มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 276
สิลาก็สับสนเล็กน้อยเช่นกัน
ในเวลานี้ ทันใดนั้นโทรศัพท์ของสิลาก็ดังขึ้นมา ทันทีที่เขาเห็นชื่อบนไอดีผู้โทรเข้า เขาก็กดรับสายด้วยท่าทางที่โกรธบนใบหน้าของเขา เขายังเปิดลำโพงบนโทรศัพท์ของเขาอย่างไม่ลังเลใด ๆ อีกด้วยเช่นกัน!
“แม่งเอ้ย! เจย์เดน นายอยู่ไหนเนี่ย? ไม่ใช่ว่านายตกลงที่จะมาที่เมาน์เทนท็อป วิลล่า กับเจสลินในคืนนี้หรอกเหรอ? พวกนายสองคนไปเปิดห้องกันมาหรือไง?” สิลาถามขณะที่เขาสบถด่าเขา
“อย่าไปพูดถึงมันเลย สิลา วันนี้ฉันก่อหายนะครั้งใหญ่และถูกพ่อทุบตีจนปางตายแหนะ แม่ของฉันเพิ่งจะทายาให้ฉันเสร็จ!”
“ว่าไงนะ? ลุงสก็อตต์มักจะตามใจและโอ๋นายอยู่เสมอมาหนิ แต่วันนี้เขาตีนายจริง ๆ งั้นเหรอ? นายได้ทำอะไรบางอย่างที่เลวร้ายหรือบางอย่างที่ทำให้ตระกูลคลอฟอร์ดต้องขุ่นเคืองใจหรือเปล่า?
“ฉันไม่รู้ว่าวันนี้ฉันไปยั่วยุใครเข้า แต่อย่างไรก็ตาม ฉันจะไปทำให้ตระกูลคลอฟอร์ดต้องขุ่นเคืองใจได้อย่างไร? ฉันไม่ได้โง่นะ เพื่อบอกความจริงนายนะ วันนี้ฉันแค่มีเรื่องขัดแย้งกับผู้ชายบางคนจากภาควิชาภาษาและวรรณคดี นายรู้ไหมว่าเจนก็ตีฉันด้วยเหมือนกันเพียงเพราะฉันไปทำให้ใครบางคนที่เรียกว่าคุณเบนจามิน แลงดอน จากภาควิชาภาษาและวรรณคดีต้องขุ่นเคืองใจ? เจสลินก็รู้ว่าเขาเป็นใครเหมือนกัน!”
“ให้ตาย! คุณเบนจามิน แลงดอนเหรอ? ทำไมฉันถึงไม่เคยได้ยินเรื่องเขามาก่อนเลย? เจนก็ตีนายด้วยเพราะเขาเหรอ?” สิลาอดไม่ได้ที่จะรู้สึกสับสนงุนงงเล็กน้อย วันนี้เกิดอะไรขึ้นเนี่ย?
“เดี๋ยวก่อนนะ นายกำลังพูดถึงใครอยู่นะ? เบนจามินเหรอ? นายแน่ใจใช่ไหมว่าเจสลินก็รู้จักพวกเขาด้วยเหมือนกัน?”
คำพูดเหล่านี้ทำให้ตัวของอลิซสั่นเทาไปเล็กน้อย
เธอเอนตัวเข้าหาขณะที่เธอพูดผ่านโทรศัพท์
“เออจริงสิ อลิซ เธอน่าจะรู้จักพวกเขาด้วยเหมือนกัน ผู้หญิงคนนั้น เจสลิน บอฉันว่าเธอมักจะยุ่งเกี่ยวกับคนจากหอพักของพวกเขา! ภูมิหลังของเบนจามินคนนั้นคืออะไร? แม่งเอ้ย! เขาต้องมีอำนาจมากเกินไปแน่!”
“อืม ถ้าเป็นเบนจามินคนเดียวกับที่ฉันรู้จักละก็ งั้นฉันก็รู้แน่ชัดว่าเขาเป็นแค่ไอ้งั่งที่น่าสมเพชคนหนึ่งที่ไม่มีเงินหรืออำนาจเลย เขาจะทำให้เกิดเรื่องใหญ่เช่นนี้ได้อย่างไรกัน?”
“ใครบอกว่าไม่ล่ะ? ฉันยังตรวจสอบมันอีกครั้งเช่นกัน เบนจามินไม่มีภูมิหลังเลย และครอบครัวของเขาจริง ๆ แล้วก็กำลังทนทุกข์กับการหาเงินให้พอใช้ในแต่ละเดือน สิ่งเดียวที่ดีเกี่ยวกับครอบครัวของเขาก็คือจริง ๆ แล้วมีใครบางคนทำได้ดีมากในการสอบราชการพลเรือนในอดีต แค่นั้นแหละ! ฉันไม่เข้าใจจริง ๆ ว่าทำไมพ่อของฉันถึงต้องตีฉันแบบนี้ด้วย!”
