เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า บทที่ 339
อาจารย์เต้ากวงที่อยู่ข้างๆ ไม่ได้ยินอะไรผิดปกติ กินอาหารต่อไปเรื่อยๆ
เงียบอยู่ครู่หนึ่ง ทันใดนั้น อาจารย์อี้ชิงตบโต๊ะแล้วยืนขึ้น
“ผาเหลยถิง แย่แล้ว!”
อาจารย์อี้ชิงตบโต๊ะจนหักเป็นสองท่อน อาจารย์เต้ากวงสะดุ้งโหยงแล้วพูดว่า “มีอะไรอี้ชิง ทำคนตกใจหมด”
อาจารย์อี้ชิงแววตาวูบไหว “เต้ากวง นายคิดดูดีๆ ผาเหลยถิง วิชาสายฟ้าฟาดห้าธาตุ”
อาจารย์เต้ากวงเหมือนนึกอะไรได้ พึมพำออกมาว่า “วิชาสายฟ้าฟาดห้าธาตุ ให้ตายเถอะ ทำไมเราถึงลืมไปได้ ตอนนั้นปรมาจารย์ของคณะฟ้าร้อง ทำความเข้าใจวิชาสายฟ้าฟาดห้าธาตุที่ผาเหลยถิง ที่นั่นหลัวตานสามารถแสดงพลังได้ถึงหนึ่งเท่า หรือมากกว่านั้น”
หานเฟิง ฉู่สิงและฉู่เทียนถึงกับช็อก
หานเฟิงตะโกนออกมาว่า “งั้นแสดงว่าศิษย์น้องลู่ฝานมีอันตรายแล้ว”
อาจารย์อี้ชิงพยักหน้าเบาๆ จากนั้นนั่งลง “ช่างเถอะๆ ลู่ฝานนัดกับเขาไว้แล้ว จะคืนคำพูดไม่ได้ เรารอที่นี่เงียบๆ รอลู่ฝานกลับมาเถอะ”
……
อีกด้านหนึ่ง ลู่ฝานไม่รู้ว่าหลังจากเขาออกมาไม่นาน อาจารย์อี้ชิงเพิ่งรู้สถานการณ์ทุกอย่าง
ใช้เวลาครึ่งวันเต็มๆ ลู่ฝานใช้ความเร็วทั้งหมดพุ่งไปข้างหน้า เสียปราณชี่ไปเกือบครึ่ง กว่าจะมาถึงคณะฟ้าร้อง
คณะฟ้าร้องตั้งอยู่บนเขาสายฟ้า เหมือนอยู่ท่ามกลางฟ้าร้องจริงๆ
ที่อื่นอากาศสดใสแท้ๆ แต่เมื่อมาถึงบริเวณเขาสายฟ้ากลับมีเมฆดำปกคลุมไปทั่ว เสียงฟ้าร้องโครมคราม
“ว่ากันว่านักเรียนคณะฟ้าร้องส่วนใหญ่ ฝึกวิชาเทพสายฟ้า ถึงระยะรู้ความ จะสามารถกระตุ้นพลังฟ้าร้องได้ ดูเหมือนจะเป็นความจริง”
ลู่ฝานมองเงียบๆ ไม่นานก็มาถึงหน้าประตูคณะฟ้าร้อง
คณะฟ้าร้องขนาดใหญ่ครอบคลุมพื้นที่กว้าง ที่แตกต่างกับคณะอื่นก็คือ คณะฟ้าร้องไม่มีกำแพงคณะ
ที่เรียกว่าประตูคณะ แค่เป็นประตูบานเล็กๆ เท่านั้น ไม่โดดเด่นสะดุดตา
ลู่ฝานเดินเข้ามาในคณะฟ้าร้อง เพิ่งเดินมาถึงหน้าประตู ก็โดนคนเรียกไว้
“นายเป็นนักเรียนคณะไหน มาที่นี่ทำไม”
เมื่อหันไปมอง มีนักเรียนไม่กี่คน เดินมาจากทางซ้าย เป็นชายสองหญิงหนึ่ง สวมชุดบู๊สีบานเย็นเป็นเอกลักษณ์ของคณะฟ้าร้อง
ลู่ฝานพูดอย่างราบเรียบว่า “ผมชื่อลู่ฝานคณะหนึ่งเดียว มาตามนัดของหลัวตาน”
เมื่อได้ยินคำว่าลู่ฝาน นักเรียนสามคนด้านหน้าอึ้งไป
จากนั้นชายคนหนึ่งพูดอย่างตกใจว่า “ลู่ฝาน! ลู่ฝานที่กระบี่โหดเหี้ยมฆ่าอนงค์เหรอ”
ลู่ฝานอึ้งไป กระบี่โหดเหี้ยมฆ่าอนงค์คืออะไรกัน
ผู้ชายอีกคนพูดว่า “ศิษย์พี่ลู่ฝาน รอที่นี่สักครู่ ผมจะไปแจ้งอาจารย์ ถือโอกาสบอกศิษย์พี่หลัวตานด้วย”
ลู่ฝานพยักหน้า มองผู้ชายสองคนวิ่งออกไป
เหลือเพียงผู้หญิงคนเดียว กำลังมองลู่ฝานอย่างประเมิน
ลู่ฝานโดนเธอมองจนขนลุก พูดช้าๆ ว่า “ศิษย์พี่ท่านนี้ ทำไมมองผมอย่างนั้น บนตัวผมมีอะไรไม่เหมาะสมเหรอ”
ผู้หญิงหัวเราะเบาๆ “ไม่ใช่ไม่เหมาะสมหรอก แค่ฉันได้ยินคนพูดว่าลู่ฝานคณะหนึ่งเดียว มีแววตาร้ายกาจ หน้าตาลามกสุดทน นายไม่เหมือนกับสิ่งที่ฉันได้ยินมา”
ลู่ฝานอ้าปากค้าง แล้วพูดว่า “มีข่าวลือแบบนี้ด้วยเหรอ”
ผู้หญิงยิ้มแล้วพูดว่า “มีสิ กระบี่โหดเหี้ยมฆ่าอนงค์ ลู่ฝาน! ดูนายสิ นายยังไม่รู้เหรอ เรื่องที่นายทิ้งผู้หญิงดังไปทั่วสถาบันสอนวิชาบู๊แล้ว แค่คิดไม่ถึงว่านายจะดูดี เป็นไปตามคาด บนโลกนี้คนที่ยิ่งดูดี ก็จะยิ่งร้ายกาจ”