ตอนที่ 112 : สถานะของเจียงเฉินนั้นน่ากลัวมาก!
ทุกคนอยู่ในความโกลาหลทันที!
นี่มัยสถานการณ์แบบไหนกัน?
คุณเจียง!?
ลู่เว่ยตกตะลึง
ผู้จัดการก็ตกตะลึงไปด้วย
ผู้จัดการสาขาของคฤหาสน์ Reignwood หลิวจิงผู้ซึ่งมีความสามารถทางธุรกิจระดับสูงยังต้องเรียกเขสว่าคุณเจียงด้วยความเคารพ
เจียงเฉินพูดออกไปพร้อมกับรอยยิ้ม “คนที่ปลอมบัตรสมาชิกระดับแพลตตินั่มที่พวกเขาพูดถึงก็คือผมเอง! แถมพวกเขายังแอบค้นหาข้อมูลของผมทําให้ข้อมูลส่วนตัวของผมรั่วไหลและยังไม่พวกเขายังจะเป็นกตํารวจมาจับผมอีกแถมเมื่อกี้พวกเขายังจะทุบตีผมอีกด้วย”
“ตัวต้นเรื่องก็อยู่ทางนั้น สมาชิกระดับทองลู่เว่ยกับผู้จัดการคนนั้น!”
เจียงเฉินชี้นิ้วไปที่ทั้งสอง
ทันใดนั้นทุกคนก็ต้องตกตะลึงอีกครั้ง การที่จะคุยกับหลิวจิงด้วยบุคลิกแบบนั้นมีแต่คนระดับปรธานบริษัทเท่านั้นที่จะทําได้!
ทุกคนต่างก็รู้ว่าหลิวจิงนั้นไม่ใช่แค่ผู้จัดการธรรมดาๆ เธอนั้นเป็นหลานสาวของผู้ถือหุ้นอันดับสามของที่นี่!
ใบหน้าของหลิวจิงมืดมนเธอหันไปมองที่ลู่เว่ยและผู้จัดการทันที
หน้าทั้งคู่เขียวคล้ำ
หลิวจิงเดินไปหาทั้งสองก่อนจะเริ่มพูดกับผู้จัดการด้วยความเย็นชา “ทําไมกันคุณผู้จัดการ? คุณกล้าทุบตีคุณเจียงงั้นหรอ? คุณรู้ไหมว่าคุณเจียงเขาเป็นใคร?”
“ไม่ครับ! ผมไม่ได้พูดเลยว่าจะทุบตีคุณเจียง!”
ผู้จัดการตะโกนออกมา เข้าไม่ได้อยากจะต่อยตีกับเจียงเฉินแม้แต่น้อย!
แล้วก็ไม่ได้มีใครพูดเลยว่าจะไปทุบตีคุณเจียงเขา!
ทั้งหมดมันเป็นเรื่องไร้สาระ!
ดวงตาของหลิวจิงเย็นชาเธอพูดออกมา “งั้นนายก็หมายความว่าคุณเจียงเขาพูดเรื่องไร้สาระออกมางั้นสินะ?”
ผู้จัดการพยักหน้าอย่างเมามัน “ใช่ ใช่เลยครับ!”
“งั้นนายก็ออกไปจากที่นี่ได้แล้ว นายถูกไล่ออก!”
หลิวจิงพูดออกมา “ในเมื่อนายกล้ารุกรานและข่มขู่ลูกค้าและเปิดเผยข้อมูลส่วนตัวของลูกค้า นายก็ออกไปจากที่นี่ได้แล้ว!”
ผู้จัดการระเบิดความโกรธออกมาทันที่ใบหน้าของเขาเปลี่ยนเป็นดุร้ายเขาเดินไปที่หน้าของลู่เว่ยด้วยความรวดเร็วก่อนจะตะโกนออกมาเสียงดัง
“แก เพราะแกเลย ฉันต้องตกงานเพราะแก! ฉันจะตีแกให้ตายเลย!”
ลู่เว่ยตกใจจนวิ่งหนีไปในทันที
เมื่อเห็นลู่เว่ยเห็นว่าผู้จัดการโดน รปภ.จับออกไปแล้วเขาก็ยิ้มแล้วหัวเราะออกมา
“ฮ่าฮ่าฮ่า ฉันก็แค่บอกแกแต่แกเชื่อเอง ดังนั้นแกก็สมควรโดนแล้ว!”
หลิวจิงในตอนนี้เดินไปทางลู่เว่ยด้วยความจริงจัง “นายอะไร? นายก็ออกไปด้วย คฤหาสน์ Reignwood ไม่ต้อนรับนายอีก! ส่วนเรื่องเงินฉันจะทําการคืนเงินให้!”
รอยยิ้มบนหน้าของเวยแข็งข้างไปในทันที “อะไรกัน! ยัยตัวเหม็น จริงจังรุเปล่าเนี่ย? ฉันเป็นสมาชิกระดับทองของเธอนะโว้ย!”
