ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก บทที่ 312
ที่ออฟฟิศของซีอีโอ
อีวอนน์และเวนดี้ต่างนั่งเงียบ เมื่อพวกเขาได้ยินเสียงประตูถูกผลักเปิดออก พวกเขาก็ลุกขึ้นยืนพร้อมกัน
บุคคลที่ยืนอยู่ต่อหน้าพวกเขาคือหญิงมีอายุ อีวอนน์และเวนดี้ต่างประหม่าเล็กน้อยเนื่องจากรังสีของผู้หญิงคนนี้ค่อนข้างน่ากลัว การปรากฏตัวของเธอไม่เหมือนคนทั่วไป และอำนาจแผ่ปกคลุมไปทั้งห้อง
อีวอนน์ที่มาจากพื้นเพที่มั่นคงแล้วก็ยังถูกแช่แข็งนิ่งค้าง ในขณะที่เวนดี้ที่มาจากครอบครัวธรรมดาก็ไม่กล้าพูดอะไร
ธีอาจ้องมองไปที่อีวอนน์ และเวนดี้ เลขาของประธานช่างน่ารัก ไม่น่าแปลกใจที่ไวแอตต์ชายหนุ่มในโอวาทของเธอไม่ได้กลับบ้านเมื่อคืนนี้
“คุณเป็นใคร? นี่คือออฟฟืศของซีอีโอ คุณจะเดินเข้ามาแบบง่าย ๆ แบบนี้ได้ยังไง?” อีวอนน์สงบสติอารมณ์ และถามพลางเลิกคิ้วขึ้น
ธีอามองไปที่อีวอนน์อย่างดูถูกเหยียดหยาม “ผู้หญิงอย่างเธอมีสิทธิ์อะไรมาถามว่าฉันเป็นใคร? บอกให้ประธานของเธอออกมาพบฉัน!”
เมื่ออีวอนน์ได้ยินคำพูดของเธอก็ขมวดคิ้วยุ่ง สองสามวันที่ผ่านมานี้เกิดอะไรขึ้นกันแน่?
เมื่อวานนี้ไวแอตต์โผล่มาที่นี่แล้วยังแสร้งทำเป็นตัวเป็นท่านประธาน วันนี้ผู้หญิงคนนี้ที่ดูมีอำนาจเข้ามา และทำตัวหยาบคายอีก
เธอมาที่นี่ด้วยเหตุผลอะไร?
“ท่านประธานมีเรื่องที่ต้องไปพบปะบุคคลสำคัญ และจะกลับเข้ามาอีกครั้ง อย่างไรก็ตามดิฉันเป็นเลขาของท่าน หากคุณมีธุระอะไร คุณสามารถแจ้งดิฉันได้ ดิฉันจะส่งข้อความถึงท่าน” อีวอนน์พูดหลังจากลังเลอยู่พักหนึ่ง
ธีอายิ้มอย่างเย็นชา เธอก้าวช้า ๆ ไปยังอีวอนน์ และหนุดยืนอยู่ตรงหน้าเธอ เธอยกมือขึ้นแล้วตบหน้าอีวอนน์โดยไม่พูดอะไร
“เธอคิดว่าเธอเป็นใคร? เธอมีสิทธิ์ที่จะพูดกับฉันงั้นเหรอ? บอกให้เขากลับมาเดี๋ยวนี้ ไม่อย่างนั้นเธอจะต้องคุกเข่าต่อหน้าฉัน! ฉันจะให้เธอคุกเข่าจนกว่าเขาจะกลับมาที่นี่!” ธีอาขู่ฟ่อ
ผู้หญิงคนนี้สมควรตายที่ริอาจมายุ่งกับไวแอตต์!
เวนดี้ตกใจมากจนไม่กล้าหายใจ แม้ว่าเธอต้องการปกป้องอีวอนน์ แต่ผู้หญิงคนนี้แตกต่างจากไวแอตต์อย่างสิ้นเชิง รังสีของเธอน่ากลัวมากจนเธอรู้สึกได้ว่าร่างกายของเธออ่อนแอลง เธอรู้สึกหมดแรง
“อีวอนน์ บางทีเราควรขอให้ท่านประธาสมาที่นี่เพราะเขาเท่านั้นที่สามารถจัดการเรื่องนี้ได้ ฉันกลัวว่าเราทั้งคู่…” เวนดี้หัวเราะอย่างขมขื่น พวกเขาทั้งสองเป็นเพียงผู้หญิงที่อ่อนแอสองคน พวกเขาอาจมีความมุ่งมั่น แต่ขาดความแข็งแกร่ง
อีวอนน์ไม่สะทกสะท้าน เธอไม่รู้จักผู้หญิงคนนี้ เธอจะทำให้ฮาร์วีย์ตกอยู่ในอันตรายแบบนั้นได้อย่างไร เธอกัดฟันกรอดและพูดข่มกลับ “คุณคิดว่าคุณเป็นใคร? ที่นี่คือบริษัทของเรา คุณกล้ามากที่เดินเข้ามาที่นี่อย่างหยิ่งผยอง!”
