ตอนที่ 446 เอาชนะคนทั้งงาน!
หลังจากหายเครียด ทุกคนก็หัวเราะออกมา
“ฮ่าๆ เย่เฉิน นายขี้โม้เกินไปละมั้ง จะทำให้รายการ IDOL PRODUCER จัดไม่ได้แล้วเหรอ? นายรู้ไหมว่าสปอนเซอร์รายการนี้ลงทุนเงินไปตั้งเท่าไหร่! นายคิดจะยกเลิกก็ได้เลยหรือไง?”
“จริงด้วย เพ้อจริงๆ! ศิลปินทั้ง 58 บริษัทเข้าร่วมการแข่งขันกันหมด สามารถพูดได้ว่าขั้วอำนาจของทั้งวงการบันเทิง ใครมีปัญญากล้าจะมีเรื่องกับเรา”
“เย่เฉิน ต่อให้นายเป็นเศรษฐีแสนล้านก็ไม่มีทางทำไม่ได้ ยิ่งไปกว่านั้นตอนนี้นายกำลังหมดตัว กระทั่งอัลลิเพย์ยังโดนอายัดเลย ฮ่าๆ…”
“ฮ่าๆ ไปปลดอายัดบัญชีธนาคารก่อนแล้วค่อยมาคุยโวแล้วกัน!”
เมื่อเห็นทุกคนไม่เชื่อ เย่เฉินหยิบโทรศัพท์มากดโทรออก
“ฮัลโหลรายการ IDOL PRODUCER เป็นรายการที่ไม่สร้างสรรค์ มีพฤติกรรมไม่ดีมากมาย ช่วยหยุดฉายทีครับ”
พูดจบเย่เฉินก็กดวางสายแล้วสูบซิการ์ต่อ
ทว่าหลังจากที่เย่เฉินวางท่าแล้ว คนกลุ่มนี้กลับไม่สนใจ แต่หัวเราะร่วน!
“ฮ่าๆ ตลกจริงๆ เลย เย่เฉินนายยังกล้ามาวางท่าใหญ่โตต่อหน้าเราอีกเหรอ!”
“ฮ่าๆ!”
“หนุ่มคนนี้โม้เก่งจริงๆ เกือบจะตกใจเพราะเขาแล้ว”
เย่เฉินกลับวางท่านิ่งเฉยเมื่อเจอกับการเยาะเย้ยกับคนอื่น “เหรอ จริงเหรอ? เมื่อก่อนเคยเจอกันครั้งหนึ่งแต่จำไม่ไม่ค่อยได้เลย”
เย่เฉินยังคงวางท่าเป็นพี่ใหญ่ เขาทำได้แนบเนียนอย่างมาก สำหรับเขาแล้วนี่เป็นแค่ตัวละครเล็กๆ เขาจำชื่อเสียงเรียงนามของอีกฝ่ายก็สมเหตุผล
ซูมู่ชิวโพล่งออกมาอย่างอดไม่ได้ “ถ้านายสั่งคนอื่นได้ วันนี้ฉันจะเรียกนายว่าคุณพ่อเลย! ไอ้ขี้โม้!”
ซูมู่ชิวเป็นคนที่รู้จักเย่เฉินดีที่สุดที่นี่ เขารู้ดีว่าถึงแม้ว่าตระกูลเย่จะทรงอำนาจแต่ว่าเป็นที่เมืองนอกเท่านั้น
แต่ถ้าเป็นประเทศนี้ เขาไม่ได้มีศักยภาพอะไร เรียกได้ว่าด้อยกว่าตระกูลซูด้วยซ้ำ
ซูมู่ชิวแน่ใจมากว่าเย่เฉินไม่มีความสามารถอะไรในประเทศ!
