บทที่ 302 ทางเลือกของจอมจักรพรรดิผู้เหี้ยมหาญ เก้าตายหนึ่งรอด!
ด้วยทางเลือกทั้งสองย่อมจะต้องมีสองผลลัพธ์ตามปกติ
ตัวเลือกแรก ก็คือการเปิดเผยกระแสพลังของผู้กุมชะตาที่ซุกซ่อนอยู่ภายในพลังของตัวเอง
ทําให้วิถีแห่งฟ้าของพิภพนี้รับรู้และล่าถอยออกไปยกเลิกทัณฑ์สวรรค์ทั้งหมดและก้าวข้ามไปสู่เขตแดนใหม่อย่างมั่นคงและปลอดภัย
ตัวเลือกที่สองก็คือการซ่อนของขวัญวิถีแห่งเต๋ากระแสพลังผู้กุมชะตาไม่ยอมให้วิถีแห่งฟ้าดินนี้รับรู้และส่งทัณฑ์สวรรค์ที่มีพลังมากขึ้นลงมาทําลายร่างกายของตนเองยิ่งกว่าเดิมเพื่อให้
ได้รับระดับพลังยุทธ์ที่สูงยิ่งกว่าและเป็นมรดกที่ทรงอํานาจยิ่งกว่า
โดยทั่วไปแล้ว ในพหุภพไร้ขอบเขตนับไม่ถ้วนนั้นเมื่อผู้กุมชะตาก้าวข้ามไปแล้วสิ่งมีชีวิตที่มีความใกล้ชิดสนิทสนมกับเขาที่สุดนั้น ส่วนใหญ่จะเลือกตัวเลือกแรก
ไม่ว่าอย่างไรแม้ว่าผู้กุมชะตาจะประสบความสําเร็จอันยิ่งใหญ่ คนสนิทของเขาก็ไม่จําเป็นต้องแข็งแกร่ง
ด้วยความคิดนี้เป็นธรรมดาที่การเลือกก้าวข้ามไปด้วยตัวเลือกแรกย่อมปลอดภัยกว่าสําหรับตัวเลือกที่สองนั้นยังไม่มีใครทดลองเลย
ไม่ว่าอย่างไร พวกเขาก็เป็นคนสนิทของผู้กุมชะตาตัวตนของพวกเขาก็จะสูงขึ้นตามไปด้วย
แม้ว่าจะมองไปยังพหุภพไร้ที่สุดทั้งหมดก็ยังนับได้ว่าเป็นตัวตนที่ยิ่งใหญ่
ด้วยความสัมพันธ์ที่ลึกล้ำและสนิทสนมอย่างยิ่งกับผู้กุมชะตา ย่อมไม่มีปัญหากับการขอจักรวาลหลายแห่งจากผู้กุมชะตากลายเป็นเจ้าแห่งจักรวาลเหล่านั้นและครอบครองทุกสิ่งสําหรับอายุขัยนั้น มีสมบัติแห่งสวรรค์ไร้ที่สุดวัตถุดิบแห่งพิภพนับอนันต์อยู่ในพหุภพ แม้ว่าผู้ที่ได้มาภายหลังนั้นจะไม่สามารถบรรลุผู้กุมชะตาได้แต่ด้วยความช่วยเหลือจากสมบัติแห่งสวรรค์
วัตถุดิบแห่งพิภพมากมาย ย่อมไม่มีปัญหาที่จะอยู่รอดในกลียุคหมื่นปี
สําหรับผู้ที่ได้มาภายหลังกลียุคหมื่นปีนั้นสามารถถือได้ว่าเป็นเพียงอายุขัยไร้ที่สุดสนุกกับอายุขัยไร้ที่สุดปกครองหลายจักรวาล กลายเป็นเจ้าแห่งจักรวาลครอบครองทุกสิ่งด้วยทางเลือกเช่นนี้ ใครจะเลือกก้าวข้ามเขตแดนแบบเสี่ยงชีวิต?
อย่างไรก็ตามหากเลือกตัวเลือกที่สองแม้จะมีผู้กุมชะตาอยู่เขาก็จะไม่สามารถเข้าไปยุ่งเกี่ยวได้
ไม่ว่าอย่างไร พลังแห่งของขวัญนั้นถูกมอบให้โดยวิถีแห่งเต๋าการไม่เปิดเผยพลังของตัวเองปิดกั้นการรับรู้ของวิถีแห่งฟ้าชักนําทัณฑ์สวรรค์ลงมา ทั้งหมดนี้ล้วนอยู่ในขอบเขตที่วิถีแห่งเต๋าได้เปิดทางให้
ในทํานองเดียวกันเมื่อเป็นของขวัญจากผู้กุมชะตาการไม่เปิดเผยพลังของตัวเองชักนําทัณฑ์สวรรค์ลงมาเมื่อถึงจุดนี้แล้วย่อมไม่สามารถเปลี่ยนแปลงได้
แม้ว่าผู้กุมชะตาจะดํารงอยู่ ก็ไม่สามารถเข้าไปแทรกแซงภัยพิบัติ เปลี่ยนแปลงผลลัพธ์ของภัยพิบัติเหล่านี้ได้
เพราะนี่คือเจตจํานงของวิถีแห่งเต๋า กฎที่วิถีแห่งเต๋าตั้งไว้!
