เอียนซึ่งบินขึ้นไปบนท้องฟ้าของสนามรบและใช้สกิลการบัฟ – เฉือน – ดีบัฟของพินเริ่มให้คำสั่งอย่างรวดเร็วผ่านการแชทของกิลด์
ในขณะเดียวกัน นักธนูของกิลด์ดาร์ครูน่าที่ค้นพบเอียนกำลังบินอยู่ในอากาศพร้อมยิงธนูไปทางเอียน
อย่างไรก็ตามเนื่องจากเป็นสถานการณ์ที่เขาทำนายไว้แล้ว เอียนก็ไม่ได้ตกตะลึงและบินขึ้นอย่างรวดเร็ว
เขาบินขึ้นเพื่อที่เขาจะได้อยู่นอกขอบเขตของพลธนู
เอียนนับภายในใจ
‘5… 4… 3…’
เมื่อเอียนมองลงไปในขณะที่อยู่สูง เขาสามารถมองเห็นที่ตั้งของฝ่ายตรงข้ามได้ทันทีและดวงตาของเขาก็เปล่งประกาย
เป็นเพราะกองกำลังของกิลด์ดาร์ครูน่ากำลังเคลื่อนไหวที่แม่นยำกว่า 90% ตามการคาดการณ์ของเขา
‘2… 1… ตอนนี้แหละ!’
ทันทีที่เอียนจบการนับ ประตูข้ามที่ป้อมปราการทั้งสองข้างก็หล่นลงไปพร้อมกับส่งเสียงหนักแน่น
Thud- Thu-ud-!
ประตูป้อมปราการของกำแพงป้องกันที่สองมีเสียงตู้มพุ่งออกมาในขณะที่มันเริ่มเปิดออก
Keu-keuk- Keu-keu-keuk-!
ใครบางคนที่เห็นอย่างนั้นตะโกนเสียงดังออกมา
“เราประสบความสําเร็จในการเปิดประตูแล้ว! ทุกคนเข้าไปข้างในเลย!”
“ย๊าาาา!”
ความจริงคนที่ส่งเสียงดังไปยังสมาชิกของกิลด์ดาร์ครูน่านั้นไม่ใช่ใครอื่นนอกจากเฮิร์ซ
กิลด์โลตัสได้เปิดประตูป้อมปราการเพื่อล่อลวงคู่ต่อสู้ของพวกเขาโดยผ่านเสียงตะโกนของเฮิร์ซ พวกเขาจะคิดผิดพลาดว่าเป็าหนึ่งในสมาชิกของกิดล์ดาร์ครูน่าได้เข้ามาในป้อมปราการและเปิดประตู
พลังที่มีอิทธิพลของประโยคนี้มากกว่าที่คาดไว้
ในสถานการณ์ที่มีผู้คนหลายพันคนกำลังต่อสู้กันอยู่อย่างอุตลุด ไม่มีใครคิดว่าคำพูดของเฮิร์ซถูกวางแผนที่จะทำให้พวกเขาสับสนและในขณะที่ประตูป้อมเปิดออก ทหารของกิลด์ดาร์ครูน่าก็เริ่มวิ่งไปที่ป้อมปราการเหมือนคลื่น
เอียนซึ่งกำลังดูฉากนั้นอยู่บนอากาศแสยะยิ้มแห่งความพึงพอใจ
‘โอเค พวกเขาทำมันดีกว่าที่คาดไว้’
เอียนก็เริ่มสวดอัญเชิญจากอากาศที่ห่างจากพื้นดิน
“อัญเชิญบักค์!”
ในขณะที่เขาทำเช่นนั้น แสงสีขาวหมุนวนอย่างรุนแรงในขณะที่บักค์ซึ่งมีตัวขนาดยักษ์ถูกอัญเชิญ
แน่นอนว่าบักค์เริ่มตกลงสู่พื้นดินและเขาก็แสดงออกอย่างงุนงง
แน่นอนว่าเอียนมีแผน
“ไม่ต้องกังวล เนื่องจากมีแผนอยู่”
อย่างไรก็ตาม บักค์ยังแสดงอาการกังวลอย่างต่อเนื่อง
แต่แล้วตำแหน่งที่เอียนปล่อยบักค์เป็นที่ที่สูงอย่างไม่น่าเชื่อจนถึงจุดที่ผู้คนดูเหมือนกับจุดดำ
ยิ่งไปกว่านั้น บักค์นั้นตัวใหญ่มากและเขาก็หนักมาก
แม้ว่าบักค์จะมีพลังป้องกันและพลังชีวิตที่มาก หากเขาร่วงลงจากระดับความสูงนี้ เขาจะไม่สามารถหนีจากความตายได้ทันที
และเอียนนับเวลาที่บักค์จะร่วงลง
‘อีกนิด… อีกนิดเดียว!’