เย่เฉินจิบเหล้าแล้วปรายตามองซูมู่ชิวอย่างเหยียดหยาม “ในเมื่อจะเรียกผมว่าพ่อ งั้นถ้าเจอซูมู่ชิงก็อย่าลืมเรียกแม่ด้วยล่ะ”
“แก…” ซูมู่ชิวหัวเสีย “ถ้าแกทำไม่ได้ล่ะ? หรือว่าจะให้เรารอที่นี่เหรอ?”
เย่เฉินยกแก้วเหล้าขึ้นมาด้วยท่าทีนิ่งเฉย “รออีกเดี๋ยวเถอะนะ ไม่นานหรอก เดี๋ยวข่าวก็ออกแล้ว”
20 นาทีต่อมาก็มีหัวข้อข่าวขึ้นฮอตเสิร์ชในเวยป๋อทันที
IDOL PRODUCER โดนสั่งถ่ายทำใหม่เพราะผิดกฎหมาย!
เพราะว่าเย่เฉินเชิญหวังเจิวอวี่และผู้เข้าแข่งขันในรายการ IDOL PRODUCER พวกผู้หญิงที่รู้ข่าวก็วิ่งโร่กันมา
ทุกคนล้วนแต่คว้าแขนของเจ้านายตนเองแล้วกล่าวถาม “บอสคะ แย่แล้ว รายการโดนยกเลิกแล้ว จะทำยังไงดีคะ? ฮือๆ…ฉันจะอดดังหรือเปล่าคะ?”
คุณหยางจากบริษัทหัวอวี่เอนเตอร์เทนเมนท์ก็รีบคว้าโทรศัพท์ขึ้นมาดู แล้วเห็นข่าวที่เพิ่งออกมา
“เพื่อยกระดับคุณภาพของรายการวาไรตี้ ห้ามเผยแพร่ข้อมูลที่ถูกบิดเบือน และสร้างสภาพแวดล้อมที่ดีของสื่อ เราตัดสินใจยกเลิกรายการในอินเตอร์เน็ตต่างๆ รวมไปถึง IDOL PRODUCER ด้วย IDOL PRODUCER มีพฤติกรรมผิดกฎหมายมากมาย…”
คุณหยางอ้าปากค้าง คิดไม่ถึงว่ารายการดังที่มีเงินลงทุมนมากมายโดนถอดในเวลา 20 นาที!
คุณหยางมองเย่เฉินอย่างประหลาดใจ “นาย…ทำไมทำได้!”
ซูมู่ชิวเห็นเนื้อหาในมือถือก็ตกใจ “เป็นไปไม่ได้! ไม่มีเหตุผลเลย! มีแค่ตระกูลซูของเรา…”
และในเวลานี้เองโทรศัพท์ของซูมู่ชิวก็ดังขึ้น ปลายสายคือซูเจิ้งหางปู่ของเขา
“ครับ คุณปู”
“มู่ชิวแกอยู่ไหน?”
“ผมอยู่…เมืองเสินเฉิง”
“แกอยู่งานเลี้ยงรับรองของพี่เขยแกหรือเปล่า?”
“ครับ ผมอยู่กับเย่เฉิน”
“ยกบริษัทสื่อมู่ชิวของแกให้เย่เฉินเถอะ อย่างไรเสียบริษัทเน่าๆ ของแกมันก็ไม่ได้มีมูลค่านักหนาหรอก”
“คุณปู่…”
ซูมู่ชิวอิดออด แต่เขาจะขัดขืนคำสั่งของปู่ตัวเองก็ไม่ได้
ทันใดนั้นเองซูมู่ชิวก็เข้าใจทุกอย่างในทันที “ฉันรู้แล้ว เมื่อกี้แกโทรหาปู่ฉันล่ะสิ! ปู่ฉันช่วยเขา”
ซูมู่ชิวทายได้ถูกต้อง
เมื่อครู่เย่เฉินโทรหาซูเจิ้งหางจริงๆ
ด้วยสถานะและศักยภาพของซูเจิ้งหางนั้นจะถอดรายการวาไรตี้สักรายการ ก็แค่ยกหูกริ๊งเดียวเท่านั้น
“บ้าชิบ ตอนนี้เย่เฉินกำลังใช้ศักยภาพของตระกูลซูเรามาวางท่า!”
