ตอนที่ 284 – การกลับมา
ตอนนี้อย่างน้อยก็แข็งแกร่งกว่าเดิมนับสิบเท่า พลังเซียนของเจี้ยนเฉินยังคงชะล้างผิวของเขาต่อไปก่อนที่จะดูดซึมเข้าสู่ส่วนต่าง ๆ ของร่างกายเขา
เจี้ยนเฉินทำการหล่อหลอมร่างกายของเขาจนเสร็จสมบูรณ์ แต่ไม่มีจุดใดจุดหนึ่งในร่างกายของเขาที่เปลี่ยนแปลงทางกายภาพ หากเขาต้องออกกำลังกายเพื่อเพิ่มความแข็งแกร่งให้กับร่างกายของเขา ร่างกายของเขาก็จะถูกเปลี่ยนรูปร่างให้เป็นรูปร่างที่เขาไม่ต้องการ เขาจะแข็งแกร่งและนั่นจะทำให้กล้ามเนื้อของเจี้ยนเฉินเบียดแน่นขึ้นมาก การพัฒนาแบบนี้ไม่เหมาะกับสิ่งที่เจี้ยนเฉินต้องการ
ไม่มีมือกระบี่คนใดที่มีร่างกายที่เต็มไปด้วยกล้ามเนื้อ ผู้ใช้กระบี่จะต้องผอมบาง ด้วยเหตุนี้มันจะเป็นประโยชน์มากขึ้นสำหรับมือกระบี่ที่จะสามารถกวัดแกว่งกระบี่ไปที่ตำแหน่งใด ๆ ที่มีการใช้พลังงานหรือการเคลื่อนไหวจำนวนน้อยที่สุด ด้วยเหตุที่บทบัญญัตินภาบันทึกไว้ก็คือ” บันทึกการหล่อหลอมร่างกาย” จะเหมาะกับผู้ใช้กระบี่ที่ต่อสู้ในลักษณะเดียวกับนักดาบ
ด้วยเหตุนี้ไม่เพียง แต่จะทำให้ร่างกายแข็งแรงโดยไม่ต้องเปลี่ยนรูปร่าง แต่ยังคงทำให้ร่างกายแข็งแกร่งอย่างต่อเนื่อง ตราบใดที่พลังงานถูกส่งไปยังภายในร่างกายแล้ว ร่างกายทั้งหมดก็จะแข็งแกร่งขึ้นโดยรวม
ชั้นของพลังงานจะไหลผ่านร่างของเจี้ยนเฉินอย่างต่อเนื่องด้วยแสงที่เปล่งประกาย หลังจากการเปลี่ยนแปลงนั้นพลังงานบริสุทธิ์ได้ผสมกลมกลืนกับร่างกายของเจี้ยนเฉิน ทำให้ร่างกายและเลือดเนื้อของเขาดีขึ้นอย่างมาก
พลังงานจากแกนอสูรระดับ 5 จะถูกใช้แทนพลังงานของเขาเอง การเสริมความแข็งแกร่งร่างกายของเขาต้องการพลังงานจำนวนมหาศาล เนื่องจากเจี้ยนเฉินมีแกนอสูร เขาไม่จำเป็นต้องกังวลเกี่ยวกับการใช้พลังงานมากเกินไป เหตุการณ์ที่น่าอึดอัดใจที่เกิดขึ้นในคฤหาสน์เจียงหยางจะไม่เกิดขึ้นอีก
กระบวนการของการควบคุมและปรับสภาพร่างกายของเขาต้องใช้เวลานานขึ้น หลังจากนั้นเจ็ดวัน เจี้ยนเฉินได้ดูดซับแกนอสูรระดับ 5 อีกสองโหลก่อนจะเสร็จสิ้นในที่สุด มาถึงตอนนี้เขาถึงขีดจำกัดสูงสุด หากเขาต้องการเพิ่มความแข็งแกร่งร่างกายของเขาอีก เขาจะต้องใช้พลังเซียนของเขาในการเปลี่ยนรูป
เจี้ยนเฉินลืมตาของเขาขึ้นบนก้อนหินขนาดใหญ่อย่างช้า ๆ ในที่สุดเขาก็กลับสู่ดินแดนแห่งความเป็นจริง หูของเขากระดิกเมื่อได้ยินเสียงคำรามของสัตว์ป่าซึ่งได้ยินจากระยะไกล ๆ