ในเมื่อเลือกที่จะซ่อนพลังของตนเอง ชักนําทัณฑ์สวรรค์ลงมา ย่อมไม่สามารถขอความช่วยเหลือจากภายนอกใดๆได้อีกต่อไป และต้องเอาตัวรอดจากทัณฑ์สวรรค์นี้ด้วยตัวเองเท่านั้น
หากว่ารอดพ้นจากทัณฑ์สวรรค์ได้ย่อมจะได้รับผลตอบแทนที่มากขึ้นเป็นปกติและเขตแดนพลังยุทธ์ก็ย่อมพัฒนาขึ้นอย่างมาก
แต่ถ้าล้มเหลวจากทัณฑ์สวรรค์เป็นธรรมดาที่จะถูกกําจัดไม่มีความเป็นไปได้ที่จะฟื้นคืนชีพต่อให้มีผู้กุมชะตาอยู่ ก็อย่าแม้แต่จะคิดที่จะเปลี่ยนสวรรค์
เพราะร่างมนุษย์นั้นรองรับกระแสพลังของวิถีแห่งเต๋าไว้ถ้าหากสิ้นชีวิตมันจะแฝงไปด้วยกรรมที่แม้แต่ผู้กุมชะตาก็ไม่สามารถยุ่งเกี่ยวได้!
เว้นแต่บรรพบุรุษแห่งวิถีในตํานานจะปรากฏขึ้นจึงจะสามารถย้อนทวนวิถีแห่งเต๋าสร้างจักรวาลขึ้นใหม่ได้
ยิ่งไปกว่านั้น ไม่ต้องพูดถึงผู้กุมชะตาแม้ว่าเซียนต้นกําเนิดมาเอง ก็ยังไม่มีทางออกและตอนนี้จอมจักรพรรดิผู้เหี้ยมหาญก็ได้เผชิญกับตัวเลือกดังกล่าว
สองเส้นทาง หนึ่งในนั้นไม่หลีกเลี่ยง และอีกหนึ่งเป็นตรงกันข้าม
นางจะเลือกเส้นทางไหน
ฉินปูไม่ได้รอนาน
ไม่เกินอึดใจก่อนที่จอมจักรพรรดิผู้เหี้ยมหาญจะได้เลือก
แม้ว่านางจะยังไม่เข้าใจว่าเกิดอะไรขึ้น แต่พลันมีพลังมหาศาลออกมาจากร่างกายของนางอย่างไม่มีวี่แวว
และการตระหนักรู้ก็ผุดขึ้นมาในใจของนาง และนางก็รู้ว่านางกําลังเผชิญกับทางเลือกสองทางและในเวลาไม่นานจอมจักรพรรดิผู้เหี้ยมหาญก็ได้ตัดสินใจ
ก้าวข้ามไปอย่างง่ายๆ งั้นรึ?
แสงระยิบระยับที่เต้นไปมาจากจอมจักรพรรดิผู้เหี้ยมหาญเผยให้เห็นถึงความแน่วแน่
ในสายตาของนางเหมือนจะเห็นร่างที่ไม่แยแสสิ่งใดประดุจฟ้าดิน
เป้าหมายของนางคือการตามให้ทัน
ตอนนี้ ได้เห็นช่องว่างระหว่างพวกเขาได้กว้างขึ้นจนน่ากลัวอย่างหาที่เปรียบมิได้
อย่างไรก็ตาม จอมจักรพรรดิผู้เหี้ยมหาญไม่ย่อท้อกับสิ่งนี้ มีแต่ความมุ่งมั่นอันไร้ที่สุดในหัวใจไม่ช้าก็เร็วนางจะตามทันเขามุ่งมั่นที่จะตามรอยเท้าของฉินมู่ไปด้วยแรงบันดาลใจอันสูงส่งของจอมจักรพรรดิผู้เหี้ยมหาญนี้จะเลือกเส้นทางสะดวกสบายนั้นได้อย่างไร
ไม่ต้องสงสัยเลยว่านางต้องเลือกเส้นทางที่สอง!
“บูม!”
ตรวนสยบราชันเก้าสีลอดออกมาจากอากาศจู่โจมทําลายมิตินับพันล้านลี้ให้แตกสลายไปสู่ความว่างเปล่า
ราชันบรรพบุรุษนิรันดร์ราชันดอกบัวและคนอื่นๆแม้ว่าพวกเขาจะอยู่ห่างออกไปหลายล้านลี้แต่เมื่อเห็นตรวนเก้าสีที่ครอบงําประดุจมังกรยักษ์ด้วยความปรารถนาที่จะมีชีวิตรอด ต่างพากันเหน็บหนาวเข้าไปถึงในหัวใจ!
ร่างกายและจิตวิญญาณมีความรู้สึกเซื่องซึม ราวกับถูกแช่แข็ง
“ตรวนเก้าผนึกราชันเซียนนิรันดร์ยากที่จะต้านทาน!!”
ราชันบรรพบุรุษนิรันดร์สูดหายใจเข้าลึกๆเสียงของเขาเปี่ยมไปด้วยความเคร่งขรึม
แม้กระทั่งเขตแดนพลังยุทธ์ในระดับเขาก็ยังเปี่ยมไปด้วยอันตรายไม่รู้จบอยู่ในใจของเขาในตอนนี้
ราชันบรรพบุรุษนิรันดร์มีความรู้สึกว่าหากตรวนเก้าผนึกราชันเซียนนิรันดร์ตกใส่เขาในตอนนี้
แม้ว่าจะเป็นตัวเขาเองก็ถือได้ว่าเป็นหายนะ
ไม่ต้องพูดถึงตอนที่เขาก้าวข้ามมาเป็นราชันเซียนนิรันดร์เมื่อก่อน หากตรวนเก้าผนึกราชันเซียนนิรันดร์ตกใส่เขาตอนนั้นเขาจะต้องตายอย่างแน่นอน!
และตอนนี้หญิงชุดขาวผู้นี้ขณะที่ก้าวข้ามเข้าสู่เขตแดนราชันเซียนนิรันดร์และได้พบกับตรวนเก้าผนึกในตํานานสําหรับนาง นี่ย่อมเป็นจุดจบอย่างแน่นอน!