มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 306
เควต้าและเจอรัลด์เดินเข้ามา ด้วยการแต่งกายอย่างเรียบ ๆ
สิ่งที่เห็นของพวกเขาจึงเรียกหน้าบึ้งที่แสนจะดูถูกเหยียดหยามจากหญิงสาวมากมายในร้าน
“ไม่ใช่ว่านั่นคือ เควต้า สมิธ หรอกหรือ? เธอมาที่นี่ ที่ซูราติเนี่ยนะ?”
ถัดไป เป็นกลุ่มหญิงสาวและชายหนุ่มสี่ถึงห้าคนที่เข้ามาเช่นกัน ขณะที่พวกเขาเดินผ่านโต๊ะที่เจอรัลด์และเควต้านั่งอยู่ พวกเขาบางคนก็ได้หยุดระหว่างทางของพวกเขาเพื่อจ้องมองไปที่เควต้าด้วยความประหลาดใจ ประกายตาขี้เล่นโฉบผ่านสายตาเหล่านั้น
“ลินดา…โอ้ เฮ้ ทุกคน…” เควต้าหน้าแดงขณะที่เธอกล่าวทักทายพวกเขา วางอาหารของเธอลงและกำชุดของเธออย่างประหม่า
ลินดาแต่งหน้าหน้าอย่างน่าดึงดูดใจและสวมชุดเดรสสีดำรัดรูปตัวเล็กที่แทบจะปิดก้นของเธอไว้ไม่มิด
เพื่อนผู้หญิงของเธอก็แต่งตัวด้วยเสื้อผ้าแฟชั่นล่อแหลมคล้าย ๆ กัน ในขณะที่ผู้ชายนั้นมีการเจาะหูซึ่งได้เปิดเผยสถานะทางสังคมที่สำคัญของพวกเขา
มันน่าจะสมเหตุสมผลที่จะทึกทักได้ว่าคนเหล่านี้เป็นเพื่อนร่วมชั้นของเควต้า
พวกเขาก็มีหลักสูตรการฝึกอบรมครูเช่นนี้ที่มหาวิทยาลัยของเจอรัลด์ด้วยเหมือนกัน คุณจะได้รับสิ่งต่าง ๆ ทุกประเภทในนั่น
บางคนเป็นเด็กเหล่อขอร่ำรวยที่ไม่ผ่านคุณสมบัติสำหรับหลักสูตรอื่น ๆ บ้างก็เป็นผู้ประกอบการธุรกิจขนาดเล็ก หรือบางคนก็เป็นกรรมกรที่ทำงานหนักอยู่เป็นประจำ
เด็กเหลือขอรวยร่ำรวยที่เข้าร่วมในชั้นเรียนส่วนมากก็เพื่อจะมาเลือกสาว ๆ
ส่วนหญิงสาวที่น่ารักที่นั่นก็หวังว่าจะได้พบกับเสี่ยเลี้ยง
ที่เหลือก็จะเป็นเหมือนเควต้า มาที่นี่เพื่อจะเรียนรู้บางอย่างอย่างแท้จริง
“ฮ่าฮ่าฮ่า…แน่นอนว่าเธอไม่สามารถจ่ายได้ในสถานที่นี้ใช่ไหม เควต้า?” ลินดากอดไหล่ของเธอ ยิ้มกว้างให้เควต้าด้วยความดีใจ เห็นได้ชัด การทำให้เควต้ารู้สึกต่ำต้อยแบบนี่นั้นทำให้ลินดารู้สึกเหมือนกับว่าเธอเป็นคนสำคัญจริง ๆ
โดยเฉพาะอย่างยิ่งเพราะตอนที่ชั้นเรียนแรกได้เริ่มขึ้นเมื่อสองวันก่อน หนึ่งในเด็กชายที่ร่ำรวยได้ยกหัวข้อขึ้นมาในชั้นเรียนว่าใครเป็นคนที่สวยที่สุดในบรรดาเพื่อนร่วมชั้นของพวกเขา
ตอนแรก ลินดาก็สนับสนุนเรื่องนั้นดี…แต่จากนั้น หลังจากการโหวตได้ถูกเลือก ผู้ชนะกลับกลายเป็นเควต้า!
