บทที่ 262 ผมมียาวิญญาณหยินหยาง
หลัวซิวอดหัวเราะออกมาไม่ได้ “ผมว่าคุณเข้าใจผิดแล้ว ผมไม่ได้ต้องการเรียกราคาเพิ่ม”
“งั้นคุณต้องการอะไร จากค่าตอบแทนที่ฉันรับปากคุณ เพียงพอที่จะแลกกับน้ำแร่วิญญาณ 15 หยด”
“คุณต้องการน้ำแร่วิญญาณ เพื่อกลั่นยาวิญญาณหยินหยาง อันที่จริงกลั่นยาวิญญาณหยินหยาง 1 เม็ด ใช้น้ำแร่วิญญาณแค่ 5 หยดก็พอแล้ว” หลัวซิวเอ่ยขึ้น
“ฉันรู้ แต่……”
ไม่รอให้ชิวลั่วสุ่ยพูดจบ หลัวซิวโบกมือตัดบท “คุณจะบอกว่า ให้ปรมาจารย์กลั่นยาระดับ6 มาช่วย จึงต้องใช้วัตถุดิบ 3 ชุดใช่ไหม ถ้าผมให้ยาวิญญาณหยินหยางคุณ 1 เม็ดล่ะ”
“คุณมียาวิญญาณหยินหยางเหรอ” สีหน้าชิวลั่วสุ่ยฉายแววสงสัย ถ้าได้ยาวิญญาณหยินหยางมาเลย ก็ดีน่ะสิ เพราะ水月宗เชิญปรมาจารย์กลั่นยาระดับ6 มา นอกจากต้องใช้วัตถุดิบ 3 ชุด ยังต้องจ่ายค่าตอบแทนอื่นๆ ราคาสูงมาก
“ผมไม่มีหรอก” หลัวซิวส่ายหน้า “แต่มีคนสามารถกลั่นยาได้ คุณก็น่าจะเคยได้ยิน ผมยังมีอีกสองตัวตน ปรมาจารย์กลั่นยาระดับ4 และปรมาจารย์ค่ายกลขั้น4”
ระหว่างที่พูด หลัวซิวเอาตรานักกลั่นยาของตัวเองออกมา ส่วนตรานักค่ายกล เขายังไม่ไปยืนยันที่แก๊งนักค่ายกล
เมื่อชิวลั่วสุ่ยได้ยิน ก็เข้าใจความหมายของหลัวซิวทันที “ข่าวลือบอกว่าคุณมีอาจารย์ลึกลับอยู่คนหนึ่ง คุณยอมให้ผู้อาวุโสคนนั้นช่วยกลั่นยาให้เหรอ”
“ใช่” หลัวซิวยิ้มแล้วพยักหน้า แต่ผมต้องได้ค่าตอบแทนก่อนส่วนหนึ่ง
“คุณต้องการอะไร” ชิวลั่วสุ่ยถามขึ้น
“ภูตอัคคี……”
ไม่ว่าจะเป็นค่ายกล การหลอมอาวุธ หรือกลั่นยา ล้วนเป็นเส้นทางเดียวกับการฝึกยุทธ์ การแบ่งแยกแดนใหญ่แต่ละแดน ล้วนแบ่งแยกอย่างชัดเจน
พูดกันเรื่องกลั่นยา ปรมาจารย์กลั่นยาระดับ4 นอกจากระดับการกลั่นยาจะถึงระดับ4 ผลการฝึกตนของตัวเอง ก็ต้องถึงแดนฝึกจิต ถึงจะกลั่นยาระดับ4 ได้
นี่เป็นสิ่งที่ทุกคนรู้กันอยู่แล้ว แต่ก็ใช้ว่าจะทำลายไม่ได้
อย่างเช่นนักยุทธ์ที่แดนระดับต่ำ สามารถฆ่านักยุทธ์แดนระดับสูงได้ ผลการฝึกตนของนักกลั่นยาไม่เพียงพอ สามารถใช้ไพ่ไม้ตายอื่นๆ มากลั่นยาระดับที่สูงกว่า
ในนี้วิชากลั่นยาเป็นปัจจัยสำคัญที่สุด เหมือนกับวิชายุทธ์สำคัญกับนักยุทธ์
