ตอนที่ 70 : บทสรุป!
เมื่อเจียงเฉินเห็นเล้งเสี่ยวหยานมาถึง เขาก็โบกมือให้เธอเข้ามา
“ไหนๆก็มาแล้ว เข้ามาสิ เธอได้เอาบัตรประชาชนมาไหม?”
“บัตรประชาชน?”
เล้งเสี่ยวหยานเอื้อมมือไปเปิดประเป๋าของเธอก่อนจะหยินบัตรประชาชนของเธอส่งให้เจียงเฉินในขณะที่ใบหน้าของเธอก็แสดงออกถึงความงงงวย
เจียงเฉินรับบัตรประชาชนของเธอมาก่อนจะส่งให้ทนายหวู่ “ช่วยผมโอนหุ้น 30% ไปให้เธอหน่อย”
“อะไรนะ? หุ้น 30% ? ไม่ฉันไม่ต้องการมันหรอก! ฉันจะเอาเงินมากขนาดนั้นไปทําไม”
เล้งเสี่ยวหยานเบิกตากว้าง
หุ้น 30% นี่มันเท่ากับเงิน 200 ล้านหยวนเลยนะ!
200 ล้าน!
เธอไม่เคยคิดถึงเงินก้อนโตขนาดนี้มาก่อน!
เจียงเฉินกอดเธอไว้ในอ้อมแขนของเขากอดเอวของเธอไว้แน่นสัมผัสร่างกายที่ไร้ไขมันส่วนเกินและเป็นรูปร่างที่สมบูรณ์แบบ!
เจียงเฉินยิ้มออกมา “ก็แค่ 200 ล้านหยวน เธอเป็นผู้หญิงของผมนะ 200 ล้านหยวนมันไม่มากเกินไปหรอก”
“200 ล้านมันไม่มากตรงไหน!”
เล้งเซี่ยอานออกมาก่อนจะเริ่มหักนิ้วและนับจํานวน “เมื่อก่อนเดือนๆหนึ่งฉันมีรายรับมากสุดก็ 30,000 หยวน เท่านั้น ฉันต้องใช้เวลาเท่าไหร่กันถึงจะหาเงินได้มากขนาด นี้?”
เจียงเฉินยิ้มออกมา
เขาชอบจริงๆเวลาที่ได้เห็นเธอทําตัวเหมือนได้เจอกับโลกใบใหม่ที่เธอไม่เคยได้สัมผัสมาก่อน
เจียงเฉินเอาแต่ยิ้มแต่ไม่ได้หัวเราะออกมาเพราะเขาคิดว่า ท่าทางของเธอในตอนนี้นั้นก็น่ารักดี “โอเคๆ แล้วเธอยังอยากเป็นบอร์ดี้การ์ดใช้หนี้ผมอยู่ไหมล่ะ?”
ดวงตาที่เย็นชาของเล้งเสี่ยวหยานทอประกายอีกครั้ง “ก็ต้องทําอยู่แล้วไม่ใช่หรอ?”
“เธอนี่มันน่ารักจริงๆเลย!”
เจียงเฉินกอดเล้งเสี่ยวหยานไว้บนตักของเขาและมองดูเธอ “สิ่งที่ผมให้ไปคุณไม่ต้องใช้คืนหรอก และอีกอย่างน้องชายของคุณเองก็อาจจะไม่สามารถทำงานได้จากเหตุการณ์นั้น แต่ตอนนี้ทุกอย่างมันเปลี่ยนไปแล้ว และคุณก็เป็นผู้หญิงของผมแล้ว แล้วผมจะให้คุณไปคอยรับมีดรับกระสุนปืนแทนได้ยังไง”
“งั้นหรอ?”
เล้งเสี่ยวหยานกระพริบตา และคิดว่าที่เขาพูดมาก็ฟังดูสมเหตุสมผลดี
เธอนั้นไม่เคยมีความสัมพันธ์กับใครมาก่อน และดีไม่รู้เรื่องเกี่ยวกับมันมากนัก
เธอรู้เพียงแค่เธอนั้นคิดถึงเขาตลอดเวลา และทุกๆครั้งที่คิดถึงเขามุมปากของเธอก็จะยกยิ้มขึ้นตลอด
และบางครั้งเธอก็จะฝันถึงเขา ตอนเวลาที่เขาทําให้เธอเขินอาย…..
