บทที่ 376
ภายใน นครหยก คลับส่วนตัวห้องสูทระดับผู้บริหาร เฟลิกซ์ เบลคลี และไซรัส คาร์นีย์ กำลังเคลิบเคลิ้มราวกับอยู่บนสวรรค์
มีสาวสวยงดงาม ทรวดทรงยั่วยวน กำลังนวดพวกเขาสองคนอยู่
เฟลิกซ์ปลื้มใจที่ผู้ติดตามของเขา ไซรัส ได้ทำเงินหลายร้อยล้านผ่านบริษัททางการเงินใหม่ของเขา ไซรัสอยากจะเอาใจเฟลิกซ์ด้วยการมานวดผ่อนคลาย
“เฟลิกซ์ ในฐานะที่ผมร่ำรวยแล้ว จะต้องขอบคุณเป็นอย่างสูง!” ไซรัสหัวเราะ เขากวักมือเรียกผู้หญิงคนหนึ่งมาพร้อมกับหยกไขมันแพะในมือของเธอ
ไซรัสยักคิ้ว “ผมได้ยินมาว่าคุณชื่นชอบหยก” เขาอธิบาย “ในตอนนี้ผมหาเงินมาได้ ผมขอซื้อหยกไขมันแพะมาให้กับคุณ”
“นั่นเยี่ยมไปเลย!” เฟลิกซ์พยักหน้า ผู้ติดตามช่างรู้ใจเขา ตลอดเวลาที่เลี้ยงดูมาไม่เสียเปล่า
เมื่อโทรศัพท์ดัง เฟลิกซ์จึงหยิบหยกมา
‘’เ-ี้ย แดร์ริล ดาร์บี้?’
เฟลิกซ์ลุกขึ้นนั่งอย่างขึงขังเขารับสาย หากพี่แดร์ริลโทรมา มันจะต้องเป็นเรื่องด่วนสำคัญ
“เฟลิกซ์” แดร์ริลขู่คำราม “ฉันเพิ่งจะรู้ว่านานชักจะเหิมเกริม แม้ผู้ติดตามของนายก็มาตั้งบริษัทผิดกฏหมาย ฉันพูดถูกไหม? นายกำลังหาเรื่องใส่ตัวใช่ไหม?”
“อะไร?” เฟลิกซ์สับสน เขาลังเล “พี่ดี… ไม่ ผมหมายถึง นายน้อยรอง ไม่สิ คุณดาร์บี้ ผมไม่เข้าใจ”
ก่อนหน้านี้แดร์ริลเตือนให้เขาเรียกเพียงแค่ คุณดาร์บี้
“นายไม่เข้าใจฉันเหรอ? นายมีผู้ติดตามชื่อไซรัส คาร์นีย์ เขามาหลอกลวงแม่ยายของฉัน ให้สูญเสียคฤหาสน์ไป ฉันให้เวลาแกสิบนาทีคืนเงินพวกเขามา ฉันจะรออยู่ที่โรงพยาบาล” แดร์ริลขู่อย่างเย็นชา และเขาวางสายในทันที
เฟลิกซ์เริ่มดึงสติกลับมาได้ เขาเตะไปที่หัวของไซรัส!
“เฟลิกซ์ อะไรกัน… เกิดอะไรขึ้น?” ไซรัสก็สับสนพอ ๆ กัน
“ไอ้แม่เ-็ด แกอยากตายรึยังไง? แกไปหลอกลวงคนมาเพื่อเงินไม่กี่ร้อยล้าน แกกล้ามานั่งสบายใจได้ยังไง?” เฟลิกซ์ตะโกนและต่อยไซรัส
ไซรัสแทบจะร้องไห้ขณะเขาสำลัก “ผมไม่ได้โกงพวกเขา แต่พวกเขาเป็นแค่คนธรรมดา!”
“ไอ้ห่า แกโกงแม่ยายพี่ดี เธอได้ขายคฤหาสน์ทั้งหลังทิ้งไป!”
