158 หน่วยสนับสนุนของITEMล่ะ!
สามสาวไม่รู้ตัวแม้แต่น้อยว่าคำพูดนี้ได้ทำให้วู่หยานช็อคมาก
‘เธอเหรอ? หรือก็คือแตกต่างจากเนื้อเรื่องเดิม จากที่มี4ก็เป็น5?’
‘เนื้อเรื่องมันเปลี่ยนไปแล้วจริงๆ….?’
หัวใจวู่หยานจมลงเมื่อคิดถึงความเป็นไปได้นี้ จริงๆเขาก็ไมได้สนใจมากนักว่ามัน
จะเปลี่ยนหรือไม่ แต่ถ้าเป็นไปได้เขาก็อยากมันเป็นเหมือนเดิม
เทียบกับอนาคตที่ไม่รู้ว่าจะออกมาเป็นแบบไหน แน่นอนวู่หยานย่อมอยากให้ทุก
อย่างดำเนินไปภายใต้การควบคุมของเขา แต่ดูจากสีหน้าเฟรนด้าแล้วก็คงไม่ได้
โกหก คินุฮาตะกับทาคิสิโบะก็ไม่ได้แสดงสีหน้าแปลกใจอะไร นี่แสดงให้เห็นว่าเธอ
พูดจริง!
‘ทำไมITEMถึงมีสมาชิกเพิ่มขึ้นมาได้น่ะ……?’
นี้เป็นคำถามที่วู่หยานต้องการคำตอบมากที่สุดในเวลานี้
“ระบบ โลกดันเจี้ยนเนื้อเรื่องมันแตกต่างไปจากต้นฉบับรึเปล่า?”
คำพูดนี้ แน่นอนว่าวู่หยานย่อมไม่โง่พอที่จะพูดต่อหน้าพวกคินูฮาตะ เขาพูดในใจ
แทน นี่เป็นสิ่งที่เขาเคยทดสอบเมื่อนานมาแล้ว ตราบใดที่เอ่ยเรียกระบบมันก็ไม่
สำคัญว่าจะพูดทางปากหรือในใจ ระบบสามารถตอบสนองได้หมด
“ยูสเซอร์! โลกดันเจี้ยนMagical Indexจะมีเพียงหนึ่งเท่านั้น ก่อนหน้าที่ยูสเซอร์
จะเข้าโลกดันเจี้ยน เนื้อเรื่องทุกอย่างนั้นเหมือนเดิมแน่นอน ยูสเซอร์สบายใจได้!”
ได้ยินคำตอบ วู่หยานก็ยังคงไม่สบายใจ “นายจะพูดว่ามีบางอย่างเปลี่ยนแปลงไป
เมื่อฉันเข้ามาใช่ไหม?”
หลังจากพูดประโยคนี้ วู่หยานก็ยกยิ้มด้วยความขมขื่น นี่ยังจะต้องถามอีกเหรอ?
ถ้าอยู่ดีๆก็มีคนอย่างเขาที่ไม่ได้ดำรงอยู่ในโลกนี้ จู่ๆก็ปรากฏออกมา ย่อมทำให้
เนื้อเรื่องเปลี่ยนไปอยู่แล้ว
“เมื่อยูสเซอร์ได้ทำบางอย่างที่ส่งผลเกี่ยวกับเนื้อเรื่อง แน่นอนว่าเนื้อเรื่องมันต้อง
เปลี่ยนไป!”
‘อย่างที่คิดเลย ทฤษฎี ผีเสื้อขยับปีก สินะ……’
แต่ทว่านี่ก็ทำให้วู่หยานโล่งอก อย่างน้อยเขาก็รู้แล้วว่าเหตุผลที่ITEMมีสมาชิกเพิ่ม
ขึ้นมา มันเป็นเพราะเขาเอง!
‘แต่ นี่ตูไปทำอะไรที่มันส่งผลกระทบต่อITEMตอนไหนล่ะเนี่ย?’
