กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 363

ที่จริงแล้วเคนเน็ธต้องการฆ่าชาร์ลีด้วยซ้ำ

อย่างไรก็ตาม เขาตระหนักว่ามันคงไม่ฉลาดนักที่จะหุนหันพลันแล่น – มังกรที่ยิ่งใหญ่ไม่สามารถเทียบได้กับงูพื้นเมือง

เขารู้ชัดเจนว่าตอนนี้เขาไม่สามารถสู้กับชาร์ลีได้ตรง ๆ

เพราะดูเหมือนว่าชาร์ลีมีพลัง และแข็งแกร่งมากทีเดียว ซึ่งหมายความว่าเขาต้องมีทักษะในศิลปะการต่อสู้ และการป้องกันตัวอย่างแน่นอน

มันยากมากที่จะจัดการผู้ชายที่มีทั้งความรู้ และความแข็งแกร่ง เขาต้องเอาคนที่มีความสามารถเท่ากัน หรือมากกว่าชาร์ลีมาสู้เขา ไม่งั้นก็คงจะแพ้อย่างราบคาบกันหมด!

ถึงกระนั้นสิ่งที่สำคัญที่สุดในตอนนี้คือการแก้ความอ่อนแอของเขา ไม่อย่างนั้นเขาคงจะเหมือนอยู่ในนรก!

ความโกรธของเคนเน็ธที่มีต่อแอนโธนีเริ่มลุกโชนขึ้นอีกครั้งเมื่อคิดแบบนี้!

ไอ้แก่สารเลว! เห็นได้ชัดว่าแอนโธนีมียาที่สามารถรักษาเขาได้ แต่เขากลับไม่ต้องการให้มันแก่เขา!

ในความเป็นจริง แอนโธนียังไล่เขาออกจากคลินิกของเขาเองด้วยซ้ำ เพราะไอ้ชาร์ลีขี้แพ้นั่น! โถ่เว้ย!

ในขณะเดียวกัน คริสโตเฟอร์ก็กังวลเกี่ยวกับสถานการณ์ของเคนเน็ธ เพราะถ้าหากเขาแก้ไขเรื่องนี้ไม่ได้ล่ะก็ลูกสาวของเขาจะเป็นอย่างไร มันเป็นจุดจบของความสัมพันธ์งั้นเหรอ?

ถ้าเป็นเช่นนั้นล่ะก็ เขาจะขึ้นสู่จุดสูงสุดในชีวิตได้อย่างไร?

จนถึงตอนนี้พวกเขาได้รับเงินลงทุนเพียง 10 ล้านดอลลาร์จากเคนเน็ธ แต่ยังเหลืออีก 70 ล้านดอลลาร์จาก 80 ล้านที่เคนเน็ธได้สัญญากับพวกเขาในตอนแรก เขาสงสัยว่าเคนเน็ธจะให้เงิน 70 ล้านดอลลาร์แก่พวกเขาได้อีกไหม ถ้าหากความอ่อนแอของเขายังคงอยู่!

ดังนั้นเขาจึงวิตกกังวลมากกว่าเคนเน็ธ และหวังว่าเขาจะรักษาความสมรรถภาพทางเพศของเขาได้

เขากระแอมในลำคอ และถามด้วยความเป็นห่วง “คุณเคนเน็ธ ไอ้เฒ่าแอนโธนีที่โง่งมงาย และยังโง่เขลานัก คุณต้องการให้ผมช่วยหาคนสักสองสามคนมาทำร้ายเขา และแย่งยาจากเขาไหมครับ?”

เคนเน็ธโบกมืออย่างเคือง ๆ “ไม่ ไอ้หมาแก่ และหลานสาวของมันแข็งแรงมาก ที่สำคัญเขาก็มีคนไข้วีไอพีเยอะมาก เราจะกลายเป็นไปแส่หาเรื่องถ้าไปทำแบบนั้น”

แอนโธนี ซิมมอนส์ เป็นแพทย์ที่มีชื่อเสียงด้านการแพทย์แผนจีน เขาได้รับความเคารพอย่างสูงจากแขกวีไอพี และเหล่าตระกูลที่ร่ำรวยในอีสต์คลิฟฟ์ และเมืองใหญ่อื่น ๆ อีกมากมาย แม้ว่าเคนเน็ธจะค่อนข้างมีอิทธิพล แต่เขาก็ไม่สามารถเป็น 30 อันดับแรกของบุคคลที่โดดเด่นที่สุดที่แอนโธนีรู้จักได้

ดังนั้นเขาจึงไม่กล้าที่จะต่อสู้กับแอนโธนีอย่างผลีผลาม เขาทำได้เพียงพยายามหาวิธีอื่นในการรักษาโรคของเขา

ทันใดนั้น คนคนหนึ่งก็โผล่เข้ามาในความคิดของเขา และเขาก็พูดกับคริสโตเฟอร์ว่า “โอ้ใช่ ฉันมีเพื่อนเป็นเจ้าของโรงงานผลิตยาในโอลรัส ฮิลล์ ซึ่งเป็นหนึ่งในบริษัทชั้นนำของประเทศด้วย ฉันจะติดต่อเขาพรุ่งนี้”

คริสโตเฟอร์ถอนหายใจอย่างโล่งอก “ว้าว ผมดีใจที่ได้ยินแบบนั้น! ผมกลัวจริง ๆ ว่าคุณจะรักษามันไม่ได้”

“ไปที่ร้านขายยานั่นแล้วซื้อไวอากร้าให้ฉันหน่อยสิ!”

“ได้เลยครับ!” คริสโตเฟอร์จอดรถไว้ริมถนนอย่างเชื่อฟัง และเขาเดินเข้าไปในร้านขายยาตามที่เคนเน็ธบอก และซื้อไวอากร้ากล่องใหญ่ให้เคนเน็ธทันที

เคนเน็ธพูดขึ้นอย่างรวดเร็ว “กลับบ้านกันเถอะ ฉันอยากลองมันกับเวนดี้!”

ใบหน้าของคริสโตเฟอร์รู้สึกอึดอัด เคนเน็ธโพล่งออกมาต่อหน้าเขาอย่างเฉยเมยว่าเขาต้องการลองเอฟเฟกต์ของไวอากร้ากับลูกสาวของเขา

อย่างไรก็ตาม เนื่องจากพวกเขาได้ทำกรรมไปแล้ว จึงไม่มีประเด็นใดที่จะรู้สึกไม่พอใจ และรำคาญกับสิ่งที่ได้ยิน ดังนั้นคริสโตเฟอร์จึงปรับอารมณ์ และขับรถกลับบ้านอย่างรวดเร็ว