บทที่ 1381 – หลิงฮู ตุ่ย รูปแบบเต่าสีทองผงาด 8 ทิศ การต่อสู้

 

หลิงฮู ตุ่ย รู้สึกกังวลในสิ่งที่ชิงสุ่ยจะพูด แต่เขาเองก็คิดว่าชิงสุ่ยอาจจะพูดเช่นนี้

 

สำหรับบุรุษที่ที่ไร้สมรรถภาพของบุรุษนั้นต้องใช้ชีวิตอยู่โดยไร้ความหวังว่าจะหายเป็นปกติ และชิงสุ่ยก็เข้าใจความรู้สึกของอีกฝ่ายดี

 

“ข้าสามารถรักษาอาการนี้ได้ด้วยการเชื่อมจุดลมปราณ”ชิงสุ่ยอธิบาย เขาไม่อยากปล่อยให้หลิงฮู ตุ่ยต้องทรมาน แต่อยากให้อีกฝ่ายให้คำตอบเขาทันที

 

การเชื่อมต่อจุดลมปราณที่ขาดออกจากกันนั้นแทบจะเป็นไปไม่ได้เลย นอกเสียจากการรักษาอย่างง่าย ๆ แต่ก็มีโอกาสทำให้ผู้ป่วยเป็นอัมพาตได้ และถ้าเป็นโลกก่อนหน้า เวลามีใครอ้างว่าสามารถรักษาโรคที่ไม่น่าจะหายได้นั้น คงต้องมีคนคิดว่าเขาบ้าแน่ ๆ

 

อีกฝ่ายรู้ว่าชิงสุ่ยไม่ได้โกหก เขาอาจจะหายดีและกลับไปฝึกฝนได้เหมือนเมื่อก่อน แต่อาจมีบางอย่างเปลี่ยนแปลงไป ถึงอย่างนั้นก็คุ้มที่จะลองดู เขาก็ดูคนออก และรู้ว่าชิงสุ่ยไม่ได้มีเจตนาร้ายต่อเขา เพียงแต่เขาแค่ไม่เข้าใจว่าชิงสุ่ยจะอยากช่วยตนไปทำไม

 

“ถ้าทำอย่างนั้นแล้วจะช่วยได้จริงหรือ?”หลิงฮู ตุ่ยถาม เขาตื่นเต้นจนเก็บอาการไม่อยู่

 

“ข้าสามารถรักษาท่านได้ทันที แล้วอาการของท่านจะดีขึ้นในวันถัดไป”ชิงสุ่ยยิ้ม ก่อนจะหยิบเข็มทองออกมา

 

เข็มแห่งความชีวิตและความตายของชิงสุ่ยจะถูกนำมาใช้เฉพาะโอกาสพิเศษเท่านั้น นอกจากจะนำไปช่วยคนยังใช้สังหารได้อีกด้วย

 

หลิงฮู ตุ่ย ไม่พูดอะไรอีก เขาแค่รอการรักษาจากชิงสุ่ยอย่างใจจดใจจ่อ

 

เส้นลมปราณเทียนหยาง ของหลิงฮู ตุ่ยขาดสะบั้นจนเขาไม่สามารถใช้งานท่อนล่างได้อย่างบุรุษทั่วไป ไม่ว่าเขาจะฝึกฝนจนแข็งแกร่งเท่าไร แต่หากไร้ความสามารถของชายชาตรี เขาก็ไม่มีความสุข ดังนั้นการได้กลับมาเป็นชายธรรมดาคือสิ่งที่เขาปราณนาเสียยิ่งกว่าพลัง

 

สำหรับบางคน เมื่อฝึกฝนจนถึงระดับสูง ๆ อาการของพวกเขาอาจจะดีขึ้น ดังนั้นจึงมีคนบางกลุ่มใช้วิธีเช่นนี้เพื่อกระตุ้นให้สมาชิกฝึกฝนจนถึงขั้นสูง ๆ แม้ผลลัพธ์ที่ได้จะยอดเยี่ยมเพียงใด แต่การมีชีวิตโดยไร้เรื่องบนเตียงนั้นก็ไม่ใช่สิ่งที่พวกเขาต้องการ พวกเขาอยากใช้ชีวิตธรรมดา ๆ ที่ฝึกฝนและเกิดการก้าวข้าม โดยที่ท่อนล่างยังใช้การได้

