“ฉัน นี่……”
หวางซีตกใจจนไม่รู้ว่าควรจะพูดอะไรดี ตัวเองเป็นผู้ถือหุ้นรายใหญ่ที่สุดของW Entertainmentแล้ว
ตอนนี้มีหุ้นสามสิบเปอร์เซ็นต์ของหมิงซื่อกรุ๊ปอีก นี่ก็นับได้เป็นสิ่งที่อยากได้โดยไม่ต้องออกแรง ก็ไม่ได้โอเวอร์ขนาดนี้นะ
“ทำ ทำไมฉันถึงได้รู้สึกเหมือนกำลังฝันอยู่? เซิ่งเทียน มันไม่จริงหรอกใช่ไหม?”
“เป็นความจริง ตอนนี้ เธอผู้หญิงที่มีตังแล้ว…..ไม่สิ เป็นผู้หญิงที่รวยมาก เธอต้องเลี้ยงดูฉันนะ”
เย่เซิ่งเทียนก็ชอบทำให้เธอประหลาดใจ ก็ชอบเห็นท่าทางตกใจของเธอ
“หา?”
หวางซีนิ่งอึ้ง และพูดอย่างรวดเร็วว่า: “เซิ่งเทียน นายรู้ไหมว่าหุ้นสามสิบเปอร์เซ็นต์นี้หมายความว่ายังไง? หมิงซื่อกรุ๊ปเป็นตระกูลถือหุ้นเป็นหลัก ตระกูลหมิงถือหุ้นแปดสิบเปอร์เซ็นต์ ตอนนี้ในมือของพวกเรามีสามสิบเปอร์เซ็นต์ ทางด้านตระกูลหมิงยังเหลือห้าสิบเปอร์เซ็นต์ ถ้ามีการเปลี่ยนแปลงอีก หมิงซื่อกรุ๊ปก็จะเปลี่ยนแปลงด้วย!!”
“ก็เป็นอย่างนั้น”
เย่เซิ่งเทียนพยักหน้า อันที่จริงในมือของตระกูลหมิง เหลือเพียงสิบห้าเปอร์เซ็นต์เท่านั้น
เมื่อวานนี้หมิงฮุยเพื่อเสาะหาการร่วมลงทุน ก็ส่งมอบหุ้นสามสิบห้าเปอร์เซ็นต์ให้กับหรันยู่
และบริษัทหรันซื่อของหรันยู่ เป็นเพียงกิจการที่อยู่ภายใต้อำนาจเซิ่งเทียนกรุ๊ปเท่านั้นเอง
ถ้าหมิงฮุยรู้ว่า หุ้นสามสิบห้าเปอร์เซ็นต์นี้ ตกอยู่ในมือของตัวเอง เขาจะกระอักตายในทันทีหรือเปล่า?
จู่ๆเย่เซิ่งเทียนก็ตั้งตารอ ที่จะได้เห็นวินาทีที่หมิงฮุยโกรธจนกระอักเลือด
“ทำไมเธอไม่แปลกใจเลยสักนิด”
หวางซีสูดหายใจเข้าลึกๆ และพูดว่า: “แม้ว่าจะถือหุ้นหลักของหมิงซื่อกรุ๊ปอย่างแน่นอน แต่ถ้าเกิดหุ้นในมือของพวกเรามากพอ หลังจากเรียกประชุมผู้ถือหุ้นแล้ว ก็สามารถที่จะเปลี่ยนประธานหมิงซื่อกรุ๊ปได้ในทันที!!”
เมื่อเห็นท่าทางที่ใจเย็นของเย่เซิ่งเทียน หวางซีก็กระทืบเท้าด้วยความโกรธ: “นายไม่ต้องใจเย็นขนาดนี้ได้หรือเปล่า นี่เป็นหุ้นสามสิบเปอร์เซ็นต์ของหมิงซื่อกรุ๊ปเลยนะ!!”
“ฉันรู้ ฉันไม่เพียงแต่รู้เรื่องนี้ ยิ่งไปกว่านั้นยังรู้ว่า มีเซอร์ไพรส์ยิ่งใหญ่กว่า รอเธออยู่”
เย่เซิ่งเทียนยิ้มอย่างมีเลศนัย
“เซอร์ไพรส์อะไร?”
หวางซีรีบถาม นี่เป็นเซอร์ไพรส์ที่ไหนกัน ก็แค่ตกใจชัดๆ
ทุกครั้ง ก็ตกใจแทบตาย!
อย่างแรกคือหุ้นสามสิบเปอร์เซ็นต์ของตระกูลอู๋ ตอนนี้ก็เป็นหุ้นสามสิบเปอร์เซ็นต์ของหมิงซื่อกรุ๊ป ตามราคาตลาดปัจจุบัน ตัวเองมีมูลค่านับพันล้านในทันที!!
เก็บเงินก็ไม่ได้เร็วขนาดนี้นะ!
“เอาล่ะ เธอไม่ต้องถามแล้ว เธอส่งมอบแฟลชไดรฟ์นี้ให้เวินเฉินก่อน เรื่องราวของทางนี้ก็จะแก้ไขได้”
เย่เซิ่งเทียนครุ่นคิดแล้วพูดว่า: “ใช่แล้ว รอเรื่องนี้จัดการเสร็จ เธอก็ลองเรียกประชุมผู้ถือหุ้นของหมิงซื่อกรุ๊ปดูเถอะ”
“หา? เรียกประชุมผู้ถือหุ้นเหรอ?”
หวางซีแตะหน้าผากของเย่เซิ่งเทียน: “ตัวก็ไม่ได้ร้อนนะ แม้ว่าในมือของพวกเขามีหุ้นสามสิบเปอร์เซ็นต์ของหมิงซื่อกรุ๊ป แต่เรียกประชุมผู้ถือหุ้น ยังไม่พอนะ อย่างน้อยก็ต้องเกินห้าสิบเปอร์เซ็นต์ถึงได้……”
พูดถึงตรงนี้ หวางซีก็ตกตะลึงในทันใด มองดูเย่เซิ่งเทียนอย่างสงสัย นิ้วชี้แตะไปที่คางแล้วถามว่า: “นายผู้ชายเลว ไม่ใช่ว่าก่อเรื่องอะไรแล้วปิดบังฉันอีกนะ?”
“เป็นเรื่องดีอย่างแน่นอน ถึงเวลาเธอก็จะรู้เอง พูดออกมาตอนนี้ก็ไม่สนุกนะสิ”
เย่เซิ่งเทียนยิ้มเล็กน้อย และพูดว่า: “ทางนี้ก็ไม่เป็นไรแล้ว งั้นฉันไปก่อนนะ เวินเฉินน่าจะกำลังรีบมา เธอแค่ให้แฟลชไดรฟ์ให้หล่อนก็พอ”
“อือๆ”
หวางซีพยักหน้าอย่างงุนงง
เย่เซิ่งเทียนยิ้มเล็กน้อย ตั้งใจจะไปซื้อรถคันหนึ่ง
หวางซีต้องเบียดรถไฟฟ้าไปกลับจากที่ทำงาน ทำให้เขาปวดใจมาก
ยิ่งไปกว่านั้น พวกป้าๆในชุมชน มักจะเยาะเย้ยแม่ยายว่า ขนาดรถคันหนึ่งก็ไม่มีปัญญาซื้อ ทำให้แม่ยายรู้สึกแย่อยู่หลายวัน และไม่ออกไปไหน