ตอนที่ 57: คนรวยเอาแต่ใจ~

เหล่าทนายความเริ่มเล่นทวิตเตอร์กันอีกครั้ง

“ถึงจะดูหล่อ แต่น่าเสียดายที่จนไปหน่อย”

“หล่อกว่าพวกดาราอีก แต่ไม่มีเงินก็เท่านั้น!”

“ผู้ชายไม่มีเงิน ถ้าไม่มีเงิน ก็มีแต่โดนรังแกเท่านั้นแหละ

“ความรักจะเต็มไปด้วยพลังไม่ได้ถ้าไม่มีขนมปัง เราจะอยู่กับผู้ชายแบบนี้ได้อย่างไร”

“ลบเขาออกเลยเพื่อน! เขาไม่คู่ควรกับเธอ!”

“ใช่ ทนายของเราหลายคนเป็นทนายอาวุโสที่เก่งมาก รายได้ต่อเดือนมากกว่า 30,000 ถึง 400,000 หยวน ดีกว่าพนักงานส่งพัสดุนั่นตั้งเยอะ!!”

ทนายสาวเหล่านี้ชอบสิ่งที่สามารถจับต้องมากกว่า เดิมที่พวกเธอยังยกย่องเจียงเฉินอยู่ แต่เมื่อเห็นว่าเขานั้นเป็นเพียงพนักงานส่งพัสดุความคิดเดิมของพวกเธอก็หายไปทันทีเหลือเพียงความคิดเชิงลบเท่านั้น!

เหล่าทนายชายตาเป็นประกายพวกเขาสามารถปลุกความมั่นใจของตัวเองได้อีกครั้ง!

ฮ่าๆ?

แค่คนส่งพัสดุ มันจะเทียบอะไรกับพวกเขาได้บ้าง?

รอโดนเธอลบเพื่อนทิ้งได้เลย~

ใครจะรู้…

หลันหน่วนเยี่ยนกลับยิ้ม “ฉันคิดว่านี่ก็ไม่เลวนะ เพราะยังไงเขาก็มีอาชีพเป็นของตัวเอง”

ฝูงชนต่างแตกตื่น!

โอ้พระเจ้า!

“ส่งพัสดุแบบนี้เรียกว่าอาชีพได้ด้วยหรอ?”

เหล่าทนายเบิกตากว้าง!

หน่วนหน่วน เธอยังสติดีอยู่ไหม?

“หน่วนหน่วนเธอ ไม่คิดหน่อยหรอเขาเป็นค่คนส่งพัสดุเองนะ?”

ทนายความหญิงถามด้วยความประหลาดใจ

หลันหน่วนเยี่ยนยิ้มอย่างนุมนวลราวกับสายลมเย็นในยามค่ำคืนที่ดูทั้งสดชื่นและนุ่มนวล “ฉันคิดว่าสิ่งที่สำคัญที่สุดคือนิสัย และสิ่งที่สำคัญรองลงมาสำหรับคนสองคนก็คือความสัมพันธ์ ส่วนเรื่องเงิน ฉันไม่คิดว่ามันเป็นปัญหานะ”

เทพธิดาหลันหน่วนเยี่ยน เอาแต่ใจตัวเองมาก!

ทนายสาวที่ถามคำถามนี้ก็ยิ้มออกมา “ฮ่าฮ่าฮ่า เทพธิดาหลันหน่วนเยี่ยนของเราช่างน่าสมเพชเหลือกเกิน จะเลือกคู่ก็ไม่สนใจเงินถึงอย่างไรเธอก็มีเงินอยู่แล้วนิ”

อา~

นั่นสินะกำไรหยกเขียวจักรพรรดิก็คงพอบอกได้แล้ว ว่าเธอจะยังสนเรื่องเงินอีกไหม?

