“ใช่เขาหรือเปล่า” โม่ถิงสั่งให้ลู่เช่อเอารูปที่พิมพ์จากภาพกล้องวงจรปิดออกมาให้พนักงานรักษาความปลอดภัยดู ก่อนเจ้าตัวจะขยี้ตาและเอ่ยยืนยัน “ใช่ครับ ไม่ผิดตัวแน่…เป็นเขาแหละครับ”
ลู่เช่อชูรูปขึ้นมาให้ทุกคนรอบๆ ได้เห็น จากนั้นโม่ถิงจึงหันไปมองหันเจี๋ย
“ประธานหันครับ มีอะไรจะอยากจะพูดไหมครับ”
“นี่มัน…” หันเจี๋ยกุมขมับอย่างไม่รู้ว่าจะตอบโต้อย่างไร
เมื่อโม่ถิงเห็นดังนั้น เขาส่งสัญญาณให้ลูเช่อเอาหลักฐานชิ้นสุดท้ายออกมาแล้วอธิบายกับทุกคน “คนคนนี้ออกมาจากรถของคุณนี่ครับ เขาเป็นคนขับรถที่พาคุณมาที่นี่ แต่ถ้าทุกคนสังเกตเสื้อผ้าและท่าทางของเขาดีๆ เขาต้องไม่ใช่คนขับรถอย่างแน่นอน
“แล้วจะเป็นใครได้อีกล่ะ คงเป็นน้องชายของคุณสินะครับ หันซิวเช่อ! ถ้าพวกคุณไม่เชื่อผมก็ไปหารูปที่หันซิวเช่อสวมหมวกได้เลยครับ เขาใส่หมวกแบบนี้อยู่บ่อยๆ เลยล่ะครับ
“ก่อนหน้านี้เพราะเรื่องของจู้ซิงมีเดีย คุณผู้หญิงของผมกับหันซิวเช่อถึงได้มีเรื่องบาดหมางกัน ด้วยเหตุนี้เขาถึงได้เอาแต่ตามเล่นงานคุณผู้หญิงของผมไม่เลิกราโดยไม่สำนึกผิดสักนิด
“เขายังไม่ได้คุกเข่าขอโทษอย่างที่รับปากเอาไว้ด้วยซ้ำแต่ก็ยังไม่สนใจ และกล่าวหาว่าคุณผู้หญิงมีชู้อีก
“ดังนั้นประธานหันครับ คุณเองก็ควรเป็นคนที่รับผิดชอบเรื่องนี้ไม่ใช่เหรอครับ”
เพราะเหตุนั้นหันเจี๋ยจึงถูกลู่เช่อโยนเข้ากองไฟในขณะที่เขาแฉเรื่องทุกอย่างต่อหน้าทุกคน ที่แท้ก็เป็นการแผนการลอบกัดครั้งใหญ่ขนาดนี้
“ท่านประธานครับ…คุณเองก็รู้เรื่องระหว่างคุณผู้หญิงกับหันซิวเช่อ แต่คุณก็ยังพาเขามาที่งานเทศกาลหนัง เป็นเพราะว่าคุณมีแผนอื่นหรือเปล่าครับ มาถึงขนาดนี้แล้วผมหวังว่าคุณจะแก้ตัวกับประธานและคุณผู้หญิงได้นะครับ”
“ประธานโม่ครับ…ผมมั่นใจว่าต้องมีอะไรเข้าใจผิดแน่ๆ …เชื่อผมเถอะครับ…”
“คุณพูดได้เท่านี้เหรอครับ” ความจริงแล้วโม่ถิงไม่ได้หวังว่าหันเจี๋ยจะทำอะไรได้มากนัก หากเขากล้าพอที่จะแบกรับความผิดแทนน้องชายของเขา อย่างนั้นตอนนี้พวกเขาก็คงไม่พุ่งเป้าไปที่หันซิวเช่อ
“ผม…”
“เมื่อบ่ายคุณพูดอะไรกับจื่อเฮ่าจนทำให้ทุกคนแตกตื่นขนาดนี้กันครับ” น้ำเสียงที่โม่ถิงใช้พูดกับถังหนิงช่างผิดกันอย่างเห็นได้ชัด เขาทั้งอ่อนโยนและนุ่มนวลพร้อมกับคำพูดที่ไม่เจือปนข้อกังขาแม้แต่น้อย เขาตั้งใจให้เธอเปิดเผยทุกอย่างออกมา
“จื่อเฮ่าบอกฉันว่าเขาวางแผนจะหมั้นกับซิงเหยียนน่ะค่ะ เขาบอกว่าเขาอายุไม่น้อยแล้วและถึงเวลาที่ต้องมีลูกสักที ฉันเลยเห็นด้วยว่าเขาควรลงหลักปักฐานและหาความมั่นคงในชีวิตไว้บ้าง เราพูดเรื่องนี้กันค่ะ”
ทันทีที่ทุกคนได้ยินเช่นนี้ ก็เข้าใจว่าเกิดอะไรขึ้นทันที ตอนนี้เองที่อันจื่อเฮ่ามองค้อนก่อนเอ่ยขึ้น “ตอนนี้คุณเปิดเผยแผนของผม แล้วผมจะไปขอหมั้นเธอได้ยังไงกันล่ะครับ”
ถังหนิงไหวไหล่ “ฉันคิดว่าการพิสูจน์ความบริสุทธิ์ใจของเรามันสำคัญกว่านะ”
โม่ถิงโกรธเต็มทีกับการกระทำของพี่น้องตระกูลหัน โดยเฉพาะหันซิวเช่อ
“คุณไม่ควรใช้ชีวิตเหมือนหนูข้างถนนนะครับ ทำไมคุณถึงลงมือต่อหน้าบ้างไม่ได้ล่ะครับ
“ประธานหัน ผมรอวันที่หันซิวเช่อมาคุกเข่าขอโทษอยู่นะ!”