เมื่อรู้สึกถึงการเปลี่ยนแปลงอย่างมากในเชิงคุณภาพของพลังเซียนของเขา เจี้ยนเฉินอดไม่ได้ที่จะมีรอยยิ้มอย่างมีความสุขเป็นอย่างมากบนใบหน้าของเขา ณ วันนี้ในที่สุดเขาก็ได้ทะลวงผ่านด่านกลายเป็นเซียนปฐพี โดยได้รับตำแหน่งในฐานะผู้เชี่ยวชาญที่แข็งแกร่งที่สุดคนหนึ่งในทวีป
“ตอนนี้ร่างกายของข้าแข็งแกร่งกว่าเมื่อก่อน เมื่อมาถึงจุดนี้ข้าพนันว่ามันจะแข็งแกร่งกว่าอย่างน้อย 12 เท่า ในอัตรานี้แม้แต่ระดับเซียนก็ไม่มีหวังที่จะทำลายข้าได้ด้วยอาวุธเซียนของเขา เจี้ยนเฉินพึมพำขณะที่เขาจิ้มร่างของตัวเองซึ่งดูมีความสุขปกคลุมอยู่บนใบหน้าของเขา ในขณะที่เขาคิดถึงผลลัพธ์
เมื่อยื่นมือของเขาออกไป ความเข้มข้นของพลังเซียนก็เริ่มไหลไปที่แขนของเจี้ยนเฉิน ก่อนที่จะสร้างกระบี่วายุโปรยอย่างรวดเร็ว
เมื่อกระบี่วายุโปรยปรากฏขึ้นในมือของเจี้ยนเฉิน มันจะปล่อยแสงที่รุนแรงซึ่งดูเหมือนว่าจะคมชัดกว่าแต่ก่อน
กระบี่วายุโปรยตอนนี้ไม่ได้มีรูปร่างหรือขนาดที่แตกต่าง กระบี่นั้นไม่มีการเปลี่ยนแปลงทางกายภาพ นอกจากการเปล่งประกายที่เพิ่มขึ้นของมัน มันเกือบราวกับว่ามันสะท้อนแสงอย่างชัดเจนราวกับกระจก มันสามารถส่องสว่างไปทั่วบริเวณโดยรอบ
ทันใดนั้นเมื่อมือของเจี้ยนเฉินกวัดแกว่งเพียงครั้งเดียว กระบี่วายุโปรยก็เริ่มกวัดแกว่งอย่างแรง ด้วยเสียงอันดังที่กระบี่ที่เคลื่อนที่ผ่านอากาศ แสงสีเงินสว่างออกมาจากกระบี่วายุโปรยและตัดหญ้าทุกต้นรอบตัวที่สัมผัสกับมันเป็นผงทันที
แววตาที่ทอประกายปรากฏขึ้นในดวงตาของเจี้ยนเฉิน ในขณะนั้นที่ร่างของเขาพลันหายไปในอากาศ ร่างกายของเขาตรวจพบได้ยากเนื่องจากได้ยินเสียงกรีดร้องที่หู กระบี่วายุโปรยเพิ่มเป็นภาพสะท้อนในกระจกหลาย ๆ ชุดในขณะที่ลอยอยู่เต็มอากาศก่อนที่จะแทงออกไปทุกทิศทาง
ด้วยความรวดเร็วอย่างไม่น่าเชื่อของเขานั้นเพียงพอสำหรับสร้างลมกระโชกขนาดใหญ่ที่พัดเข้าไปในทุ่ง ลมพัดไปอย่างช้า ๆ ก่อนที่จะทำให้หญ้าและใบไม้บางส่วนลอยขึ้นไปในอากาศแล้วหมุนไปรอบ ๆ ตัวเจี้ยนเฉิน
“ควับ ! “
กระบี่วายุโปรยยังคงส่งเสียงดังก้องด้วยเสียงกรีดร้องอย่างต่อเนื่อง เนื่องจากภาพสะท้อนในกระจกของใบกระบี่ยังคงแทงไปที่ใบไม้ที่ลอยอยู่นับไม่ถ้วน