นักยุทธ์ระดับล่างที่ฝึกวิชาระดับสูง สามารถเอาชนะนักยุทธ์ระดับสูง ที่ฝึกวิชาระดับล่างได้ ในทางกลับกันนักกลั่นยาที่เชี่ยวชาญวิชากลั่นยาระดับสูง ถึงผลการฝึกตนพลังจิตแท้ของตัวเองไม่เพียงพอ ก็สามารถกลั่นยาระดับสูงได้
หลัวซิวเป็นหนึ่งในเคสพิเศษ
สำหรับโลกยุทธ์ เขาหลอมรวมลูกแก้วความเป็นตายดั้งเดิม ฝึกตนวงล้อชีวิตแห่งเหล่าเทวเทพ ทำความเข้าใจผังกฎดั้งเดิมทั้งเก้า ในแดนฝึกจิต เขาใช้ไพ่ไม้ตายหลากหลายวิธี พละกำลังในตอนนี้ แทบจะทัดเทียมได้กับผู้แข็งแกร่งราชายุทธ์ธรรมดา
ในโลกการกลั่นยา เขามีความทรงจำและประสบการณ์ในการเป็นปรมาจารย์กลั่นยาระดับมหาจักรพรรดิยุทธ์ขั้น9เชี่ยวชาญวิชาการกลั่นยาโบราณ ที่ปัจจุบันได้สูญหายไปแล้ว สามารถก้าวข้ามขีดจำกัดความรู้ทั่วไป ใช้ผลการฝึกตนฝึกจิต กลั่นยาระดับ5 ออกมาได้
แต่เรื่องการข้ามระดับ ใช่ว่าจะไร้ขีดจำกัดใด บางทีปรมาจารย์แดนฝึกจิต สามารถต้านทานราชายุทธ์ได้ แต่ถึงจะเก่งกาจขนาดไหน ก็ไม่สามารถต้านทานผู้แข็งแกร่งระดับจักรพรรดิยุทธ์ได้ เพราะระยะห่างมากเกินไป เกินข้อจำกัดของขอบเขต
ดังนั้น จากความสามารถของหลัวซิวในตอนนี้ ความเป็นจริงไม่สามารถกลั่นยาระดับ6 ได้
ส่วนอาจารย์ลึกลับเบื้องหลังเขาอะไรนั่น เป็นแค่สิ่งสมมุติเท่านั้น
แต่ทว่าหลัวซิวกลับไม่คิดว่ายาระดับ5 เป็นข้อจำกัดของตัวเอง ถ้าได้ภูตอัคคีฟ้าดิน อาศัยวิชากลั่นยาโบราณที่เขาเชี่ยวชาญ มั่นใจเป็นอย่างมากว่าจะกลั่นยาวิญญาณหยินหยาง ที่เป็นยาระดับ6 ได้!
ดังนั้นเขาจึงให้ชิวลั่วสุ่ยจ่ายค่าตอบแทนมาล่วงหน้า เพราะเกี่ยวกับข้อมูลภูตอัคคี
“ถ้าคุณได้ภูตอัคคี แล้วไม่ให้ยาวิญญาณหยินหยางกับฉันล่ะ” ชิวลั่วสุ่ยขมวดคิ้วถาม
“คุณเลือกได้แค่เชื่อใจผมเท่านั้น” หลัวซิวยิ้มแล้วยักไหล่
น้ำแร่วิญญาณอยู่ในมือเขา เขามีสิทธิ์เป็นใหญ่ เว้นเสียแต่อีกฝ่ายจะไม่ต้องการยาวิญญาณหยินหยาง ไม่งั้นคงเลือกได้แค่รับปากเขาเท่านั้น
……
ยังมีเวลาอีกช่วงหนึ่ง กว่าแดนปริศนาจะปิด เปิดครั้งหน้า ก็ต้องรออีกหลังจาก 30 ปี อีกทั้งอัจฉริยะที่อายุไม่เกิน 30 ปีเท่านั้น ถึงจะเข้ามาได้