“ระบบ ที่ITEMมีคนเพิ่มขึ้นมานี่ก็เพราะฉันสินะใช่ไหม?”
“ยูสเซอร์ โปรดเข้าใจด้วยว่า เรื่องบางเรื่องมันก็ไม่อาจพูดได้!”
“แม่เอ็งสิ!!” คำพูดนี้วู่หยานไม่ได้พูดในใจ แต่อ้าปากด่าออกมาโต้งๆเลยอย่าง
ควบคุมไม่อยู่ แน่นอนว่าสามสาวย่อมสะดุ้งอีกครั้ง
“เฮ้ แม้ว่านายจะโครตเก่งก็เถอะ แต่นายก็ไม่มีสิทธิมาโครตสาบแช่งคนอื่นแบบนี้
นะ!” คินูอาตะพูดด้วยความไม่พอใจสุดๆ พวกเธอย่อมเป็นไปไม่ได้ที่จะรู้ว่าวู่
หยานกำลังคุยกับระบบอยู่ จึงไม่แปลกที่จะคิดว่าตัวเองโดนด่า
วู่หยานหัวเราะแห้งๆ แล้วเปลี่ยนเรื่องคุย “แล้วITEMคนที่5เป็นใคร?”
ได้ยินคำถาม สามสาวก็เงียบกริบ นี่มันแน่นอนอยู่แล้วอีกฝ่ายเป็นพวกพ้องและยัง
เป็นคนกำลังมาช่วยพวกตนเอง เพราะงั้นพวกเธอเองก็ย่อมไม่มีทางขายเพื่อนแน่
เห็นสาวสาวเงียบ วู่หยานก็ไม่รู้ว่าคิดอะไรได้ จึงหันหน้าไปอีกทางอย่างเหนื่อใจ
ตอนแรกเขาก็ไม่ได้คิดจะทำอะไรพวกเธออยู่แล้ว แต่ใครจะไปคิดล่ะว่าพวกเธอ
กลับพาข่าวที่ทำเขาประหลาดใจได้ซะงั้น
“ฉันละอยากเห็นจริงๆว่าITEMคนที่5นี่มันจะเก่งแค่ไหนกันเชียว!” วู่หยานหรี่ตา
แล้วพูดพึมพำ
สามสาวหันมามองหน้ากันอย่างว่างเปล่า ไม่รู้ว่าเวลานี้ควรพูดอะไรออกไปดี
ทันใดนั้นวู่หยานก็หัวเราะ แล้วพูดว่า “ดูเหมือนว่าพวกเธอจะมั่นใจเพื่อนตัวเอง
สุดๆเลยนะเนี่ย แหม่ แสดงว่าเธอคนนั้นสามารถช่วยพวกเธอได้แน่ๆงั้นสินะ?”
คินุฮาตะแอ่นหน้าอกเล็กแสนเล็กของตัวเองขึ้น แล้วพูดอย่างมั่นใจว่า “นี่มันโครต
แน่นอนอยู่แล้วค่ะ เจ้าเด็กใหม่นั้น นอกจากมุกิโนะแล้วเธอเก่งที่สุดค่ะ!”
“โห?” วู่หยานยกยิ้มแล้วเหลือบตาไปมองมุกิโนะที่นอนแผ่ที่พื้น “แต่เท่าที่ฉันรู้
ตอนนี้ คนที่เก่งที่สุดของพวกเธอร่วงลงไปแล้วน่า~~ แล้วคิดว่าคุณหมายเลขสอง
จะทำอะไรได้กันล่ะหือ?”
คินูอาตะอึ้งไป ทันใดนั้นเธอก็จำได้ว่าเธอกำลังพูดคุยอยู่กับคนที่สามารถล้มมุกิ
โนะได้! เขาพูดถูกแล้ว ขนาดหมายเลขหนึ่งยังKOไปแล้ว แล้วหมายเลขสองจะทำ
อะไรได้?
