ตอนที่ 44 ความฝัน
ทั้งหมดนี้เกิดขึ้นในชั่วพริบตา ตอนจบมาเร็วเกินไปเหมือนพายุทอร์นาโด ทําให้ผู้ชมตกใจจนอ้าปากค้าง
ทั้งสนามพลันเงียบเสียงลง คล้ายกับว่าเป็นการแสดงความยินดีอย่างเงียบๆให้กับหลิงเซียว
จากนั้นเสียงสนทนาก็พลันระเบิดออกมา
“บัดซบ! เยี่ยมมาก! ช่างเป็นการต่อสู้ที่ทรงพลังจริงๆ!”
“หลิงเซียวทรงพลังขนาดนั้นจริงหรือ?
“แต่น่าเสียดายที่เขาไม่มีวัฒธรรม เพียงแค่คําพูดเดียวของเขาทั้งโลกก็ถึงกับสั่นสะเทือน!”
” ก่อนหน้านี้ฉันคิดว่าหลิงเซียเป็นเพียงแค่ผู้เข้าแข่งขันที่ตลก ฉันไม่คิดเลยว่าเขาจะทรงพลังมากขนาดนี้”
หลังจากการโต้เถียงกัน เสียงปรบมือก็พลันดังขึ้นทั่วทั้งสนาม แม้แต่ผู้ดําเนินนายการกับผู้บรรยายของโจวก็ไม่มีข้อยกเว้น
ผู้ดําเนินราบการยิ้มและกล่าวว่า “การแสดงของหลิงเซียวช่างน่าทึ่งจริงๆ”
“ไม่ใช่แค่เรื่องของพลังการต่อสู้ แต่หลิงเซียวยังได้แสดงให้เราเห็นถึงรูปแบบการต่อสู้ของนักรบที่แท้จริง”
“นักรบไม่ควรพึ่งกําลังเพื่อที่จะชนะเท่านั้น มันควรเป็นการผสมผสานระหว่างกําลังและสติปัญญา วิธีการต่อสู้ดังกล่าวเป็นวิธีการต่อสู้ของนักรบที่แท้จริง” ผู้บรรยายโจวแสดงความคิดเห็น
ในขณะนี้ในที่สุดเขาก็เข้าใจการแสดงออกของหลิงเซียว
แม้ว่าหลิงเซียวจะต่อสู้กับผู้เข้าแข่งขันทั้ง 29 คน และยังสามารถเอาชนะคนกลุ่มใหญ่ได้ แต่มันก็ยังไม่ชัดเจนว่าผลการของการแข่งขันครั้งสุดท้ายจะออกมาเป็นอย่างไร
ผู้บรรยายโจวตัดสินใจแล้ว เขาจะเป็นหมาเลียของหลิงเซียวให้ถึงที่สุด
นอกจากนี้ยังสามารถเห็นได้ว่าหลิงเซียวก่อให้เกิดเงาทางจิตวิทยากับผู้บรรยายของโจวมากแค่ไหน
ผู้ดําเนินรายการพยักหน้าและยิ้ม “ขอแสดงความยินดีกับหลิงเซียว เป็นผู้ชนะในการต่อสู้ตะลุมบอนและได้รับ 30 คะแนน!”
ขณะที่เสียงของผู้ดําเนินรายการจบลงเสียงปรบมือก็ดังกระหึมขึ้นมา
เมื่อเห็นสิ่งนี้ หลิงเซียวก็อดหัวเราะไม่ได้และกล่าวว่า “อย่า…อย่า…อย่าหยุด อย่าหยุดปรบมือ!”
เมื่อเห็นท่าทางของหลิงเซียว ผู้ชมทั้งหมดก็เริ่มหัวเราะออกมาอย่างบ้าคลั่ง
หลิงเซียวนําความประหลาดใจและความสุขมาให้กับพวกเขามากเกินไป ซึ่งพวกเขาไม่เคยเห็นในเกมการแข่งขันไหนมาก่อน
คณะครูและนักเรียนของโรงเรียนมัธยมหนานเฉิงที่ 3 ต่างโห่ร้องด้วยความตื่นเต้น เมื่อครูใหญ่ที่อยู่ห่างไกลในหนานเฉิงเห็นผลลัพธ์ก็ถึงกับลูกมาเต้นระรื่นไปด้วยความตื่นเต้น
ปากของครูใหญ่พล่ามเรื่องไร้สาระ ” พระเจ้าอวยพรให้กับโรงเรียนมัธยมหนานเฉิงที่ 3 ของฉัน พระเจ้าอวยพรให้กับโรงเรียนมัธยมหนานเฉิงที่ 3 ของฉัน พระเจ้าอวยพรให้กับโรงเรียนมัธยมหนานเฉิงที่ 3 ของฉัน!”
เฉินลั่ว และ เฉินอี้อี้ ตะโกนออกมาด้วยความปิติเมื่อพวกเธอเห็นฉากนี้
“ ชนะ! พี่ชายของลูก หลิงเซียวชนะ!” เฉินลั่วอุทาน
ใบหน้าเล็กๆที่น่ารักของ เฉินอี้ เต็มไปด้วยรอยยิ้ม “พี่หลิงเซียว ดีที่สุด!”
หลิงเซียวที่กําลังเดินไปที่พื้นที่สัมภาษณ์ ย่อมไม่เห็นฉากที่เกิดขึ้นของเมืองหนานเฉิงโดยธรรมชาติ
ในไม่ช้า หลิงเซียวก็มายืนอยู่ในพื้นที่สัมภาษณ์ ในขณะเดียวกันพิธีกรก็รีบไปยังพื้นที่สัมภาษณ์ด้วยเช่นกัน
“ผู้เข้าแข่งขันหลิงเซียว คุณมีอะไรจะพูดเกี่ยวกับผลลัพธ์ดังกล่าวหรือไม่” พิธีกรกล่าวด้วยรอยยิ้ม
หลิงเซียวกล่าวว่า “อันที่จริง ผมแค่อยากจะนอนเฉยๆเพื่อชนะในตอนแรก แต่ผมไม่คิดว่ามันจะเกิดขึ้นจริงๆ!”
พีธีกรถึงกับสําลักน้ําลายหลังจากได้ยินคําพูดนั้น
ผู้ชมทั้งหมดหัวเราะอีกครั้ง หลิงเซียวตลกเกินไป
หลิงเซียวกล่าวต่อ “นี่คือการบอกความจริงกับผู้คนอย่างหนึ่ง…”
หลิงเซียวหยุดคําพูดกลางคัน พิธีกรก็แซวทันที ” หลิงเซียว ฉันแนะนําให้คุณหยุดคําพูดของคุณ มิฉะนั้น ฉันเกรงว่าผู้ชมทั้งหมดจะจมอยู่ในน้ําลาย”
หลิงเซียวกระพริบตาแล้วกล่าวว่า “นี่คือการบอกความจริงกับผู้คนอย่างหนึ่ง… คนเราต้องมีความฝัน แล้วถ้า… ถ้าเจอเกิดผีขึ้นมาจะเป็นยังไงนะ”
พัฟ!
แน่ใจนะว่าตัวเองเป็นผู้เข้าแข่งขัน ไม่ใช่ดาราตลก?
พี่ชายเราหัวเราะจนจะตายอยู่แล้ว อย่าบอกอีกนะว่าไม่ใช่ตัวตลกที่ลิงส่งมา!