ตอนที่ 2 – เข้าสู่โลกแห่ง “Divine Realm”
เขาสามารถที่จะมิกซ์หรือผสมมอนสเตอร์ได้จริงๆใช่ไหม?
มันฟังดูน่าทึ่งมาก
เมื่อเขาเห็นรายละเอียดของพรสวรรค์ของเขา ทำให้เขาคิดถึงผลกระทบต่อเกมนี้ ลอร์นก็รู้สึกตกตะลึง
ในฐานะที่เขาเป็นผู้เล่นที่มีประสบการณ์ในเกมออนไลน์อื่นๆ เขารู้คุณค่าของพรสวรรค์นี้เป็นอย่างดี
เพื่อที่จะให้เขาสามารถรวมมอนสเตอร์ได้ตามต้องการ ราวกับว่าเขาเป็นผู้ควบคุมซอร์สโค้ดของเกม มันเป็นข้อผิดพลาดโดยสมบูรณ์!
ขณะที่ลอร์นยังคงประหลาดใจกับพรสวรรค์ของเขา แต่ทันใดนั้น เขาก็หมดสติลง
เมื่อเขาฟื้นขึ้นมา ลอร์นพบว่าตัวเองอยู่ในวิหารโบราณ
“ยินดีต้อนรับ, คุณคือโชคดี ท่านกำลังจะเข้าสู่โลกอันกว้างใหญ่ของ Divine Realm แต่ก่อนหน้านั้น โปรดเตรียมตัวให้พร้อม!”
เสียงที่ฟังดูแก่และดังก้องอยู่ในวัด
ลอร์นยืนอยู่ในวิหาร และมองไปรอบๆตัว ด้วยความรู้ที่ซับซ้อน
พูดตามจริง เขาก็ยังสงสัยว่าเขายังอยู่ในของเกมไหม แต่ถ้าไม่ใช่อย่างนั้นทุกสิ่งรอบตัวเขาจะเป็นจริงได้อย่างไร?
ลอร์นสับสนแต่ก็ไม่สามารถหาคำตอบได้
ในตอนนี้ เสียงแจ้งเตือนของระบบก็ดังขึ้น
“กรุณาเลือกคลาสเริ่มต้นของคุณ”
เมื่อได้ยินเสียง ลอร์นก็เริ่มมองไปที่รูปปั้นยักษ์ทั้งหก
พวกเขาเป็นตัวแทนของคลาสเริ่มต้นของเกม “Divine Realm” ซึ่งมี นักรบ, นักเวทย์, นักธนู, นักชวช, นักฆ่า และ ผู้อัญเชิญ
ทั้งหกคลาสแต่ละคลาสมีลักษณะเฉพาะของตนเอง
ตัวอย่างเช่น นักรบ สามารถแทงค์และต่อสู้ได้ นักเวทย์ มี DPS ที่สูง นักธนูสามารถต่อสู้ในระยะไกลได้ และอื่นๆ…
หากเขาไม่ได้รับการปลุกพรสวรรค์แบบพิเศษของตัวเอง ลอร์นคงเลือกเป็น นักรบ ไปแล้ว
นี่เป็นเพราะว่า นักรบ มีความต้านทานสูงและสามารถสร้างความเสียหายได้สูง พวกเขาจึงคิดว่ามันเป็นตัวเลือกที่ดีที่สุดสำหรับผู้เล่นโซโล่แล้ว
แน่นอนว่าการที่เป็นนักเวทย์ก็มีประสิทธิภาพในการฆ่ามอนสเตอร์นั้นก็เป็นสิ่งที่ลอร์นกังวลอย่างมาก อย่างไรก็ตาม คลาสนี้มีค่าใช้จ่ายสูงมากในตอนต้น หากไม่มีเงินพอ นั้นเป็นไปไม่ได้เลยที่เขาจะไล่ตามผู้เล่นคนอื่นทันและอยู่ในระดับเดียวกัน
ตอนแรกลอร์นยังรู้สึกขัดแย้งกัน ระหว่างสองตลาสนี้
แต่ตอนนี้ เขาปลุกพรสวรรค์ของเขาเรียบร้อยแล้ว ความคิดทั้งหมดก็ถูกลืมไป
เนื่องจากจำนวนของมอนสเตอร์ที่เขาสร้างกับช่องสัตว์เลี้ยงมีความเกี่ยวข้องกัน ลอร์นจึงเลือกได้ไม่ยาก และมันมีทางเลือกเพียงทางเดียวเท่านั้น
นั่นคือการเป็นซัมม่อนเนอร์!
ซึ่งมันไม่เหมือนกับคลาสอื่นๆ การที่เล่นเป็นซัมมอนเนอร์หรือผู้อัญเชิญจะมีช่องว่างสำหรับเลี้ยงสัตว์สามช่องนั้นเอง
เมื่อเลเวลของเขาเพิ่มขึ้น ช่องสัตว์เลี้ยงของอาชีพนี้ก็ค่อยๆ เพิ่มขึ้นเช่นกัน ถ้าหากเขาอยากจะมีพลังมากกว่านี้ เขาต้องเลือกคลาสนี้เท่านั้น
“ฉันขอเลือกเป็นซัมม่อนเนอร์” ลอร์นพูดอย่างหนักแน่น
“ดิง!”