และเมื่อเวลาที่เธอได้อยู่กับเขา เธอก็มักจะรู้สึกว่าโลกนี้มันทั้งหวานและสวยงาม
และสําหรับเรื่องเงิน เธอนั้นก็ไม่ได้คิดมากเรื่องนั้นเลย
เจียงเฉินกอดเอวของเล้งเสียวหยาน ก่อนจะก้มหัวลงและจูบเธออีกครั้งก่อนจะเริ่มนัวเนียกัน
ทนายหวี่ที่เห็นก็เก็บแล็ปท็อปของเขาก่อนจะแยกตัวออกไปปริ้นท์เอกสารข้างนอก
หลังจากนั้นครึ่งชั่วโมง
ในห้องทํางานของเจียงเฉิน
เล้งเสี่ยวหยานกําลังนั่งอยู่ข้างๆเจียงเฉิน ทั้งคู่ต่างแต่งตัวเรียบร้อยเหมือนกับว่าเมื่อกี้นี้ไม่ได้มีอะไรเกิดขึ้น
ทนายหวี่กลับเข้ามา
หลี่หมิงฮียก็โดนเจียงเฉินเรียกเข้ามาเช่นกัน!
หลี่หมิงฮุยยิ้ม “พี่เฉิน พี่เรียกผมหรอ?”
เมื่อวานก่อนเขานั้นได้จีบผู้หญิงคนหนึ่งที่มีความสวยอยู่ที่ 75 คะแนน ทั้งรูปร่างและหน้าตานั้นถูกจัดว่าดีไม่น้อยเลย!
แต่วันนี้ตอนที่เขาได้เห็นหลิวจิงที่หน้าห้องของเจียงเฉินมันทําให้เขารู้สึกว่าผู้หญิงที่เขาจีบเมื่อวานนี้นั้นไม่มีแรงดึงดูดต่อเขาอีกต่อไป
เจียงเฉินโบกมือ “ใช่ นั่งลงก่อนสิ”
ในเวลานั้นเองทนายหวี่ก็ยื่นเอกสารการโอนหุ้นให้กับเล้งเสี่ยวหยานและขอให้เธอเซ็นมันเพื่อให้สัญญาฉบับนี้มีผลทันที
เจียงเฉินให้หยุดทนายหรูและบอกให้เขารอก่อน
สําหรับทนายหวู่ในความคิดของเขา เขาคิดว่าบอสเจียงนั้นเป็นคนที่สุดยอดมาก คิดจะโอนหุ้นมูลค่า 100 ล้านก็โอนโดยไม่ลังเลแม้แต่น้อย
และมันคงจะดีไม่น้อยเลยถ้าเขาได้มีโอกาศเป็นน้องชายของเจียงเฉิน!
ถ้าเขามีโอกาศเขาจะเกาะต้นขาของเจียงเฉินไว้ให้แน่น และลอยไปกับเขาเลย!
เจียงเฉินจ้องหลี่หมิงฮุย “หมิงฮุย ฉันจําได้ว่านายบอกว่านายจบบริหารมาใช่ไหม?”
หลี่หมิงฮุยยิ้มและตอบ “ใช่ พี่เฉิน พี่ยังจําได้อยู่อีกหรอ!”
“โอเค”
เจียงเฉินพูดต่อ “ฉันวางแผนไว้ว่าจะให้นายมาเป็นผู้จัดการบาร์กาแล็กซี่นะ นายคิดว่านายจะมาทําได้ไหม?”
“แน่นอนผมทําได้แน่!”
หลี่หมิงฮียตื่นเต้นมาก วันนี้แหละคือวันที่เขารอคอยมาตลอด!
เจียงเฉินหยุดคิดอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะพูดออกมาว่า “แต่จากที่ฉันเห็นนายยังต้องแก้นิสัยของนายสองอย่างอย่างแรกคือ การดื่มจนเมาแล้วควบคุมตัวเองไม่ได้สองคือด้าน อารมณ์ของนาย หลังจากที่นายมาเป็นผู้จัดการแล้วนายจะต้องให้ความสําคัญกับสองอย่างนี้ให้มาก”
ครั้งก่อนตอนที่หลี่หมิงฮุยดื่มไวน์จนเมา เขาก็เกือบจะโดนเล้งเสี่ยวหยานตัดนิ้วไปแล้ว!