 

แม้การฝึกฝนของหลิงฮู ตุ่ยจะหยุดชะงัก แต่พื้นฐานของเขายังดีอยู่ เช่นเดียวกับจิตวิญญาณแห่งการต่อสู้ที่มีไฟขึ้น เขาสามารถกลับไปเป็นเหมือนอดีตและเอาชนะตัวเอง เขาเผชิญความทรมานมานานแล้ว หากชิงสุ่ยรักษาเขาได้ ก็เท่ากับว่าเขาได้รับชีวิตใหม่

 

การรักษาใช้เวลาไม่นาน ด้วยความสามารถของชิงสุ่ย เขาสามารถหายเป็นปกติได้ หลิงฮู ตุ่ย รู้สึกทันทีว่าหายแล้ว แม้จะเคยพบเจอหมอมากมาย แต่ก็ไม่มีใครรักษาเขาได้

 

หลิงฮู ตุ่ยตื่นเต้นที่เขาสัมผัสได้ถึงความเปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้น หัวใจของเขาเต้นเร็วเหมือนจะหลุดออกมาจากอก สำหรับทุกคนนั้น..สิ่งที่เคยหายไป ถ้าได้กลับคืนมาอีกครั้ง สิ่งนั้นจะกลายเป็นสิ่งสำคัญมากทีเดียว

 

ความร้อนแผ่ซานในตัวของเขา ในส่วนที่เคยไร้ความรู้สึกมาหลายปี บัดนี้ร้อนผ่าว เขาเริ่มมั่นใจในตัวของชิงสุ่ยมากขึ้น

 

ไม่เพียงเท่านั้นพลังในตันเถียนของเขาเริ่มก่อตัว เพราะจุด เส้นลมปราณเทียนหยาง เป็นช่องลมปราณสำคัญ หากเกิดความเสียหายย่อมส่งผลต่อการฝึกฝน ซึ่งถือว่า เส้นลมปราณเทียนหยางนั้นมีความสำคัญพอ ๆ กับ เส้นลมปราณเญิ่นและเส้นลมปราณตูเลยทีเดียว

 

เมื่อเข็มทองฝังลงไปในผิว  หลิงฮู ตุ่ยตระหนักได้ว่าช่วยล่างของเขาเริ่มตื่นตัว เขาไม่ได้รู้สึกอับอายแต่อย่างใด ตรงกันข้ามเขากลับประหลาดใจ เพราะร่างกายของเขาแข็งแกร่งขึ้นเรื่อย ๆ  และร่างของเขาค่อย ๆ เล็กลง

 

“ตอนนี้ท่านสามารถใช้งานช่วงล่างได้ปกติแล้ว”ชิงสุ่ยบอก

 

“เจ้าเป็นหมอที่วิเศษมาก แต่ทำไมเจ้าถึงช่วยรักษาข้าล่ะ?” หลิงฮู ตุ่ยถาม เขาทั้งสงสัยและมีความสุขในเวลาเดียวกัน

 

“ไม่มีเหตุผลหรอก เอาล่ะ..ตอนนี้เวลาก็ผ่านมามากแล้ว รีบกลับไปพักผ่อนเถอะ”ชิงสุ่ยยิ้ม

 

“ท่านหมอ ท่านคือคนที่ให้ชีวิตแก่ข้า ข้าจะพยายามอีกครั้งเพื่อกู้ชื่อเสียงของตระกูลหลิงฮูกลับมา ถ้าท่านต้องการให้ข้าช่วยอะไร แม้จะลำบากเพียงใด ข้า หลิงฮู ตุ่ย จะสู้สุดความสามารถ!”หลิงฮู ตุ่ยให้คำมั่น คำพูดของเขานั้นล้วนจริงใจ