หลังจากที่ถูกเหยียดหยามต่อหน้าทุกคน หันเจี๋ยยังจะมีหน้าอยู่ที่งานเทศกาลภาพยนตร์ต่อได้อีกหรือ แน่นอนว่าไม่
เขาถอนหายใจกับความเลือดเย็นของโม่ถิง ในขณะที่ปวดหัวเพราะน้องชายของตัวเอง
ในเวลาอย่างนี้ทำไมหันซิวเช่อถึงใช้วิธีการอย่างนี้ในการใส่ร้ายถังหนิงกัน ลำพังแค่ใส่ร้ายเธอก็นับว่าแย่แล้ว ทำไมเขาต้องใช้วิธีตื้นๆ ที่ทำให้ตัวเองดูไร้ความเป็นคนและร้ายกาจขนาดนี้ด้วย
“พอได้แล้วครับ!”
โม่ถิงเปิดโปงทุกอย่างต่อหน้าทุกคนพร้อมยกหลักฐานมายืนยัน มันได้พังทลายความเข้าใจผิดที่ทุกคนมีต่อถังหนิง ทว่ายิ่งทวีความเกลียดชังที่มีต่อพี่น้องตระกูลหัน ถังหนิงเป็นคนที่พวกเขาจะพวกเขาจะกดขี่ข่มเหงได้หรืออย่างไร
งานเลี้ยงที่เหลือจึงดำเนินไปได้อย่างราบรื่น
โม่ถิงยืนกรานว่าจะอยู่เป็นเพื่อนถังหนิงไปตลอดทั้งคืนเพราะเขาต้องการชี้แจงทุกอย่างให้เร็วที่สุด เมื่อเวลานั้นผ่านไปแล้ว ผลที่ตามมาจึงเปลี่ยนไปถนัดตา…
ดัวยเหตุนี้สื่อมวลชนจึงเปิดเผยเรื่องน่าตื่นตาตื่นใจมากมายที่เกิดขึ้นที่งานเทศกาลภาพยนตร์ ในบรรดาเรื่องเหล่านี้ สิ่งที่น่าสนใจที่สุดคือการที่ใครบางคนถูกจับได้ว่าปล่อยข่าวลือ
บทสนทนาระหว่างถังหนิงกับอันจื่อเฮ่าหลุดออกไป แต่หันซิวเช่อเอาคำว่า ลูก กับ ความมั่นคง มาปั้นน้ำเป็นตัวและเริ่มเล่าให้คนอื่นฟัง คล้ายจะปล่อยให้ข่าวซุบซิบนั้นแพร่ออกไปเอง เขาจึงใส่ความถังหนิงและทำตามเจตนาของตัวเองได้สำเร็จ
หากแต่ด้วยความมั่นใจในฐานะผู้จัดการและสามี โม่ถิงเข้าไปมีส่วนร่วมกับการถกเถียงในโลกออนไลน์
เขาชี้แจงอย่างชัดเจนว่าจะเป็นครั้งสุดท้ายที่เขาจะออกมาอธิบายความสัมพันธ์ระหว่างถังหนิงกับอันจื่อเฮ่า และไม่มีอะไรระหว่างพวกเขานอกจากมิตรภาพ!