แต่ยังโชคดีที่ เจียงเฉินช่วยออกมาได้ทันเวลา ไม่งั้นผลที่จะตามมาคงได้เป็นหายนะแน่
และจากเหตุการ์นั้นก็ทําให้เจียงเฉินสามารถตัด สินจุดอ่อนของเขาได้ทันที
ในฐานะคนที่มีคุณสมบัติในการเป็นผู้นํา อย่างหนึ่งเลยที่ต้องมีคือการที่ต้องมองคนให้ออกจนถึงเนื้อแท้ของแต่ละคน
ไม่งั้นผลที่จะตามมาก็คือกิจการของตัวเองที่จะถูกลูกน้องของตัวเองทําลาย
หลี่หมิงฮียก็มีข้อเสีย แต่ว่าเจียงเฉินนั้นก็มองเห็นแสงสว่างจากภายในตัวของเขา
ตัวของหลี่หมิงฮุยนั้นมีกลิ่นอายและความรู้สึกที่เหมือนกับนักเลงอยู่
ดังนั้นเจียงเฉินจึงคิดว่าในอนาคตหลี่หมิงฮียก็อาจจะ สร้างบุคลิกขึ้นมาใหม่และสามารถจัดการเรื่องต่างๆด้วยตัวเองได้
และอีกอย่าง เจียงเฉินก็ตัดสินใจจะมอบหุ้น 15% ให้กับ เขาอีกด้วย
หลี่หมิงฮุยครุ่นคิดเกี่ยวกับปัญหาของเขาที่เจียงเฉินมอง เห็นและตัดสินใจจัดการกับมันโดยตรง!
หลี่หมิงฮุยพูดออกมาด้วยความจริงจัง “พี่เฉิน ผมทราบแล้ว ผมจะควบคุมตัวเองให้ได้อย่างแน่นอน”
“โอเค”
ได้ยินอย่างนี้เจียงเฉินก็วางใจลงได้เล็กน้อย “ทนายหวี่ โอนหุ้นบาร์กาแล็กซี่ให้เขาด้วย 15%”
“รับทราบครับ!”
มือและเท้าของทนายหวี่เริ่มทํางานทันทีก่อนจะเริ่ มทําเตรียมเอกสารตามขั้นตอน
หลี่หมิงอู่ตกตะลึง
พระเจ้า! นี่มันเหมือนกับฝันไปแล้ว!
พี่เฉินเขาให้หุ้นฉันตั้ง 15%!
15% ของ 700 ล้านนี่มันตั้ง 100 ล้าน!
ฉันหลี่หมิงฮุยกลายเป็นเศรษฐีไปแล้ว!
หลี่หมิงฮุยแสดงความกตัญญทันทีด้วยการวิ่งเข้าไปกอดต้นขาของเจียงเฉิน “พี่เฉิน! ตอนสมัยเรียนมัธยมผมเห็น แค่พี่เป็นคนที่พอเศษกว่าคนอื่นก็แค่นั้นแต่ผมคิดผิด ความจริงแล้วพี่น่ะเป็นเหมือนกับมังกรเลย!”
เจียงเฉินยิ้มออกมา “ชั่งมันเถอะ นายก็รีบไปทําตามขั้นตอนได้แล้ว”
ในเวลานี้เองโทรศัพท์มือถือของเจียงเฉินก็ดังขึ้นมา
เป็นหยางจือกัง ผู้บัญชาการตํารวจอาชญากรรมที่ช่วย เขาปิดบาร์กาแล็กซีไปก่อนหน้านี้
และเจียงเฉินก็บอกเขาว่าจะโอนเงินให้เขา 20 ล้านหยวน
หยางจือกังที่เห็นข้อความเงินเข้า “โอ้ว- น้องเจียงเฉิน นายจะเกรงใจกันเกินไปแล้ว นี่มันมากเกินไปจริงๆ!”