 

ชิงสุ่ยได้แต่ยิ้มโดยไม่พูดอะไร บางอย่างที่ไม่สามารถพูดได้แต่สื่อออกมาด้วยคำพูด ก่อนหน้านั้นเขายอมรับในการตัดสินใจของหลิงฮู ตุ่ย  เพราะอีกฝ่ายพูดออกมาอย่างจริงใจและไม่ได้พยายามเอาใจชิงสุ่ย แต่จริง ๆ แล้วชิงสุ่ยก็ไม่ได้ต้องการความช่วยเหลือจากเขาเท่าไรเพราะเขาไม่อยากพึ่งพาใคร แต่ถ้า “เพื่อน” ออกปากจะช่วยเขา เขาก็ยินดีรับไว้เสมอ

 

หลิงฮู ตุ่ย จากไป ก่อนชิงสุ่ยจะพูดขึ้น “ หวู่เอ๋อดูแลแม่นางซูด้วย ข้าจะออกไปข้างนอกสักพัก”ชิงสุ่ยพูดและจากไป

 

เมื่อยืนกลางท้องฟ้ายามค่ำคืน ชิงสุ่ยมองไปรอบ ๆ และกล่าว “ในเมื่อเจ้าอยู่ที่นี้ ก็ไม่ต้องหลบซ่อนอีกแล้ว ออกมาซะ!”

 

แม้ชิงสุ่ยจะพูดจบแล้วแต่ก็ไร้การเคลื่อนไหวใด ๆ ไม่มีใครออกมา ชิงสุ่ยไม่ได้พูดอะไร แต่เขาหยิบเหล็กกล้าเหมันต์ 1,000 ปีและขว้างไปที่กลุ่มเมฆสีดำ

 

ติ๊ง!

 

เสียงปะทะสะท้อนออกมาจากระยะไกล เสียงนั้นดังชัดเจนทำลายความเงียบงัน ก่อนร่างหนึ่งจะออกมา แม้พลังร่างกายของชิงสุ่ยจะไม่ได้แข็งแกร่งมาก แต่อาวุธลับที่เขาใช้นั้นแข็งแกร่งมาก แม้แต่อาณาจักรพลังปราณบรรชาสวรรค์พินาจระดับหนึ่งก็อาจบาดเจ็บเพราะสิ่งนี้

 

หลังจากพวกนั้นปรากฏตัว ชิงสุ่ยเห็นคนราว ๆ สิบคน พวกเขาสวมเสื้อผ้าหลวม ๆ ซึ่งไร้สัญลักษณ์ ชิงสุ่ยมองดูดวงตาพวกเขาที่เต็มไปด้วยจิตสังหารนั้น

 

“ลงมือ! ฆ่ามัน!”

 

เสียงทุ้มต่ำสั่ง ก่อนคนนับสิบจะพุ่งตัวเข้าหาชิงสุ่ย ชิงสุ่ยนิ่ง..แม้จะไม่รู้ว่าอีกฝ่ายเป็นใคร แต่ที่นี้คนที่อยากจะจัดการเขาก็คงมีแต่ตระกูลเย่หลาง แต่เย่หลาง เชียนคุนก็น่าจะเป็นคนที่ผิดคำพูด

 

ชิงสุ่ยหยุดคิดก่อนจะพุ่งไปหาอีกฝ่าย

 

ทักษะย่างก้าว 9เทวา!

 

กฏแห่งพระราชวังเก้าเทวา!

 

ชิงสุ่ยมีพลังมากกว่าทั้งการควบคุมและด้านพลัง

 

ทักษะร้อยปักษาบูชาหงส์!!!

 

ปราณจักรพรรดิ!

 

ชิงสุ่ยไม่ยั้งมืออีกต่อไป

 

วชิระไร้เงา!

 

เงาของชิงสุ่ยเคลื่อนไหวไปตรงหน้าของอีกฝ่าย แล้วใช้แส้เปลวเพลิงมังกรขั้นแรกเริ่ม จะฟาดไปที่หัวของศัตรู

 

เพี๊ยะ!

