บทที่ 390
‘’ม่’ แดร์ริลกรีดร้องอยู่ในใจ หน้าของเขาบูดบึ้ง เด็กสาวคนนี้คือของแสลงสำหรับเขา ‘ทำไมเธอถึงมาอยู่ที่นี่?!’
เด็กสาวคนนี้คือ ควีนนี่ การ์ฟิลด์ ญาติห่าง ๆ ของลิลี่ เธอจะมาเยี่ยมลิลี่ทุก ๆ ปี
ควินนี่เป็นเด็กสาวที่น่ารักและจิตใจดีมาก เธอไม่เคยดูแคลนแดร์ริล และมีสัมมาคารวะกับเขามาตลอด
‘ควีนนี่ การ์ฟิลด์’ สองคำนี้กระตุกแดร์ริลเป็นอย่างมาก เธอคือฝันร้าย เมื่อไหร่ก็ตามที่เธอมาเยี่ยม เธอมักจะสั่งให้แดร์ริลทำอาหารตามที่อยากจะกิน ถ้าหากเขาไม่ทำตามเธอจะมีอารมณ์ฉุนเฉียว
แดร์ริลไม่สามารถจะขัดขืนได้
และอีกอย่าง ญาติของลิลี่คนนี้ค่อนข้างซุกซน มันจะมีบางครั้งที่เธอโทษแดร์ริลสำหรับของที่เธอทำพัง แดร์ริลนั้นไม่สามารถทำอะไรได้
“ควีนนี่ ทำไมเธอถึงมาอยู่ที่นี่?” ลิลี่ตะลึงและยังชื่นใจ เธอเดินเข้าไปหาพร้อมกับรอยยิ้ม
“ลิลี่,แดร์ริล พวกพี่กลับมาแล้ว!” ควีนนี่กระโดดออกจากโซฟา โผสวมกอดลิลี่ “ลิลี่ พี่สวยขึ้นเยอะเลย” เธอกล่าวชม
เธอกอดรอบเอวของลิลี่ “หุ่นพี่ก็เย้ายวนมากกว่าเดิมด้วย”
ในสายตาของควีนนี่ ลิลี่เปรียบเหมือนดั่งพี่สาวของเธอ พวกเขาชอบหยอกล้อเล่นกัน
ลิลี่หน้าแดง “แหม่ เธอก็เพิ่งจะเข้ามหาลัย ช่วยทำตัวสมวัยหน่อย!”
ลิลี่มีความสุขล้มหลาม เธอคิดถึงควีนนี่ การที่ไม่เจอกันมาร่วมครึ่งปี มันช่างวิเศษที่เธอโผล่มาที่บ้าน
ควีนนี่ชายตามองแดร์ริลและขบขัน “หนูก็ไม่ได้เจอพี่ชายมาครึ่งปี พี่ดูหล่อเหลาขึ้นเยอะเหมือนกันนะเนี่ย!”
“เธอก็ด้วย ยังน่ารักเหมือนเคยนะ!” เขายิ้ม
แดร์ริลรู้สึกค่อยข้างเสียดาย เขาคิดว่าจะใช้เวลาสองสามวันนี้ทำความรู้จักกับลิลี่ให้มากขึ้น ไม่แน่พวกเขาอาจจะได้นอนค้างคืนด้วยกัน แต่ตอนนี้ที่ควีนนี่มาเยี่ยมเธอ ควีนนี่คงอยากจะนอนร่วมเตียงเดียวกับลิลี่
ลิลี่มองควีนนี่ด้วยความรัก และกล่าวถาม “เธอควรจะอยู่ที่โรงเรียนไม่ใช่รึยังไง? ทำไมเธอถึงมาอยู่ที่นี่?”
ควีนนี่พยักหน้ากล่าวตอบ “วิชาของหนูค่อนข้างจะพิเศษ เมื่อคนอื่นเขาเล่าเรียนกันของหนูจะหยุดแทน”
ลิลี่พยักหน้า ไม่ได้ซักถามต่อ พวกเขาเปลี่ยนหัวข้อสนทนา หญิงสาวคุยกันคงไม่พ้นเรื่องดาราและเครื่องสำอางค์
ห้องนั่งเล่นระงมไปด้วยเสียงพูดคุยระหว่างเธอทั้งสอง แดร์ริลไม่ขัดจังหวะ นั่งฟังบทสนทนาระหว่างพวกเธออยู่ข้าง ๆ
ควีนนี่หัวเราะและกล่าวกับแดร์ริล “มาช้อปปิ้งกับพวกเราสิ!”
แดร์ริลถอนหายใจ จากนั้นก็พยักหน้า ควีนนี่รักการช้อปปิ้ง เมื่อไหร่ที่พวกเขาได้ไปช้อปปิ้ง พวกเขาใช้เวลาไม่น้อยกว่าครึ่งชั่วโมงเลือกดูของ แดร์ริลปวดหัวทันทีที่นึกถึง อย่างไรก็ตามเขาไม่มีทางเลือก เพราะควีนนี่เป็นญาติคนโปรดของลิลี่
“เย้ ไปกันเลย!” ควีนนี่กระโดดขึ้นจากโซฟา และส่งเสียงเชียร์
สิบนาทีต่อมาพวกเขาก็มาอยู่ที่ ถนนคนเดินธงแดง มันคือถนนที่ยุ่งมากที่สุดในเมืองตงไห่ เมื่อพวกเขามาถึงถนนยังมีคนพลุกพล่าน ควีนนี่เบิกบานมากเมื่อมาถึง เธอมักจะหยุดเข้าไปชมทุก ๆ ร้าน แม้แต่แผงลอยเล็ก ๆ ก็ไม่พ้นสายตาของเธอ
“ลูกกวาด! ฉันไม่ได้กินมานานมาก!”
“ซื้อเลย”
“ร้านนี้มีกระเป๋าออกมาใหม่”
“เอาเลย”
เมื่อพวกเขามาถึงห้างสรรพสินค้า ดวงตาควีนนี่ส่องเป็นประกาย มีป้ายขนาดใหญ่ยักษ์อยู่เหนือทางเข้า “อะไร? วง ETM มาที่นี่? มันจะต้องล้อฉันเล่นแน่เลย!” ควีนนี่ประหลาดใจเอามือบังแก้ม
ETM คือวงเกิร์ลกรุ๊ปที่ได้รับความนิยมล่าสุด ควีนนี่ชื่นชอบพวกเขา ใครจะไปคาดคิดว่าวันนี้เธอจะมีโอกาสได้เจอตัวเป็น ๆ ?
แดร์ริลขบขันเมื่อเห็นควีนนี่ตื่นเต้น มันมีกลุ่มผู้ชมและดนตรีเสียงดังกำลังเล่นอยู่ด้วย ดูเหมือนว่าวงนี้กำลังขึ้นแสดงอยู่
ลิลี่อุทาน “ฉันก็ชอบวง ETM เหมือนกัน! เพลงของพวกเขาดีมาก!”
ควีนนี่จูงมือลิลี่และกล่าว “พี่ก็ชอบเหมือนกันหรอ? ไปกันเลย! ไม่แน่เราอาจจะได้ลายเซ็นนะ!”
“ไปกันเลย!” ลิลี่พยักหน้า เธอก็ปลาบปลื้มพอ ๆ กัน
อย่างไรก็ตามแดร์ริลนั้นพูดไม่ออก ทำไมถึงพวกเธอชื่นชอบศิลปินพวกนี้? เขาทำอะไรไม่ได้นอกจากจะเดินตามหลังพวกเธอเข้าไปในฝูงชนเช่นกัน
บทที่ 389