จัดการหลิวจื่อหยังตัวปัญหานี้แล้ว เย่เทียนจึงไม่รีรอ ให้หวางเบียวขับรถมาส่งตนเองไปที่ดรุณียั่วรัก
โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อวานตนเองรับปากซูเหมยไว้แล้ว ทำงานวันแรก จะสายไม่ได้ไม่ใช่เหรอ?
เพิ่งมาถึงหน้าประตูผับ ก็มีพนักงานบริการคนหนึ่งเดินเข้ามา ยิ้มถามเย่เทียนว่า “พี่เทียน ประธานซูให้พี่ไปหาเธอที่ห้องทำงาน”
เมื่อวานนี้เย่เทียนแสดงพลานุภาพน่าเกรงขามอยู่ในผับ กระหน่ำตีซุนปิน บีบหลี่จุนให้ก้มหัว ทำให้เขากลายเป็นคนดังของผับไปโดยสิ้นเชิง
“ประธานซูเรียกหาฉัน?”
เย่เทียนตะลึงในใจ รีบวาดเส้นรัศมีวงกลมที่มีความหมายล้ำลึกขึ้นทันที พยักหน้าตอบรับไป ก้าวใหญ่ๆ เดินไปทางห้องทำงานของซูเหมย
เวลานี้ ซูเหมยกำลังจัดการเอกสารอยู่ในห้องทำงาน ทันใดนั้นได้ยินเสียงบิดประตูเข้า เงยหน้ามองไป ก็สบสายตาของเย่เทียนที่โผล่เข้ามาพอดี
เรื่องที่เกิดเมื่อคืนนี้ เห็นได้ชัดว่าซูเหมยยากจะใช้จิตใจปกติมาเผชิญหน้ากับเย่เทียนได้ ตอนนี้สบตากับเย่เทียนเข้าหน่อย ชั่วขณะนั้นอารมณ์กระเพื่อมเป็นระลอกคลื่นนิดๆ แม้แต่ใบหน้าที่งดงามยังแดงระเรื่อขึ้นเล็กน้อย
แต่ว่าไม่นานเธอตอบสนองกลับมา ไอแห้งๆ ทีหนึ่ง กวักมือทางเย่เทียน
“เย่เทียน นายเข้ามาสิ ฉันมีธุระกับนาย!”
“มีธุระกับผม?”
เย่เทียนหรี่ดวงตา ตอนที่ซูเหมยชักชวนเขามารับตำแหน่งผู้จัดการรปภ.ที่ผับ เขาก็เดาได้ว่าซูเหมยอาจจะมีความลับอะไรที่ไม่สามารถบอกใครได้
ตอนนี้ดูท่าทางนี้ของเธอ หรือว่าอยากแบไต๋กับตนเองงั้นเหรอ?
คิดอยู่ในใจ เย่เทียนกลับไม่ได้แสดงออกมา เดินเข้ามาในห้องทำงานอย่างเปิดเผย
รู้ที่ไหนว่า ซูเหมยจะหยิบเสื้อผ้าชุดหนึ่งออกมาจากในลิ้นชัก จากนั้นวางไว้บนโต๊ะตรงหน้าเย่เทียน
“นี่คือเครื่องแบบทำงานของนาย มีสามชุด นายเปลี่ยนใส่เอา ถึงแม้พวกเราจะทำงานกลางคืน แต่ก็ต้องสนใจภาพลักษณ์ไว้หน่อย”
ขณะกำลังพูด เธอสังเกตดูเย่เทียนอย่างรังเกียจอยู่บ้าง
ตอนนี้บนตัวเย่เทียนใส่ชุดลำลองตัวหนึ่ง ถึงแม้ลักษณะงดงามประณีต แต่ในฐานะผู้จัดการรปภ. ภาพลักษณ์แบบนี้เห็นได้ชัดว่าไม่ค่อยเหมาะสม
เย่เทียนพอได้ยินอดหัวเราะไม่ได้ รู้สึกว่าตนเองคิดมากไปแล้ว!
แต่พอหยิบชุดสูทขึ้นมาดู เขาตะลึงครู่หนึ่ง คาดไม่ถึงเป็นอาร์มานี่!
“นายอึ้งอยู่ทำไม รีบลองใส่ดูสิ ถ้าไม่พอดี ฉันจะได้เอาไปเปลี่ยนน่ะ!”