การเคลื่อนไหวที่รวดเร็วนี้ดำเนินต่อไประยะหนึ่งก่อนที่เจี้ยนเฉินจะหยุด ทันใดนั้นลมที่ถูกสร้างขึ้นเนื่องจากความเร็วของเขาก็เริ่มลดลง ด้วยเหตุนี้ใบไม้จึงสูญเสียแรงพยุงตัวและเริ่มหล่นกลับลงมาสู่พื้นอย่างช้า ๆ
หากมีใครมองอย่างใกล้ชิดแต่ละใบทุกใบจะมีตัวอักษร กระบี่ จารึกอยู่ แต่ละตัวอักษรมีขนาดที่แตกต่างกัน แต่ตัวอักษรแต่ละตัวถูกจารึกด้วยลายมืออันวิจิตร ไม่มีใบไหนที่ถูกตัดขาด ใบไม้แต่ละใบไม่มีความเสียหายภายนอกใด ๆ
หลังจากการทะลวงผ่านด่านเข้าสู่การเป็นเซียนปฐพี ความเร็วกระบี่ของเจี้ยนเฉินเพิ่มขึ้นอีกครั้ง เมื่อเขายังคงเป็นเซียนผู้เชี่ยวชาญพิเศษ กระบี่ของเขานั้นเร็วพอที่จะกดดันทั้งเซียนผู้เชี่ยวชาญพิเศษและแม้แต่เซียนปฐพีได้โดยไม่มีปัญหา ด้วยปราณกระบี่สีฟ้า-ม่วง เขาสามารถป้องกันตัวเองจากเซียนปฐพีได้ หลังจากการทะลวงผ่านด่านของเขาในการเป็นเซียนปฐพี ก็จะไม่มีเซียนปฐพีแม้แต่คนเดียวที่สามารถป้องกันตัวเองได้ถ้าเจี้ยนเฉินใช้ปราณกระบี่สีฟ้า-ม่วง
เมื่อมองไปที่ต้นไม้ที่สั่นไหวอยู่รอบตัวเขา เจี้ยนเฉินก็ดูมีความสุขอยู่บนใบหน้า หลังจากดูดกลืนกระบี่วายุโปรยแล้ว เขาก็ถอดเสื้อผ้าและกระโดดลงไปในแอ่งน้ำที่อยู่ติดกับเขา หลังจากอาบน้ำให้ตัวเอง เขาหยิบเสื้อผ้าชุดใหม่ออกมาและแต่งตัวก่อนออกจากสถานที่นั้นทันที
ครึ่งวันต่อมาเจี้ยนเฉินกลับไปที่เมืองหว่าลู่เหรินซึ่งเป็นที่ตั้งของตระกูลเทียนฉิน เมื่อเดินผ่านประตูตระกูล เขาเห็นฉินเซียวและหมิงตงรีบมาหาเขาพวกเขาทั้งคู่ได้รับการแจ้งล่วงหน้าก่อนการกลับมาของเขา
“น้องเจี้ยนเฉินในที่สุดเจ้าก็กลับมาแล้ว ! หลังจากออกเดินทางไปหลายสิบวันหรือมากกว่านั้น ข้าก็เริ่มกังวล ข้าเริ่มกลัวว่าเจ้าจะกลับมาไม่ทันเวลางานชุมนนุมของกลุ่มทหารรับจ้าง ฉินเซียวหัวเราะเมื่อเขาเข้ามาหาเจี้ยนเฉิน
“เจี้ยนเฉิน ทำไมเจ้าไม่บอกข้าก่อนออกเดินทาง ? เจ้าทิ้งข้าไว้ที่นี่คนเดียว” หมิงตงจ้องมองไปที่เจี้่ยนเฉินพร้อมกับบ่นเขา
เจี้ยนเฉินมองหมิงตงสักครู่ก่อนจะยิ้มเล็กน้อย “หมิงตง เจ้าเก่งมาก! ในช่วงเวลาสั้น ๆ เช่นนี้เจ้าได้ไปถึงระดับเซียนผู้เชี่ยวชาญพิเศษแล้ว ข้าคาดว่าเจ้าจะใช้เวลานานกว่านี้ แต่เจ้าสามารถทำได้เกินความคาดหวังของข้าได้”
“ด้วยการสนับสนุนของแกนอสูรของเจ้ารวมกับเวลาว่างของข้า ข้าสามารถใช้เวลาทั้งหมดในการบ่มเพาะ แน่นอนว่าการบ่มเพาะของข้าจะก้าวหน้าเร็วกว่าปกติ” หมิงตงพูดด้วยสีหน้าภาคภูมิใจ