ดี? ใครคือพี่ดี? ไซรัสงวยงง
เฟลิกซ์จับหัวเขาและตะโกนร้อง “พี่ดี คือผู้อาวุโสคนรองของตระกูลดาร์บี้ เขาคือคนที่ฉันสำนึกบุญคุณที่สุดในชีวิต! แกจะต้องรีบไปคืนเงินพวกเขาทั้งหมด!”
ไซรัสไม่เคยเห็นเฟลิกซ์เกรี้ยวกราดน่าหวาดกลัวได้ขนาดนี้มาก่อน เขารีบลุกขึ้นแต่งตัวและมุ่งหน้าไปโรงพยาบาล
ซาแมนธาและเรย์ยินพูดคุยกันอยู่ที่ทางเข้าของโรงพยาบาลก่อนจะมีรถ Land Rover มาจอดเทียบ
ไซรัส วิ่งเข้าหาฝูงชน
ซาแมนธาตะโกนเมื่อเห็นเขา “หมอนั่นคือคนที่เอาเงินของพวกเราไป!”
“ใช่! นั่นเขา!”
“เขามาที่นี่เพื่อเอาเงินมาคืนเรา!”
ทุกคนต่างสงเสียงเชียร์ ซาแมนธานั้นเบิกบานใจเป็นที่สุด เธอคล้องแขนเรย์และพล่าม “เธอนั่นสุดยอด! แค่โทรศัพท์กริ๊งเดียว ไซรัสถึงกับต้องมา!”
อะไร? เรย์ สับสน นี่มันเกิดอะไรขึ้น? พ่อของเขาไม่รู้จักแม้กระทั่งไซรัสหรือเฟลิกซ์ นอกเสียจากว่าพ่อของเขาจะหาทางติดต่อกับเฟลิกซ์ได้? มันจะต้องเป็นอย่างนั้นแน่นอน! เรย์นั้นมีรอยยิ้มกว้างฉีกออกมาจากหน้าของเขา
ไซรัสนั้นเหงื่อแตกไหลย้อย ขณะเขาเดินฝ่าเข้าไปหาฝูงชน เขากำบัตรเครดิตและคุกเข่าขอขมา “ผมขอโทษ ผมไม่ควรจะหลอกลวงเอาเงินของพวกคุณมาทั้งหมด ผมขอโทษ ผมมาที่นี่ก็เพื่อนำเงินมาคืนให้พวกคุณ ผมสัญญาผมจะไม่ทำผิดพลาดเหมือนเดิมอีก ตลอดไป!”
ฮ่าฮ่า! ดูไปที่สภาพของไซรัสสำนึกผิดกับการกระทำ ทุก ๆ คนต่างหัวเราะและสรรเสริญให้กับเรย์
เรย์ก้าวไปที่เขาและฉกบัตรเครดิตมาจากมือของเขา เขาดูแคลนไซรัสและกล่าว “ตราบใดที่นายรู้ตัวว่าทำผิด ครั้งหน้าฉันจะไม่มีความปราณีให้นาย!”
‘ใคร?’ ไซรัสสับสนกับคนที่กำลังพูดกับเขาอยู่ เขาไม่รู้จักกับเรย์ หรือว่าเขาจะเป็นเพื่อนของพี่ดี?
ไซรัสก็ไม่กล้าที่จะกล่าวถามในระหว่างเขาสำนึกผิดกับความผิดพลาด “ใช่ ใช่ ผมจะไม่มีวันทำมันอีกแล้ว! บัตรใบนี้ไม่ใด้มีเพียงแค่เงินทุนแต่ยังรวมถึงกำไรด้วย!”
ทุกคนถึงกับกล้ำกลืนด้วยความดีใจ!
ซาแมนธายิ้มแฉ่ง “ความดีความชอบทั้งหมดนั่นยกให้เป็นของเธอ!” เธอร้องเสียงหลง “เธอสุดยอดมาก โทรศัพท์เพียงแค่กริ๊งเดียวก็แก้ปัญหาได้ทันที ลูกสาวฉันน่าจะแต่งงานกับเธอแทน!”
ลิลี่เลือดขึ้นหน้าทั้งโกรธและอับอาย