กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 348
เคนเน็ธมองชาร์ลีตั้งแต่ศรีษะจรดเท้า ก่อนที่เขาจะหัวเราะเยาะและพูดไปว่า “นายเป็นลูกเขยที่ไร้ประโยชน์ของตระกูลวิลสันใช่ไหม?”
ชาร์ลีตอบไปเบา ๆ ว่า “ใช่ ผมเอง คุณมีอะไรให้ผมช่วยหรือเปล่า?”
เคนเน็ธ ตอบอย่างเย็นชาไปว่า “ที่ผ่านมาฉันได้ยินมาว่านายดูถูกและทำให้เวนดี้อับอายมากในอดีต ฉันจะค่อย ๆ ทำให้นายได้ชดใช้กับสิ่งที่นายทำกับเวนดี้!”
ชาร์ลีพยักหน้าก่อนที่เขาจะพูดอย่างเหยียดหยามกลับไปว่า “อ้อ เราไม่มีเวลาทั้งวันขนาดนั้นหรอก ถ้าคุณต้องการล้างแค้นให้เธอ คุณควรทำตอนนี้เลยดีกว่า”
ในตอนแรกเคนเน็ธคิดว่าเขาจะสามารถทำให้ชาร์ลีคุกเข่า และขอความเมตตาได้ หากเขาได้เปิดเผยตัวตนของเขา และพูดคำพูดที่ไร้ความปรานีกับเขาสักสองสามคำ อย่างไรก็ตาม เขาไม่ได้คาดคิดว่าเศษขยะอย่างเขา จะกล้าพูดกับเขาด้วยท่าทางที่ไม่สุภาพเช่นนี้! เคนเน็ธ ขบฟันก่อนจะพูดไปว่า “ไอหนุ่ม นายดูเป็นคนหยิ่งผยองและยังอวดดีเป็นอย่างมาก นายรู้ไหมว่าฉันเป็นใคร?”
ชาร์ลียิ้มเยาะก่อนที่เขาจะพูดไปว่า “คุณไม่ได้เป็นอะไรเลย นอกจากขยะสำหรับผม ผมไม่สนใจตัวตนของคุณหรอกนะ”
เคนเน็ธโกรธมากและพูดกลับไปว่า “แม้ว่าฉัน เคนเน็ธ วิลสัน จะไม่ได้มาจาก โอลรัส ฮิลส์ แต่ที่นี่ฉันก็มีชื่อเสียงและมีอำนาจมากเช่นกัน! นายเป็นคนแรกที่กล้าพูดกับฉันในท่าทีแบบนี้!”
ชาร์ลีทิ้งรอยยิ้มเหยียดหยาม ก่อนที่เขาจะจ้องเข้าไปในดวงตาของเคนเน็ธและพูดทีละคำว่า “ใน โอลรัส ฮิลส์ แม้ว่าคุณจะเป็นเสือ คุณก็จะต้องหมอบลงต่อหน้าผม แม้ว่าคุณจะเป็นมังกร คุณก็จะต้องก้มหัวให้กับผม เพราะผมคือ ชาร์ลี เวด เป็นมังกรตัวจริงหนึ่งเดียวใน โอลรัส ฮิลส์!”
เคนเน็ธรู้สึกตกใจกับการจ้องมองที่เฉียบคมของชาร์ลี เขาต้องบังคับตัวเองให้สงบสติอารมณ์และเรียกสติตัวเองกลับมา ก่อนที่เขาจะเยาะเย้ยกลับไปว่า “เวนดี้พูดถูก! นายไม่ได้เป็นเพียงเศษขยะที่ชอบคุยโอ้อวดเท่านั้น! นายคิดว่าคนอย่างนายจะเป็นมังกรได้จริง ๆ เหรอ? นายกำลังทำให้ฉันขยะแขยงจริง ๆ! ในสายตาของฉัน นายไม่ได้เป็นอะไรเลยนอกจากหนอนเท่านั้น!”
