บทที่ 447 พวกแกสมควรตาย
บทที่ 447 พวกแกสมควรตาย
หลูชิงหยวนขมวดคิ้วทันทีที่เห็นอีกฝ่ายใช้ยาพิษ
“พิษที่เราเอามาครั้งนี้มีจำกัด อย่าเอาไปใช้กับพวกขี้ข้าเลย!”
“ไม่ต้องห่วง มันเป็นแค่พิษที่ทำให้ง่วง ใช้ไปเถอะไม่ต้องเสียดาย”
ราชาพิษตอบกลับอย่าไม่ใส่ใจ
ภายในอาคารของบริษัทเครือฮ่าวหราน
“โอ้ เหมือนวันนี้ผู้จัดการหวังจะยุ่งมากเลยนะ ฉันเห็นเข้าเดินเข้าออกบริษัทหลายครั้งแล้ว”
“ว่ากันว่าเป็นเรื่องบริษัทอสังหาฯ จื่อจินน่ะ…”
ด้านในโถงอาคาร พนักงานต้องรับหญิงหน้าตาดีสองคนกำลังพูดคุยกันอยู่
ขณะที่ผู้คนที่มาติดต่องานต่างนั่งรออย่างเงียบ ๆ โถงอาคารเงียบสงบอย่างมาก
แต่จู่ ๆ เสียงดังสนั่นก็ดังขึ้นทำลายความเงียบ!
“เพล้ง!”
เงาร่างสองเรากระเด็นไปชนกับกระจก ทำให้ประตูกระจกพังครืนทันที!
นอกจากเศษซากกระจกแล้วยังมีเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยสองคนนอนกระอักเลือดอยู่บนพื้น!
ตอนนั้นเอง ชายชุดดำสองคนก็เดินเข้ามาในอาคาร!
“อะไร…”
เมื่อผู้หญิงที่อยู่ในโถงอาคารเห็นเศษกระจกและเลือด พวกเธอก็กรีดร้องอย่างตื่นตระหนก
“ฮ่า ๆ ไอ้พวกริ้นไร รนหาที่ตายจริง ๆ”
พลังวิญญาณปรากฏขึ้นที่มือของราชาพิษ ขณะกวาดสายตามองทุกคนในโถงอาคาร!
“มีใครอยากลองดีอีกไหม?”
เขาสามารถเอาชนะเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยสี่สิบห้าสอบคนได้อย่างง่ายดาย ดังนั้นเขาจึงไม่กังวลสักนิด!
เป็นหลูชิงหยวนที่ห้ามอีกฝ่ายไว้
“ระวังตัวแล้วรักษาพลังวิญญาณไว้ให้มากที่สุดเถอะ อวี้ฮ่าวหรานไม่ใช่คนที่จะจัดการได้ง่าย ๆ มันสามารถฆ่าหัวหน้าแก๊งต่าง ๆ ได้ด้วยตัวคนเดียว บางทีมันอาจบรรลุขอบเขตก่อรากฐานแล้วก็ได้!”
“ฮ่า ๆ โอเค! ผมจะตามคุณไปเงียบ ๆ”
ราชาพิษพยักหน้า จากนั้นหันมองพนักงานต้อนรับหญิงสองคนพร้อมเลียริมฝีปากอย่างอดไม่ได้
“ถ้างานนี้เสร็จแล้วนายอย่าห้ามฉันแล้วกัน!”
“อืม ไปกันเถอะ”
หลูชิงหยวนไม่ได้คัดค้าน ทั้งสองเดินผ่านโถงอาคารไปอย่างรวดเร็ว
บนทางเดิน พนักงานหลายคนรับรู้ถึงความโกลาหลที่เกิดขึ้นในโถงอาคารและต้องการไปดูให้เห็นกับตา แต่เมื่อมาถึงพวกเขาก็พบกับชายชุดดำท่าทางลึกลับสองคน!
รอยเลือดที่เปื้อนเสื้อผ้าของทั้งสองคนทำให้เหล่าพนักงานต่างวิ่งไปซ่อนตัวด้วยความสยดสยอง
ขณะเดียวกัน ถวนถวนวิ่งออกมาจากห้องเปียโน
“เดี๋ยวก่อน! ถวนถวนอย่าวิ่งสิ มองทางข้างหน้าด้วย”
หลิวว่านฉิงวิ่งตามออกมา
“ครูหลิววิ่งเร็ว ๆ สิคะ หนูอยากกินไอศกรีม”
เด็กน้อยไม่ทันสังเกตถึงความผิดปกติบนโถงทางเดิน เธอหันไปมองข้างหลังพร้อมตะโกนด้วยรอยยิ้ม
“จุ๊ ๆ! เป็นเด็กน่ารักสดใสดีจริง ๆ!
