ตอนที่ 1372 ฟังนายท่านเจว๋อธิบายเรื่องสมบัติวิเศษ (2)
“พี่ใหญ่อู๋เหยา! ข้ารู้ว่าไม่มีอะไรที่ท่านไม่รู้! ท่านช่วยพวกเราได้!” เฉียวฉู่แทบร้องไห้ ดวงตาที่เป็นประกายของเขาจับจ้องไปที่จวินอู๋เหยา ราวกับกำลังคิดว่าจะคุกเข่าลงกอดขาของจวินอู๋เหยาดีไหม
เย่ฉากับเย่เหม่ยยืนพูดไม่ออกอยู่ข้างๆพร้อมกับกลอกตาไปมา
[เมื่อไรเจ้าเด็กโง่คนนี้จะฉลาดขึ้นมาบ้าง?]
“ได้เลย” จวินอู๋เหยายิ้มสดใส รอยยิ้มนั้นเหมือนกับสายลมอันสดชื่นของฤดูใบไม้ผลิแฝงด้วยกลิ่นอายที่ชั่วร้ายเล็กน้อย เป็นภาพที่ทำให้คนรู้สึกสดชื่นจริงๆ
เฉียวฉู่กำลังคิดว่า ถ้าตัวเขาเป็นผู้หญิง เขาอาจจะกลายเป็นคู่แข่งทางความรักของจวินอู๋เสียก็ได้
จวินอู๋เหยาหยิบกระถางธูปปิดทองข้างตัวเขาขึ้นมา กระถางธูปมีขนาดเท่าฝ่ามือของเขาเท่านั้น ตัวกระถางเปล่งแสงสีทองจางๆ
“สำหรับพวกเจ้าทุกคน พลังวิญญาณแบ่งออกแค่ 7 ระดับ คือ แดง, ส้ม, เหลือง, เขียว, ฟ้า, คราม, และม่วง แต่จริงๆแล้วการแบ่งแยกพลังวิญญาณไม่ได้มีแค่นั้น แกนกลางของพลังวิญญาณเป็นสิ่งที่สะท้อนจากวิญญาณของเจ้าเองกับภูติประจำตัวของเจ้า พวกเจ้าเคยคิดบ้างไหมว่าการหาเจ้านายของภูติประจำตัวนั้นขึ้นอยู่กับอะไร?”
คำถามของจวินอู๋เหยาทำให้ทุกคนพากันคิดหนัก
ไม่มีใครรู้กฎที่ภูติประจำตัวใช้เวลาเลือกเจ้านาย นอกจากรู้ว่าพวกเผ่าพิเศษจะมีภูติชนิดพิเศษแล้ว พวกเขาก็ไม่รู้อะไรเลย
“โดยปกติแล้ว ภูติประจำตัวแบ่งออกเป็น 3 ประเภท ประเภทอาวุธ, สัตว์อสูร, และพืช ใน 3 ประเภทนี้ ประเภทอาวุธและสัตว์อสูรยังแบ่งออกไปอีก 7 ธาตุ คือ ความมืด, แสง, โลหะ, สายฟ้า, น้ำ, ไฟ, และดิน เวลาภูติประจำตัวหาเจ้านาย พวกมันจะเลือกตามธาตุของวิญญาณคน ธาตุทั้ง 7 นี้ซ่อนอยู่ในจิตวิญญาณของทุกคน และภูติประจำตัวที่มีธาตุตรงกันเท่านั้นที่จะเลือกส่งตัวเองมาที่พวกเจ้าทุกคน”
นี่เป็นครั้งแรกที่พวกของเฉียวฉู่ได้ยินเรื่องคุณสมบัติพวกนี้แม้ว่าพวกเขาจะมาจากอาณาจักรกลางก็ตาม พวกเขาไม่เคยรู้มาก่อนว่าจิตวิญญาณของคนและภูติประจำตัวจะมีกฎแบบนี้ซ่อนอยู่
จวินอู๋เหยามองพวกผู้เยาว์ที่กำลังตกตะลึงและพูดต่อช้าๆว่า “พลังวิญญาณที่พวกเจ้าฝึกกันอยู่ทุกวันก็แบ่งตามประเภทที่เจ้าเป็นอยู่ ของวิเศษพวกนี้ก็เช่นกัน การที่พวกเจ้าจะยืมพลังจากพวกมันเพื่อเพิ่มพลังวิญญาณของตัวเองในช่วงสั้นๆ ไม่ใช่เรื่องยากอะไรเลย เจ้าก็แค่ต้องหาของวิเศษที่สอดคล้องกับธาตุของตัวเองก็เท่านั้น”
“แต่……แต่เราไม่รู้ว่า……พวกเรามีธาตุแบบไหน……” เฟยเหยียนเครียดเล็กน้อย นี่เป็นครั้งแรกที่เขาได้ยินเรื่องธาตุพวกนี้ ก่อนหน้านี้เขาจึงไม่เคยคิดถึงมันเลยสักครั้ง
จวินอู๋เหยายิ้มเล็กน้อย มือข้างที่ว่างของเขายกขึ้นดีดนิ้วเสียงดัง แสงสีทองลอยออกมาจากปลายนิ้วของเขาและขึ้นไปลอยอยู่เหนือหัวของพวกเฉียวฉู่ ก่อตัวเป็นลูกบอลแสงขนาดเท่าเล็บมือ ประกายแสงสีทองโปรยปรายจากลูกบอลแสงเล็กๆนั้นเข้าห่อหุ้มร่างของพวกผู้เยาว์ทั้งตัว
ไม่ช้า พวกเขาก็ค้นพบว่าลูกบอลแสงเหนือหัวของพวกเขาเปลี่ยนไปในชั่วพริบตา!
สีของพวกเขาไม่ใช่สีเดิมที่เป็นสีทองอีกแล้ว แต่เปลี่ยนไปเป็นสีต่างๆกัน
ลูกบอลแสงบนหัวของเฉียวฉู่เปลี่ยนเป็นสีแดงเพลิง ขณะที่บอลแสงบนหัวของเฟยเหยียนยังคงเป็นสีทองเหมือนเดิม บอลแสงบนหัวของฮัวเหยากลายเป็นสีน้ำเงินเข้ม และของฟ่านจั๋วเป็นสีฟ้าน้ำแข็ง มีเพียงบอลแสงบนหัวของหรงรั่วเท่านั้นที่กระพริบไม่หยุดระหว่างสีทองและสีเทา แต่สุดท้ายมันก็กลายเป็นสีเทา
ทุกคนมองไปรอบๆ ดูลูกบอลแสงเหนือหัวของทุกคนเปลี่ยนสีไปด้วยความสงสัย