มีการเชิญชวนกันเล่น ๆ ให้เธอออกไปข้างหน้าและแสดงการกล่าวการตอบรับสำหรับเกียรตินี้ แต่เควต้าไม่ได้ใส่ใจกับคำพูดเสียดสีของพวกเขาและการพยายามที่จะพูดคุยเล่นของพวกเขาเลย
อย่างไรก็ตาม นี่ทำให้กลายเป็นศัตรูและแข่งขันกันกับลินดาต่อไปเท่านั้น ผู้ที่ไม่เคยแม้แต่สักครั้งที่จะพ่ายแพ้ให้กับใครในเรื่องของรูปลักษณ์ อย่าลืมว่า ไม่ใช่มีการกล่าวไว้ว่าความโหดร้ายที่ยิ่งใหญ่ที่สุดที่จะสร้างความเจ็บปวดที่สุดให้กับผู้หญิงก็คือ การเอ่ยชื่อของผู้หญิงอีกคนในฐานะที่สวยกว่าเธอหรอกเหรอ? แม้ว่าพวกเขาจะยอมรับมันออกมาดัง ๆ แต่มันก็ยังคงเป็นสิ่งที่เจ็บปวดใจเช่นนั้นอยู่ดี
ดังนั้นสำหรับลินดาแล้ว และยิ่งทำให้เรื่องเลวร้ายลงกว่าเดิม เธอจะพ่ายแพ้ให้กับคนจรจัดที่สิ้นเนื้อประดาตัวบางคน!
“วันนี้เป็นวันเกิดของฉัน และฉันจะเลี้ยงมื้อเที่ยงให้กับเพื่อนของฉันน่ะ!” เควต้าไม่ได้หลงลืมความเป็นปรปักษ์ของลินดาที่มีต่อเธอ ดังนั้นเธอจึงมอบการตอบกลับง่าย ๆ ให้กับเธอและไม่มากไปกว่านั้น
“ตายจริง นี่เป็นมื้อเลี้ยงของเธองั้นเหรอ? ฉันเดาว่าผู้ชายคนนี้เป็นแฟนของเธอใช่ไหม ถ้างั้น?”
หญิงสาวอีกคนก็ประสมโรงขึ้นมา “อะฮ่าฮ่าฮ่า! ต้องมีใครบางคนได้พูดว่า: พวกเธอสองคนเป็นคู่ที่เหมาะสมกันมากแน่! ดูสิว่าพวกเธอทั้งคู่สวมใส่อะไรกัน!”
“เลิกบึ้งตึงกันเถอะ พวกเธอสองคน พวกมันก็แค่สเต็กและน้ำผลไม้เท่านั้น” หนึ่งในผู้ชายที่มากับพวกเธอบ่งชี้ และส่ายหัวของเขา “วันนี้เป็นวันเกิดของเควต้าคนงามแห่งชั้นเรียนของเรา ปล่อยให้เธอมีความสุขกับตัวเองเถอะ หยุดก่อเรื่องได้แล้ว!”
‘คนงามของชั้นเรียน’ เขากล่าว ลินดาไม่สามารถปล่อยเรื่องนั้นผ่านไปได้
“แต่ดูสิ พวกนาย! พวกมันมีน้อยที่สุดเท่าที่จะมีได้ที่นี่เลยนะ! มีใครบางคนกำลังฉลองวันเกิดของเธอ แต่ฉันพนันได้เลยว่าพวกเขาไม่สามารถแม้แต่จะซื้อเค้กได้ด้วยซ้ำ ดูพวกเขาสองคนสิ ฉันเดาได้ว่าเธอจะต้องจ่ายเงินเก็บทั้งชีวิตของเธอเพียงเพื่อที่จะมาในที่นี้! ฮ่าฮ่าฮ่า!”
“เอาล่ะ ฉันจะไม่ขัดจังหวะเธออีกต่อไป ไม่ต้องสงสัยเลยว่าเพื่อนบ้านของเควต้าพูดถึงว่าเธอไม่เคยจะทานมื้อเย็นใด ๆ เลยและนั่นแม้แต่มื้อเที่ยง ทั้งหมดที่เธอได้กินก็มีแค่ข้าวเปล่าหนึ่งถ้วย ฉันก็คิดว่าเธอจะเฝ้าดูหุ่นของเธอเสียอีก แต่ฉันก็เดาว่าเธอแค่ไม่มีเงินมากนักสำหรับจะซื้ออาหาร!”
เมื่อได้พูดส่วนต่าง ๆ ของเธอไปชั่วขณะแล้ว ลินดาจึงทำเสียงต่ำจากคอ กอดอก และรอคอยอยู่
“พวกเราจะไปแล้วตอนนี้ เธอจะไม่มีปัญหามากกว่านี้กับพวกเราอีก ท้ายที่สุดแล้ว พวกเราจะต้องไปงานเลี้ยงวันเกิดของคุณเลียร่าเป็นเพื่อนฟินน์หลังจากนี้ นั่นมันไม่ถูกหรอกเหรอ ฟินน์?” ลินดาทำการแสดงโดยการเกาะแขนของชายหนุ่มคนหนึ่งและในที่สุดก็จากไป
เมื่อถูกทำให้อับอายขายหน้าไปแบบนั้น เควต้าจึงก้มหัวลงและเอาแต่นิ่งเงียบ เธอไม่ได้กินอะไรอีก ครู่ต่อมา เจอรัลด์ก็เห็นน้ำตาค่อย ๆ ไหลลงอาบแก้มของเธอ