ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก บทที่ 302

พนักงานต้อนรับหญิงจับแก้มเธอด้วยความเจ็บ เธอรู้สึกหวาดกลัวไวแอตต์จนไม่กล้าพูดอะไร

เธอเป็นพนักงานต้อนรับหญิงมานานแล้ว นี่เป็นครั้งแรกที่เธอเห็นคนที่หยิ่งผยองและบ้าบิ่นแบบนี้

“ฉันจะไม่พูดซ้ำ” ไวแอตต์พูดอย่างเยือกเย็น ในขณะเดียวกันเขาก็เหลือบไปเห็นเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยที่เดินมา “ถ้าพวกนายต้องการลิ้มรสความทุกข์ทรมาน ก็เข้ามา ถ้าพวกนายยอมรับผลที่ตามมาได้!”

เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยมองหน้ากัน พวกเขาหวาดกลัวกับท่าทีของไวแอตต์จนไม่กล้าที่จะพูดอะไร

“ฉัน…ฉันจะโทรหามิสซาเวียร์เดี๋ยวนี้…”

พนักงานต้อนรับหญิงรีบโทรไปที่เบอร์ติดต่อภายในสำนักงานของอีวอนน์ทันที แม้ว่าเธอจะไม่รู้ว่าใครคือคนที่ยืนอยู่ตรงหน้าเธอ แต่เธอก็รู้ว่าเธอต้องขอให้มิสซาเวียร์มาเดี๋ยวนี้ ถ้าไม่เช่นนั้นอาจไม่มีใครสามารถจัดการเขาได้

หลังจากนั้นไม่กี่นาที อีวอนน์ก็ปรากฏตัวที่ล็อบบี้ เวนดี้อยู่ข้าง ๆ เธอ เมื่อกี้พวกเขากำลังนั่งคุยกันอยู่ เมื่อได้ยินว่ามีคนสร้างปัญหาในบริษัท พวกเขาจึงรีบลงมาที่ล็อบบี้ด้วยกัน

“มิสซาเวียร์ คุณมาแล้ว!”

“ถ้าคุณไม่ลงมาตอนนี้ บริษัทของเราจะต้องถูกคนอื่นสร้างความวุ่นวายมากแน่นอน”

เมื่อเห็นพนักงานต้อนรับหญิงหน้าปูดบวม และเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยอยู่ในอาการตกใจ อีวอนน์ก็ขมวดคิ้วแล้วพูดว่า “เกิดอะไรขึ้น? ที่นี่มีเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยอยู่ตั้งมากมาย มีคนกล้าทำร้ายคุณได้ยังไง?”

“มิสซาเวียร์ เขาเป็นคนทำ! เขาวางอำนาจและบ้าบิ่นมาก เขาสั่งให้บอกคุณให้ลงมาในสามนาที ถ้าไม่อย่างนั้น เขาจะให้คุณคุกเข่าลงต่อหน้าเขา!” พนักงานต้อนรับหญิงน้ำตาไหลพราก

‘ชายคนนี้ทำร้ายเธองั้นเหรอ?’

อีวอนน์หันกลับไปมองไวแอตต์หนึ่งครั้ง เธอจำเขาได้ ชายคนนี้คือ ไวแอตต์ จอห์นสัน และคลับคล้ายคลับคลาว่าเขาจะอยู่ในตระกูลชั้นสามในเมืองนิอัมมี่ คนแบบนี้กล้ามาสร้างปัญหาที่นี่ได้อย่างไร? เขามีสิทธิ์ทำแบบนั้นเหรอ?

“เขางั้นเหรอ? เขาไม่ควรที่จะกล้าทำอะไรแบบนี้” อีวอนน์ขมวดคิ้ว ยอร์ก เอ็นเทอร์ไพรส์ เป็นบริษัทระดับสูงที่มีอภิสิทธิพิเศษในนิอัมมี่ แม้ว่าจะเป็นตระกูลชั้นสูงก็ตาม แต่พวกเขาก็ไม่กล้าเข้ามาสร้างปัญหาที่นี่

ไวแอตต์จ้องมองอีวอนน์ตั้งแต่หัวจรดเท้า หลังจากนั้นไม่นานเขาก็ยิ้มอย่างพอใจและพูดว่า “เธอพูดถูก ฉันเป็นคนตบเธอเอง คุณไม่ต้องสงสัยหรอก”

แววตาของไวแอตต์เปล่งประกายขึ้น หลังจากที่เขาได้มองอีวอนน์อย่างใกล้ชิด เขาก็ตกตะลึงอย่างมาก ความงดงามของสวยกว่านางแบบและคนดังมากมาย

ผู้หญิงที่ยืนอยู่ข้าง ๆ เธอก็ค่อนข้างมีเสน่ห์เช่นกัน พวกเขาดูเหมือนเทพีแห่งความงามที่ยืนเคียงข้างกัน

‘ดูเหมือนว่าตำแหน่งประธานบริษัทจะโชคดีจริง ๆ ที่ได้อยู่กับผู้หญิงสวย ๆ แบบนี้!’

เมื่อได้ยินแบบนั้นอีวอนน์ก็ขมวดคิ้ว เขาเป็นเพียงคนที่มาจากตระกูลชั้นสามเท่านั้น เขากล้าสร้างปัญหาที่ ยอร์ก เอ็นเทอร์ไพรส์ ได้อย่างไร เขามีสิทธิ์อะไรมาทำแบบนี้?

“ไวแอตต์ คุณควรรู้ว่า… ตระกูลจอห์นสันจะไม่สามารถรับผลที่ตามมาได้หากคุณกล้าสร้างปัญหาที่นี่ จริงไหม?” อีวอนน์หายใจเข้าลึก ๆ และพูดอย่างเย็นชา

“ผลที่ตามมางั้นเหรอ? ฉันต้องรับผลของการกระทำแบบไหนกัน?”