ฝั่งหุ่นซอมบี้…
สัตว์ประหลาดไอหมอกมืดได้ลากเขาเข้าใกล้ตำแหน่งเกิดเสียงแล้ว…นอกจากเสียงโครมครามที่ดังในตอนแรก ระหว่างที่พวกเขาเดินเข้าไปใกล้ เสียงที่แปลกยิ่งกว่าก็ดังตามมาติดๆ…
“กรอดดด…กรอดดด…”
เหมือนมีสิ่งมีชีวิตบางอย่างกำลังนอนกัดฟัน…
หลิงม่อรู้สึกสังหรณ์ใจไม่ดีขึ้นมาทันที แต่สัตว์ประหลาดไอหมอกมืดตัวนั้นกลับดูตื่นเต้นขึ้นมาอย่างเห็นได้ชัด มันเร่งความเร็ว ไม่นาน ตรงหน้าของหุ่นซอมบี้ก็ปรากฏเงาร่างสีดำขนาดมหึมา…
เงาดำนั้นเหมือนกำลังนอนแบ็บอยู่บนกองสิ่งของบางอย่าง รอบข้างปกคลุมไปด้วยไอหมอกมืด แต่ที่ต่างจากสัตว์ประหลาดไอหมอกมืดคือ ไอหมอกมืดเหล่านั้นไม่ได้ออกมาจากร่างกายของเงาดำนั้น แต่มาจาก…
“แม่เอ็ง นี่มันพังพอนหรืออะไรวะเนี่ย?!” หลิงม่อมุมปากกระตุกยิกๆ เขาอดเหลือบมอง “ทางออก” อีกทางไม่ได้ “อย่างน้อยตรงนั้นไม่น่าจะมีลมออกนะ…”
“แกว๊ก…” เวลานี้จู่ๆ สัตว์ประหลาดไอหมอกมืดกลับกดหัวเขาให้ต่ำลง จากนั้นก็ทำภาษามือใส่เขาสองสามที
“ก็บอกแล้วว่าไม่รู้เรื่อง…”
เวลานี้ เงาดำขนาดยักษ์ตัวนั้นพลันขยับเขยื้อน มันยืดตัวขึ้นบนกองสิ่งของกองนั้น
“เป็นมัน…”
หลิงม่อเงยหน้ามองออกไป และจำได้ทันทีที่เห็นเค้าโครง
ก่อนหน้านั้นตอนที่สัตว์ประหลาดที่แปลงร่างได้ตัวนั้นถูกพามาที่นี่ สัตว์ประหลาดที่วิ่งออกมากินอาหารก็คือเจ้าตัวนี้…แต่ตอนนี้หลิงม่อรู้แล้ว ว่าเงาดำนี้ความจริงแล้วไม่ใช่ผู้ทานตัวสุดท้ายเหมือนกัน คนที่กลืนสัตว์ประหลาดแปลงร่างลงท้องไปจริงๆ ก็คือถังฮ่าวนั่นเอง…
ตอนนี้มาคิดดู เรื่องราวทั้งหมดล้วนเกี่ยวโยงกันทั้งนั้น…ก่อนที่จะได้รู้ความจริง สิ่งที่พวกเขาเห็น และเข้าใจ ล้วนเป็นภาพลวงทั้งนั้น ถ้าหากเรื่องทั้งหมดนี้เป็นฝีมือของเด็กผู้หญิงคนนั้น ก็คงต้องบอกว่า…เธอเชี่ยวชาญเรื่องพวกนี้มาก
“หรือว่า…มันหมายตาสัตว์ประหลาดตัวนี้?” หลิงม่อมองสัตว์ประหลาดตัวนั้นแวบหนึ่ง แล้วหันมามองสัตว์ประหลาดไอหมอกมืดข้างกาย พลางคาดเดา
หลังจากที่สัตว์ประหลาดตัวนั้นยืดตัวขึ้น มันก็ค่อยๆ ปีนลงมาจากกองสิ่งของกองนั้น หลิงม่อจึงเพิ่งสังเกตเห็น ว่าขนาดตัวของสัตว์ประหลาดตัวนั้นใหญ่กว่ามนุษย์ประหลาดใต้ดินทั่วไปมากทีเดียว แต่ส่วนที่โดดเด่นสะดุดตาที่สุด ก็คือหน้าอกและท้องของมัน…โดยเฉพาะส่วนท้อง หน้าอกของมันเหมือนมีลูกบาสสองลูกติดอยู่ ในขณะที่ส่วนท้องคือส่วนที่ดึงดูดสายตาได้ตั้งแต่แวบแรก แค่ดูจากความน่ากลัวของขนาดก็รู้แล้ว…