 

แม้จะมีพลังป้องกันจากเกราะอสูรสำแดง แต่นั้นก็ไม่สามารถต้านทานได้เพราะก็คือพลัง ยิ่งกว่านั้น แส้เปลวเพลิงมังกรขั้นแรกเริ่ม ของชิงสุ่ยสร้างมาจากเปลงเพลิงขั้นแรกเริ่ม หลังจากคนพวกนั้นพลังลดลงจนเหลืออยู่ที่อาณาจักรพลังปราณบรรชาสวรรค์พินาจระดับสองต้น ๆ พวกที่พลังลดลงมาก ๆ ก็ลดระดับไปจนถึง อาณาจักรพลังปราณบรรชาสวรรค์พินาจระดับหนึ่ง

 

ฆ่าทันที!!!

 

“สร้างรูปแบบค่ายกล!”

 

ชิงสุ่ยเคลื่อนไหวอย่างรวดเร็วมาก เขาฆ่าอีกฝ่ายไปหนึ่งคน ก่อนศัตรูของเขาจะรีบเข้าไปในรูปแบบทันที

 

คนเกือบสิบคนเข้าไปรูปแบบที่มีรูปร่าง 8 ทิศ ในวงนั้นเปล่งแสงอ่อน ๆ ปกคลุมพวกเขา

 

รูปแบบเต่าสีทองผงาด 8 ทิศ!

 

เมื่อชิงสุ่ยเห็นรูปแบบนั้น เขาก็ตะลึง เพราะนั่นคือเต่ายักษ์ที่มีขนาดหลายร้อยเมตร มันกำลังปลดปล่อยแสงสีทองจนร่างของมันดูเหมือนภูเขาลูกเล็ก ๆ

 

ก่อนพลังของอีกฝ่ายจะเพิ่มขึ้นสามเท่า..

 

สำหรับบางรูปแบบ ใช้คนต่างกันก็อาจดึงพลังของรูปแบบที่ต่างกันออกมา รูปแบบนี้ทำให้อีกฝ่ายรวมตัวเป็นหนึ่ง และพลังเพิ่มขึ้นเกือบถึง 14 ล้านสุริยะ ซึ่งเป็นพลังที่แข็งแกร่งยิ่งกว่าตอนแรก

 

ชิงสุ่ยมีเกราะเขาจึงไม่มีปัญหาในการป้องกัน อีกทั้งเขายังมีลูกประคำอธิษฐานศักดิ์สิทธิ์และหุบเขา 9 เทวา ดังนั้นเขาก็ไม่กังวล เพียงแต่ชิงสุ่ยต้องใช้เวลาเพื่อทำลายรูปแบบ

 

คุณสมบัติเด่น ๆ ของรูปแบบจำพวกเต่าคือพลังป้องกันที่สุดยอด และไม่ใช่เรื่องง่ายที่เขาจะทำลาย อีกทั้งเต่าทองยักษ์นั้นคงไม่ยอมให้เขาโจมตีฝ่ายเดียวแน่

 

ฟาดแส้!

 

ชิงสุ่ยใช้ ฟาดใส่กระดองเต่าทองที่สร้างจากพลังปราณ เสียงแตกหักดังขึ้น แต่ก็ไม่เกิดการเปลี่ยนแปลงอะไร

 

พลังดูด!

 

เต่าทองยักษ์อ้าปากกว้าง หัวของมันยืดออกมาจนเหมือนงู พลังประหลาดทำให้ชิงสุ่ยถูกดูดเข้าไปที่ปากของมัน

 

ชิงสุ่ยไม่อยากเสี่ยง เขารีบใช้หุบเขา 9 เทวา พุ่งไปยังปากของเต่าทอง ชิงสุ่ยใช้โอกาสหลบหนี เขาไม่กังวลเท่าไรนัก

 

กฏแห่งพระราชวังเก้าเทวา!

 

หุบเขา 9 เทวา!

 

โจมตี!

