ตอนที่ 73 มีบางอย่างไม่ถูกต้อง
หลิงเซียวกล่าวอย่างแผ่วเบา “น่าเบื่อ!”
หลังจากนั้นไม้เท้ายาวในมือของหลิงเซียวก็ขยับ ดาบครึ่งวงกลมที่ก่อตัวขึ้นจากพลังจิตวิญญาณทั้งหกเล่มพลันถูกบดขยี้กลายเป็นความว่างเปล่าทันที!
“เหอะ! นี่มันเป็นเพียงแค่อาหารเรียกน้ำย่อยเท่านั้น” หวังหมิงกล่าวอย่างเย็นชา
เงาจิตวิญญาณศักดิ์สิทธิ์แห่งกําเนิดปรากฏขึ้นเหนือศีรษะของหวังหมิงพร้อมกับส่องประกายด้วยแสงสลัว
พลังทั่วทั้งร่างกายของหวังหมิงเพิ่มขึ้นถึงขีดสุด พลังจิตวิญญาณอันมหาศาลในร่างกายของเขาปลอดปล่อยออกมาแทบจะทั้งหมด
มันเหมือนกับเพื่อนที่เปิดประตูปล่อยน้ำคลื่นพลังพลันล้นทะลักออกมาอย่างน่าสะพรึงกลัวและไร้ขอบเขต
หวังหมิงยกมือขวาขึ้นสูง พลังจิตวิญญาณก่อตัวเป็นฝ่ามือขนาดใหญ่ ฉายรัศมีที่น่าสะพรึงกลัวออกมาอย่างสุดขีด
ราวกับมีเมฆดําลอยปกคลุมด้านบนก็มิปาน ฝ่ามือขนาดใหญ่แทบจะบดบังสนามประลองได้ทั้งหมด
แม้แต่ผู้ชมที่มองจากระยะไกล ก็ยังรู้สึกได้ถึงความกดดัน
พวกเขาไม่อาจจินตนาการว่าหลิงเซียวจะรู้สึกกดดันแค่ไหนเมื่อยู่ภายใต้ฝ่ามือขนาดใหญ่นี้
ผู้บรรยายโจวส่ายหัวและอธิบายว่า “ทักษะต่อสู้จิตวิญญาณของหวังหมิงนั้นสมบูรณ์แบบมากขึ้นเมื่อเทียบกับเมื่อไม่กี่วันก่อน พลังของเขาเพิ่มขึ้นเป็นอย่างมาก”
“หากหลิงเซียวเข้าไปโจมตีพัวพันกับหวังหมิงตั้งแต่แรก จนทําให้เขาไม่สามารถใช้ทักษะต่อสู้จิตวิญญาณได้ถึงขั้นนี้ บางทีหลิงเซียวอาจจะยังพอมีรุ่งอรุณแห่งชัยชนะอยู่บ้าง”
“แต่ตอนนี้เกมการแข่งขันที่เพิ่งเริ่มต้น ก็สามารถประกาศได้ว่าเกมการแข่งขันครั้งนี้ได้จบลงแล้ว!”
เมื่อผู้ชมได้ยินคําอธิบายของผู้บรรยายของโจว พวกเขาต่างก็พากันถอนหายใจที่ละคน ราวกับว่าพวกเขาเสียดายที่หลิงเซียวล้มเหลวในการคว้าโอกาส
เมื่อหลิงเซียวได้ยินเสียงถอนหายใจนี้ มุมปากของเขาก็ยกขึ้นเล็กน้อย
ล้มเหลวในการคว้าโอกาส? หลิงเซียวจงใจปล่อยหวังหมิงให้เขากระตุ้นทักษะต่อสู้จิตวิญญาณของเขาให้ถึงขีดสุดต่างหาก!
หลิงเซียวอยากเห็นหวังหมิงที่ปีนขึ้นไปบนจุดสูงสุดแล้วล้มคลื่นลงมาในคราวเดียว!