ในเวลานี้หวงกวนได้จัดการเตรียมการคดีของครูหยางเรียบร้อยแล้ว การที่ครูหยางจะพ้นผิดไม่มีปัญหาอย่างแน่นอน

แต่เขาก็ยังต้องอธิบายรายละเอียดให้กับเจียงเฉินฟัง เช่น เรื่องความคิดเห็นของคนทั่วๆไปในโลกออนไลน์ที่อาจจะมีผลหลังคดีสิ้นสุด ซึ่งมันไม่สามารถคุยกันผ่านโทรศัพท์ได้

ทนายหญิงคนหนึ่งที่เป็นแฟนตัวยงของเขา เธอได้ยินมาว่าวันนี้เขารับคดีมาคดีหนึ่ง เมื่อเธอเห็นเขาจึงเข้าไปถามเขาทันที

“วันนี้มีคดีอะไรหรอคะ?”

หวางกวนพูดอย่างเฉยเมย “คดีเล็กๆน่ะ อีกอย่างพวกคุณเห็นผู้ชายหน้าตาหล่อๆไหม เขาน่าจะสูงพอๆกับผม แล้วก็น่าจะอารมณ์ดีอยู่”

ผู้ชายหล่อ?

คนที่มีอารมณ์ดี?

“เมื่อกี้มีแต่คนส่งพัสดุนะคะ ไม่เห็นมีคนแบบนั้นเลย”

หวางเฉวียนอดไม่ได้ที่จะบ่นออกมา “โอ้ใช่ นั่นเขาท่านประธานเจียง เวลาที่เขาเบื่อๆ เขาจะชอบไปส่งพัสดุเล่น และเขาก็เป็นเจ้านายของพวกเธอ”

อะไรนะ?

ทนายได้ยินถึงกับอึ้ง!

“คุณหมายถึง? ชายหนุ่มรูปงามคนนั้นคือประธานเจียงในตอนนี้?”

“ประธานเจียงที่เป็นผู้ถือหุ้นลึกลับคนที่สองของบริษัทกฎหมายของเราหรอคะ?”

“พระเจ้า งานอดิเรกของประธานเจียงมันอะไรกัน เวลาเบื่อก็ไปส่งพัสดุเล่นเนี่ยนะ?”

ทนายความหญิงรู้สึกว่าพวกเธอเพิ่งจะพลาดโอกาสดีๆไป ถ้าพวกเธอรู้พวกเธอจะขอ WeChat ของท่าประธานสุดหล่อคนนี้ หรืออะไรซักอย่างไม่แน่ว่าในอนาคตพวกเธออาจจะมีโอกาศอะไรดีๆรออยู่!

ทนายความชายหลั่งน้ำตา เดิมทีพวกเขาคิดว่าเจียงเฉินเป็นแค่คนส่งพัสดุ แต่ตอนนี้คนส่งพัสดุนั่นกลายมาเป็นเจ้านายของพวกเขาแล้ว

ผู้ถือหุ้นรายใหญ่อันดับสองของสำนักงานกฎหมายเทียนกวน!

โอ้พระเจ้า!

เกิดอะไรขึ้นกับโลกนี้กัน!

ทำไมมันเล่นกับเราแบบนี้!

ราชา “จะตกใจอะไร พวกนายทุกคนเป็นทนายผ่านอะไรมาเยอะแล้วไม่ใช่รึยังไง”

เหล่าทนายแอบสาปแช่งเขาแบบลับๆทีละคน!

ใครมันจะไปสงบได้กัน!

ผู้ถือหุ้นรายใหญ่อันดับสองของสำนักงานกฎหมายนี้หมายความว่ายังไง ก็กองเงินเดินได้ยังไงล่ะ!!