การเข้าร่วมงานของโม่ถิงและการเอาใส่ใจภรรยาทำให้ทุกคนได้เห็นด้วยตาตัวเองแล้วว่าพวกเขามีความรักที่ลึกซึ้งต่อกัน
โดยเฉพาะสายตาที่ถังหนิงมองโม่ถิงซึ่งเต็มไปด้วยความเทิดทูน
ดังนั้นหากมีใครกล้าเอาเรื่องนี้มาสร้างกระแสอีก โม่ถิงจะดำเนินการตามกฎหมายกับพวกเขา
“สำหรับหันซิวเช่อและทุกอย่างที่เขาทำ ช่วยรักษาคำพูดแล้วออกมาคุกเข่าขอโทษด้วยนะครับ อย่างน้อยก็ทำตัวให้สมกับเป็นผู้ชายหน่อยเถอะ!”
ไม่อย่างนั้นเขาคงไม่เพียงแค่ไม่ใช่ผู้ชายแต่ยังนับว่าเป็นคนไม่ได้เลยด้วยซ้ำ มีมนุษย์คนไหนเอาแต่กดขี่ผู้หญิงได้ลงคอแบบนี้บ้าง
สื่อมวลชนนึกดีใจอยู่ในอก เรื่องที่เกิดขึ้นที่เทศกาลภาพยนตร์น่าสนใจยิ่งกว่าตัวงานเองเสียอีก เพราะมันน่าตื่นตาตื่นใจกว่ามาก
เป็นเรื่องจริงที่ไม่ว่าถังหนิงจะไปที่ไหนก็มีข่าวให้เขียนถึงทุกครั้งไป!
แน่นอนว่าการแสดงอำนาจของโม่ถิงทำให้เห็นถึงการพิสูจน์ความบริสุทธิ์ใจของถังหนิง ตอนนี้เมื่อทุกอย่างผ่านพ้นไปแล้ว ถังหนิงกลับมาจดจ่อกับภาพยนตร์ของเธอ และโม่ถิงกลับไปเป็นสวมบทบาทผู้จัดการ เขาจะปกป้องเธอไม่ให้มีแต่รอยขีดข่วน
พูดอีกอย่างคือหากใครกล้ามาท้าทายพวกเขาอีกก็ลองดู!
แน่นอนว่าคนที่ตกเป็นประเด็นน่าอับอายขายหน้าที่สุดในเทศกาลคือพี่น้องตระกูลหัน หากแต่หันซิวเช่อก็ยังพยายามเถียงพี่ชายของตัวเอง แม้ว่าจะเห็นๆ กันอยู่ว่าความคิดของเขามันโง่เง่าสิ้นดี…
หลังจากจบงานหันเจี๋ยออกอาการไม่สบอารมณ์ เมื่อเหยียบเข้าไปในตัวบ้าน เขาฟาดหน้าน้องชายตัวเองทันที “นายรับปากว่าจะไม่โผล่หน้าในงานเทศกาลและก็จะไม่ทำอะไรทั้งนั้น แต่ดูสิ่งที่เกิดขึ้นสิ! นายรู้หรือเปล่าว่าโม่ถิงมาประจันหน้ากับฉันแล้วบอกให้แก้ตัว…
…เคยนึกถึงความรู้สึกของฉันบ้างไหม”
หันซิวเช่อกุมซีกแก้มตัวเองแล้วจ้องหันเจี๋ยเขม็ง “พวกเขาต้องมีบางอย่างผิดปกติแน่ๆ ”
“พอได้แล้ว นายนั่นแหละที่คิดไปเองแล้วชีวิตนายก็มีแต่ความอาฆาตแค้น ในสายตาฉันนายมันกลายเป็นคนโรตจิตไปแล้ว!
“ถังหนิงก็แค่ปฏิเสธนายไม่ใช่เหรอ แค่เพราะถูกทำลายศักดิ์ศรี นายเลยจงเกลียดจงชังเธอมากขนาดนี้เลยเหรอ”
“ไม่ใช่! เพราะเธอมันคนจอมปลอมต่างหาก!”
“เลิกพยายามแก้ตัวได้แล้ว หันซิวเช่อ ถ้านายอยากจะทำลายฉันไปด้วยก็ทำอย่างที่กำลังทำต่อไปเถอะ” พูดจบหันเจี๋ยก็เปิดประตูเดินจากไปทันที
ความจริงแล้วหันซิวเช่อได้เห็นเรื่องที่พูดถึงกันในโลกออนไลน์แล้ว ครั้งนี้เขาเพียงแค่ไม่ได้ระวังโม่ถิง ครั้งต่อไปเขาจะทำพลาดซ้ำสองอีก…
ใช่แล้ว ครั้งหน้า…