ในขณะเดียวกันผู้เล่นและทหารของดาร์ครูน่าซึ่งอยู่บนพื้นดินได้แสดงความรู้สึกตกใจหลังจากค้นพบเงายักษ์ที่อยู่เหนือพวกเขาจากอากาศ
“อ๊ากก!”
“อะ อะไรวะนั่นน่ะ!?”
“หลบมัน!”
ในช่วงเวลานั้น
เอียนใช้พลังแฝงของบักค์
“บักค์ ป้องกันสมบูรณ์!”
นี่คือสิ่งที่เอียนเล็งไว้
ถ้าป้องกันสมบูรณ์ถูกเรียกใช้เป็นเวลา 10 วินาทีบักค์จะไม่ได้รับความเสียหายใดๆและเขาจะต้านทานต่อทุกสถานะ
ในช่วงระยะเวลาของการป้องกันสมบูรณ์ เขาไม่สามารถเคลื่อนไหวได้เลย แต่นั่นก็ไม่มีปัญหา
เนื่องจากด้วยความเสียหายที่บักค์จะตกลงมา เขาจะทำให้บริเวณโดยรอบทั้งหมดกลายเป็นเถ้าถ่าน
Whoong-!
เมื่อมีการเรียกใช้ป้องกันสมบูรณ์ร่างกายทั้งหมดของบักค์จะถูกห่อหุ้มด้วยกระแสไฟสีทองในขณะที่มีการสร้างโล่ยักษ์และทันทีที่พลังแฝงของเขาถูกเรียกใช้นั้นขาทั้งสี่ของบักค์จะติดอยู่กับพื้น
Baang-!
เกิดเสียงดังขึ้นพร้อมกับฝุ่นละอองที่กำลังลอยขึ้นมาทุกทิศทุกทาง
ขณะนั้น ข้อความระบบโผล่ขึ้นมาเรื่อยๆต่อหน้าของเอียน
จุดที่บักค์หล่นลงมาอยู่ตรงหน้าประตูป้อมปราการที่กองทัพของกิลด์ดาร์ครูน่ารวมตัวกันและด้วยเหตุนี้กองทหารหลายสิบคนก็กลายเป็นแสงสีเทา
เมื่อความเสียหายอย่างน้อย 500,000 หน่วย เกิดขึ้นพร้อมกันไม่มีสิ่งมีชีวิตใดที่สามารถมีชีวิตรอด
ในหมู่พวกเขามีผู้เล่นกิลด์ดาร์ครูน่าเลเวลสูงจำนวนมากกว่า 140 คนซึ่งถูกรวมไว้
ด้านบนของกองศพที่เป็นแสงสีเทา มีบักค์ยืนอยู่ท่ามกลางอากาศที่งดงามราวกับรูปปั้นทองคำ
และตามบักค์ซึ่งหล่นลงไปก่อนใครจะรับรู้ถึง เอียนจึงออกคำสั่งให้พิน
“พิน กระแทก!”
Kku-ruk- Kku-ru-ruk-!
ผู้เล่นดาร์ครูน่าซึ่งกลัวที่จะตายพร้อมกับรูปลักษณ์ของบักค์ ไม่สามารถหลีกเลี่ยงสกิล AoE ของพินและได้รับมันไปเต็มๆ
ยิ่งไปกว่านั้น มันยังไม่จบ
ผู้เล่นกิลด์โลตัสที่ซ่อนร่างกายของพวกเขาไว้เหนือป้อมปราการของกำแพงป้องกันที่สอง
พวกเขาเริ่มเทสกิลการโจมตีของพวกเขาใส่ผู้เล่นดาร์ครูน่าที่มีจดจ่ออยู่ในพื้นที่
Bang- Ba-bang-!
เมื่อเป็นเช่นนั้นการต่อสู้อย่างเต็มรูปแบบระหว่างกิลด์ดาร์ครูน่าและกิลด์โลตัสก็เริ่มขึ้น
เอียนก็เรียกสัตว์เลี้ยงทั้งหมดของเขาออกมาและเขาก็เริ่มเต็มไปด้วยความตื่นเต้นรอบๆสนามรบ
“นักเวทยิงพลธนูเป็นคนแรกก่อน! คุณต้องสร้างความเสียหายให้กับพวกเขาก่อนที่พวกเขาจะรู้สึก!”
