ตอนที่ 266 หลินฟานเข้าไปทํางานในโรงงาน?
เพิ่ง รั่วหลานจิบน้ำส้มที่หลินฟานทํามาให้และนั้นทําให้เธอตกตะลึง…
“โอ้พระเจ้า! จะมีน้ำส้มอร่อย ๆ อย่างนี้ได้ยังไง!ความรู้สึกนี้เหมือนราวกับกําลังบินอยู่บนท้องฟ้ากระพือปีกสีขาวนวลเหมือนดั่งนางฟ้ามันเปรี้ยวและสดชื่นมากรู้สึกเหมือนกับว่าต่อมรับรสกําลังจะระเบิดออกมาและแม้แต่ลมหายใจของฉันก็ยังเต็มไปด้วยกลิ่นหอมหวานของน้ำส้มสดๆแค่แป๊บเดียวเหมือนได้ท่องอาณาจักรน้ำส้ม กระทั่งได้รับรู้มันนี่แหละวิถีของน้ำส้มรสชาตินี่ช่างไร้ที่ติ!”
หัวใจของเพิ่งรั่วหลานระเบิดออกมา…
ดีมาก!
มันดีมากที่ได้ดื่มมัน!
เธอจิบน้ำส้มที่ทําโดย หลินฟานราวกับว่าเธอกลายเป็นอมตะและร่างกายของเธอก็กําลังสลายไปเธอยังคงกลัวเล็กน้อยหากเธอตื่นขึ้นมาแต่เพิ่งรั่วหลานก็ตื่นขึ้นมาในทันใด…โลกในตอนนี้… รู้สึกว่ามันสวยงามมาก..
อ๊าา า า า า า าา…
เพิ่ง รั่วหลาน ลืมที่จะยับยั้งชั่งใจและดื่มน้ำส้มหนึ่งแก้วในลมหายใจเดียวเพิ่งรั่วหลานดู
พอใจกับมันมาก…
วู้วว ฉันพอใจมากฉันยังต้องการดื่มมันอีก
“เสี่ยวฟาน ตอนนี้เธอเพิ่งหัดทําน้ำส้มจริงๆเหรอ”เพิ่งรั่วหลานถามด้วยความประหลาดใจหลินฟานกล่าวว่า“ครับ”
เฟิง รั่วหลาน กล่าวว่า : “เมื่อดื่มมันไป… โอ้..พระเจ้า!เสี่ยวฟาน เธอทําได้ อร่อยมากอร่อยจริงๆฉันว่าป้าฉุยท่าอร่อยแล้วแต่เธอท่าอร่อยกว่าป้าฉุยถึงสิบเท่าไม่สิกว่าร้อยเท่าเสียอีก!ถ้าเธอท่าน้าส้มนี้ และเปิดแบรนด์ มันจะต้องขายได้ดีแน่นอน!”
เพิ่ง รั่วหลาน แสดงความขอบคุณอย่างสูงต่อน้ำส้มของหลินฟาน เมื่อเธอได้ลิ้มรสมันด้วยตัวเองดังนั้นเธอจึงมีสิทธิ์ที่จะพูดเรื่องนี้กับหลินฟาน
หลินฟานพูดอย่างสุภาพว่า“พี่สาวพูดชมผมเกินไปผมแค่ท่ามันโดยไม่ตั้งใจและไม่ได้ทํามันให้ดีที่สุด…”
เพิ่ง รั่วหลานตกตะลึงน้ำส้มที่อร่อยแก้วนี้เธอบอกว่าเธอไม่ได้ทําให้มันดีที่สุด? แล้วถ้าหลินฟานพยายามอย่างเต็มที่ล่ะเธอจะไม่กลายเป็นอมตะหลังจากดื่มมันไปจริงๆ หรอกหรือ?
เธอรู้สึกมากขึ้นเรื่อยๆว่าน้องชายของเธอนี่ดีเกินไป!และเขามอบเซอร์ไพรส์ใหม่ๆกับเธอ
ทุกวัน…
ใน ตอนนี้….
“ติ้ง!”