เจย์เดนยังได้ตรวจสอบ และพลิกหาภูมิหลังและประวัติครอบครัวทั้งหมดของเบนจามินอีกด้วยเนื่องจากเขารู้สึกว่าสิ่งต่าง ๆ นั้นยากที่จะเข้าใจมากเกินไป
อลิซหยุดไปชั่วครู่ตอนนี้ ดูเหมือนว่าเธอจะนึกถึงบางอย่าง เธอไม่ต้องการจะถามเกี่ยวกับคน ๆ นั้น แต่เธอก็ช่วยไม่ได้
อลิซถามอย่างเคร่งขรึม “เจย์เดน ให้ฉันถามนายบางอย่าง วันนี้มีผู้ชายที่ชื่อเจอรัลด์อยู่ข้างเบนจามินหรือเปล่า?”
“แม่งเอ้ย! เธอรู้ได้ยังไง? ใช่! ใช่ มีผู้ชายคนหนึ่งที่ติดตามเขาชื่อว่าเจอรัลด์ และดูเหมือนว่าเขาจะเป็นหนึ่งในลูกสมุนของเบนจามินนะ ฉันคิดว่าการจองสำหรับโรงแรม และร้านอาหารต่างก็จัดการโดยผู้ชายคนนั้นที่ชื่อเจอรัลด์ เขายังหยิบขวดเบียร์ขึ้นมาและทุบมันโดยตรงลงบนหัวของลูกพี่ลูกน้องของฉันด้วยซ้ำ! แต่อย่างไรก็ตาม ดูเหมือนว่าเขาจะรู้จักเจนเป็นอย่างดี” เจย์เดนตอบกลับ รู้สึกเต็มไปด้วยความสงสัย
“อย่างที่คิดไว้ เป็นเขาอีกแล้ว!”
อลิซช็อกไปอีกครั้ง
เจย์เดนกำลังพูดว่าอะไรนะ? คุณแลงดอนอะไรกัน? เจอรัลด์จะเป็นลูกสมุนของเขาได้อย่างไร? เจอรัลด์มีความเป็นไปได้อย่างมากที่จะเป็นคุณคลอฟอร์ดในตำนานของเมืองเมย์นี้ต่างหาก!
คุณคลอฟอร์ดคนนั้นที่มีทรัพย์สินนับไม่ถ้วน!
“ให้ตายเถอะ ดูเหมือนว่าพวกเราไม่ควรจะเล่นไปเรื่อยกับผู้ชายคนนั้นที่ชื่อเจอรัลด์จริง ๆ พวกเราควรจะขอโทษเขาด้วยซ้ำในครั้งต่อไปที่เราเจอเขา! มิอย่างงั้นละก็ พวกเราจะจบเห่กันจริง ๆ แน่ถ้าเขากลายเป็นคุณคลอฟอร์ด”
“ใช่! ใช่! โชคดีนะ ฉันไม่ได้พูดอะไรที่รุนแรงต่อเจอรัลด์เมื่อครู่นี้ ฉันยังอ่อนโยนมากเช่นกันตอนที่ฉันจิ้มหน้าอกเขาหนะ!”
หญิงสาวสองสามคนกลายเป็นซีดเซียดด้วยความหวดกลัวกันแล้ว
สิลาเพียงพยักหน้าด้วยการตอบรับ
อลิซไม่พอใจอย่างมากเมื่อเธอเห็นว่าทุกคนตกใจกันเพราะเจอรัลด์
เธอเริ่มหัวเราะออกมาเสียงดังขณะที่เธอกล่าว “ฮ่าฮ่าฮ่า พวกเธอทุกคนเป็นคนขี้ขลาด! ทุกคนขี้ขลาดกันจริง ๆ ! ไอ้งั่งที่น่าสมเพชอย่างเจอรัลด์สามารถทำให้พวกเธอกลัวแบบนี้ได้จริง ๆ เหรอเนี่ย? เอาล่ะ พวกเธอทุกคนหวาดกลัวเขากัน ใช่ไหม? ฉันไม่กลัวเขาเลย! เจอรัลด์มีอะไรยอดเยี่ยมขนาดกัน? ฉันไม่เชื่อหรอกนะว่าเจอรัลด์จะเป็นคุณคลอฟอร์ดจริง ๆ ! เจอรัลด์เป็นแค่เศษสวะและไอ้โง่คนหนึ่ง!”
อลิซกำหมัดแน่นจนเล็บของเธอจิกลึกเข้าไปในฝ่ามือของเธอ
เธอไม่ถูกโน้มน้าวเลย และเธอรู้สึกอึดอัดมากจริง ๆ ทำไมคนระดับสูงเหล่านี้ถึงกลัวเจอรัลด์กันมากขนาดนี้ล่ะ?
มาพูดถึงเจอรัลด์กันเถอะ
เขากลับมาที่หอพักของเขาเพื่อนอนหลับแล้ว ดังนั้น เขาจึงไม่อยากแม้แต่จะถามไมเคิลด้วยซ้ำว่าเขาจะทำอะไรเพื่อจัดการเรื่องนี้ และเขานอนหลับตลอดทั้งคืนจนกระทั่งรุ่งสาง
เจอรัลด์แค่รู้สึกดีเมื่อเขาตื่นขึ้นในวันถัดมา
ตอนนั้นเองที่เขานึกถึงเจสลิน อย่าลืมว่า เขาคือคนที่ทำให้เกิดอุบัติเหตุนั่น ดังนั้น เขาไม่ควรจะรู้ว่าเธอตื่นแล้วหรือไม่หรอกเหรอ?”