และเมื่อมันปีนลงมา สิ่งของกองนั้นก็เหมือนจะสั่นไหวไปด้วย…หลิงม่อมองทะลุเข้าไปในจุดที่ไอหมอกมืดค่อนข้างบางตา และเห็นว่า นั่นเป็นสิ่งที่ถูกสร้างขึ้นด้วยของเหลวหนืดปริมาณมาก แต่ในของเหลวหนืดพวกนั้น กลับห่มหุ้มร่างคนเอาไว้ข้างในมากมาย…หนึ่งในร่างคนที่อยู่รอบนอกสุดเริ่มมีหนวดที่เดิจากกลายพันธ์แล้ว รวมถึงแขนขาคดงอที่ดูประหลาดตา…เห็นชัดว่า นั่นคือมนุษย์ประหลาดตัวแรกที่หลิงม่อเจอในตอนแรกสุด และลึกเข้าไปข้างในก็มีเงาคนอีกมากมาย เดาว่าคงเป็นสัตว์ประหลาดไอหมอกมืด…ส่วนในจุดที่ลึกเข้าไปอีก หลิงม่อมองไม่เห็นอะไรแล้ว…
“นี่มัน…ฉิบหาย!”
หลิงม่ออึ้งงันไปทันที นี่มัน…ร่างแม่?!
ไม่ ไม่ถูกสิ…ซย่าน่าเคยวิเคราะห์แล้วไม่ใช่หรอ ถึงแม้ว่าที่นี่มีสัตว์ประหลาดหลากหลายชนิด แต่ในพื้นที่เดียวกัน กลับร่างแม่อยู่แค่ตัวเดียว
แต่ถ้าหากร่างแม่คือตัวที่อยู่ข้างหน้านี้จริงๆ แล้วเด็กผู้หญิงคนเมื่อกี้ล่ะ?
ที่สำคัญที่สุดคือ ถึงแม้สัตว์ประหลาดตัวนี้อาจดูดุร้าย แต่ไม่มีด้านไหนที่เหมือนร่างแม่เลยนี่นา…มัน
“ฉิบหาย…” ต้องยอมรับว่าเขายังมีความรู้เกี่ยวกับสัตว์ประหลาดใต้ดินน้อยไปจริงๆ! อย่างน้อยหลิงม่อก็งงไปหมดแล้วว่าใครคือร่างแม่กันแน่…
สัตว์ประหลาดไอหมอกมืดกลับดูเหมือนไม่คิดอย่างนั้น มันหันไปสนใจทุการเคลื่อนไหวของสัตว์ประหลาดตัวนั้น หลังจากที่สัตว์ประหลาดตัวนั้นปีนลงมาจาก “ไข่” กองนั้น ในวินาที่ที่เขายืนหันหลังให้พวกเขาครู่หนึ่ง สัตว์ประหลาดไอหมอกมืดก็เริ่มเคลื่อนไหวทันที
มันดึงหุ่นซอมบี้ของหลิงม่อ แล้วลากเขาพุ่งเข้าไปข้างหน้างอย่างรวดเร็ว…
“ไอ้สารเลวนี่…คงไม่ได้คิดจะใช้เราเป็นเหยื่อล่อหรอกนะ? เดี๋ยวก่อน…ถ้าหากต้องการเหยื่อล่อ ก็จำเป็นต้องเป็นเราเสมอไปนี่ งั้น…ตกลงว่ามันพาเรามาที่นี่ทำไม? สภาพของร่างกายร่างนี้ มันก็น่าจะเห็นชัดเจนแล้ว…หากพูดตรงๆ เวลานี้หากมีซอมบี้ยืนอยู่กับเรา สัตว์ประหลาดตัวอื่นคงเลือกกินมันมากกว่าเราแน่นอน…”
หลิงม่อครุ่นคิด สัตว์ประหลาดไอหมอกมืดพาเขาเข้ามายังจุดที่ห่างจากสัตว์ประหลาดตัวนั้นไม่ถึงห้าเมตร อยู่ห่างกันแค่นี้ ในที่สุดหลิงม่อก็เห็นท้องของสัตว์ประหลาดตัวนั้นอย่างชัดเจน…ท้องมาน? นี่คือความคิดแรกที่ผุดขึ้นมาในสมองหลิงม่อ และในขณะที่หลิงม่อกำลังสำรวจมันอยู่ สัตว์ประหลาดตัวนั้นพลันเริ่มเคลื่อนไหวทันใด…ครั้งนี้ มันเหมือนโน้มตัวและแหงนหน้าขึ้น เอาท้องจ่อตรงไปที่มนุษย์ประหลาดตัวใหม่ที่กำลังหลับไหลอยู่…
“พรวด!”