“ภารกิจชั่วคราวของระบบ:เข้าสู่โรงงานของเล่นเผิงหยู่และปราบเฮอเฉิน
ระดับภารกิจ : สําคัญ
ความคืบหน้าภารกิจ : 0/100”
ในใจของ หลินฟาน เสียงของระบบดังขึ้น
หลินฟานประหลาดใจนี่มันหมายความว่าอย่างไร?
โชคดี ที่ระบบได้ให้คําอธิบายในทันที
“ค่าอธิบายภารกิจ : เฮอเฉินผู้มีพรสวรรค์ด้านจรวดชั้นนําของประเทศจีนเป็นคนแรกที่ก่อตั้งบริษัทจรวดส่วนตัวในจีนแต่เขาประสบกับความโชคร้ายและนั้นทําให้เขาตกต่ำลงตอนนี้เขายังคงไม่เปิดเผยตัวและทํางานในสายการผลิตของโรงงานของเล่น เผิงหยู่ภารกิจนี้คือเพื่อน่าเฮอเฉินออกมาและให้เขามาเป็น หัวหน้าแผนกอวกาศในอนาคต”
หลังจากอ่าน คําอธิบายนี้ หลินฟาน ก็ดีใจมาก!
ระบบได้มอบหมายงานให้เขาเมื่อคืนนี้เพื่อจัดตั้งแผนกอวกาศ และพัฒนาจรวด
เขาสับสน และไม่รู้ว่าจะเริ่มจาก ตรงไหน
แม้ว่าเขาจะเดิมพันกับ โรบินสันและพยายามใจเย็นอย่างมาก แต่ที่จริงแล้วเขากลับไม่แน่ใจ
เห็นได้ชัดว่าภารกิจชั่วคราวที่ระบบให้มานี้ช่วยให้เขาเริ่มก้าวแรกได้…
ระบบ ช่างแข็งแกร่งมาก!
ในที่สุด หลินฟาน ก็เข้าใจว่าทําไมระบบจึงให้ทักษะการประดิษฐ์ระดับสูงสุดแก่เขา
สิ่งนี้ จะต้องเกี่ยวข้องกับโรงงานของเล่นเผิงหยู่
“โรงงานของเล่น เผิงหยู่…” หลินฟาน พึมพําา
เมื่อเฟิงรั่วหลานได้ยินเธอก็สงสัยว่า“เสี่ยวฟานเธอกําลังพูดถึงอะไรเกิดอะไรขึ้นกับโรงงานของเล่นเผิงหยู่?”
เมื่อ หลินฟาน ตื่นขึ้นมา เขาก็อดเหงื่อออกไม่ได้และเกือบลืมไปว่าเพิ่งรั่วหลานอยู่ข้างหน้าเขาดังนั้นเธอจึงได้ยิน
หลินฟานไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องอธิบาย:“ไม่มีอะไรหรอกครับผมแค่รู้สึกเบื่อนิดหน่อยเมื่อเร็วๆนี้ผมคิดว่าจะหางานทําผมเพิ่งบังเอิญเห็นว่าโรงงานของเล่นเผิงหยู่รับสมัครคนงาน”
เพิ่งรั่วหลานเหงื่อออก:“เสี่ยวฟานเธอเป็นมหาเศรษฐีนะถึงเธอจะเบื่อแต่นี้เธอคิดจะไปทํางานในโรงงานจริงๆใช่ไหม”
หลินฟาน ยิ้ม และพูดว่า “ผมไม่เคยอยู่ในโรงงานผมต้องการสัมผัสชีวิต”คนรวยจะทําอะไรก็ได้ชีวิตคนรวยบางทีก็ดูน่าเบื่อออกไปสัมผัสชีวิตสักหน่อย.. ก็ไม่เห็นจะ
เป็นอะไร
เพิ่ง รั่วหลาน ปาดเหงื่อเย็นๆของเธอและพูดว่า “โอเคแต่ต้องระวังตัวด้วยฉันได้ยินมาว่างานในโรงงานค่อนข้างอันตราย”
หลินฟาน ยิ้ม และพูดว่า “ผมเข้าใจแล้วพี่สาวผมจะไปสัมภาษณ์งาน วันนี้ ไปก่อนนะ”หลินฟานเข้าไปเปลี่ยนเสื้อผ้าก่อนจะจากไป…
เพิ่ง รั่วหลานอิจฉาหลินฟานในทันทีหลินฟานดูเหมือนจะสนุกกับมันในเวลานี้… ในฐานะผู้หญิงที่ร่ำรวยที่สุดในหยุนเฉิงเธอไม่ได้ใช้ชีวิตแบบสบายๆเหมือนหลินฟาน