ตามคำสั่งของเอียนสมาชิกกิลด์โลตัสเคลื่อนไหวอย่างรวดเร็วและแม่นยำและฟิโอลันซึ่งได้กลายมาเป็นลอร์ดของเมืองไพโร เริ่มสั่งทหารที่ผลิตในเมือง
‘ดีสำหรับตอนนี้ ดูเหมือนว่าเราสามารถพูดได้ว่าเราเกือบจะประสบความสำเร็จในการต่อสู้ป้องกันของวันนี้…’
ด้านหลังกำแพงป้องกันที่สองป้อมปราการป้องกันที่สามซึ่งถือได้ว่าเป็นป้อมปราการสุดท้ายอยู่อย่างแข็งแกร่ง
อย่างไรก็ตามหากกำแพงป้องกันที่สองสร้างความเสียหายได้มาก เขารู้สึกราวกับว่าไม่จำเป็นต้องแสดงป้อมปราการป้องกันที่สามให้ฝ่ายตรงข้ามเห็น
Clang- Cl-clang-!
เสียงเหล็กกระทบกันดังขึ้นทุกพื้นที่อย่างไม่มีสิ้นสุด
ในขณะที่มองดูทหารของกิลด์โลตัสที่เทออกมาจากประตูป้อมปราการที่เปิดโล่ง อิลาฮันก็กัดฟันของเขา
‘เวรเอ้ย พวกมันสามารถสร้างพลังป้องกันได้มากขนาดนี้ได้ยังไง? นี่เป็นส่วนหนึ่งที่เป็นไปได้ด้วยเงินของกิลด์ใน 100 อันดับแรกงั้นหรอ?’
ความจริงที่ว่าเงินทุนไม่ใช่ปัญหาเดียว
ด้วยสามัญสำนึกของอิลาฮัน แม้ว่าพวกเขาจะมีเงินทุนไม่จำกัด แต่ดูเหมือนว่ามันเป็นไปไม่ได้ที่จะสร้างป้อมปราการและหอคอยป้องกันจำนวนมากเช่นนี้ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นก็ตาม
‘พวกเขาได้รับเงินจากอาณาจักรลัสเปลหรือไม่? มันคืออะไรกันแน่?’
ตราบใดที่พวกเขาไม่รู้ถึงการมีอยู่ของจอกศักดิ์สิทธิ์ที่เอียนมี สำหรับอิลาฮันช่วยไม่ได้ที่จะมีความคิดเหล่านี้
“โซลินมุ่งเน้นพลังการยิงทั้งหมดไปยังประตูป้อมปราการ ไม่มีวิธีอื่นนอกจากการบุกทะลุผ่านด้านหน้า”
“รับทราบค่ะหัวหน้า”
อิลาฮันเสริมอีกคำหนึ่งให้กับโซลินที่ปลดดาบและเดินไปข้างหน้า
“โซลิน ดาบที่ฉันให้ไปครั้งที่แล้ว เธอยังมีมันอยู่ใช่ไหม?”
โซลินซึ่งครุ่นคิดสักครู่หนึ่งก็พยักหน้า
“ค่ะ หัวหน้า”
“เมื่อเธอมาถึงด้านหน้าของประตูป้อมปราการให้ใช้เวทย์มนตร์ที่อัญเชิญซึ่งติดอยู่บนดาบเลย”
“รับทราบค่ะ”
อิลาฮันที่พูดจบแล้วก็เอาดาบคู่ที่เขาแกว่งไปมาจนถึงตอนนี้ลงบนเอวทั้งสองข้างของเขาและปลดดาบใหญ่ที่เขามีอยู่ที่หลัง
Seu-reu-reung-!
และด้วยเสียงที่ดัง เขาพูดออกมาอย่างไม่ย่อท้อ
“เราได้รับความเสียหายมากกว่าที่คาดไว้เนื่องจากเราล้มเหลวในการหาพลังการต่อสู้ของคู่ต่อสู้ แต่การพ่ายแพ้กิลด์ที่ชายแดนซึ่งชื่อดาร์ครูน่าเราไม่เคยได้ยินมาก่อนเป็นสิ่งที่ไม่สามารถเกิดขึ้นได้!”
เมื่ออิลฮานขว้างดาบใหญ่ของเขาขึ้นไปบนอากาศ แสงสีฟ้าก็เริ่มเปล่งประกายออกมาจากดาบ
“ถ้าเราแค่ผ่านประตูป้อมปราการนั้น ฉันคาดหวังว่าการยึดด้านในจะไม่ยาก! จากนี้ไปฉันจะเป็นผู้นำ ดังนั้นฝ่าไปทางด้านหน้าเลย!”