เมื่อท้องของมันหดตัว ของเหลวสายหนึ่งพลันพุ่งพรวดออกมาจากสะดือของมัน ตรงไปยังมนุษย์ประหลาดตัวนั้น…เมื่อของเหลวหนืดนั้นห่อหุ้มมนุษย์ประหลาดจนมมิด สัตว์ประหลาดตัวนั้นจึงมีท่าทางเหมือนใช้แรงไปมาก และลากมนุษย์ประหลาดตัวนั้นไปยังกอง “ไข่” นั้น
“ฉิบหาย!”
พอเห็นสัตว์ประหลาดตัวนั้นย้อนกลับมา สัตว์ประหลาดไอหมอกมืดจึงดึงหลิงม่อให้หดตัวถอยหลังเล็กน้อย แต่หลิงม่อกลับไม่ได้สนใจเรื่องนี้เลยซักนิด…เขากำลังตื่นตะลึงกับ “การผลิต” ของสัตว์ประหลาดตัวนั้น ทว่าเมื่อสัตว์ประหลาดตัวนั้นย้อนกลับมาอย่างรวดเร็ว เขาก็ได้สติทันที
ก่อนหน้านี้เขายังไม่ค่อยสนใจใยดีนัก แต่ตอนนี้ เขากลับรู้สึกอยากรู้อยากเห็นเรื่องนี้ขึ้นมาอย่างมาก…ที่สำคัญที่สุดคือ เรื่องนี้มีความเกี่ยวข้องกับตัวตนของเด็กผู้หญิงคนนั้น
อีกหนึ่งเรื่องสำคัญที่ทำให้เขาสนใจคือ จุดประสงค์ของสัตว์ประหลาดไอหมอกมืดตัวนี้…ดูจากพฤติกรรมของมัน เห็นชัดว่ามันมีสติปัญญาระดับสูง ด้วยสถานการณ์ของหลิงม่อในตอนนี้ การ “การสำรวจแบบสุ่มตัวอย่าง” เป็นเรื่องที่อยากทำแต่ก็ไร้กำลัง…
“ชิท!”
เขาทำได้เพียงลอบด่าในใจ
สัตว์ประหลาดตัวนั้นวาง “ไข่” ใบใหม่ไว้ชั้นล่างสุด จากนั้นก็ค่อยๆ ยัดมันเข้าไปข้างในทีละนิดๆ…กระทั่งสุดท้ายมันก็ยัด “ไข่” ใบใหม่เข้าไปข้างในได้สำเร็จ มันถอยออกมา แล้วก็เตรียมจะปียขึ้นไปอีกครั้ง แต่ในตอนนั้นเอง สัตว์ประหลาดไอหมอกมืดข้างตัวเขาพลันเริ่มเคลื่อนไหว…อยู่ๆ มันก็กระโจนออกไป จากนั้นก็ไปล้มอยู่ใกล้ๆ สัตว์ประหลาดตัวนั้นท่ามกลางสายตาตื่นตะลึงของหลิงม่อ…
“…” หลิงม่อตะลึงค้าง
ไม่รอให้เขามีปฏิกิริยาตอบสนองอะไร สัตว์ประหลาดตัวนั้นพลันได้ยินเสียง
มันหันขวับมามอง ดวงตาแดงก่ำคู่นั้นกวาดมองรอบตัวอย่างระแวดระวัง
หลิงม่อหันหน้าไป แนบตัวติดกับ “ไข่” หลายใบที่ซ้อนทับกันอยู่ เขารู้สึกได้ว่ามนุษย์ประหลาดเหล่านั้นกำลังเคลื่อนไหวขยุกขยิกผ่านของเหลวหนืดชั้นนี้…
“กรอดด…”
สัตว์ประหลาดตัวนั้นขบเขี้ยวเคี้ยวฟัน มันเดินเข้าไปใกล้สัตว์ประหลาดไอหมอกมืดที่ปรากฏตัวกะทันหันตัวนั้น