ซูเหมยถลึงตามองเย่เทียนแบบมีอารมณ์หลากหลาย พูดเสียงน่ารัก
ในเมื่อเป็นชุดทำงานของตนเอง หากเย่เทียนจะปฏิเสธก็คงเป็นการไม่เคารพเอาได้ จึงถอดเสื้อผ้าออกตรงนี้ เปลี่ยนเป็นชุดสูทตัวหนึ่งแทน
สุภาษิตว่าไว้ถูก ไก่งามเพราะขนคนงามเพราะแต่ง คำพูดนี้ไม่โกหกสักนิดเดียว
โดยเฉพาะเย่เทียนฝึกฝนคัมภีร์หวงแล้ว ถึงแม้ไม่ได้ตั้งใจไปออกกำลังกาย แต่การมีอยู่ของคัมภีร์หวง ตัวมันเองก็มีประสิทธิภาพที่กำจัดสิ่งไม่บริสุทธิ์ภายในอย่างอื่นออกอยู่แล้ว
บำเพ็ญฌานมาสองวัน เดิมทีบนตัวเขาไม่มีตกหล่นสักนิด รูปร่างที่สัดส่วนสมบูรณ์แบบที่สุด อาจจะเทียบได้กับนายแบบนานาชาติ!
ผมซอยดำขลับ บวกกับรอยยิ้มที่คลุมเครือนั้นบนหน้าอีก เพิ่มความรู้สึกร้ายกาจระดับหนึ่ง
มองๆ อยู่ เป็นบนหน้าซูเหมยที่อดแดงขึ้นไม่ได้
ไม่ใช่ว่าเย่เทียนหน้าตาหล่อมากมายอะไร แต่ว่าบนตัวเขามีบุคลิกที่น่าหลงใหล ดึงดูดสายตาคนมากเหลือเกิน
“เจ้าหมอนี่ ภายในภายนอกล้วนเผยความแปลกประหลาดไปหมด!”
ตั้งนานซูเหมยถึงได้สติเข้ามา แอบบ่นตนเองว่าไปหลงเสน่ห์ได้อย่างไร รีบปรับท่าทีไอแห้งๆ แล้วพูดว่า “ไม่เลว ผ่านเกณฑ์พอถูไถได้!”
“ภาพลักษณ์นี้ของผมแค่ผ่านเกณฑ์แบบพอถูไถ?”
เย่เทียนกลัดกลุ้มอยู่บ้าง คิดในใจตอนที่ตนเองแฝงตัวอยู่ในโลกทหารรับจ้าง ไม่รู้ว่าทำสาวหลงไปมากมายเท่าไร
เมื่อก่อนหน้านี้ฝังตัวในท้องทะเล ยังมีเจ้าหญิงของราชวงศ์อังกฤษคิดถึงตนเองอยู่ตลอดเวลาด้วยล่ะ!
แต่อยู่ต่อหน้าซูเหมย คาดไม่ถึงได้รับเพียงแค่คำวิจารณ์แบบถูไถ?
ตามองเห็นเย่เทียนท่าทางกลัดกลุ้มมาก ในใจซูเหมยแอบกระหยิ่มยิ้มย่องอยู่บ้าง กระแอมเบาๆ ทีหนึ่งแล้วพูดว่า “แน่นอนสิ ผับของพวกเขาต้อนรับบุคคลระดับสูง ในอดีตมีผู้ดีดาราเข้ามาใช้บริการไม่น้อย ลักษณะแบบนายนี้ ไม่ใช่ว่าผ่านเกณฑ์แบบถูไถแล้วจะเป็นอะไร?”
ปากก็พูดอยู่ เธอเดินออกมาจากที่โต๊ะทำงาน จัดเนกไทให้เย่เทียน
ตามมาด้วยกลิ่นหอมบริสุทธิ์อ่อนๆ แทรกเข้าในจมูก เย่เทียนรู้สึกเพียงว่าหอมที่สุดเลย ก่อนจะมองไปทางซูเหมยอย่างไม่รู้ตัว
ซูเหมยในวันนี้ใส่ชุดกระโปรงยาวคอวี จากมุมนี้ของเขา สามารถมองเห็นเนินอกในร่องเสื้อผ้าได้พอดี
แบบที่เขาว่าไว้มีของดีให้ดูไม่ดูก็บ้าเกินไปแล้ว เย่เทียนถือโอกาสไม่เตือนสติ มองเธอด้วยหน้าตายิ้มแย้ม
เหมือนว่าเป็นสายตาที่ร้อนแรงนั้นของเย่เทียนจะค่อนข้างระมัดระวัง ซูเหมยเงยหน้าขึ้นมาทันที ถลึงตาดุใส่เย่เทียนทีหนึ่ง ใช้มือปิดคอเสื้อไว้ “น่าดูสินะ!”
เย่เทียนพยักหน้าอย่างซื่อสัตย์ “น่าดู!”
“น่าดู?”
ซูเหมยโทนเสียงสูงขึ้นทันใด แฝงด้วยกลิ่นอายอันตรายนิดๆ
เย่เทียนไม่ได้สนใจสายตาของซูเหมยที่เหมือนจะฆ่าคนนั้น เก็บสายตากลับ ยิ้มกริ่มบอกว่า “ประธานซู ความจริงคุณมีกลิ่นอายผู้หญิงเป็นพิเศษ ถ้าปลดกระดุมออกอีกสักอัน ยิ่งต้องน่าดึงดูดเพิ่มขึ้นแน่!”
