คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 415
เขาคงได้วิ่งแก้ผ้าในสนาม?
ทั้งห้องสิบหกต่างหัวเราะลั่นเมื่อได้ยินสิ่งที่เดซี่กล่าว
เดคแลนยกนิ้วให้กับเดซี่ ช่างเป็นความคิดที่บรรเจิด!
แดร์ริลส่ายหัว พี่สาวลูกพี่ลูกน้องของซาเวียนและแด๊กซ์เป็นคนสวยและมีความสามารถ ทำไมเธอถึงมีความคิดที่เบาปัญญาได้ขนาดนี้?
‘ได้ หากเธอต้องการจะทำให้ฉันอับอาย ฉะนั้นฉันก็จะปล่อยให้เธอขายขี้หน้าต่อหน้าทุกคน’
แดร์ริลยิ้มเมื่อมองไปที่เดซี่ “ไม่เป็นไร แต่ถ้าหากฉันชนะ เธอจะต้องสารภาพรักกับฉันต่อหน้าอาจารย์และนักเรียน จะต้องเป็นการสารภาพรักที่จริงใจด้วย”
ว้าว!
ทั้งห้องต่างพากันหัวเราะอีกครั้ง ทำไมแดร์ริลนั้นยโสโอหังได้ขนาดนี้!
มันจะต้องเป็นเรื่องที่น่าอับอายขายขี้หน้าอย่างมากที่สารภาพรักกับไอ้ลูกเขยบ้านคนอื่น!
เดซี่เป็นสาวสวยที่โด่งดัง เธอมีคนแอบปลื้มเป็นสิบ ๆ ในโรงเรียน พวกเขาต่างดูโกรธเคืองไม่พอใจ
“เทพธิดาอย่างเธอจะไปสารภาพรักกับไอ้คนไร้น้ำยาอย่างแกได้ยังไง?”
“ทำไมแกไม่ยอมฝันเฟื่องต่อไป?”
แดร์ริลไม่สนใจคำพูดจากพวกเขาทั้งหมด เขายิ้มไปที่เดซี่ “เธอคิดว่าไงล่ะ? เธอจะพนันกันไหม?”
“แน่นอน อย่าลืมเรื่องที่เดิมพันกันไว้ ทุกคนเป็นสักขีพยานให้กับเรา” เดซี่ยิ้ม เธอรู้ว่าเธอไม่มีทางแพ้พนัน
ไวแอทเป็นคนที่ทรงพลังและมีพรสวรรค์ แดร์ริลเป็นเพียงแค่ลูกเขยบ้านคนอื่น เขาคงไม่มีวันที่จะเอาชนะได้
แดร์ริลยิ้มและพยักหน้า จากนั้นเขาก็ยืนขึ้นและเหยียดแขนเหยียดขาเตรียมพร้อมที่จะขึ้นไปบนเวที
“แดร์ริล”
แคทเธอรีนดึงมือของแดร์ริล เธอดูเป็นกังวล “แดร์ริล นายจะไปไหน?”
เธออยากเชื่อว่าแดร์ริลนั้นจะอยากขึ้นไปบนเวที
“ผมจะขึ้นไปสู้” แดร์ริลยิ้ม
“ไม่ ฉันไม่อนุญาตให้เธอทำแบบนั้น” แคทเธอรีนกล่าวนุ่มนวล “แดร์ริลมีเหตุผลหน่อย ไวแอทมาจากสำนักบู๊ตึ้ง เป็นสมาชิกที่มีความสามารถสูง ไม่มีใครในบรรดาคนรุ่นใหม่จากหกสำนักหลักจะเอาชนะเขาได้”
แคทเธอรีนกล่าวต่อ “แม้แต่ซาเวียร์เองก็คงไม่สามารถจะเอาชนะเขาได้ เหตุผลเดียวที่นายเอาชนะซาเวียร์ได้ก็เพียงเพราะการโจมตีแบบประหลาดใจ ไวแอทอาจจะมีปัญหานิดหน่อยถ้าหากเขาได้ต่อสู้กับซาเวียร์ อีกอย่างไวแอทก็กล่าวไว้ชัดเจนว่าเขาจะไม่ปล่อยให้ใครก็ตามที่ขึ้นไปบนเวทีจากไปอย่างไม่เจ็บตัว”
“มันไม่เป็นไรหรอก” แดร์ริลตอบ เขาแปะมือปลอบโยนแคทเธอรีน
“แดร์ริล!” แคทเธอรีนกระวนกระวาย เธอทำได้เพียงแค่มองแดร์ริลก้าวเดินมุ่งหน้าขึ้นไปบนเวที
ทุกคนต่างจ้องไปที่เขาและเริ่มซับซิบเกี่ยวกับแดร์ริล เมื่อพวกเขาเห็นว่าแดร์ริลเดินขึ้นไปบนเวทีคนเดียว
‘เขาไม่กลัวตายรึยังไง? เขากล้าที่จะท้าทายไวแอทได้ยังไง?’ พวกเขาส่วนใหญ่คิด
“นั่นมันไอ้ลูกเขยบ้านคนอื่นจากห้องสิบหกไม่ใช่รึไง?”
“เขาต้องการท้าประลองไวแอท เขากำลังรนหาที่ตายรึไง?”
เกือบแทบทุกคนจำได้ว่าเขาคือแดร์ริล
“ที่รัก!”
เสียงกระวนกระวายดังมาจากด้านหลังของเวที แดร์ริลหันหลังและเห็นลิลี่จากที่นั่งของห้องสิบเจ็ด เธอดูวอกแวก “ที่รัก นั่นเธอกำลังจะทำอะไร? กลับมานี่!”
มันมีคนเป็นร้อยเป็นพันคนอยู่ที่นั่น แต่ไม่มีใครจะกล้าหาญพอมาท้าประลองไวแอท แม้ว่าแดร์ริลนั่นดูไม่ปวกเปียกเกินไป แต่เขาก็ยังไม่คู่ควรต่อกรกับทักษะของไวแอท
อีวอน ผู้ที่นั่งอยู่ข้างกับลิลี่ จ้องเขม็งไปที่แดร์ริล เธอนั้นเป็นกังวลอย่างมากจนตัวของเธอกระสับกระส่าย