ความหวังเดียวในหัวใจของทนายความชายก็พังทลายลงอย่างสมบูรณ์

ในเวลานี้ ครอบครัวของครูหยางก็ออกมาเช่นกัน

หยางตงเหิงจับมือมือกับทนายของเขา “ท่าประธานขอบคุณมากจริงๆครับ ผมต้องพึ่งคุณในศาลแล้ว”

หวังกวนยิ้ม “ไม่เป็นไรครับ คุณเป็นคนในครอบครัวของท่าประธานเจียงผมเลยถือว่าคุณเป็นคนในครอบครัวของผมด้วย”

หยางตงเหิงยิ้มด้วยความพึงพอใจ “โอ้ การที่ผมได้เจียงเฉินมาเป็นลูกศิษย์มันเหมือนกับผมได้พรจากสวรรค์จริงๆเลย”

“สุดยอด!”

ทุกคนช็อคอีกแล้ว!

เขาเป็นแค่ลูกศิษย์แต่ทำเพื่อครูขนาดนี้เลยหรอ นิสัยจะดีเกินไปแล้ว!

ทนายความเหล่านี้ต่างเห็นความซับซ้อนของคนในสังคมมาไม่น้อย บางทีต่อให้มีความสัมพันธ์ที่แน่นแฟ้นกว่านี้บางคนยังไม่คิดจะช่วยเลยด้วยซ้ำ!

แต่ประธานเจียงกับทำให้ขนาดนี้!

นี่ก็เพียงพอที่จะพิสูจน์แล้วว่านิสัยของประธานเจียงนั้นดีขนาดไหน!

หวางกวนยังต้องกล่าวชื่นชมเจียงเฉินว่า “คุณเจียงเป็นคนดีจริงๆ คุณหยาง ผมไม่สามารถติดต่อคุณเจียงได้ให้ผมเป็นคนส่งคุณกลับได้ไหมครับ”

หยางตงเหิงสะดุ้ง: “อ่า? มันน่าอายเกินไปครับ เราแค่เดินกลับได้ยังไงก็เถอะที่พักพวกเราอยู่ไม่ไกล”

หวางกวนยิ้มและกล่าวว่า “ไม่เป็นไรหรอกครับผมมีรถและผมก็สะดวกมาก คุณพักอยู่ที่ไหนหรอครับ”

หยางตงเหิงคิดอยู่ครู่หนึ่ง “มันเรียกว่าอะไรนะ ฉันลืมไปแล้ว ฉันรู้แค่ว่ามันมีห้องหลายร้อยห้อง ทะเลสาบ 5 แห่ง สระว่ายน้ำ 2 สระ และที่จอดรถขนาดใหญ่”

ทุกคนดูอึ้ง!

นี่ล้อเล่นเหรอ?

หลายร้อยห้อง 5 ทะเลสาบ 2 สระว่ายน้ำ?

มีที่จอดรถขนาดใหญ่?

นี่เขาคิดว่าตัวเองอยู่ในราชวังต้องห้ามรึยังไงกัน?

เมื่อเห็นว่าความจำของผู้เป็นพ่อไม่ค่อยดี หยางยี่ยี่จึงพูดออกไปแทน “มันคือหยางฉวน A เลขที่ 7 พี่เจียงเฉินก็อาศัยอยู่ที่นั่นค่ะ”

ประณามมัน!

ประณามมัน!

ทนายความชายหลายคนรีบเข้าไปหาข้อมูลที่อยู่นั้นบนเน็ตทันที และพบว่ามันคือราชวังโบราณกินพื้นที่กว่าหนึ่งตารางกิโลเมตร เมื่อพบอย่างนั้นมือถือของพวกเขาก็พากันหลุดออกจากมือกัน!

ราชวังนี้ทุกๆตารางนิ้วของมันก็มีค่าพอๆกับนิ้วทองคำแล้ว!

ตารางเมตรละ 6 หลัก!

แล้วราชวังนี้มีพื้นที่นับหมื่นตารางเมตร!

“ฮึก~~~”

ทุกคนถอนหายใจ!

ตะลึง!

แม้แต่พระราชาที่เคยเห็นโลกมาแล้วก็ยังต้องตกตะลึงในเวลานี้

พวกเขารู้แล้วว่าเจียงเฉินรวย แต่คาดไม่ถึงว่า…

เขาจะรวยมากขนาดนี้? !