พูดจบ เย่เทียนก็หนีไปอย่างว่องไว วิ่งไปด้านนอกห้องทำงานอย่างรวดเร็ว
“คนสารเลวนี่!”
ซูเหมยแอบด่าคำหนึ่ง กัดฟันแน่น มองภาพด้านหลังของเย่เทียนจากไป สายตาซับซ้อนชัดเจน
พูดจาแทะโลมซูเหมยนิดๆ เย่เทียนอารมณ์ดีที่สุด เริ่มทำงานในวันแรกแล้ว
เขาในฐานะผู้จัดการรปภ.ของผับ ความจริงไม่มีเรื่องอะไรต้องทำ การมีอยู่ของเขา เพียงเพื่อแก้ไขเรื่องราวที่แก้ยากในผับ
เดินวนรอบหนึ่ง เย่เทียนก็เบื่อมากมาย เตรียมจะไปฉี่ในห้องน้ำ
ตอนที่กำลังเตรียมเข้าประตูไป ด้านในมีเสียงไม่สุภาพลอยมากะทันหัน
“ประธานจู คุณวางใจได้ ยานี้เป็นยาแมลงหวี่ที่ผมซื้อมาจากแอฟริกาใต้ทางนั้น ถึงแม้ว่าเปื้อนไปหน่อย สาวบริสุทธิ์ไร้ราคีก็ต้องเปลี่ยนเป็นเมีย!”
ตามมาด้วยคำพูดที่แสนภูมิใจประโยคหนึ่ง “ความสามารถการทำงานของนายไม่เลวทีเดียว คืนนี้เสร็จธุระแล้ว ผลประโยชน์ของนายต้องไม่น้อยเด็ดขาด!”
“หึๆ งั้นผมขออวยพรประธานจูพอลงมือก็สำเร็จเลยนะครับ! แต่ว่า รอประธานจูจัดการเฉินหวั่นชิงคนนั้นแล้ว ให้ผมลิ้มลองด้วยได้หรือเปล่าครับ?”
“คิดอะไรกัน! นี่คือผู้หญิงที่เจ้านายใหญ่ฉันต้องการ แม้แต่ฉันยังไม่กล้ามีเอี่ยว นายยังกล้ามีความคิดนี้? วอนหาที่ตายเหรอ!”
ระหว่างที่พูด ประตูห้องน้ำถูกคนเลื่อนเปิด คนหนึ่งอ้วนคนหนึ่งผอมทั้งสองคนเดินออกมาจากในห้องน้ำ
เย่เทียนยืนอยู่ข้างประตู บนหน้าไม่มีความรู้สึกสักนิด เหมือนกับผี ทำให้สองคนนี้ตกใจยกหนึ่ง
บวกกับเมื่อสักครู่พวกเขาพูดจาอยู่ด้านใน ในใจมีสิ่งที่บอกใครไม่ได้ พอมองเห็นเย่เทียนยืนอยู่ตรงนี้ ชั่วขณะนั้นทั้งสองคนเกิดความระแวงในใจ
“ไอ้หนุ่ม แกเป็นใคร! เดินมาไม่ให้สุ้มให้เสียง อยากทำคนตกใจงั้นเหรอ!”
ไอ้คนผอมนั้นชี้นิ้วหลุดปากต่อว่าเย่เทียนในชั่วขณะนั้น
เย่เทียนได้สติกลับมา ดวงตาขรึมเล็กน้อย เผยรอยยิ้มที่ไม่เป็นภัยออกมาทันที
“ขอโทษครับ ผมเป็นผู้จัดการรปภ.คนใหม่ของผับนี้ ทำทั้งสองท่านตกใจแล้ว! ไม่ทราบว่าทั้งสองท่านอยู่ห้องไหนครับ? รอเดี๋ยวผมจะเข้าไปขอโทษด้วยตัวเอง!”
เห็นเย่เทียนท่าทีจริงใจมากพอ ไอ้คนผอมถึงหยุดต่อว่าไป อารมณ์ก็สงบลง
กลับเป็นประธานจูคนนั้นมองเย่เทียนอย่างลึกซึ้งทีหนึ่ง แล้วยิ้มบอก “ที่แท้นายเป็นผู้จัดการรปภ.คนใหม่นี่เอง ไม่เลว สายตามองคนของประธานซูใช้ได้ พวกฉันอยู่ที่ห้องA1 เดี๋ยวนายเขาไปแล้วกัน พวกเรามาดื่มสักสองสามแก้ว ทำความรู้จักกันหน่อย”
ประธานจูตบไหล่เย่เทียน หลังพูดจบถึงออกไปกับไอ้คนผอม
แต่พวกเขาไม่รู้ว่า สายตาของเย่เทียนค่อยๆ เย็นเฉียบลงไป
เขากลับมาเกิดอีกรอบ สาบานไว้ว่าจะปกป้องเฉินหวั่นชิง
สองคนนี้ กล้ามาวางแผนต่อเฉินหวั่นชิง
วอนหาที่ตายชัดๆ!