เขาไม่คิดมาก่อนว่าตัวเองจะโดนอะไรแบบนี้!
ลู่เว่ยนั้นมีทรัพย์สินกว่าหมื่นล้าน!
พลังเบื้องหลังก็รับว่าแข็งแกร่ง!
เขาไม่เคยคิดมาก่อนเลยว่าอีกฝ่ายจะหันหน้าหนีแบบนี้!
หลิวจิงยังคงยืนกราน “คุณทําให้คุณเจียงขุ่นเคือง และคุณเจียงนั้นเป็นถึงคนที่ประธานสั่งให้ฉันเชิญเขามาเป็นสมาชิกโดยตรงคนอย่างนายไม่มีคุณสมบัตินั้นหรอกนะ!”
สถานะของคุณเจียงนั้นยากที่จะหยั่งรู้
ยิ่งไปกว่านั้น การที่ท่านประธานยังออกมาพูดด้วยตัวเองไม่ต้องชั่งข้อดีข้อเสียเธอก็รู้แล้วว่าเธอควรจะเลือกอะไร!
ลู่เว่ยโมโหเขาคํารามออกมาเสียงดัง “แก! ฉันจะฟ้องร้องแก! คอยดูเถอะฉันจะจ้างหวังกวนมาฟ้องทําให้คฤหาสน์ Reignwood ล้มละลายให้ได้เลย!”
หลิวจิงขมวดคิ้วของเธอเล็กน้อยเมื่อได้ยินชื่อของหวังกวนดังออกมา
หวังกวนนั้นเป็นเหมือนราชาทางกฎหมายของเมืองหลวงราชาที่ไม่เคยพ่ายแพ้
ถ้าลู่เว่ยเชิญเขามาได้จริงแม้ว่าอาจจะไม่ถึงกับล้มละลาย แต่ก็จําทําให้คฤหาสน์ Reignwood สูญเสียไม่น้อยเลย
นี่ทําให้หลิวจิงไปต่อไม่ถูก
เจียงเฉินที่เห็นเขาก็ตระหนักได้ทันทีว่าเธอคิดอะไรอยู่เขาเดินเข้าหาหลิวจิงและยิ้มให้เธอ “ไม่ต้องกังวล ปล่อยให้เขาฟ้องไปเถอะ”
หลิวจิงมองไปที่รอยยิ้มอันอบอุ่นของเจียงเฉิน
“ได้! ในเมื่อนายไม่กลัว! ฉันก็จะเรียกหวังกวนมา!”
ลู่เว่ยหมดหวัง เขาอับอาย เขากําลังจะโดนเตะออกจากคฤหาสน์ ReignWood ถ้าเป็นอย่างนั้นแลเวในอนาคตเขาจะไปมีหน้าอยู่ในสังคมของคนรวยรุ่นที่สองได้ยังไงกัน?
“เฮ้! หวังกวน!”
ลู่เว่ยพูดอย่างดุเดือด “คุณช่วยอะไรผมหน่อย ผมต้องการจะฟ้องคฤหาสน์ Reignwood ผมต้องการฟ้องจนกว่าพวกเขาจะล้มละลาย!”
หวังกวนถาม “ทําไมนายถึงต้องการจะฟ้องคฤหาสน์ Reignwood ล่ะ?”
ลู่เว่ยพูดอย่างดุเดือด “ผมไปมีความขัดแย้งกับคนที่ชื่อเจียงเฉินในคฤหาสน์ Reignwood ทั้งๆที่ผมก็เป็นสมาชิกระดับทองแต่ทางคฤหาสน์กลับไม่ช่วยผมพวกเขากลับไปยืนเคียงข้างกับไอ้เจียงเฉินคนนั้นและพยายามกําจัดผมออกไป!”
“เจียงเฉินหรอ?”
หวังกวนตกตะลึงไปซักพัก “นายคิดว่าคนที่ชื่อเจียงเฉินคนนั้นหล่อไหม?”
ลู่เว่ยหันกลับมามองที่เจียงเฉินที่กําลังแสดงความรักกับหลันหน่วนหยานอยู่เขาก็กัดฟันพูดออกไป
“ใช่! มันนั่นแหละ! แถมตอนนี้เขายังควงผู้หญิงที่ชื่อหลันหนวนหยานอยู่ด้วย!”