ดังนั้นตอนนี้ เธอจึงก้มหน้าลงด้วยความหดหู่ สองคนนั้นก็เหมือนกัน
แต่กลับกันตอนนี้ วู่หยานกำลังโล่งอก จากที่คินุฮาตะบอกมา อีกฝ่ายนั้นอ่อนแอ
กว่ามุกิโนะ ถึงแม้การมีอยู่ของคนที่5จะทำให้เขาตกใจ แต่อย่างน้อยอีกฝ่ายก็
ไม่ได้เก่งถึงขนาดต่อกรไม่ได้ รู้แค่นี้ก็พอแล้ว
ถึงจุดนี้ เฟรนด้าก็อดทนไม่ไหวบ่นออกมา “สุดท้ายแล้วพวกเราก็หนีไปไหนไม่ได้
ต้องโทษยัยเด็กใหม่บ้านั่น ถ้าเธอไม่มาสายจนถูกทิ้งไว้ บางทีพวกเรา5คนอาจจะ
จัดการเจ้าหมอนี่ได้ก็ได้……”
คินุฮาตะกับทาคิสึโบะพยักหน้าเห็นด้วย พวกเธอต่างไม่พอใจ นี่ทำวู่หยานปาก
กระตุกบิดเบี้ยว ก่อนจะเอามือก่ายหน้าผาก มิน่าล่ะวันนี้ป้ามุกิโนะถึงได้อารมณ์
ร้อนนัก เป็นเพราะลูกน้องมาสายเองสินะ……
ทันใดนั้น หัวใจวู่หยานก็เต้นโครมครามอย่างไม่มีเหตุผล ทำเขาตกใจ
ความรู้สึกนี้ ทำไมมันถึงได้อบอุ่นและยังให้ความรู้สึกคุ้นเคยแบบนี้กันนะ?……
ยังกับว่าคนคนที่ใกล้ชิดท่สุดกำลังใกล้เข้ามาเลย…….
คงไม่ใช่ว่า…….
ความคิดหนึ่งผุดขึ้นมา ทำให้สีหน้าวู่หยานเริ่มแปลกไป แถมยังแปลกแบบสุดๆ
เลยด้วย
เสียงฝีเท้าดังขึ้นมาจากทางเดินใกล้กันนี้ ทั้งสามสาวและวู่หยานได้ยินกับทุกคน
พวกคินุฮาตะได้โชว์สีหน้ามีความสุข แต่วู่หยานกลับมองแปลกๆ แถมยังมีความ
คาดหวังด้วย?
ผมสีชมพูที่ยาวถึงไหล่ และผมที่มัดเป็นหางม้าทั้งสอง2ยาวจนถึงขาเธอ ร่างกาย
อันร้อนแรงทรงนาฬิกา นัยน์ดาสีน้ำทะเล และใบหน้าที่งดงามอย่างถึงที่สุด!
เธอปรากฏออกมาต่อหน้าทุกคน วู่หยานหัวเราะขำอย่างมีความสุข และยังเจือปน
ไปด้วยความสนุก นี่ทำให้สามสาวที่กำลังมีสีหน้าเบิกบานกลายมืดมนทันที
“เด็กใหม่ระวังตัวด้วย! เจ้านี่ชนะหัวหน้าไปแล้ว!” เฟรนด้าตะโกนใส่ ตอนนี้
ความหวังทั้งหมดของเธออยู่ที่เด็กใหม่แล้ว
แต่ว่าเจ้าตัวที่เป็นความหวังกลับเมินคำเตือนของเฟรนด้าไปอย่างไม่ใยดี และยัง
ไม่สนใจคินุฮาตะกับทาคิสึโบะด้วย เธอเอาแต่จ้องมองวู่หยาน จากนั้นเริ่มก้าวเดิน
อย่างช้าๆ
“เฮ้! สุดท้ายแล้วเธอจะทำอะไรน่ะ! อย่าเข้ามา นี่คิดจะมาให้โดนจับหรือไงยะ ยัง
ไม่รีบหาทางช่วยพวกเราอีก!”