เจียงเฉินยิ้มออกมา “ถือซะว่าผมเลี้ยงข้ามละกันครับ ไม่ต้องคิดมาก”
“เยี่ยม เยื่มไปเลย น้องเจียงเฉินฉันรบกวนนายมากแล้ว งั้นฉันไม่รบกวนนายแล้ว”
หยานจือกังก็ตัดจบก่อนจะวางสาย
สามวันต่อมา
บาร์กาแล็กซี่ก็กลับมาเปิดอีกครั้งและเปลี่ยนชื่อเป็นบาร์เทียนเฉิน
ตอนนี้ในบาร์นั้นไม่เหลือที่ให้นั่งอีก มันเป็นเพราะทุกคนที่มาต่างก็ได้ยินชื่อเสียงของเจียงเฉินกันมาก่อน
“ฉันจะบอกอะไรให้นะ บอสของที่นี่นะเขาชื่อเจียงเฉินเขาสุดยอดมากเลยนะจะบอกให้ เขาสามารถยึดบาร์กาแล็กซี่มาได้โดยใช้เวลาไม่นานและหลังจากยึดมาได้เขาก็เปลี่ยนชื่อกลายมาเป็นบาร์เทียนเฉินแห่งนี้นี่แหละ”
“แถมยังมีอีก ที่น่ากลัวก็คือบาร์เทียนอู่ก็เป็นของเขาด้วย!”
“เชี่ย! นี่ไม่ได้หมายความว่าเขานั้นเป็นเจ้าพ่อในวงการบาร์ในเหลียงเฉินไปแล้วใช่ไหม?”
“ใช่แล้วๆ ตอนนี้วงการบาร์ในเหลียงเฉินเขาใหญ่สุดแล้ว ฉันเนี่ยยังต้องตะลึงเลย เพียงฝ่ามือเดียวก็สามารถปิดฝืนฟ้าได้แล้ว”
“นี่มันบอสใหญ่ของจริงเลย ต่อจากนี้ไปฉันจะไปดื่มแค่ ที่บาร์เทียนฉุกับบาร์เทียนเฉินเท่านั้น”
นอกจากนี้
จากอิทธิพลดันของเจียงเฉินที่ต่อสถานนีตํารวจหลงเส้า และมนุษย์ตะขาบก็ถูกตัดสินให้จําคุกถึง 5 ปี
พวกเขานั้นเกลียดเจิ้งฮัวหยินจนอยากจะฆ่าอีกฝ่ายให้ตาย ถ้าพวกเขาไม่โงโดนอีกฝ่ายหลอกล่อด้วยหุ้นของบาร์เทียนนุ่!
พวกเขาก็คงไม่ต้องโดนจับแบบนี้หรอก
ส่วนเจิ้งฮัวหยินยังหลุดคดีออกมาได้แต่ตระกูลก็ยังต้อง เจอปัญหาใหญ่อีกมาก
เพราะพวกเขาถูกบังคับให้จ่ายหนี้ทั้งหมดและ น่ากลัวว่าพวกเขาจะเหลือเงินอีกไม่มากแล้ว
แม้แต่รถก็ไม่เหลือง
ครอบครัวเจิ้งและลูกชายดูน่าสงสารเป็นอย่างมาก
พวกเขาได้กลิ่มมันหวานย่าง กลิ่นมันช่างหอมหวานเหลือกเกิน
เจิ้งฮัวหยินลืมตาขึ้นมา “พ่อ ผมจะได้ว่าผมมีบัตรธนาคารอยู่ข้างในน่าจะมีเงินเหลือเยอะอยู่นะ!”
เจิ้งจื่อหง “ไอ้ลูกขยะ! ทรัพย์สินของฉันนับร้อยล้านต้องมาเสียไปในคืนเดียวก็เพราะแก! ในบัตรแก่เหลืออยู่เท่าไหร่? เอามาให้หมดเลยนะ!”
“พ่อ พ่อต้องประหลาดใจแน่ ผมจําได้ว่าในนั้นน่าจะมีอ ย่างน้อยก็ 5 แสน!”
เจิ้งฮัวหยินตื่นเต้นเขารีบไปเช็คยอดเงินที่ตู้ธนาคารใกล้ๆทันที
พ่อของเขาเจิ้งจื่อหงก็มองเขาด้วยความตื่นเต้น!
ประหลาดใจ?
รอคอย!
เจิ้งฮัวหยินใส่รหัสเพื่อดูยอดเงินที่เหลืออยู่!
“685.06 หยวน!”
“ไอ้ลูกขยะ! บิดาจะฆ่าแก!”
เจิ้งจื่อหงพูดจบก็เตะลูกชายของตัวเองทันที!
เมืองหลวงในเวลานี้เองก็มีการฆาตกรรมในพื้นที่วิลล่าหลานฉานใน เขตหยุนติงและกองตํารวจอาชญากรรมก็กําลังทําการสืบสวนหาตัวคนร้ายอยู่