ในชีวิตคนหนึ่ง มีโอกาสเข้าแดนปริศนาเพียงครั้งเดียว แน่นอนว่าหลัวซิวไม่อยากพลาดโอกาสนี้ ต้องใช้เวลาที่มีอยู่อย่างจำกัด หาแหล่งสมบัติให้มากกว่านี้
เวลาผ่านไปสองเดือนแล้ว ปรมาจารย์ฝึกจิต 130 กว่าคน ที่เข้ามาในแดนปริศนา หายไปเกือบครึ่ง ในนี้คนของตำหนักจื่อกับราชวงศ์ตระกูลฝาน ที่ตายเพราะเงื้อมมือหลัวซิว รวมกันประมาณหลายสิบคน
นอกจากส่วนหนึ่ง ที่โดนนักยุทธ์ฆ่าตาย ยังมีหลายคนที่เข้าไปในพื้นที่เสี่ยง ระหว่างทางที่หาแหล่งสมบัติ
พื้นที่ที่มีพลังหยินสุดขั้วรุนแรง จะเกิดสมบัติขึ้นง่าย ขณะเดียวกันก็มีอันตรายอยู่มากมาย ไม่ว่าจะเป็น วิชาห้ามค่ายกลโบราณ หรือไม่ก็วิญญาณ ศพเดินได้ที่แข็งแกร่ง ซึ่งมีพลังทัดเทียมได้กับระดับราชายุทธ์
ในพื้นที่รกร้างอันกว้างใหญ่ หลัวซิวเห็นศิษย์สำนักเสวียนหยางสองสามคน หนึ่งในนั้นเป็นหนุ่มที่ชื่อหยวนหง เคยเป็นตัวแทนสำนักเสวียนหยาง มาชวนเขาไปเป็นพวก
บนตัวของพวกหยวนหง มีบาดแผลเล็กน้อย เหมือนผ่านการเข่นฆ่ากันมา
“ศิษย์พี่หลัวก็หาถ้ำปริศนาเหมือนกันเหรอ” หยวนหงถาม
“ถ้ำปริศนางั้นเหรอ” หลัวซิวสีหน้าสงสัย มองปี้เซียนเสว่กับชิวลั่วสุ่ย ที่อยู่ข้างๆ หญิงสาวทั้งสองส่ายหน้า เป็นการแสดงว่าตัวเองไม่รู้
เห็นสีหน้าของหลัวซิว หยวนหงรู้ว่าเขาไม่รู้ถึงการมีอยู่ของถ้ำปริศนา
“ถ้ำปริศนาไม่ใช่ความลับใหญ่อะไรหรอก ราชวงศ์ตระกูลฝาน ที่ประเทศเทียนหวูของพวกนาย รวมไปถึงสำนักเสวียนหยางของเรา อีกทั้งตำหนักจื่อ สำหนักฉางเหอ ล้วนรู้จักถ้ำปริศนาโบราณ” หยวนหงพูดอธิบาย
ก่อนหน้านี้ถึงปี้เซียนเสว่ นับว่าเป็นคนราชวงศ์ตระกูลฝาน แต่จากฐานะของเธอ ไม่มีใครแจ้งเรื่องถ้ำปริศนาให้ทราบ ชิวลั่วสุ่ยก็ไม่เคยได้ยินพวกโถวโจว่จวิ้น พูดถึงเรื่องนี้
เห็นได้ชัดว่าถ้ำปริศนาโบราณแห่งนี้ ถึงไม่ใช่ความลับใหญ่อะไร แต่เป็นความลับที่ค่อนข้างสำคัญของสี่อำนาจใหญ่แน่นอน
นี่ทำให้หลัวซิวมองหยวนหงอย่างสงสัย ความลับแบบนี้ ทำไมอีกฝ่ายถึงมาบอกตัวเอง
เมื่อเห็นแววตาสงสัยของหลัวซิว หยวนหงยิ้ม แล้วพูดว่า “ถึงฉันไม่บอกศิษย์พี่หลัว แค่พี่เดินต่อไปข้างหน้า ก็จะเห็นที่ตั้งของถ้ำโบราณแล้ว”
“ในเมื่อมีถ้ำโบราณ ทำไมพวกนายไม่เข้าไปล่ะ” หลัวซิวถาม