หลังจากนั้นเคนเน็ธก็มองไปที่แคลร์อย่างตั้งใจ ก่อนที่เขาจะยิ้มและพูดว่า “คุณแคลร์ครับ ผมได้ยินเรื่องความสวยงามของคุณมานานแล้ว ในที่สุดผมก็ได้เห็นคุณด้วยตาตัวเอง ผมต้องยอมรับจริง ๆ ว่าคุณสมควรได้รับการขนานนามว่าเป็นความสวยงามที่แท้จริง ผมไม่เข้าใจว่าทำไมคุณถึงอยากใช้ชีวิตที่เหลืออยู่กับสามีที่ไร้ประโยชน์ของคุณคนนี้ ทำไมคุณไม่มาติดตามผมแทนล่ะ? ผมจะไม่ทำร้ายคุณและผมจะทำให้คุณแน่ใจว่า คุณจะมีอนาคตที่ดีกว่านี้อย่างแน่นอน!”
หลังจากที่เขาพูดเสร็จ เคนเน็ธก็ชี้ไปที่เวนดี้ก่อนที่เขาจะพูดกับแคลร์ว่า “ดูสิ เวนดี้ตกลงที่จะติดตามผมและเป็นผู้หญิงของผม และผมยังให้เงินเธอห้าล้านดอลลาร์เป็นเงินค่าขนมของเธอด้วยนะ ถ้าคุณยอมเป็นผู้หญิงของผม ผมจะให้คุณสิบล้านดอลลาร์!”
แคลร์จ้องไปที่เคนเน็ธก่อนที่เธอจะพูดด้วยความโกรธว่า “คุณมันไร้ยางอายมาก!”
เคนเน็ธหัวเราะในขณะที่เขาพูดต่อว่า “แม้ว่าผมอาจจะไร้ยางอายไปหน่อย แต่ผมรับรองได้เลยว่า เวลาผมอยู่บนเตียงผมยังแข็งเเรงดีอยู่ รับรองได้เลยว่าคุณจะต้องตกหลุมรักผมอย่างแน่นอนหลังจากใช้เวลานอนกับผมหนึ่งคืน!”
ชาร์ลีไม่สามารถทนต่อไปได้อีก เขายกมือขึ้นชกหน้าเคนเน็ธอย่างไร้ความปรานี!
ผัวะ!
เคนเน็ธทรุดลงกับพื้นทันทีที่ชาร์ลีชกเขา
จมูกของเขาหักและเขายังสูญเสียฟันหน้าไปสี่ซี่ด้วยหมัดเพียงครั้งเดียว
ทันใดนั้น ทุกคนที่อยู่ในห้องโถงก็เพ่งความสนใจไปที่เคนเน็ธที่กำลังนอนอยู่บนพื้นด้วยความเจ็บปวด
คงไม่มีใครคาดคิดมาก่อนว่า จะมีใครกล้าชก เคนเน็ธ วิลสัน จริง ๆ!
บุคคลนี้ไม่เพียงแต่เป็นประธานของ โมเดสเวย์ กรุ๊ป แต่เขายังเป็นประธานหอการค้าอีกด้วย เขามีสถานะที่สูงมาก และเขายังเป็นคนที่มีอำนาจและร่ำรวยมากอีกเช่นเดียวกัน ใครบังอาจชกเขาต้องเหนื่อยกับการมีชีวิตอย่างแน่นอน!
ในขณะเดียวกัน เคนเน็ธซึ่งนอนอยู่บนพื้นเลือดทั่วใบหน้าชี้นิ้วไปที่ชาร์ลี ขณะที่เขาตะโกนออกมาด้วยความเจ็บปวดและโกรธมากว่า “แก! ไอ้เศษขยะ! แกกล้าชกฉันจริง ๆ อย่างนั้นเหรอ! ฉันจะฆ่าแก!”
ชาร์ลีตอบกลับไปว่า “ผมไม่ได้ชกคุณอย่างเดียวนะ แต่ผมจะกำจัดคุณไปให้สิ้นซากอีกด้วย!”
ทันทีที่เขาพูดจบชาร์ลีก็ยกขาขึ้นแล้วเหยียบไปที่เป้าของเคนเน็ธ ก่อนจะพูดว่า “ประธานวิลสัน คุณไม่ได้บอกว่าคุณชอบใช้เวลากลางคืนกับผู้หญิงหรอกเหรอ? จากนี้ไปคุณก็บอกลาผู้หญิงได้เลย!”