ตอนที่ 1368 สมบัติจ๋า เรามาแล้ว! (6)
งูตัวใหญ่ทะยานขึ้นท่ามกลางหมู่เมฆ ด้านหลังมีปีกสองข้าง เขี้ยวแหลมคมสองอันที่สามารถเจาะทะลุการป้องกันทุกรูปแบบยื่นออกมาจากปากของมัน
“ฉิวเสอเป็นหนึ่งในสัญลักษณ์ของราชอาณาจักรแห่งความมืดที่แสดงถึงพลังอำนาจอันยิ่งใหญ่ของพวกเขา จักรพรรดิแห่งความมืดชอบพวกงูมาก ทั่วทั้งอาณาจักรกลางมีฉิวเสออยู่ 2 ตัว และทั้ง 2 ตัวก็อยู่ในมือของจักรพรรดิแห่งความมืด กล่าวกันว่าฉิวเสอนั้น นอกจากจะเป็นสัญลักษณ์แล้ว ยังมีความพิเศษอีกอย่างด้วย มันไม่ใช่ทั้งสัตว์อสูรและร่างวิญญาณ แต่สามารถเดินทางระหว่างสองโลกได้ สามารถแปลงร่างเป็นรูปแบบกายเนื้อ หรือจะอยู่ในร่างวิญญาณก็ได้” ฟ่านจั๋วพูดช้าๆ
“คนจากราชอาณาจักรแห่งความมืดคงใช้ฉิวเสอ 2 ตัวนั้นเป็นแบบทำประตูบานนี้ ให้พวกมันเป็นผู้พิทักษ์คอยปกป้องการพักผ่อนอันสงบสุขของจักรพรรดิแห่งความมืด”
เมื่อได้ยินคำอธิบายของฟ่านจั๋ว เย่กูก็อดชำเลืองมองเด็กหนุ่มไม่ได้ สิ่งที่เขาพูดค่อนข้างใกล้เคียงความจริงทีเดียว
จวินอู๋เหยาเลิกคิ้ว แล้วยกมือขึ้นผลักประตูหยกให้เปิดออก!
ประตูหยกขนาดมหึมาถูกผลักเปิดออก มันส่งเสียงดังพร้อมเผยให้เห็นด้านใน
ทุกอย่างที่อยู่ด้านหลังประตูปรากฏขึ้นต่อสายตาของพวกจวินอู๋เสีย
มันเป็นวังขนาดมหึมาที่มีเพดานสูงจนน่าตกใจ โซ่หนา 18 เส้นห้อยลงมาจากทุกด้านของห้องโถง ปลายอีกด้านหนึ่งมาบรรจบกันที่ตรงกลาง โลงศพสีดำขนาดใหญ่ถูกโซ่พวกนั้นดึงให้ลอยอยู่กลางอากาศ!
ภายในห้องโถงใหญ่ มีสมบัติมากมายวางเอาไว้ แพรวพราวระยิบระยับไปหมด ของวิเศษพวกนั้นส่องประกายราวกับดวงดาวในห้องโถงที่มืดสลัว
ทุกคนที่ได้เห็นภาพนั้นพากันยืนตะลึง พวกเขาเคยจินตนาการว่าสุสานจักรพรรดิแห่งความมืดจะมีสมบัติมากมายขนาดไหน แต่พอได้มาเห็นด้วยตาตัวเองแล้ว พวกเขาก็ได้รู้ว่า สิ่งที่ตัวเองคิดเอาไว้นั้นน่าขำสิ้นดี
ของวิเศษมากมายนับไม่ถ้วนวางเรียงเป็นแถวบนชั้นโครงกระดูกสีขาวที่เรียงแถวกันเป็นร้อยๆชั้น ส่องแสงแวววาวเผยให้เห็นพลังที่บรรจุอยู่ภายใน
เมื่อมองเข้าไปข้างใน พวกเขาไม่สามารถมองเห็นห้องโถงขนาดมหึมาทั้งหมดได้ เนื่องจากแถวชั้นวางโครงกระดูกยื่นออกมาเต็มแน่นห้องไปหมด ตอนแรกดูเหมือนจะวางไว้มั่วๆ แต่มันก็มีรูปแบบของมันอยู่ จริงๆแล้วพวกเขาสร้างรูปแบบแปลกๆขึ้นตรงกลางห้องโถงที่ชี้ไปยังจุดที่โลงศพถูกแขวนอยู่
โลงศพที่แขวนลอยอยู่กลางอากาศนั้นมีขนาดใหญ่มาก แม้ว่ามันจะเป็นสีดำทั้งหมด แต่เมื่อมองดูดีๆแล้ว จะเห็นว่ามีตราสัญลักษณ์ที่ซับซ้อนซ่อนอยู่ภายในสีดำทั้งหมดนั้น ถักทอเข้าหากันอย่างแน่นหนา
“นั่นคงเป็น……โลงศพ……ของจักรพรรดิแห่งความมืด” หรงรั่วเงยหน้าขึ้นมองโลงศพที่ถูกแขวนเอาไว้กลางอากาศ หัวใจเหมือนถูกก้อนหินขนาดใหญ่กดทับ รู้สึกกดดันจนแทบหายใจไม่ออก
ทุกคนเดาได้ว่าใครเป็นเจ้าของโลงศพนั้น เมื่อมาถึงจุดนี้ที่ของวิเศษทั้งหมดที่พวกเขาแสวงหามาอยู่ตรงหน้าแล้ว แต่พวกเขากลับไม่รู้สึกดีใจเลย สายตาของทุกคนเอาแต่จ้องมองไปที่โลงศพที่อยู่ตรงหน้าพวกเขา
ผู้ที่พักผ่อนอย่างสงบอยู่ตรงนั้นคือ จักรพรรดิแห่งความมืด ผู้ที่รวมอาณาจักรกลางให้เป็นหนึ่งเดียว……ผู้นำแห่งราชอาณาจักรแห่งความมืด!
ข่าวลือและเรื่องราวเกี่ยวกับจักรพรรดิแห่งความมืดทั้งหมดที่พวกเขาเคยได้ฟัง ในตอนนี้ได้เข้าเกาะกุมหัวใจพวกเขา สร้างความกดดันที่หนักหน่วง พวกเขาไม่รู้สึกดีใจเลยสักนิด แต่กลับพบว่าตัวเองกำลังหายใจไม่ออกภายใต้ความกดดันจากคำว่า ‘จักรพรรดิแห่งความมืด’
ตอนที่พวกเขาตระหนักว่าจักรพรรดิแห่งความมืด ผู้ที่เคยทำให้ทั้งอาณาจักรกลางต้องสั่นสะเทือน อยู่เหนือหัวของพวกเขา พวกผู้เยาว์ทั้งกลุ่มก็ไม่อาจทำเป็นเล่นได้อีกต่อไป
เฉียวฉู่ประสานมือก้มหัวลงคารวะไปทางโลงศพครั้งแล้วครั้งเล่า
ปากของเขาพึมพำไม่หยุด
“ท่านจักรพรรดิแห่งความมืด พวกเราทุกคนมาที่นี่วันนี้เพราะไม่มีทางเลือกอื่นแล้วจริงๆ ขอพวกเรายืมของของท่านหน่อยนะขอรับ หวังว่าท่านจะไม่รังเกียจนะขอรับ”