เพิ่งรั่วหลานยังคงกังวลเรื่องของหลินฟานอยู่เล็กน้อยเมื่อคิดถึงเรื่องนี้แล้วเธอก็หยิบโทรศัพท์มือถือออกมา:“คุณหวังอรุณสวัสดิ์ไม่มีอะไรมากน้องชายของฉันกําลังจะไปที่โรงงานของเล่นของคุณเพื่อไปเล่นสนุกค่ะคุณหวังได้โปรดดูแลเขาด้วยฉันไม่อยากเห็นน้องชายของฉัน ..ได้รับบาดเจ็บ”
อีกด้านของโทรศัพท์หวังเผิงหยู่เจ้าของโรงงานของเล่นเผิงหยู่ เพิ่งตื่นขึ้น เขายังง่วงนอนอยู่เล็กน้อยแต่เขาก็ตกใจกับสายที่โทรเข้ามา…
นางมารแห่งโลกการเงิน กําลังเรียกร้อง!
หวัง เผิงหยู่ แทบแตกสลายด้วยเหงื่ออันเย็นเยียบและพูดอย่างรวดเร็วว่า “ครับคุณเฟิงฉัน
รู้…ฉันรู้”
โรงงานของเล่น เผิงหยู่ตั้งอยู่ในเขตชานเมืองทางตะวันออกของหยุนเฉิง.. ขนาดของโรงงานนี้ค่อนข้างใหญ่และค่อนข้างมีชื่อเสียงในหยุนเฉิง และความต้องการแรงงานก็ค่อนข้างมากเช่นกัน
หลินฟาน มาที่ประตูโรงงานและพบว่ามีสํานักงานจัดหางานที่ประตูและผู้คนเข้ามาสมัครงานทีละคน
“รับสมัครคนงานฝ่ายผลิตงานสบายๆไม่หนักมากคิดรายได้ต่อชิ้น และหารายได้เพิ่มได้สําหรับการทํางานให้มากขึ้น”
โฆษณา ตําแหน่งงาน ที่หน้าประตูระบุไว้อย่างชัดเจน…
หลินพ่าน จงใจกลับไป และเปลี่ยนเป็นรถยนต์ไฟฟ้าและสวมใส่เสื้อผ้าทั่วๆ ไปเพื่อที่จะทําดูต่ำๆหากมองเพียงแวบแรกเขาดูเหมือนคนยากจนที่มาขอข้าวกิน..
หญิงชราคนหนึ่งนั่งอยู่ในสํานักงานจัดหางานด้วยใบหน้าที่บูดบึ้ง ราวกับมีคนมาติดค้างเงินเธอและเธอกําาลังให้คําปรึกษาจากคนที่กําลังหางาน
“โรงงานของเรา มีคําสั่งซื้อจํานวนมาก และตอนนี้เรารับเฉพาะคนงานที่มาที่นี่ทั้งหมดถ้าทําไม่ได้ก็ไม่ต้องมาถาม!”หญิงชราประกาศอย่างเย็นชา
เมื่อ หลินฟาน ได้ยินมัน.. เป็นเรื่องบังเอิญที่เขากําลังจะเข้าแถว…
“ฉันต้องการสมัครงานฝ่ายผลิต”หลินฟาน กล่าวต่อหน้าหญิงชรา
หญิงชราเหลือบมอง หลินฟานเขาหล่อแถมยังหนุ่มและผิวพรรณดี ในฐานะที่เป็นคนที่อ่านคนมานับไม่ถ้วนเธอสามารถบอกได้ทันทีว่าหลินฟานเป็นมือใหม่
หญิงชรา เย้ยหยัน : “เด็กน้อย เธอแน่ใจหรือว่าจะทํางานนี้ได้? หากเธอไม่ผ่านการประเมินเธอจะถูกไล่ออกและเธอจะไม่ได้รับค่าตอบแทน ใดๆ”
หลินฟาน กล่าวว่า “ถ้าไม่ลองดูแล้วจะรู้ได้ยังไงหากผมทําไม่ได้ ผมก็ไม่ต้องการเงินเดือนและผมจะออกไปจากที่นี่ ทันที”
หญิงชรามีความสนใจเล็กน้อย:“ได้นําป้ายชื่อไปที่อาคาร 3 แล้วจะมีคนมาพาเธอไปทดลองงานหนึ่งวัน”
เธอกล่าว และเสริมว่า:“มาดูกันหน่อยเจ้าหนังบางและเนื้อนุ่มฉันจะรอดูว่าเธอจะม้วนตัวกลับอย่างไร?”
