมพรสวรรค์ทั้งสองอย่างก่อนที่จะบินออกจากเกาะไปชายทะเลแห่งหนึ่งเย่เทียนเห็นจักรพรรดิจันทราที่รออยู่
“เยว่เอ๋อ ข้ากลับมาแล้ว!”
เย่เทียนเขากล่าวขณะบินไปหาจักรพรรดิจันทรา
“เป็นอย่างไรบ้าง?ตรวจสอบชัดเจนแล้วหรือไม่?”จักรพรรดิจันทรารีบถาม
เย่เทียนพยักหน้าเบาๆ”ผมรู้สถานการณ์ทั้งหมดแล้วต้นเหตุมาจากชาวเกาเขาชื่อฮารากิทาโร่มาจากฐานทัพพิเศษซากุระของชาวเกาะเขาสามารถควบคุมสัตว์อสูรทะเลระดับราชาได้เป้า
หมายของเขาคือส่งสัตว์อสูรระดับราชาน่าสัตว์อสูรทะเลจํานวนมากบุกมายังฐานทัพของชาวจีน
เพื่อช่วงชิงมรดกและทรัพยากรจากฐานทัพของชาวจีนและนํากลับไปเพื่อเพิ่มความแข็งแกร่งของชาวเกาะ!”
“เขาเป็นชาวเกาะ!”
จักรพรรดิจันทราไม่ชอบชาวเกาะดังนั้นสายตาของเธอจึงเต็มไปด้วยจิตสังหาร
“ท่านพี่ พวกเราควรจะสั่งสอนชาวเกาะเหล่านี้กันดีไหม?” จักรพรรดิจันทราเริ่มเอ่ยขึ้นเธอต้องการที่จะฆ่าชาวเกาะพวกนี้ให้หมด
เมื่ออยู่ต่อหน้าเย่เทียนจักรพรรดิจันทราเป็นหญิงสาวที่อ่อนโยนและมีเมตตาแต่ความจริงแล้วจักรพรรดิจันทราเป็นจักรพรรดิที่เด็ดขาดไม่รู้ว่ามีสัตว์อสูรและผู้ฝึกยุทธมากมายขนาดไหนที่
ตกตายไปภายใต้น้ำมือของเธอ
จักรพรรดิจันทราเป็นจักรพรรดินีอันดับหนึ่งในฐานจงไห่เธอเป็นนักรบหญิงที่แข็งแกร่งไม่มี
ใครที่กล้ายั่วยุเธอ เธอสร้างชื่อเสียงในสนามรบมาหลายครั้งหลายครา
ดังนั้นสตรีเช่นเธอจึงเป็นไปไม่ได้ที่จะขาดจิตสังหาร!
ไม่ต้องสงสัยเลยว่าชาวเกาะพวกนี้ได้กระตุ้นความโกรธของจักรพรรดิจันทราอย่างแท้จริง!
“เราต้องคิดให้ถี่ถ้วน ชาวเกาะพวกนี้ไม่ได้อ่อนแอ!”
เย่เทียนรีบอธิบายความแข็งแกร่งของฐานทัพซากุระให้จักรพรรดิจันทราฟังและเมื่อได้ยิน
ข้อมูลจากปากของเย่เทียนมันทําให้เธอตกใจมาก
ฮารากิ ทาโร่ เป็นเพียงระดับศักดิ์สิทธิ์แน่นอนว่าเขารู้เรื่องภายในไม่มากนักแต่จากข้อมูลที่เขารู้ก็เพียงพอที่จะทําให้ทุกคนต้องตกตะลึง
หากผลีผลามบุกไปยังฐานซากุระแน่นอนว่ามันอันตรายมากและเย่เทียนก็ยังมีอีกเป้าหมายหนึ่งซึ่งก็คือเขาต้องขโมยต้นซากุระเทพเจ้า
สิ่งมหัศจรรย์ไม่สามารถเก็บไว้ในอุปกรณ์มิติหรือมิติส่วนตัวได้ และต้นซากุระเทพเจ้านี้ก็มี
ขนาดใหญ่มาก การจะนํามันออกมานั้นยากเย็นแสนเข็ญเขาต้องวางแผนให้รอบคอบ
“เยว่เอ๋อ ผมวางแผนที่จะแอบเข้าไปในฐานซากุระคนเดียวคุณรู้ดีว่าด้วยพรสวรรค์ของผมการจะลอบเข้าไปในฐานซากุระไม่ใช่เรื่องยากถ้าคุณไปด้วยมันจะอันตรายเกินไปดังนั้นผมถึงตัดสินใจว่าจะไปยังฐานซากุระคนเดียว!”