 

ตราประทับซวนเทียน!

 

แม้ตราประทับซวนเทียนยังไม่แข็งแกร่งเท่าไร แต่ก็มีพลังที่น่ากลัวกว่าตอนแรก ตราประทับซวนเทียนเกิดการก้าวข้ามจนมีพลังไม่ธรรมดา อย่างน้อยในตอนนี้มันน่าจะช่วยอะไรเขาได้บ้าง

 

จู่ๆชิงสุ่ยก็นึกถึงเถาวัลย์อสูรกระหายเลือด พลังในการรัดตรึงและความยืนหยุ่นของมันก็แข็งแกร่ง บางทีเขาอาจจะใช้เถาวัลย์อสูรกระหายเลือดจับกุมเต่าทองไว้?

 

เถาวัลย์อสูรกระหายเลือด!

 

ความเร็วของเต่าทองลดลงเพราะกฏแห่งพระราชวังเก้าเทวา จริง ๆ สัตว์อสูรประเภทเต่าก็ไม่ค่อยมีความเร็วเท่าไรอยู่แล้ว แต่ก็มีเต่าบางสายพันธุ์ที่มีความเร็ว อย่างเช่นเต่าสายฟ้า…

 

รวมถึงเต่าเฒ่าที่อยู่กับประมุขอสูรก็น่าจะเป็นอีกตัวที่มีพลังความเร็วมหาศาล..

 

ตูม!

 

เถาวัลย์อสูรกระหายเลือดปล่อยพลังระเบิดออกมาและทันใดนั้น ฝุ่นผงที่กระจายออกมาก็ทำให้ยากที่จะหายใจ เป็นความรู้สึกที่ทรมาน

 

พลังปราณของเต่าทองนั้นถูกเถาวัลย์ตรึงไว้ เถาวัลย์พุ่งออกไปจากกลุ่มควันและรัดตัวของเต่าทองไว้ แม้หนามแหลมของมันไม่สามารถทำอันตรายคู่ต่อสู้ได้ แต่ความรู้สึกแห่งโลหิตที่ออกมาจากเถาวัลย์นั้นก็ทำให้อีกฝ่ายกลัวจนตัวสั่น

 

เมื่อเห็นว่าเถาวัลย์รัดตัวเต่าทองไว้สำเร็จ ชิงสุ่ยรู้สึกมีความสุข อย่างน้อยเขาก็จะได้ต่อสู้กับคู่ต่อสู้ที่มีพลังระดับเท่ากันได้ เพราะอย่างไรแล้ว วชิระจู่โจมแห่งเคล็ดวิชาสรวงสวรรค์วชิระ สามารถใช้ได้เพียงแค่ครั้งเดียว อย่างตอนนี้พลังของมันสามารถต่อสู้กับเต่าสีทองได้ เขาสงสัยว่าวชิระจู่โจมจะได้ผลไหม?

 

คงต้องลอง..

 

เมื่อชิงสุ่ยคิดเช่นนั้น เขาก็ไหลเวียนพลังโดยไม่ลังเลและโจมตีด้วยทักษะวชิระจู่โจม

 

ชิงสุ่ยสัมผัสได้ว่าในจุดตันเถียนกำลังเคลื่อนไหวไปมาเช่นเดียวกับที่เขากำลังกวัดแกว่งระบี่ดารายุพฆาต ก่อนกระบี่ยาวเจ็ดสี่จะพุ่งไปทางเต่าสีทองที่ถูกรัดด้วยเถาวัลย์อสูรกระหายเลือด พลังที่น่ากลัวนั้น..

 

ชิงสุ่ยยิ้ม การโจมตีครั้งนี้จะต้องปะทะกับอีกฝ่ายแน่..

 

ตูม!

 

แม้กระบี่นี้ไม่สามารถผ่ากระดองของเต่ายักษ์ออกจากกันได้ แต่แสงสีทองจากกระดองนั้นเริ่มหรี่ลง อีกทั้งตัวของเต่ายักษ์ก็สั่นสะท้าน