“แกฟังให้ดีหลิงเซียว! ทุกอย่างจบมันจะจบลงที่ตรงนี้ ตอนนี้ได้เวลาแล้วที่แกจะต้องจ่ายราคาสําหรับสิ่งที่แกทํา!” หวังหมิงฉีกยิ้มกว้าง มือขวาที่ยกขึ้นพลันฟาดฟันลงมาทันที!
ฝามือจิตวิญญาณขนาดใหญ่พลันร่วงหล่นลงมาตามการเคลื่อนไหวของหวังหมิง!
หลิงเซียวไม่ขยับ จิตวิญญาณศักดิ์สิทธิ์แห่งกําเนิดปรากฏขึ้นเหนือศีรษะของเขาและเปร่งแสงกระพริบด้วยแสงสีฟ้า
เพียงแต่แสงสีฟ้านี้มันกลับหายไปในพริบตา โดยที่ไม่มีใครสังเกตุเห็น
บูม!
หลังจากเสียงดังสนั่น ทั่วทั้งสนามประลองก็เงียบสงัด!
ซูเหยาซึ่งนั่งอยู่ในกลุ่มผู้ชมยืนขึ้นทันที ดวงตาคู่สวยของเธอเบิกกว้าง เธอไม่อยากเชื่อเลยว่าหลิงเซียวจะพ่ายแพ้เช่นนี้
ในโรงพยาบาลเอกชนที่อุทิศให้กับการรักษาครอบครัวที่ร่ำรวย หวังหนิงดูฉากที่ถ่ายทอดสดทางทีวีด้วยรอยยิ้มที่น่ากลัวบนใบหน้าของเขา
ที่โรงเรียนมัธยมหนานเฉิงที่ 3 ในห้องทํางานของอาจารย์ใหญ่ สีหน้าของอาจารย์ใหญ่ดูผิดหวัง
“แม่! พี่ชายหลิงเซียวแพ้เหรอ?” ดวงตากลมโตของ เฉิน อี้อี้ แดงก่ำ ราวกับว่าสามารถหลั่งน้ำตาได้ทุกเมื่อ
เฉินถั่วไม่ได้พูดอะไร แขนเรียวยาวคู่หนึ่งอุ้ม เฉิน อี้อี้ เข้ามาไว้ในอ้อมแขน
ในสนามประลอง มีเสียงกระซิบดังออกมาจากที่นั่งผู้ชมเป็นครั้งคราว
“นี่…มันจบแล้วเหรอ?”
“ฮ่าๆ เมื่อเทียบกับหวังหมิงแล้วหลิงเซียวไม่ควรค่าแก่การกล่าวถึงเลยสักนิด!”
“ฉันคิดว่าหลิงเซียวแข็งแกร่งมาตลอด แต่ตอนนี้ดูเหมือนว่าจะไม่เป็นเช่นนั้น!”
“จุ๊จุ๊ ฉันไม่รู้ว่าเขาเอาความมั่นใจนั่นมาจากไหน ถึงได้กล้ายั่วยุหวังหมิงไปเช่นนั้น”
“…”
ในโลกออนไลน์ ชาวเน็ตจํานวนนับไม่ถ้วนรู้สึกเสียใจกับหลิงเซียว
เมื่อเทียบกับหวังหมิงที่หยิ่งยโสแล้ว พวกเขาชื่นชอบหลิงเซียวมากกว่า เพราะคําพูดที่น่าถีบของเขาและวงจรสมองที่แปลกประหลาดบวกกับบุคลิกที่เป็นเอกลักษณ์มันทําให้หลิงเซียวดูน่าสนใจ
พิธีกรถอนหายใจและกล่าวว่า “มันจบแล้ว! ขอแสดงความยินดีกับ…”
พิธีกรพูดไปได้เพียงครึ่งทางก็ถูกขัดจังหวะโดยผู้บรรยายของโจว “เดี๋ยวก่อน! ดูเหมือนว่าจะมีบางอย่างไม่ถูกต้อง!”
บนสนามประลอง หวังหมิงเบิกตากว้างหน้าผากของเขาเต็มไปด้วยเม็ดเหงื่อที่เย็นยะเยือก!