เย่เทียนกล่าว
จักรพรรดิจันทราเข้าใจดีว่าวิธีการของเย่เทียนนั้นดีกว่าแม้เธอจะไปด้วยก็ไม่สามารถช่วยอะไรได้มากนัก
หลังจากนั้นอีกครึ่งเดือนครึ่งเย่เทียนพาจักรพรรดิจันทราตระเวนไปรอบๆชายฝั่งและได้ใช้พรสวรรค์ซ่อนตัวในน้ำพาจักรพรรดิจันทราลงไปสํารวจทะเลพวกเขาพบเห็นสิ่งมีชีวิตที่แปลกประหลาดมากมายนับไม่ถ้วน
หลังจากเสร็จสิ้นการเดินทางเย่เทียนก็พาจักรพรรดิจันทรากลับไปยังฐานจงไห่
จากนั้นไม่นาน เย่เทียนก็ออกจากฐานจงไห่และเตรียมที่จะข้ามทะเลไปยังฐานซากุระ 100 ปีก่อนพื้นที่ของเกาะนั้นมีขนาดเล็กมากแต่ในตอนนี้โลกขยายขนาดใหญ่ขึ้นหลายเท่าพื้นที่ของเกาะจึงมีขนาดใหญ่กว่าเดิมอย่างเทียบไม่ติดมันเทียบได้กับแผ่นดินใหญ่ของเมื่อ 100 ปีที่แล้ว
แต่สําหรับผู้ฝึกยุทธในปัจจุบันแม้พื้นที่บนเกาะจะขยายขนาดใหญ่กว่าเดิมมากแต่มันก็ไม่ใหญ่มากพอ
บนเกาะที่เป็นที่ตั้งของฐานซากุระยังมีฐานทัพพิเศษอีกสามแห่งและฐานทัพขนาดใหญ่อีกหลายสิบแห่งกระจายอยู่ทั่วเกาะ
ในฐานซากุระนั้นมีประชากร 9 ล้านคนซึ่งเกิดจากนโยบายส่งเสริมการคลอดบุตรเพื่อเพิ่มจํานวนประชากรมานานกว่า 100 ปีจากในช่วงเริ่มต้นของการเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่ฐานทัพซากุระมีประชากรเพียงไม่กี่แสนคน
ต่างจากพื้นที่ขนาดใหญ่ซึ่งเป็นถิ่นฐานของชาวจีนทําให้มีฐานทัพพิเศษจํานวนมากมันมีมากกว่ายี่สิบแห่งและยังมีฐานทัพใหญ่อีกจํานวนมากมาย
หลังจากมาถึงเกาะเย่เทียนก็เปลี่ยนเป็นสาวใส่ชุดที่ได้รับมาจากฮารากิทาโร่
“ถึงแล้ว!”
เย่เทียนมองไปยังฐานทัพขนาดใหญ่ที่อยู่ไม่ไกลและพึมพํา
ฐานซากุระของประเทศเกาะนั้นไม่เล็กเลยอีกทั้งยังมีค่ายกลขนาดใหญ่ที่ปกคลุมอยู่การจะเข้าไปโดยตรงแน่นอนว่าไม่สามารถทําได้
ดังนั้น
เย่เทียนล่องหนและตามผู้ฝึกยุทธจากเกาะเข้าไปในฐานทัพซากุระ
หลังจากนั้น
เย่เทียนเริ่มมองหาผู้ฝึกยุทธระดับจักรพรรดิเขาต้องแทนที่ผู้ฝึกยุทธระดับจักรพรรดิบางคน
เพื่อความสะดวกในแผนการที่เขาวางไว้
หลังจากสํารวจอยู่หลายวันเย่เทียนก็ตัดสินใจเลือกระดับจักรพรรดิชาวเกาะคนหนึ่ง
ระดับจักรพรรดิผู้นี้เป็นผู้ฝึกตนพเนจรไม่ได้สังกัดกองกําลังใดๆ ชื่อของเขาคือหลิวเซิงเหิง
นิสัยโหดเหี้ยมอํามหิตแต่ความแข็งแกร่งของเขาก็แข็งแกร่งมากเช่นกันจึงมีคนไม่มากนักที่กล้ายั่วยุเขา
เหตุผลที่เย่เทียนเลือกเขาก็เพราะชายคนนี้ไม่ได้ไปมาหาสู่ระดับจักรพรรดิคนอื่นมากนัก
อย่างมากเขาก็เข้าร่วมการประชุมระดับจักรพรรดิอีกทั่งเขาก็เป็นผู้เชี่ยวชาญในด้านดาบและครอบครองพรสวรรค์ด้านดาบระดับสูงสุด
ดังนั้นชายคนนี้จึงเป็นตัวเลือกที่ดีที่สุดคนอื่นจะไม่เคลือบแคลงหากเย่เทียนใช้ทักษะดาบระดับทองออกมา!
