บทที่ 395
แดร์ริลยิ้มเยาะ “เธอขอโทษ? เธอไม่อยากจะให้ลายเซ็นใช่ไหมล่ะ?”
วิเวียนรีบตอบทันควัน “เราจะเซ็นให้เดียวนี้”
เธอหันหลังกลับไปขอปากกาจากหนึ่งในพนักงาน อย่างไรก็ตามแดร์ริลโบกมือถอดถอนเขากล่าว “มันสายไปแล้ว”
วิเวียนนั้นมึนงง เธอสั่นเครือในความกลัว
แดร์ริลกล่าวต่ออย่างเรียบเฉย เขาชี้ไปที่เวที “ฉันต้องการให้พวกเธอสามคน ไปเซ็นลายเซ็นบนพื้นของเวที มันจะต้องมีลายเซ็นติดเต็มทั่วทั้งเวทีและฉันจะกลับมาดูผลงานในวันพรุ่งนี้ ถ้ามันไม่เต็ม ฉันจะปล่อยให้พวกเธอคิดถึงผลที่จะตามมา”
อะไร? ทั่วทั้งเวที?
วิเวียนดูไม่ค่อยเต็มใจ ขนาดของเวทีใหญ่พอ ๆ กับสนามบาสเกตบอล จะต้องใช้เวลานานแค่ไหนสำหรับพวกเธอถึงจะเซ็มให้เต็มเวที?
“อะไร? พวกเธอไม่อยากจะทำอย่างงั้นหรอ?” แดร์ริลยิ้มประชดประชัน
“ไม่ค่ะ! ไม่! เราจะทำ” วิเวียนและอีกสองคนที่เหลือต่างหยิบปากกามาและเริ่มลงมือเซ็นไปที่พื้นของเวที
ทั้งฝูงชนอยู่ในความเงียบสงัด คนที่เย้ยหยันก่อนหน้านี้ก็ไม่พูดไม่ออกสักคำ
แดร์ริลยิ้ม และหันหลังจากไป สักพักลิลี่และควีนนี่ก็เดินตามกลังไป
“แดร์ริล พี่นี่สุดยอด!” ควีนนี่รู้สึกพอใจเป็นที่สุด! สายตาของเธอนั้นเปี่ยมไปด้วยความยกย่องแดร์ริล
แดร์ริลยิ้มและมองควีนนี่ด้วยสายตาเอ็นดู
“ทำไมพวกเขาถึงได้กลัวพี่?” ควีนนี่กล่าวถาม ปกติแดร์ริลจะเป็นตัวตลกสำหรับคนอื่น แต่ทำไมเขาถึงทำตัวน่าทึ่งขึ้นมาในทันที
แดร์ริลหยอกล้อตอบกลับ “อาจจะเป็นเพราะพวกเขาคิดว่าพี่หน้าตาดี? พวกเขาเลยรู้สึกว่าควรจะปฏิบัติกับคนหน้าตาดีให้ดีขึ้น ฉะนั้นพวกเขาเลยมาขอโทษ!”
“ช่างไร้สาระ!” ควีนนี่ บุ้ยปาก เธอกล่าวเสริม “แต่หนูก็รู้สึกปลอดภัยเวลาอยู่ใกล้ ๆ พี่นะ!”
แดร์ริลนั้นมีความสุขล้มหลาม เขาแตะไหล่เธอและกล่าว “ฉันหวังว่าสามีของเธอในอนาคตจะทำให้เธอรู้สึกปลอดภัยเช่นกัน ไม่ต้องเป็นห่วง ตราบใดที่ฉันยังอยู่ในเมืองตงไห่ ก็ไม่มีใครสามารถมารังแกเธอได้”
จากนั้นเขาเสริม “เงื่อนไขข้อเดียว มันจะต้องเป็นเรื่องที่ถูกต้องและมีเหตุผล”
ควีนนี่รู้สึกอิ่มเอมใจ เธอหยิกไปบนแก้มของแดร์ริล
แดร์ริลรู้สึกร้อนไปที่หน้า เด็กสาวคนนี้ช่างกล้าแสดงออก! เขานั้นเป็นถึงสามีของญาติเธอ!
ลิลี่กล่าวอย่างอักอ่วน “ควีนนี่ เขาคือสามีของพี่ เธอทำอย่างนั้นได้ยังไง…”
นี่มันเป็นที่สาธารณะ!
ควีนนี่ไม่สนใจ เธอขำขันและกล่าว “ลิลี่ พี่หน้าแดง อย่าบอกนะ ว่าพี่หึงน่ะ!”
“เธอ!” ลิลี่หน้าแดงกว่าเดิม เธอทั้งเขินอายและห้ามตัวเองไม่ได้ หลังจากนั้นสักพัก ลิลี่ก็ถามแดร์ริล “สามีที่รัก คุณได้โทรหาแด๊กซ์รึเปล่า? นั่นเป็นเหตุผลที่วง ETM ขอโทษคุณใช่ไหม?”
เธอค่อนข้างสับสน แด๊กซ์มีอิทธิพลในเมืองตงไห่ แต่วง ETM นั้นก็โด่งดังเป็นศิลปินมีชื่อเสียงมาก แล้วเขานั้นมีส่วนเกี่ยวข้องอะไรในอุตสาหกรรมบันเทิง?
แดร์ริลหัวเราะและตอบอย่างปกติ “คุณพูดถูก ผมโทรหาแด๊กซ์ เขามีความสัมพันธ์ที่ดีกับท่านประธานบริษัทวงการบันเทิง”
เขาวางแผนจะปกปิดตัวตนของตัวเองจนกว่า ลูกของรีเบคก้า ซอง นั้นจะกำเนิดออกมา และเขาจะสามารถล้างมลทินให้กับชื่อของเขาได้ จากนั้นก็จะเป็นเขาคนเดียวที่บอกลิลี่ให้รู้ความจริงว่าเขาคือท่านประธานแห่งบริษัท แพลทตินัม
ลิลี่กัดริมฝีปาก เธอกล่าว “สามีที่รัก ในอนาคตอย่าไปรบกวนแด๊กซ์อีกเลย แม้ว่าพวกคุณทั้งสองจะสนิทกัน แต่ก็อย่าไปขอความช่วยจากเขาอย่างสม่ำเสมอ…”
แดร์ริลพยักหน้า เขากล่าว “ได้ แน่นอนที่สุด ผมจะเชื่อฟังภรรยา!”
…
ตกกลางคืนเมื่อพวกเขากลับถึงบ้าน ควีนนี่ยังคงตื่นเต้นอยู่ เธอได้ซื้อของมากมายแถมยังได้เบอร์ติดต่อบุคคลต้นแบบของเธออีก! ช่างเป็นวันที่โชคดีของเธอ!
เธอดึงตัวลิลี่เข้าห้องนอน และกล่าว “พี่ลิลี่ ช่วยหนูดูเสื้อผ้าที่ซื้อมาในวันนี้หน่อย! หนูอยากจะลองสวมมันดู!”
จากนั้นเธอก็หันไปถามแดร์ริล “พี่อยากจะช่วยดูหนูลองเสื้อผ้าด้วยอีกคนไหม?!”
ลิลี่หน้าแดง เธอกล่าวขัด “อย่าบ้าไปหน่อยเลย! แดร์ริลเป็นผู้ชาย! เขาจะมาดูหนูเปลี่ยนเสื้อผ้าได้ยังไง!”