ตอนที่ 86 : เขาคือบอส

 

“แกก็รู้ไม่ใช่หรอ ในเมื่อรู้แล้วทําไมยังไม่ออกไปอีก? ถ้าแกทําพื้นเสียหายจะทํายังไง?”

 

เจียงเฉินยิ้ม “ฉันยังทํานายอะไรได้อีกอย่างนะ แล้วก็นะ ฉันให้โอกาศพวกนายหนึ่งนาที่ในการขอโทษฉัน”

 

ยามทั้งสองงุนงงอีกครั้ง!

 

ขอโทษหรอ?

 

มันจะเป็นไปได้ยังไงในเมื่ออีกฝ่ายเป็นแค่พนักงานส่งพัสดุ!

 

ยามคนหนึ่งชี้ไปที่เจียงเฉินด้วยความโกรธ “ไอ้หนุ่ม แกจะอวดดีเกินไปแล้วนะ จะให้พวกเราขอโทษแกงั้นหรอ? ออกไปจากที่นี่ได้แล้ว!”

 

อู๋จุนในตอนนี้กําลังมองหาเจียงเฉินอยู่ที่ล็อบบี้อยู่ ไม่นานเขาก็เจอเจียงเฉินในทันที!

 

“บ้าเอ้ย ฉันก็ว่าทําไมหาคุณเจียงไม่เจอเลย ปรากฏว่าเขามาในชุดเครื่องแบบพนักงานส่งพัสดุ!”

 

เขารีบเดินออกไปทันทีไม่นานเขาก็มาถึงจุดที่เจียงเฉินอยู่ก่อนจะทักทายด้วยความเคารพ “คุณเจียง ทําไมคุณถึงมาอยู่ที่นี่กันครับ? ผมหาคุณยากมากเลยนะครับ แล้วทําไมถึงได้มาในชุดคนส่งพัสดุกันล่ะครับ?”

 

เจียงเฉินยิ้มออกมา “หาประสบการณ์ชีวิตน่ะ การนั่งในออฟฟิสแล้วรอเงินเข้าไปวันๆมันน่าเบื่อเกินไป!”

 

พระเจ้า!

 

หาประสบการณ์ชีวิต?

 

แน่นอนเลยว่า งานอดิเรกของพวกคนรวยมันน่าแปลกจริงๆ!

 

“คุณเจียงมีเป้าหมายแน่วแน่จริงๆเลยนะครับ”

 

อู๋จุนตกตะลึงก่อนจะหยุดไป “คุณเจียงตอนนี้สัญญาเช่าฉบับใหม่ได้รับการร่างเสร็จแล้ว จะสดวกไหมครับถ้าจะทําการเซ็นมันเลย?”

 

ยามทั้งสองตกตะลึงก่อนจะหันไปมองหน้ากันอีกครั้ง 

 

อะไรกัน?

 

นี่พวกเขาไม่ได้ยินผิดไปใช่ไหม?

 

คนๆนี้คือจุนผู้อํานวยการของบริษัทไท่เว่ย เขายังต้องอ่อนน้อมกับคนส่งของคนนี้และยังคุยกันเรื่องต่อสัญญาเช่าอีกด้วย

 

เป็นไปได้ไหมว่าเขาคือ… เจ้าของอาคารแห่งนี้

 

“ซู๊ด~~”

 

ยามทั้งสองต่างก็รู้สึกว่าอุณหภูมิในอากาศรอบๆตัวพวกเขาลดลงอย่างรวดเร็ว!

 

ความหยิ่งเริ่มหายไป ร่างกายเริ่มสัน

 

อู๋จุนจ้องไปที่ยามทั้งสองคนก่อนจะตวาดออกมา “พวกแกสองคนยังไม่ขอโทษคุณเจียงอีกหรอ พวกแกยังอยากทํางานอยู่อีกไหม!!”

 

ยามทั้งสองคนโค้งตัวก่อนจะพูดขอโทษออกมาทันที “คุณเจียง พวกผมขอโทษ พวกผมไม่รู้จักเขาไท่ซานเลยทําให้คุณขุ่นเคือง”

 

“ผมผิดไปแล้ว คุณเจียง…”

 

ทั้งสองคนต่างกลัวกลับสิ่งที่ทั้งคู่เพิ่งจะพูดออกไปโดยไม่รู้เลยว่าอีกฝ่ายนั้นเป็ฒนถึงเจ้าของอาคารแห่งนี้

 

ดังนั้นการที่พวกเขาทํางานในอาคารของเขาแล้วพวกเขาไล่อีกฝ่ายออกไปมันจะเป็นยังไง?