ซูมู่ชิวกัดฟันกรอด เขาไม่เข้าใจว่าทำไมคุณปู่จะต้องช่วยอีกฝ่ายด้วย!
เย่เฉินเห็นซูมู่ชิวผุดลุกขึ้น “ทำไม จะเรียกพ่อหรือยัง”
ซูมู่ชิวแค่นเสียงขนาดคำว่าพี่เขยเขายังไม่อยากจะเรียก จะเรียกพ่อได้ยังไง!
ซูมู่ชิวไม่สนใจเย่เฉิน แต่หลังจากที่ลุกขึ้นแล้วก็เดินขึ้นเวทีไป
ซูมู่ชิวกล่าวต่อหน้าทุกคน “ทุกท่าครับ ผมซูมู่ชิวผู้บริหารของมู่ชิวเอ็นเตอร์เทนเมนท์ ขอประกาศว่ามู่ชิวเอ็นเตอร์เทนเมนท์ขอเข้าร่วมเป็นบริษัทลูกของเฉินเย่เฉินเอ็นเตอร์เทนเมนท์”
เห็นซูมู่ชิวยอมอ่อนลง เจ้าของอีก 55 บริษัทก็เริ่มกระวนกระวาย
“กระทั่งคุณชายของตระกูลซูยังยอมก้มหัวให้เขา แล้วพวกเราจะทำยังไง? จะเอาด้วยดีไหมนะ?”
“อย่างไรเสียคุณเย่ก็ไม่ได้จะเอาหุ้นส่วน ไม่ได้อยากเอาเงินเราด้วย แค่เปลี่ยนชื่อเอง แล้วพอเปลี่ยนแล้วก็จะได้ร่วมงานกับฮอลลีวูด ต้องเอาด้วยแล้ว!”
“จริงด้วยๆ คุณเย่ต่อไปผมเอาด้วยครับ!”
“ผมเอาด้วย! ผมไปด้วย!”
เหล่าผู้บริหารของบริษัทพวกนี้ต่างก็ผุดลุกขึ้น เดินขึ้นเวที ค่อยๆ ทยอยประกาศว่าตนเองขอสมัครเป็นบริษัทลูกของเฉินเย่เอ็นเตอร์เทนเมนท์
จนสุดท้ายแล้วบริษัททั้ง 58 แห่งนั้นเหลือแค่คุณหยางเท่านั้นที่ไม่ยอมลุกขึ้น
คุณหยางมีทรัพย์สินหลายหมื่นล้าน เป็นคนที่มีศักยภาพที่สุดในงานแล้ว เขาถือเป็นตัวท็อปของบริษัทบันเทิง ย่อมต้องไม่ยอมทำงานให้คนอื่น
หลงฉี่อวิ้นเห็นว่าเหลือแค่คุณหยางที่ไม่เอาด้วย ก็เลยโน้มน้าวแทนเย่เฉิน “คุณหยาง ตอนนี้วงการบันเทิงของประเทศนี้แซ่เย่กันหมดแล้ว คุณก็น่าจะเห็นความสามารถของคุณเย่แล้วนะ ไม่งั้นเอาด้วยเถอะดีไหม?”
คุณหยางผู้นี้มองเย่เฉินแล้วกล่าว “คุณเย่มีเงิน มีเส้นสาย สองจุดนี้ผมคงสู้ไม่ได้จริงๆ ทว่านี่มันแปลว่าคุณแค่เกิดถูกท้องแค่นั้นเอง ถึงแม้ว่าผมจะมีเงินเยอะ แต่ผมก็เกลียดชังเงินทองเหมือนกัน ไม่มีทางยอมก้มหัวให้ใครเพื่อเงินทองเท่านั้น ถ้าอยากให้ผมนับถือคุณ คุณก็จะต้องทำให้ผมนับถือด้วย!”