มันลังเลไปครู่หนึ่ง ก่อนจะมองพิจารณาสัตว์ประหลาดไอหมอกมืดอย่างละเอียด กระทั่งยังก้มหน้าดมหัวของสัตว์ประหลาดไอหมอกมืดตัวนี้ด้วย หลังจากแน่ใจว่าสัตว์ประหลาดไอหมอกมืดตัวนี้ “สลบ” แล้ว ในที่สุดมันก้โน้มตัวแหงนหน้าขึ้น…
“พรวด…”
“ไอ้ฉิบหาย…” หลิงม่อได้ยินเสียงนั้นก็ขนลุก…หรือว่านี่คือจุดประสงค์ของสัตว์ประหลาดไอหมอกมืดตัวนี้? มันตั้งใจมาเพื่อไขว่คว้าการกลายพันธุ์ขั้นต่อไป? แต่ก่อนที่มันจะกระโจนออกไป หลิงม่อกลับรู้สึกได้อย่างชัดเจน ว่ามันหยิกหลิงม่อหนึ่งที
ถึงแม้การถูกสัตว์ประหลาดไอหมอกมืดตัวหนึ่งหยิกไม่ใช่เรื่องน่ายินดีอะไร…แต่หลิงม่อกลับอ่านความหมายแฝงที่ซ่อนอยู่ในการกระทำของมันออก มันอยากให้เขาดูมันไว้ให้ดี? หรือไม่ก็อยากให้เขาคอยดูต่อไปให้ดี?
ด้านหนึ่ง หลิงม่อสงสัยต่อเรื่องที่เกิดขึ้นมาก…ในอีกด้าน ข้อสันนิษฐานนั้นยังไม่เคยเลือนหายไปจากใจเขาซักที…ภายใต้เงื่อนไขทั้งสองข้อนี้ หลิงม่อจึงพยายามฝืนร่างกายหุ่นซอมบี้ เคลื่อนไหวไปยังขอบฝั่งหนึ่งอย่างระมัดระวัง จากนั้นก็แอบมองไปทางสัตว์ประหลาดตัวนั้นเงียบๆ
ตอนนี้สัตว์ประหลาดได้เปลี่ยนสัตว์ประหลาดไอหมอกมืดให้กลายเป็น “ไข่” ใบใหม่แล้ว และหลังจากทำงานมาสองครั้งติด มันดูเหนื่อยล้าอย่างเห็นได้ชัด…หลังจากยัดสัตว์ประหลาดไอหมอกมืดเข้ามา สัตว์ประหลาดตัวนั้นก็ปีนขึ้นไปบนยอดอย่างไม่รีรอ และนิ่งเงียบไร้การเคลื่อนไหวอย่างรวดเร็ว…
หลิงม่อรอเงียบๆ ถึงสิบวินาทีเต็ม แล้วจึงค่อยๆ พยายามคลานออกไป…สำหรับเขาในตอนนี้การจะทำอย่างนี้ได้ ไม่ใช่เรื่องง่ายเลยจริงๆ…
เห็นชัดว่าระหว่างที่เข้าไปใน “ช่องทางเดิน” เส้นนั้นไม่ใช่เรื่องน่ายินดีนัก หลังจากที่มั่นใจว่าสัตว์ประหลาดไม่มีการตอบสนองแล้ว หลิงม่อจึงฝืนคลานเข้าไป ผ่านไปไม่นาน เขาก็เห็นสัตว์ประหลาดไอหมอกมืดตัวนั้น ที่ทำให้เขาตกตะลึงก็คือ ในชั้นของเหลวหนืด สัตว์ประหลาดไอหมอกมืดตัวนั้นกลับลืมตา แล้วจ้องมาที่เขาโดยไม่กระพริบตา…
——————————————–