อิลฮานซึ่งพูดเสร็จแล้วยื่นมือออกมาต่อหน้าเขาและดาบใหญ่ก็เริ่มหมุนวนเป็นวงกลมและมันก็เริ่มบินไปในทิศทางที่อิลฮานชี้ไปในขณะที่พุ่งไปในอากาศ
Swaeek-!
และปลายทางที่นั่น บักค์ซึ่งส่องแสงสีทองตั้งอยู่
“ตาย!”
อิลาฮันคิดว่าจะกำจัดบักค์ซึ่งปกป้องหน้าประตูป้อมปราการอย่างแน่นหนาเป็นลำดับความสำคัญสูงสุดและด้วยเหตุนี้เขาจึงเรียกใช้สกิลการโจมตีระยะไกลที่แข็งแกร่งที่สุดที่เขามี
สำหรับบักค์ซึ่งช้าด้วยร่างที่ใหญ่ มันเป็นสถานการณ์ที่เขาจะถูกโจมตีด้วยสกิลโดยตรงโดยไม่ได้ขยับนิ้วแม้แต่น้อย
อย่างไรก็ตามจากนั้น เอียนที่บินไปรอบๆขณะที่ขี่กริฟฟินอยู่ด้านบน รีบยื่นมือออกไปที่บักค์
“บุ๊กค์ ม่านน้ำ!”
Bboo-bbook-!
เขาได้เรียกใช้พลังแฝงของบุ๊กค์คือม่านน้ำซึ่งแนบกับไอเทม ‘จิตวิญญาณของเต่า’
เอียนตะโกนขณะที่มือของเขากางออกไป น้ำไหลออกมาจากปากของบุ๊กค์…
Kwaaah-!
กระแสน้ำไหลออกสู่ฝั่งตรงหน้าบักค์และกลายเป็นม่านยักษ์
และดาบใหญ่ของอิลาฮันที่บินไปในเวลาเดียวกันก็ปะทะกับด้านหน้าม่าน
Pu-ung-!
พร้อมกับเสียงดังที่ดังกึกก้องอยู่ในแก้วหู ดาบใหญ่ของอิลาฮันก็ร่วงลงไปจากอากาศและม่านน้ำที่ทำหน้าที่อย่างปลอดภัยก็ลดลงไปถึงพื้นหลังจากนั้นไม่นาน
Swaah-
ในขณะที่มองไปที่น้ำที่จมและซึมลงไปในพื้นทราย อิลาฮันก็แสดงออกอย่างงุนงง
‘อะ อะไรวะเนี่ย?’
มันเป็นเพียงบางสิ่งที่เกิดขึ้นในช่วงเวลาสั้นๆ จนถึงจุดที่แม้แต่อิลฮันผู้ร่ายสกิลไม่เข้าใจสถานการณ์อย่างเหมาะสม
มันเป็นส่วนหนึ่งที่เราสามารถรู้ได้ว่าปฏิกิริยาตอบสนองของเอียนนั้นรวดเร็วแค่ไหน
ทหารและผู้เล่นของกิลด์โลตัสเริ่มท้าทายกิลด์ดาร์ครูน่า
“ย๊าาา!”
การเริ่มต้นในการต่อสู้เป็นเรื่องสำคัญ
อาจถือได้ว่าเป็นบริบทเดียวกันกับจิตวิญญาณการต่อสู้ของทหารในสงครามที่มีความสำคัญเช่นกัน
ด้วยความหมายนั้น ตอนนี้จิตวิญญาณนำมาซึ่งผลกระทบที่ทำให้อำนาจการต่อสู้ของกิลด์โลตัสเพิ่มขึ้นเป็นสองเท่า
“เวรเอ้ย เรากำลังทำอะไรกันอยู่? ฉันกำลังบอกนายว่ามีพวกมันมากมายที่ไม่ได้อยู่ที่เลเวล 130 ในพวกมันเช่นกัน!”
ตามสิ่งที่บุคคลของกิลด์ดาร์ครูน่าตะโกน สมาชิกส่วนใหญ่ของกิลด์โลตัสนั้นประกอบไปด้วยเลเวล 120 ต้นๆ
ในอีกทางหนึ่งกิลด์ดาร์ครูน่านั้นเรียงรายไปด้วยผู้จัดอันดับหลายคนที่มีเลเวลประมาณ 140
อย่างไรก็ตาม ตามจิตวิญญาณของการต่อสู้ขณะที่พวกเขาถูกข่มขู่อย่างสมบูรณ์ พวกเขาก็เริ่มล้มลงอย่างไร้ประโยชน์เมื่อรับการโจมตีของกิลด์โลตัส
และเมื่อสภาพการต่อสู้ยังคงดำเนินไปอย่างต่อเนื่อง เอียนความสามารถในการควบคุมสนามรบของเอียนเริ่มเปล่งแสงมากยิ่งขึ้น
“ไลโจมตีคู่ต่อสู้ที่ไม่มีพลังชีวิตเหลือมากก่อนแล้วเตะพวกมันออกไป!”