ธีอาพูดเยาะเย้ย “นิอัมมี่เป็นเมืองเล็ก ๆ และ ยอร์ก เอ็นเทอร์ไพรส์ เป็นเพียงบริษัทเล็ก ๆ เท่านั้น แต่พนักงานที่นี่ช่างกล้าที่จะพูดกับฉันแบบนี้ เธอรนหาที่ตายหรือไง”
“คุณคิดว่าคุณจะฆ่าคนที่นี่ได้จริง ๆ เหรอ?” อีวอนน์ตอบกลับอย่างกล้าหาญ
ธีอากำลังจะตบเธออีกครั้ง แต่อีวอนน์จับมือเธอไว้ได้ทัน “ดิฉันเคารพคุณในฐานะผู้อาวุโสกว่า ดังนั้นดิฉันจะไม่ถือสาคุณ อย่างไรก็ตามคุณก็แค่คนนิสัยไม่ดี! คุณมีเหตุผลอะไรที่ทำแบบนี้?”
ธีอาหัวเราะ นิสัยไม่ดี? ทั้งหมดที่เธอทำกับพนักงานของยอร์ก เอ็นเทอร์ไพรส์ เธอต้องมีเหตุผลด้วยงั้นเหรอ?
ในความคิดของเธอ คนรับใช้และคนชั้นต่ำพวกนี้เทียบไม่ได้กับสุนัขด้วยซ้ำ
“ดูเหมือนว่าฉันต้องสอนบทเรียนให้เธอซะแล้ว ไม่อย่างนั้นเธอจะไม่มีวันเข้าใจความแตกต่างระหว่างเธอกันฉัน…” ธีอาดึงมือเธอออก และสั่ง “จัดการให้เธอคุกเข่า!”
บอดี้การ์ดคนหนึ่งก้าวไปหาอีวอนน์ และสั่ง “คุกเข่าลง!”
“ฉันไม่ทำ! คุณจะทำอะไรกับฉันได้?” อีวอนน์เชิดหน้าขึ้นอย่างไม่สะทกสะท้าน เธอจะคุกเข่าลงพร้อมกับสถานะของเธอได้อย่างไร?
บอดี้การ์ดกดหัวของอีวอนน์ลงอย่างไร้ความปราณีขณะที่ต่อยที่ท้องของเธอ
อีวอนน์ได้รับการฝึกฝนด้านการป้องกันตัว แต่คู่ต่อสู้ของเธอเป็นบอดี้การ์ดมืออาชีพ เธอรู้สึกปวดท้องจากการต่อยของบอดี้การ์ด คนนั้น ในที่สุดเธอก็ทรุดตัวคุกเข่าลงบนพื้นอย่างช่วยไม่ได้
ธีอาหัวเราะด้วยความสะใจขณะเดินไปหาอีวอนน์และพูดว่า “ก่อนหน้านี้เธอคิดว่าตัวเองเก่งมากนักเหรอ? เธอบอกว่าไม่ยอมคุกเข่าให้ฉันไม่ใช่เหรอ? ทำไมตอนนี้เธอถึงคุกเข่าต่อหน้าฉันล่ะ?”
อีวอนน์เงยหน้าขึ้น ใบหน้าของเธอเต็มไปด้วยความโกรธแค้น “ฉันคุกเข่าเพื่อเห็นแก่ผู้หญิงแก่ ๆ อย่างคุณ เพราะคุณคงไม่มีชีวิตยืนยาวอีกต่อไป!”
ธีอารู้สึกโกรธมากขึ้น และตบหน้าอีวอนน์อีกครั้ง และส่งเสียงสะใจเสียงดังว่า “ผู้หญิงคนนี้อยากตายจริง ๆ สินะ! กล้าดียังไงที่แย่งผัวคนอื่น แกยังกล้าแช่งให้ฉันตายอีกเหรอ?”