ทันใดนั้นเสียงแหบแห้งที่ทำให้หลายคนต้องสั่นกลัวก็ดังขึ้น!
เมื่อหันกลับไปมองข้างหน้า เธอเห็นชายชุดดำสองคนกำลังจ้องมองมาที่ตัวเอง!
เมื่อได้ยินอย่างนั้น ถวนถวนจึงก้าวถอยหลังอย่างไม่รู้ตัว
“เอ๋? ทำไมไม่ไปแล้วล่ะ?”
หลิวว่านฉิงวิ่งตามมาติด ๆ เมื่อเห็นเด็กหญิงถอยหลังสองก้าว เธอจึงถามด้วยความประหลาดใจ
“ครู…”
ถวนถวนมองชายชุดดำสองคนด้วยสายตาหวาดกลัว
“ถวนถวน…”
หลิวว่านฉิงมองตามสายตาของอีกฝ่ายและพบว่าเด็กน้อยกำลังจ้องชายชุดดำสองคนอยู่!
“พวกคุณเป็นใคร?!”
ไม่นานเธอก็รวบรวมสติแล้วดึงถวนถวนไปซ่อนไว้ข้างหลังตัวเอง ด้วยเสื้อคลุมของคนทั้งสองเปื้อนรอยเลือด เธอจึงตกใจอย่างมาก
ตอนนั้นเองเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยเจ็ดแปดคนก็วิ่งมาหยุดอยู่ที่ข้างหลังหลิวว่านฉิง!
“นายพาคุณหนูหนีไปก่อน! พวกเราจะหยุดสองคนนั้นเอง!”
เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยรู้อยู่แล้วว่าเกิดอะไรขึ้นในโถงอาคาร ตอนนี้พวกเขาวิ่งไปข้างหน้าหลิวว่านฉิงและถวนถวนด้วยท่าทางกล้าหาญ
เมื่อเห็นอย่างนั้น ราชาพิษก็อดเยาะเย้ยไม่ได้
“น่าสมเพช พวกแกได้ตายสมใจอยากแน่!”
หลังจากพูดจบ ร่างกายของเขาก็หายวับไปโดยไม่รอให้อีกฝ่ายตอบโต้!
“ตูม ตูม ตูม!”
ด้วยคลื่นพลังวิญญาณไม่กี่ระลอก เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยเหล่านั้นก็ถูกซัดออกไปชนกับกำแพงทางเดินทั้งสองข้าง!
เหล่าเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยต่างกระอักเลือดออกมาไม่หยุด ขณะที่ราชาพิษยิ้มเยาะก่อนก้าวไปข้างหน้า แต่ทันใดนั้นดูเหมือนเขาจะนึกบางอย่างขึ้นได้!
“เดี๋ยวนะ! พวกมันเรียกเธอว่าคุณหนูใช่ไหม?”
เขาหันใบหน้าซูบเซียวมองถวนถวนด้วยสายตาชั่วร้าย!
“จุ๊ ๆ โชคดีจริง ๆ!”
“แกจะทำอะไร!”
ถึงหลิวว่านฉิงจะรู้สึกกลัวในใจ แต่เธอก็ยังคงกางมือออกเพื่อป้องกันถวนถวน
แต่ราชาพิษบรรลุขอบเขตก่อรากฐาน เธอจะต้านทานเขาได้ยังไง?
“ไสหัวไป!”
แค่โบกมือเล็กน้อย พลังวิญญาณก็พุ่งออกไปหาหลิวว่านฉิง ทำให้ร่างเธอกระเด็นไปไกลทันที!
แม้จะไม่ได้ตกกระทบพื้นอย่างแรง แต่เธอเป็นเพียงผู้หญิงธรรมดาเท่านั้น ซึ่งนั่นทำให้กระดูกซี่โครงของเธอหักสองสามซี่!
เธอหมดสติไปทันที!
“ฮ่า ๆ! นังหนู เธออยู่ในกำมือฉันแล้ว!”
ราชาพิษคว้าคอเสื้อแล้วยกถวนถวนที่กำลังตื่นตระหนกขึ้นอย่างง่ายดาย!
“คน…คนเลว ฮือฮือ…หนูจะไปหาพ่อ…”
เด็กน้อยตะโกนพร้อมร้องไห้สะอึกสะอื้นไม่หยุด!