ก่อนที่พวกเขาจะรู้ ท้องฟ้าก็เริ่มมืดและเมื่อดวงจันทร์ซึ่งรวมพลังความแข็งแกร่ง เริ่มอยู่เหนือสนามรบ ไลเริ่มกระโดดไปรอบๆเหมือนปลาที่พบน้ำ
และพอลลีนที่ปรับตัวได้อย่างสมบูรณ์แบบที่จะต่อสู้กับเอียนก็ปล่อยสายฟ้าในทุกทิศทางเมื่อเขาเริ่มที่จะเอาชนะคู่ต่อสู้ของเขา
Bang- Ba-ba-bang-!
สายฟ้าที่ระเบิดของพอลลีนทำให้ผู้เล่นของกิลด์ดาร์ครูน่าที่พุ่งเข้าหาเขาโดยไม่รู้สาเหตุกลายเป็นสีดำ
พอลลีนซึ่งเกือบจะอยู่ที่เลเวล 180 และไคซาร์ซึ่งอยู่ใกล้กับเลเวล 250 มีพลังการต่อสู้ที่แข็งแกร่งกว่าใครในกิลด์ดาร์ครูน่า
ปล่อยให้อยู่ตามลำพังเพราะมันเป็นการต่อสู้ที่ได้เปรียบซึ่งจิตวิญญาณของพวกเขาเพิ่มขึ้นมากขนาดนี้ ไม่มีอะไรที่จะพูดถึงเมื่อมันมาถึงบทบาทที่ยอดเยี่ยมของพวกเขา
จากนั้น เอียนซึ่งพบอิลาฮันได้ถามไรซาร์
“นายผู้ติดตาม นายเห็นชายตรงนั้นมั้ย? ไปเผชิญหน้ากับเขาหน่อยได้มั้ย?”
ตามที่คาดไว้จากอันดับที่ 1 ในการจัดอันดับเซิร์ฟเวอร์ที่ไม่เป็นทางการ อิลาฮันสังหารทหารจำนวนมากของกิลด์โลตัสในขณะที่เขาแสดงตน
เอียนแหย่ไคซาร์
“ฉันไม่ได้ขอความช่วยเหลือจากนายเพราะฉันรู้สึกเหมือนกำลังจะพ่ายแพ้หรอกนะ…”
แม้จะมีคำร้องขอที่น่าสงสารของเอียน แต่ไคซาร์ก็หมุนตัวไปรอบๆก่อนที่เขาจะไปยังสมรภูมิอื่นๆ
ในขณะที่ดูไคซาร์ที่ไม่ได้ตอบกลับ เอียนก็ถอนหายใจ
‘อ๊ากก เวรกรรม แล้วฉันต้องรวมทีมให้เป็นสองเท่าด้วยพอลลีนแล้วฆ่าเขาใช่ไหม?’
ในขณะที่มองไปที่อิลาฮันซึ่งปั่นดาบที่น่ากลัวของเขาไปทุกทิศทาง เอียนก็กลืนน้ำลาย
เขาไม่สามารถเข้าใจได้ว่าทำไม แต่จากความรู้สึกของเขาอิลาฮันก็ดูแข็งแกร่งกว่าพอลลีนซึ่งเลเวล 170 ปลายๆ
‘ทหารที่ตายไปแล้วเป็นเรื่องเล็กน้อย แต่ก็มีความจำเป็นที่จะต้องเข้าใจรูปแบบสกิลของเจ้านั่น’
เอียนขึ้นหลังของฮัลลิและเผชิญหน้ากับคู่ต่อสู้ง่ายๆใกล้ๆในขณะที่เขาคอยดูการเคลื่อนไหวของอิลาฮันอย่างต่อเนื่อง
อย่างไรก็ตามเมื่อไม่นานมานี้คลื่นพลังงานขนาดยักษ์พุ่งออกมาจากด้านหน้าของประตูป้อมปราการ
Whoong-!
สายตาส่วนใหญ่รวมถึงเอียนหันไปทางประตูป้อมปราการ
‘อะไรวะ…นั่น?’
หลังจากตรวจสอบเงาขนาดยักษ์ที่อยู่ต่อหน้า ดวงตาของเอียนเบิกโพลง