ในวันนี้
หลิวเซิงเหิงกําลังฝึกอยู่ในที่พักของตนเองทันใดนั้นหนามวิญญาณก็พุ่งทะลุฝ่ายค่ายกลและโจมตีหลิวเชิงเหิงโดยตรง
หลิวเซิงเหิงถูกสังหารในทันทีด้วยการโจมตีเพียงครั้งเดียว
หลังจากสังหารหลิวเซิงเหิงเย่เทียนก็ทําลายค่ายกลในที่พักของหลิวเซิงเหิงอย่างง่ายดาย
เนื่องจากประเทศเกาะขาดมรดกแม้แต่คฤหาสน์ของหลิวเซิงเหิงก็จัดวางค่ายกลระดับสูงไว้เท่านั้นมันไม่มีค่ายกลป้องกันหรือค่ายกลโจมตีใดๆมันเป็นเพียงค่ายกลซ่อนเร้นเท่านั้น
เมื่อเข้าไปในคฤหาสน์ของหลิวเซ็งเหิงเย่เทียนก็ทําลายศพอย่างรวดเร็วจากนั้นเขาก็ใช้
พรสวรรค์ในการปลอมตัวปลอมตัวเป็นหลิวเซิงเหิง
“พรุ่งนี้เราจะออกไปสํารวจต้นซากุระเทพเจ้าด้วยรูปร่างของหลิวเซิงเหิง!”
เย่เทียนพึมพําากับตัวเอง
วันรุ่งขึ้นเย่เทียนก็มุ่งหน้าไปยังสถานที่ที่ต้นซากุระเทพเจ้าตั้งอยู่
ต้นซากุระเทพเจ้านี้มีขนาดใหญ่มากมันมีความสูงประมาณ 300 เมตรตอนนี้ยังไม่ถึงฤดู
ออกดอกแต่ผู้ฝึกยุทธหลายคนก็มาสักการะต้นซากุระเทพเจ้านี้อย่างต่อเนื่องแต่ไม่มีใครที่สามารถเข้าใกล้ต้นซากุระได้เพราะที่นี้ถูกกําหนดเป็นเขตหวงห้ามพวกเขาจึงทําได้เพียงสักกา
ระต้นซากุระจากระยะไกล
เย่เทียนหยุดยืนอยู่ไม่ไกลจากต้นซากุระเขามองไปที่ต้นซากุระ และพบว่าใต้ต้นซากุระมีวิหารขนาดใหญ่ตั้งอยู่และภายในวิหารก็มีผู้ฝึกยุทธระดับจักรพรรดิมากกว่า 30 คนซึ่งหลายคนมีระดับการบ่มเพาะสูงกว่าจักรพรรดิขวานสงครามแต่พลังต่อสู้ของพวกเขานั้นไม่ได้สูงมากนัก
ถึงแม้ว่าพวกเขาจะมีพลังบ่มเพาะเหนือกว่าจักรพรรดิขวานแต่จักรพรรดิขวานต้องแข็งแกร่งกว่าแน่นอนด้วยพรสวรรค์พิเศษของจักรพรรดิขวานแน่นอนว่าคนเหล่านี้ไม่อาจเทียบกับเขาได้
“ต้นซากุระต้นนี้ไม่ธรรมดาเลย!”
เย่เทียนสังเกตอยู่เล็กน้อยก่อนจะขมวดคิ้ว