ลู่เว่ยในตอนนี้เหมือนจะลืมอะไรบางอย่างไป เพราะเขานั้นก็รู้ว่าหลันหน่วนหยานนั้นก็ทํางานอยู่ที่บริษัทกฎหมาย เทียนกวนด้วย
แต่ตอนนี้เขากลับลืมเรื่องนี้ไปสนิท
เรียกได้ว่าหวังกวนในตอนนี้พูดไม่ออกแล้วเขารอซักพักก่อนจะพูดเสียงต่ำกลับไป “คุณลู่ ผมสัมผัสได้เมื่อคุณพูดออกมา คุณมันเกิดมาเพื่อสร้างปัญหาชัดๆ! และสิ่งสุดท้ายที่ผมจะฝากให้คุณคือคําแนะนําเล็กๆน้อยๆ คุณเจียงน่ะเป็นคนที่คุณมีควรไปแตะต้อง ทางที่ดีคุณควรไปขอโทษเขาเดี๋ยวนี้”
“อะไรนะ?!”
ลู่เว่ยตกตะลึงจนตาแทบหลุดออกจากเบ้า!
ผู้คนที่ยืนดูอยู่ก็ยิ้มออกมา
แม้ว่าหวังกวนจะไม่ได้เป็นดั่งพ่อมดในด้านธุรกิจดั่งจางเทียนเหิงแต่เขาก็เข้าใจเรื่องง่ายๆแบบนี้ได้โดยไม่มีปัญหา!
ถ้าไม่คํานึงถึงสถานะทางสังคมเจียงเฉินจะต้องบดขยี้ตระกูลลู่ได้อย่างแน่นอน!
เขามีทั้งบริษัทกฎหมายเทียนกวน โรงพยาบาลหมิงเต๋อ พระราชวังส่วนตัว เป็นตํารวจอาชญากรรมพิเศษ มีอาคารอยู่ที่ตรงกลางถนนศูนย์กลางทางการเงินที่มีมูลค่ากว่า 8 พันล้าน มีบาร์ที่ได้รับความนิยมอย่างสูงถึงสองแห่งในเหลียงเฉิงทั้งสองมีมูลค่ารวมกันแล้วกว่า 2 พันล้าน!
แค่คิดตามก็น่ากลัวแล้ว!
ต่อให้มีทรัพย์สินหมื่นล้านเมื่ออยู่ต่อหน้าเจียงเฉินแล้วก็ยังต้องถูกบดขยี้!
จนกลายเป็นขยะ!
“และฉันจะบอกความจริงอะไรให้นะ คุณเจียงนะเป็นผู้ถือหุ้นอันดับสองของบริษัทกฎหมายเทียนกวน แล้วนายบอกให้ฉันฟ้องเขางั้นหรอ? นายไม่ได้พูดเรื่องตลกรึยังไง!”
หลังจากที่หวังกวนพูดจบเขาก็วางสายทันที!
ลู่เว่ยสับสน เขาไปต่อไม่ถูก!
หลิวจิงอ้าปากของเธอเพราะความตกตะลึง
คุณเจียงเขาเป็นขาใหญ่ตัวจริง กลับกลายเป็นว่าเขาเป็นถึงผู้ถือหุ้นอันดับสองของบริษัทกฎหมายเทียนกวน!
จะให้บริษัทตัวเองฟ้องผู้ถือหุ้นตัวเองเนี่ยนะ ตลกแล้ว!
หลิวจิงในตอนนี้ก็ไม่ได้กังวลอะไรอีกแล้วเธอสั่ง รปภ.ทันที “เร็วเข้า เชิญคุณลู่เว่ยออกไปได้แล้ว!”
หล่า รปภ.ลากออกไปทันที!
ฉากนี้เองก็ถูกลูกค้ามากมายพากันถ่ายรูปแล้วส่งไปให้เพื่อนของพวกเขา
[รูปลู่เว่ยที่กําลังโดนลากออกไป [นายน้อยลู่โดนคฤหาสน์เตะออกไปแล้ว น่าตกตะลึงมากเลย!]]
[เขามีเรื่องกับบอสผู้แสนลึกลับ ตอนนี้ตระกูลลูโดนตบหนิอย่างเมามัน จนใบหน้าพวกเขากลายเป็นสีเขียวแล้ว!]
ลู่เว่ยรู้สึกอับอายเขาเดินกลับมาที่ลานจอดรถทันใดนั้น เขาก็ต้องมีนงงอีกครั้ง
“อะไรกันรถ Porsche 911 ของฉันหายไปไหน? รถของฉันโดนขโมย! ใครมันขโมยรถของฉัน!”
“ไม่! น้องฉู่ซวน ทําไมถึงขับรถของพี่หนีไปกัน!”
บนรถ Porsche 911
ถั่วชวนถอนหายใจด้วยความโล่งอก “ไอพี่บ้า พี่ทําลายชีวิตการแต่งงานของหนู! ยังโชคดีที่หนรู้ตัวก่อน
“กลับไปหนูจะฟ้องพ่อแน่ว่าพี่ทําให้เจียงเฉินเขาขุ่นเคือง!”
“ฉู่ซวนเธอนี่ฉลาดจริงๆเลย!”
(ลู่เว่ย : ยัยน้องบ้าสงสารพี่บ้างเถอะ!)