หวัง
หลินฟาน ไม่สนใจเธอเช่นกันหญิงชราคนนี้ต้องการเห็นเขาจากไป แต่ฉันกลัวว่าเธอจะผิดหลังจากนั้น หลินฟาน ได้รับเข้าทํางาน เป็นอันสําเร็จ และกําลังเข้าสู่โรงงาน
อาคาร 3 ซึ่งเป็นที่ตั้งของโรงงานผลิต..
ชายคนหนึ่งทักทายหลินฟานผู้ชายคนนี้คือหัวหน้าสายการผลิต เขาให้เรียกเขาว่าหัวหน้า
หม่า และหลินฟาน ติดตามเขาไป
“สายการผลิตของเรารับผิดชอบเพียงขั้นตอนเดียวและงานก็ง่ายมากเราทํางานง่ายๆและคํานวณค่าจ้างเป็นรายชิ้นยิ่งเราทํามาก ค่าแรงก็จะสูงขึ้น”หัวหน้าหม่าแนะนํา
“นายเป็นมือใหม่ ถึงจะทํางานช้าแต่มันก็ไม่ได้สําคัญอะไรฉันแนะนํา เพราะฉันพาเธอมาจะอยู่ได้หรือไม่ขึ้นอยู่กับว่าเธอจะเริ่มต้นได้เร็วหรือไม่ก็เท่านั้น”
หัวหน้าหม่ากล่าวและนําหลินฟานเข้าสู่สายการผลิต
มีผู้คนมากมายในสายการผลิตทั้งหมดนี้
หัวหน้าหม่า มอบ หลินฟานให้กับชายหนุ่มคนหนึ่ง : “เสี่ยวหยาง เด็กใหม่นี้ให้คุณดูแลเขาไปแล้วกัน”
พูดจบ หัวหน้าหม่า ก็ออกไป
ชายหนุ่มดูกระตือรือร้นมาก:“เพื่อนนายชื่ออะไร”
หลินพ่าน กล่าวว่า “หลิน ฟาน”
ชายหนุ่มกล่าวว่า “หลินฟานฉันจะสอนวิธีทํามันและมันก็ง่ายมาก”
ชายหนุ่มแสดงให้เห็นเพียงครั้งเดียวและมันก็เรียบง่ายจริงๆและเขาก็เข้าใจได้อย่างรวดเร็ว
ชายหนุ่มเตือนว่า : “นี่ นายต้องขยัน นายมีเวลาทําแค่หนึ่งวัน ถ้าทําช้า นายจะถูกคัดออก”
หลินฟานถามด้วยความสงสัย“ในหนึ่งนาทีต้องทําได้กี่ชิ้น
ชายหนุ่มกล่าวว่า : “โดยทั่วไปแล้วสิบชิ้นต่อนาทีก็คือผ่านแล้ว และที่เร็วที่สุดคือ 20 ชิ้นต่อนาที สถิตินี้สร้างโดยหัวหน้าทีมของเรา และยังไม่มีผู้ใดผ่านมันไปได้…” หลินฟานไม่สนใจสิ่งที่ชายหนุ่มพูด ในขณะนั้นตาของเขาก็จ้องไปที่ลุงวัยกลางคนที่มุม
หนึ่ง
ก็แค่นั้นแหละ….
พรสวรรค์ด้านจรวดชั้นนําของจีนในอดีตได้ลดตัวมาทํางานในสายการผลิต เฮอเฉิน!