 

มันคงไม่มีอะไรตลกกว่านี้อีกแล้ว?

 

“ลืมมันไปเถอะ วันนี้ฉันอารมณ์ดี”

 

เจียงเฉินยิ้มออกมาก่อนจะโบกมือ

 

ฉันเจียงเฉินคนนี้ยิ่งใหญ่แค่ไหนจะไปสนใจคนตัวเล็กๆ ทําไม?

 

ยามทั้งสองคนถอนหายใจออกมาด้วยความโล่งอกก่อนจะขอบคุณอีกฝ่าย

 

อู๋จุนรับพัสดุในมือของเจียงเฉินมาก่อนจะนําเขาไปเซ็นสัญญา!

 

พนักงานในบริษัทหลายคนที่เห็นก็ต่างโง่งมไปในทันที!

 

อู๋จุนในบริษัทแห่งนี้นั้นมีชื่อเสียงด้านอารมณ์โมโหร้ายเย่อหยิ่งและยังโหดเหี้ยม!

 

แต่วันนี้กลับทําตัวเคารพพนักงานส่งพัสดุคนหนึ่ง? 

 

วันนี้เขากินยามาผิดยังไงกัน?

 

คนที่เห็นต่างก็เงียบและแทบจะบ้าไปในทันที!

 

เหล่ายามที่เห็นต่างก็ตกตะลึงแต่ก็อดไม่ได้ที่จะกระซิบกัน

 

“เขาไม่ใช่คนส่งพัสดุธรรมดาๆแน่ เขาอาจจะเป็นเจ้าของอาคารแห่งนี้!”

 

“เชี่ย”

 

ปากของทุกคนอ้ากว่าเป็นตัว o

 

“ปรากฏว่าเขาเป็นเจ้าของอาคารนี้หรอ?”

 

ในเวลาต่อมา กลุ่มคนหลายร้อยคนก็เริ่มจับกลุ่มกัน แล้ววางแผนกันหาข้อมูลติดต่อกับคนส่งพัสดุคนนี้!

 

เจียงเฉินและอู๋จุนขึ้นลิฟต์มาจนถึงชั้น 16

 

บริษัทเทคโนโลยีอิเล็กทรอนิกส์ไท่เว่ย

 

หลังจากที่เจียงเฉินและอู่เจียงก้าวออกมา ลิฟต์ทั้งสี่ก็เต็มไปด้วยฝูงคนทันที!

 

และยังมีคนอีกมากกําลังตามขึ้นมาด้วยบันไดอีก!

 

ใช่แล้ว พวกเขาวิ่งตรงขึ้นมาบนชั้น 

 

บริษัทเทคโนโลยีอิเล็กทรอนิกส์ไท่เว่ยในตอนนี้เต็มไปด้วยความวุ่นวายพนักงานทั้ง 458 คนต่างออกมาต้อนรับ พวกเขาต่อคิวกันยาวเหยียดและยังมีช่องว่างไว้ให้เจียงเฉินเดินผ่าน

 

ฉากนี้ดูน่าทึ่งมากทีเดียว

 

ประธานบริษัทลู่เว่ยยืนรออยู่ข้างหน้าเขานั้นรู้ดีว่าสถานะของเจ้าของอาคารนี้น่ากลัวแค่ไหน!

 

บอสที่ครอบครองอาคารมูลค่าขนาดนี้ จะไม่มีเบื้องหลังที่น่ากลัวได้ยังไง?

 

และในตอนนี้คนที่เขากําลังรออยู่ก็กําลังจะมาถึง!

 

แต่ทันทีที่เจียงเฉินปรากฏตัวรอยยิ้มของทุกคนก็แข็งค้างไปในทันทีและดวงตาทุกคนก็ยังเบิกกว้าง!

 

บ้าไปแล้ว!! 

 

ไม่ใช่ว่าเราต้องมาต้อนรับเจ้าของอาคารรึไง?

 

แล้วทําไมคนที่มากลับเป็นพนักงานส่งของ?

 

เจียงเฉินเอาพัสดุมาถือไว้แล้วถามออกไป “ใครจะเซ็นรับพัสดุกล่องนี้ครับ?”

 

“นี่ ?”

 

ประธานลู่เว่ยมองไปที่อู๋จุนด้วยความเย็นชา “หือ? คนอยู่ที่ไหนกัน? คุณเจียงเขาอยู่ที่ไหน?”

 

“อึก!”

