ในสายตาของหยางฟงผู้นำของสี่ตระกูลใหญ่เป็นเหมือนมด และไม่มีอารมณ์เปลี่ยนแปลงบนใบหน้าของเขา
ทันใดนั้นหลิวซิงก็เริ่มสงสัยเกี่ยวกับตัวตนของหยางเฟิงมากขึ้น
ทั้งตัวของหยางเฟิงดูเหมือนจะถูกปกคลุมไปด้วยผ้าคลุมลึกลับ ทำให้มองไม่เห็นตัวตนที่แท้จริงของเขา
แต่หลิวซิงรู้ดีว่าหยางเฟิงไม่ใช่คนธรรมดาอย่างแน่นอน!
เขาสูดหายใจเข้าลึก ๆและพูดว่า “คุณหยาง รับทราบครับ!”
“อืม!”
หยางเฟิงพยักหน้าและกล่าวว่า “ดีมาก! ให้ผู้นำของสี่ตระกูลใหญ่ไปรอผมในห้องประชุม เดี๋ยวผมจะรีบตามไป”
“ครับ!”
เมื่อได้ยินเช่นนี้หลิวซิงก็ออกจากห้องทำงานด้วยความเคารพ
เสือขาวมองไปที่หยางเฟิงและกล่าวด้วยความชื่นชมยินดี: “เป็นไปอย่างที่ท่านแม่ทัพคาดไว้ ผู้นำของสี่ตระกูลใหญ่มาจริงๆ”
หยางเฟิงยิ้มเรียบๆและพูดว่า : “เมื่อเทียบกับชีวิตทุกอย่างล้วนไร้เหตุผล! ถ้าพวกเขาไม่มาแก๊งเขียวจะโจมตีคืนนี้ สิ่งที่รอพวกเขาอยู่คือหายนะของการฆ่าล้างเผ่าพันธุ์ แกคิดว่าพวกเขาจะมาไหม？”
เมื่อได้ยินเช่นนี้ เสือขาวก็เข้าใจกระจ่างแจ้ง
หยางเฟิงคาดเดาสิ่งต่างๆได้เหมือนพระเจ้า และคาดว่าผู้นำจากสี่ตระกูลใหญ่ต้องมา!
“ไปกันเถอะ เราไปดูกันว่าสี่ตระกูลใหญ่ได้เตรียมของขวัญอะไรให้ฉันบ้าง!”
เมื่อพูดจบหยางเฟิงก็ลุกออกจากห้องทำงาน
เสือขาวเดินตามมาข้างหลัง
…
“เดี๋ยวคุณหยางจะตามมา พวกท่านกรุณารอสักครู่!”
หลิวซิงเชิญผู้นำสี่ตระกูลใหญ่สี่ไปที่ห้องประชุม
“ขอบใจมาก!” ผู้นำสี่ตระกูลใหญ่กล่าวอย่างสุภาพกับหลิวซิง
หลิวซิงรู้สึกประหลาดใจในทันที
ถ้าเป็นเมื่อก่อนผู้นำของตระกูลใหญ่ไม่รู้จักเขาเลย
การที่พวกเขาสุภาพกับเขาในตอนนี้ล้วนเป็นเพราะหยางเฟิง
หลิวซิงออกไปและให้คนมารินชา
ผู้นำของสี่ตระกูลใหญ่นั่งอยู่ในห้องประชุมอย่างกระสับกระส่าย
ผู้นำตระกูลหวงถามอย่างกังวล: “พวกท่านคิดว่าคุณหยางจะมาพบเราไหม？”
“อาจจะ! เขาให้พวกเรามาที่ห้องประชุม ไม่รู้จริงๆว่าเขาคิดอะไรอยู่”
ผู้นำตระกูลหลินหลินเซินก็แสดงความกังวลเช่นกัน
คราวนี้พวกเขามาที่นี่ด้วยความมุ่งมั่นอย่างแรงกล้า
ถ้าหยางเฟิงไม่มาพบพวกเขา การมาครั้งนี้คงไร้ประโยชน์!
ตู้เฟิงนั่งดื่มชาโดยไม่พูดอะไรสักคำ
“ท่านผู้นำตู้ ท่านมีความคิดเห็นอย่างไร”
ผู้นำอีกสามตระกูลมองเขาพร้อมกันและถาม
ตู้เฟิงหัวเราะเบาๆและพูดว่า “ฉันจะคิดเห็นอะไร ในเมื่อพวกเรามาที่นี่แล้วก็ขอให้สงบจิตสงบใจ”
หืม?
เมื่อได้ยินเช่นนี้ ผู้นำอีกสามตระกูลก็พูดอะไรไม่ออก
ตู้เฟิงสุขุมนุ่มลึกและไม่มีการหวั่นไหวใดๆ
ตอนนี้เรื่องจวนตัวแล้ว หากยังหาทางแก้ไขไม่ได้ เมื่อแก๊งเขียวโจมตีพวกเขาทุกคนคงซวยกันหมด!
ดังนั้นผู้นำอีกสามตระกูลจึงไม่สงบเหมือนตู้เฟิง!
เมื่อสีหน้าของหวงเหอและคนอื่นๆที่กระสับกระส่าย ใบหน้าของตู้เฟิงก็แสดงความเหยียดหยามออกมาเล็กน้อย
พวกคนโง่ ถ้าไม่ใช่เพื่อตัวเอง เกรงว่าพวกเขาคงรอให้แก๊งเขียวมาฆ่าแล้ว!
“คุณหยาง มาแล้ว!”
ในขณะที่ผู้นำทั้งตระกูลใหญ่เป็นกังวลก็มีเสียงพูดขึ้นมา
เมื่อได้ยินเสียง ผู้นำทั้งสี่ตระกูลใหญ่ก็มองไปที่ประตูพร้อมกัน
เห็นว่าเมื่อประตูห้องประชุมเปิด หยางเฟิงก็เดินเข้ามาอย่างสง่าผ่าเผย
“คารวะคุณหยาง!”
เมื่อเห็นเช่นนี้ ผู้นำทั้งสี่ตระกูลใหญ่ก็พูดเสียงดังด้วยความเคารพ
หยางเฟิงนั่งที่หัวโต๊ะยกมือขึ้นและพูดว่า “นั่ง!”
เมื่อได้ยินเช่นนี้ ผู้นำของสี่ตระกูลใหญ่ก็นั่งลงอย่างประหม่า
หยางเฟิงชำเลืองมองพวกเขาและถามอย่างเรียบเฉย “ไม่ทราบว่าทุกท่านมาพบผมในวันนี้มีเรื่องอะไร？”