“อย่ากลัวเลยหนูน้อย เดี๋ยวฉันจะพาเธอไปหาพ่อเอง! แต่เธอคงต้องทรมานสักหน่อย!”
ราชาพิษแสดงท่าทีโหดเหี้ยม ควันพิษสีดำในมือเขาพวยพุ่งเข้าไปในร่างอีกฝ่ายทันที!
จากนั้นควันพิษสีดำอีกระลอกก็ลอยเข้าไปในร่างเด็กน้อยเช่นกัน!
เมื่อเห็นว่าถวนถวนมีสีหน้าเจ็บปวด ราชาพิษก็หัวเราะอย่างพึงพอใจ
“ฮ่า ๆ แม้แต่เทพก็ช่วยเธอจากพิษสองชนิดนี้ไม่ได้! หนูน้อย อย่าเพิ่งเน่าตายล่ะ!”
“ฮือฮือ…พ่อจ๋า…”
ถวนถวนไม่เคยเจอเหตุการณ์แบบนี้มาก่อน เด็กน้อยจึงหวาดกลัวเป็นอย่างมาก!
“เอาล่ะ พอเถอะ! รีบพาเด็กคนนี้ไปหาอวี้ฮ่าวหรานได้แล้ว!”
สายตาของหลูชิงหยวนอัดแน่นไปด้วยความสุข
“ฉันอยากให้ลูกสาวที่น่ารักสดใสของมันกลายเป็นศพเน่า! ฉันต้องใช้วิธีนี้เท่านั้นถึงจะแก้แค้นมันได้!”
องค์กรอสรพิษของเขาต้องทำงานอย่างหนักเพื่อความอยู่รอด แต่กลับถูกอีกฝ่ายจัดการอย่างไม่รู้ตัว แล้วจะไม่ให้เขาแค้นมันได้ยังไง!
ขณะเดียวกันอวี้ฮ่าวหรานที่นั่งอยู่ในห้องทำงานที่ชั้นบนสุดของอาคารก็รู้สึกสังหรณ์ใจไม่ดี!
มีบางอย่างไม่ถูกต้อง!
จู่ ๆ เขาก็รู้สึกเจ็บปวดอย่างบอกไม่ถูก!
หลังจากเปิดใช้เนตรเทวะ เขาจึงสามารถเห็นทุกเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในอาคารเครือฮ่าวหราน
หลังจากสำรวจภายในอาคาร อวี้ฮ่าวหรานก็ตกตะลึงเมื่อเห็นชายชุดดำสองคน! ลูกสาวเขายังถูกจับตัวอีกด้วย!
ทั้งสองคนบุกเข้ามาในอาคารอย่างรวดเร็วโดยใช้เวลาเพียงสองสามนาทีเท่านั้น
ทันใดนั้นเสียงโทรศัพท์มือถือก็ดังขึ้น
“ประธานอวี้… เกิดเรื่องร้ายแล้วครับ! มีคนบุกเข้ามาในอาคาร เจ้าหน้าที่ของเราไม่สามารถสกัดพวกมันไว้ได้!”
“ตึง!”
เสียงดังสนั่น!
โต๊ะทำงานที่ทำจากไม้ถูกอวี้ฮ่าวหรานทำลายจนแตกเป็นชิ้น ๆ ในพริบตา!
ขณะนี้ห้องทำงานเต็มไปด้วยควันดำทะมึน พลังวิญญาณภายในร่างกายพลุ่งพล่านจนเขาแทบควบคุมไม่อยู่!
“เวรเอ๊ย!”
เขาคำรามพร้อมรีบรุดออกไปราวกับไทแรนโนซอรัสในร่างมนุษย์!
“ตึง!”
ประตูห้องทำงานไม่สามารถต้านแรงอันมหาศาลได้ มันจึงกระเด็นออกไปก่อนที่เขาจะแตะต้องมันซะอีก!
อวี้ฮ่าวหรานเดินออกไปอย่างรวดเร็วราวกับสายฟ้า!
เขาใช้ความเร็วหนึ่งร้อยเมตรต่อหนึ่งวินาที!
หลังจากเวลาผ่านไปเพียงยี่สิบวินาที เขาก็เดินลงบันไดไปแล้วกว่ายี่สิบชั้น
ตู้ม!
เมื่อร่างเขาหยุดลง เสียงดังสนั่นก็ดังขึ้น ทันใดนั้นพื้นใต้ฝ่าเท้าของเขาจึงกลายเป็นหลุมลึก!
“พวกแกสมควรตาย!”