 

คําพูดของเขาทําให้อีจุนกังวลาขึ้นมา “พี่เขย นี่เขาไง! คุณเจียง! ตัวเป็นๆ!”

 

อะไรกัน!

 

ลู่เว่ยเบิกตากว่างด้วยความไม่อยากจะเชื่อ!

 

คนที่ครอบครองตึกมูลค่ากว่าหมื่นล้านจะเป็นแค่คนส่งพัสดุเนี่ยนะ?

 

นี่เขาเอาอะไรคิดกัน?

 

อาชีพแบบนี้ทําเงินได้ถึงหมื่นล้านเลยหรอ!

 

ลู่เว่ยเปลี่ยนใบหน้าให้เต็มไปด้วยรอยยิ้มทันทีก่อนจะจับมือเจียงเฉินด้วยความตื่นเต้นแล้วพูดด้วยความเคารพ “คุณเจียง! บอสเจียง! นานแล้วจริงๆในที่สุดผมก็ได้มีโอกาศเจอคุณ!”

 

เจียงเฉินพูดออกมาอย่างไม่ใส่ใจ “คุณลู่สุภาพไปแล้ว” 

 

พนักงานทั้ง 458 คนตกตะลึง

 

คุณเจียงในตํานานของพวกเขากลับกลายเป็นคนส่งพัสดุ?!

 

เขาจะทําตัวติดดินเกินไปแล้ว!

 

ผ่านไปซักพักพนักงานทั้ง 458 คนก็พากันโค้งตัวพร้อมกัน

 

“สวัสดีตอนเช้าครับบอสเจียง!!”

 

ด้วยฉากแบบนี้มันทําให้เจียงเฉินรู้สึกเขินเล็กน้อย

 

และด้วยความจริงใจขนาดนี้เจียงเฉินจะไม่เซ็นก็คงไม่ได้แล้ว!

 

ประธานลู่เว่ยนําทางเจียงเฉินไปที่ห้องของเขาทันที

 

พนักงานทั้ง 400 คนก็หันหน้ามาคุยกัน

 

“พระเจ้า เขาคือเจ้าของอาคารหลังนี้ บอสเจียง ทรัพย์สินกว่าหมื่นล้าน ทรงพลังกว่าท่านประธานของเราอีก แถมหล่อมากด้วย!”

 

“ทั้งหนุ่ม ทั้งหล่อ!”

 

“เขาเป็นคนที่โคตรหล่อเลยแก!! แถมยังไม่ถือตัวอีก ออกมาหาประสบการณ์ชีวิตด้วยตัวเองด้วย”

 

“บอสเจียงเหมือนกับเทพบุตรจริงๆ ฉันโดนเขาตกไปแล้ว!”

 

ในห้องของประธานบริษัท

 

เจียงเฉินและประธานลู่เว่ยกําลังพูดคุยกันอย่างมความสุข แต่ส่วนใหญ่แล้วจะเป็นลู่เว่ยมากกว่าที่ชวนคุย

 

เจียงเฉินนั้นก็ตอบไปตามปกติเท่านั้น

 

โดยปกติแล้วราคา 80 หยวนต่อตารางเมตรนั้นเป็นราคาสําหรับอาคารระดับต่ำๆเท่านั้น

 

ตอนนี้อาคารของเขานั้นราคาค่าเช่านั้นเพิ่มไปถึง 100-120 หยวนต่อตารางเมตรแล้ว

 

แต่วันนี้เจียงเฉินนั้นอารมณ์ดี ดังนั้นเขาจึงตกลงทําสัญญา 3 ปีและให้ราคาเดิมกับลู่เว่ย

 

ถ้าคํานสณดูแล้วราคาเช่าตารางเมตรละ 80 หยวน 3000 ตารางเมตรก็เท่ากับ 240,000 หยวนและเมื่อเป็นค่าเช่ารายปีก็จะสูงถึง 86.4 ล้านหยวน!

 

และความใจดีของเจียงเฉินในวันนี้ก็ได้ช่วยประหยัดเงินของลู่เว่ยไปเกือบ 100 ล้าน!

ลู่เว่ยในตอนนี้ไม่ค่อยจะสบายใจเท่าไหร่นัก!

 

ถ้าตามความคิดของคนปกติแล้วใครจะยอมปล่อยเงินเกือบ 100 ล้านไปโดยไม่ได้อะไรเลยได้ยังไง!