“ยินดีด้วย, คุณกลายเป็นซัมม่อนเนอร์ฝึกหัด!”
“กรุณากรอกชื่อของคุณ!”
ระบบแจ้งเตือนดังขึ้นอีกครั้ง
เมื่อคิดถึงเรื่องนี้ ลอร์นก็พูดว่า “ไทแรนท์!” แปลว่าทรราช!
ด้วยความสามารถนี้ ความแข็งแกร่งที่จะเพิ่มขึ้นอย่างไม่สิ้นสุดมันจะโหดร้าย และเขาก็คิดว่าชื่อ ไทแรนท์ ก็เหมาะสม
หลังจากตั้งชื่อ ลอร์น เสร็จเรียบร้อย เขาก็เริ่มปรับประสาทรับรู้ทั้งห้าของเขา
เนื่องจากเกมโลกเสมือนจริงที่เกือบเหมือนจริง 100% นี้ จึงไม่มีความรู้สึกแตกต่างกันระหว่างสิ่งที่คุณรู้สึกในความเป็นจริงมากนักเท่าไร ถ้าเขาได้รับบาดเจ็บในเกม เขาก็จะรู้สึกเจ็บจริงๆด้วย
เขาปรับจึงรับประสาทการรับรู้และรับกลิ่นอย่างเหมาะสม โดยปรับจาก 10% และ 50% ตามลำดับ
ประสาทการรับกลิ่น 10% นั้นจะรับประกันประสบการณ์การต่อสู้ที่ยอดเยี่ยมและ 50% ได้รับการออกแบบมาเพื่อลดผลกระทบกับแมพอันเดดที่มีกลิ่นยอดแย่
สำหรับประสาทสัมผัสอื่นๆ ไม่จำเป็นต้องปรับมากเกินไป
“เข้าเกม!”
หลังจากปรับทุกอย่างเรียบร้อยแล้ว ลอร์นก็เข้ามาในเกมอย่างกระตือรือร้น
เมื่อเริ่มเกม ผู้เล่นจำนวนมากมายได้แข่งขันกันและพยายามหาความได้เปรียบ ลอร์นเองก็ไม่มีข้อยกเว้น แม้ว่าเขาจะมีพรสวรรค์ในการมิกซ์มอนสเตอร์ แต่เขาก็ยังไม่มั่นใจที่จะทำเงินจากมันได้เลย
อยู่ๆ ก็มีแสงก็ส่องลงมา และลอร์นก็หายวับไปในทันที
…
“ดิง!”
“ยินดีต้อนรับสู่หมู่บ้านมือใหม่ เลขที่ 2,451”
“ยินดีด้วยคุณได้รับถุงของขวัญสำหรับมือใหม่ (อาชีพซัมมอนเนอร์)”
อีกครั้งแล้ว ที่ลอร์นพบว่าอยู่ๆตัวเองก็ถูกวาปมาอยู่สักที่หนึ่ง มันดูเหมือนหมู่บ้านเล็กๆ ที่รายล้อมไปด้วยภูเขาและแม่น้ำ
ลมเย็นพัดมากระทบใบหน้าของเขา ทำให้รู้สึกสดชื่นและสบายตัวกว่าความเป็นจริงมาก
แต่ตอนนี้ไม่ใช่เวลาที่จะชื่นชมกับมัน
ลอร์นรีบเปิดถุงของขวัญสำหรับมือใหม่อย่างรวดเร็ว
“ดิง!”
“ขอแสดงความยินดีด้วย คุณรับไอเทมสำหรับผู้เริ่มต้น: คฑาสำหรับผู้เริ่มต้น x1, เสื้อคลุมสำหรับผู้เริ่มต้น x1, รองเท้าหญ้าสำหรับผู้เริ่มต้น x1, เหรียญเงิน x1”
ผู้เล่นใหม่ทุกคนจะมีอุปกรณ์เพียงสามชิ้นเท่านั้น
เหรียญเงิน หนึ่งเหรียญสุดท้ายนั้น เป็นเงินทุนสำหรับการเริ่มต้นของผู้เล่น มันถูกใช้เพื่อที่จะซื้อยา
จากนั้น ก็เขาสวมอุปกรณ์ที่ได้รับมาและเปิดเมนูระบบขึ้น
————
ID: [ไทแรนท์]
คลาส: ผู้อัญเชิญฝึกหัด
ระดับ 1
พรสรรค์: [การมิกซ์มอนสเตอร์ (???)]