สุดท้ายแล้ว ไม่เพียงแต่เด็กใหม่จะเมินเธอ แม้แต่วู่หยานก็ไม่มีสัญญาณว่าจะลง
มือทำอะไรเลย เขาเอาแต่มองสาวสวยที่กำลังเดินเข้ามาใกล้อย่างสนุกสนาน ใน
ใจสับสนไม่รู้ว่าจะหัวเราะหรือร้องไห้ดี
ก่อนหน้านี้ เขายังคิดอยู่เลยว่าตัวเองเป็นไปไม่ได้ที่จะไปมีผลกระทบอะไรกับพวก
องค์กรมืด ยิ่งไม่ต้องพูดถึงการทำให้คนๆหนึ่งก้าวเข้าสู่ด้านมืดเลย แต่ว่าตอนนี้
คำตอบมันอยู่ตรงหน้าแล้ว สรุปเป็นเพราะตูจริงๆ…….
แม้ว่าวู่หยานจะใส่ชุดคลุมมิดชิดเหลือไว้แค่ริมฝีปาก เธอก็สามารถจำเขาได้ทันที
นัยน์ตาอันไร้อารมร์ เวลานี้ได้เกิดระลอกคลื่นขนาดใหญ่ขึ้น แสดงให้เห็นถึง
ความสุขของเจ้าตัว
“มาสเตอร์….”
เฟรนด้าช็อค คินุฮาตะช็อค ทาคิสึโบะช็อค
“มาสเตอร์?” ทั้งสามคนตะโกนออกมาพร้อมกัน
ถูกแล้ว คนที่มาคือ อิคารอส ไงล่ะ!
วู่หยานยิ้ม ยืนมือไปสัมผัสศีรษะอิคารอส น้ำเสียงอันอบอุ่นของเขามันผสมไปด้วย
ความหยอกเย้าอยู่เล็กน้อย
“คิดถึงฉันไหม?”
เธอพยักหน้ารับอย่างแข็งขัน นัยน์ตาสีน้ำเงินของอิคารอสจ้องใบหน้าวู่หยานเขม็ง
ไม่เพียงแค่ปาก แต่แววตาก็สามารถพูดได้เช่นกัน มันบอกเขาว่าเธอคิดถึงเขา
และยังรักเขา……..
แม้ว่าวู่หยานจะใส่ฮู้ดอยู่ แต่เขาก็สามารถเห็นได้ว่าอิคารอสพยายามบอกความคิด
ของเธอผ่านแววตาคู่นี้มากขนาดไหน หัวใจวู่หยานเริ่มเต้นระรัว และความรู้สึกที่
อธิบายไม่ได้ได้เอ่อล้นขึ้นมาในใจเขา!
วู่หยานยื่นมือออกไป ดึงเธอเข้าสู่อ้อมกอดของเขา!
“มาสเตอร์!” อิคารอสช็อค ในแววตาเกิดประกายร้อนรนขึ้น และแก้มเธอก็
เปลี่ยนเป็นสีแดงด้วย!
สูดดมกลิ่นของอิคารอสที่ลอยเข้ามาแตะจมูก วู่หยานไม่ได้เห็นสีหน้าเขินอายของ
เธอ ไม่งั้นล่ะก็เขาคงเปลี่ยนร่างไปเป็นสัตว์ป่าแน่!
วู่หยานลูบผมอิคารอส ขณะที่หลับตาพริ้ม แล้วพูดคำพูดบางอย่าง ภายใต้สายตา
ของสามสาวที่ไม่อยากเชื่อกับสิ่งที่ตัวเองเห็น
“ฉันก็คิดถึงเธอ….”