 

ลู่เว่ยลุกขึ้นยืรและจับมือกับเจียงเฉินก่อนจะชักชวนเขา “คุณเจียง วันพรุ่งนี้ผมจะจัดงานเลี้ยงที่ศาลาซุ่ยเสียนโหลว พรุ่งนี้คุณพอจะมาได้ไหมครับ”

 

เจียงเฉินพยักหน้า “พอได้อยู่ครับ คืนพรุ่งนี้ผมน่าจะมีเวลาว่างไป”

 

“ผมจะรอครับ”

 

ใบหน้าของลู่เว่ยเต็มไปด้วยรอยยิ้ม เขาเดินตามเจียงเฉินออกไปโดยทิ้งระยะห่างครึ่งก้าว มารยาทแบบนี้ในการทํางานยังนับว่าจําเป็นอยู่

 

เขาถือเจียงเฉินเป็นพี่ใหญ่ของเขา!

 

ต่อหน้าเจียงเฉินเขาเป็นได้เพียงน้องชายเท่านั้น!

 

เมื่อมาถึงประตูทางออกบริษัท

 

ประตูในตอนนี้ก็ราวกับถูกล้อมไปด้วยน้ำ

 

เจียงเฉินตกตะลึง

 

ลู่เว่ยโง่งมไม่แพ้กัน “ทําไมถึงได้มีคนเยอะขนาดนี้?”

 

ด้านนอกประตู มีฝูงคนจํานวนมากดักรออยู่ ถ้าคนเพิ่งตื่นมาโดยไม่รู้เรื่องอะไรมาเห็นภาพนี้คงได้คิดว่ามีซอมบี้บุกแน่ๆ!

 

อู๋จุนมองไปทางเจียงเฉินแล้วขอโทษออกมา “คุณเจียงพี่ลู่ ผมขอโทษจริงๆผมไม่รู้ว่าข่าวหลุดออกไปตอนไหนตอนนี้คนข้างนอกต่างมาเพื่อดักรอคุณเจียงกัน”

 

เจียงเฉินขมวดคิ้ว

 

นี้เขายังทําตัวติดดินไม่พออีกหรอ?

 

ลู่เว่ยโบกมือสั่ง “นําทางคุณเจียงออกไป!”

 

ทันใดนั้น

 

ลู่เว่ยพร้อมกับอู๋จุนและยาม 4 คนพนักงานชายอีก 6 คน ก็พาเจียงเฉินฝาออกไป!

 

“ยอมแพ้ได้แล้ว ออกไป คุณเจียงเขายุ่งมากเขาไม่มีเวลามาคุยกับพวกนายหรอก”

 

“เร็วเข้าอย่าขวางทาง คุณเจียงจะออกไป!”

 

เหตุการณ์แบบนี้เกิดตลอดทางจากชั้น 16 จนถึงชั้น 1 จนกระทั้งเจียงเฉินได้นั่งบนรถ Koenigsegg one:1 และขับออกไป

 

ประธานลู่เว่ยถอนหายใจออกด้วยความโล่งอก

 

ในเวลานี้เองก็ยังมีพนักงานจํานวนมากที่ยังมีแรงพากันวิ่งตามรถเจียงเฉินต่อไป

 

แต่สุดท้ายก็ทําได้แค่มองรถ Koenigsegg one:1 ที่กําลังจากไปด้วยความผิดหวังในสายตาของพวกเขา!

 

“บอสเจียงทําไมถึงต้องรับไปขนาดนี้ หือออออ~”

 

“ถ้าฉันได้แอด wechat ของบอสเจียงมันจะดีแค่ไหนกันนะ~”

 

“บอสเจียงรอผมด้วย~”

 

“…”

 

ลู่เว่ยที่มองเจียงเฉินจากไปก็อดไม่ได้ที่จะบ่นออกมา

 

“คุณเจียงเขาเข้าถึงง่ายและชั่งพูด! ในอนาคตหนึ่งในคนที่ติด 10 อันดับคนที่รวยที่สุดในนิตยาสารฟอน์สจะต้องมีเขาอยู่แน่!”

 

ในรถ Koenigsegg One:1

 

เจียงเฉินถอนหายใจออกมา ครั้งหน้าถ้าเขาเข้าไปอีกมันจะเป็นยังไงกัน?

 

ไม่ เขาจะไม่เข้าไปอีกแล้ว!

 

คนเป็นร้อยๆคอยกันทางออกมาจนประธานบริษัทต้องช่วยฝาออกมา นี่มันเกินไปแล้ว!

 

พยายามทําตัวติดดินเข้าไว้น่ะดีแล้ว