เลือด: 100 / 100
มานา: 100 / 100
พลังโจมตีกายภาพ: 10-20
พลังโจมตีเวทย์: 20-40
ความต้านทานกายภาพ: 5
ความต้านทานเวทย์: 5
ความเร็ว: 23
คุณสมบัติ: ค่าสภาพร่างกาย 5, ค่าความแข็งแกร่ง 5, ค่าสภาพจิตใจ 5, ค่าความฉลาด 5, ค่าความว่องไว 5
ค่าสถานะฟรี: 5
ค่าประสบการณ์: 0
เงินคงเหลือ: 0 เหรียญทอง 1 เหรียญเงิน 0 เหรียญทองแดง
————
ช่องสำหรับการเลี้ยงสัตว์: (ช่องว่าง 1) (ช่องว่าง 2) (ช่องว่าง 3)
————
นี่คือสถานะของลอร์น
ส่วนใหญ่สถานะของซัมมอนเนอร์นั้นจะไม่สูงมาก โดยเฉพาะการเติบโตด้านความต้านทาน อาชีพนี้จะเป็นอาชีพที่มีค่าสถานะนี้ต่ำสุด
โชคดีที่ซัมม่อนเนอร์ไม่ต้องต่อสู้ด้วยตัวเองหรือไล่ตามใคร
สำหรับค่าสถานะฟรีอีกห้าหน่วยที่เหลือ ลงค่าสถานะไหนดี?
ลอร์นกำลังครุ่นคิดอยู่เล็กน้อย
ซัมม่อนเนอร์ส่วนใหญ่เพิ่มค่าสถานะด้วยอัตราส่วน: ค่าความฉลาด 3 หน่วย, ค่าสภาพร่างกาย 1 หน่วย, ค่าสภาพจิตใจ 1 หน่วย
ค่าความฉลาด 3 หน่วย เพื่อเพิ่มความสามารถในการต่อสู้ ตัดสินใจหลายๆอย่างได้อย่างรวดเร็ว ค่าสภาพร่างกาย 1 หน่วย เพื่อเพิ่มสมรรถนะให้ถึกทนขึ้น ค่าสภาพจิตใจ 1 หน่วยเพื่อให้อดทนในการต่อสู้ได้นานขึ้น (ไม่สติแตกไปก่อน)
อย่างไรก็ตาม เขาก็มีความแตกต่างจากคนทั่วไป เขามีพรสวรรค์การมิกซ์มอนเตอร์ ดังนั้นเขาจึงไม่จำเป็นต้องกังวัลเกี่ยวกับการยกระดับความแข็งแกร่งในการต่อสู้ของเขาเอง และเขาควรเพิ่มสถานะเกี่ยวกับเ
ลือดและความต้านทานแทน นั้นคือ กุญแจสำคัญของนักบวช
หลังจากครุ่นคิดมาสักพัก ลอร์นก็ตัดสินใจว่าจะเพิ่ม: “ค่าสภาพร่างกาย 3 หน่วย และ ความว่องไว 2 หน่วย”
ไม่เพียงแต่เขาจะมีเลือดที่เยอะขึ้นเท่านั้น แต่ความสามารถในการหลบหลีกของเขาก็ค่อนข้างโอเคเช่นกัน
หลังจากจัดการกับสถานะแล้ว จากลอร์นก็เริ่มเดินตรงไปใจกลางหมู่เพื่อค้นหาตัวหัวหน้าหมู่บ้าน
“ทุ่งนาในหมู่บ้านของเรากำลังถูกฝูงไก่ฟ้าอสูรรังควาน ถ้าเราไม่หยุดยั้งมัน พืชผลในหมู่บ้านจะทำลายต่อไป นักผจญภัยหนุ่มเอ๋ย เจ้าเต็มใจที่จะช่วยหมู่บ้านหรือไม่?” หัวหน้าหมู่บ้านมองดูลอร์นอย่างน่าสงสาร
“ดิง!”
“คุณต้องการรับภารกิจเริ่มต้น: [จัดการไก่ฟ้าอสูร] หรือไม่?”
“คำอธิบายภารกิจ: ช่วยหัวหน้าหมู่บ้านจัดการไก่ฟ้าอสูร (0/30) และ นำจงอยปากของพวกมันไปให้หัวหน้าหมู่บ้านและคุณจะได้รับรางวัลอย่างงาม!”
“ยอมรับ” ลอร์นกดยอมรับภารกิจ
อย่างไรก็ตาม ในฐานะซัมมอนเนอร์ที่มีพรสรรค์การมิกซ์มอนเตอร์ สิ่งสำคัญที่สุดสำหรับของเขาคือการมิกซ์มอนสเตอร์มาเป็นสัตว์เลี้ยงของตัวเอง ไม่ใช่ต้องออกไปล่ามอนสเตอร์หรือฟาร์มมอนสเตอร์
ด้วยเหตุนี้ ลอร์นจึงเดินมายังพื้นที่ที่มีคนน้อยๆ
จากนั้นเขาก็เริ่มท่องคาถา….