ขณะพวกเขากำลังพูดคุยกัน ฟางฉีเองก็มัวแต่ยุ่งอยู่
“ทำไมข้าถึงรู้สึกเหมือนกำลังดูหนังอยู่” ฟางฉีหยิบฮาเก้นดาสออกมาพลางเหลือบมองไปที่รวนหนิงและคนอื่นๆ “พวกเจ้าต้องการมันมั้ย? ห้าคริสตัลต่อหนึ่งถ้วยก่อนฤดูใบไม้ผลิจะมาถึง”
ฟางฉีเปิดฝาแล้วตักไอติมเข้าปาก ขณะมองไปที่ปฏิทินเขากล่าวว่า “พวกเจ้ามีโอกาศกินได้แค่อีกหนึ่งอาทิตย์เท่านั้นเลยฤดูก็อดแล้ว!”
เพราะไอติมที่นี่มีแค่เฉพาะฤดูร้อน!
รวนหนิงและคนอื่นทำหน้างง เทาคุนและพักพวกก็เช่นกัน พวกเขามองด้วยแววตาชวนสงสัย เจ้าของร้านกำลังทำอะไร!? ศัตรูมาถึงหน้าร้านขนาดนี้แต่ยังมัวขายของอยู่
ซูโมที่ยืนอยู่ข้างหลังพวกเขาหน้ากระตุกเล็กน้อย
“เจ้ารู้เกี่ยวกับความแข็งแกร่งในการฝึกฝนของเขาหรือไม่!?” รวนหนิงเอ่ยถามอย่างกระวนกระวาย “นั่นผู้ศักดิ์สิทธิ์แห่งอาณาจักรมหาสมุทร!”
ข้างนอกประตูหมอกสังหารยังคงเพิ่มขึ้นอย่างต่อเนื่อง ฉินฮงหลินยืนเอามือไขว้หลังด้วยความนิ่ง เขาดูสงบมากแม้ในหัวใจจะแค้นเคือง เขาฝืนยิ้งกว้างๆ บนใบหน้าของเขา “เจ้าหนู เจ้าเป็นคนแรกที่ไม่ตื่นเต้นกับการมาเยี่ยมของข้า!”
เขาพูดเย้ยหยันต่อ “ข้าล่ะสงสัยว่าเจ้าจะอยู่นิ่งได้อยู่มั้ยหากข้าดูไขกระดูกออกจากตัวเจ้า!”
“เดี๋ยวก่อน!” ฟางฉีจ้องที่หน้าจอคอมพิวเตอร์และหยิบหูฟัง VR ขึ้นมา “เสี่ยวหยูเจ้าจะดึงสัตว์ประหลาดแบบนี้ไม่ได้ ไม่งั้นเราทั้งสองจะถูกฆ่า ข้าจะสอนวิธีให้ ..”
ไม่กี่นาทีต่อมาฟางฉีหันเก้าอี้และตักไอติมเข้าปากก่อนจะเงยหน้าขึ้นมอง “ตกลง เจ้าพูดว่าอะไรนะ!?”
ทุกอ้าปากค้างเมืองได้ยินสิ่งที่ฟางฉีถาม
ใบหน้าของฉินฮงหลินตอนนี้กระตุกด้วยความโกรธ “เจ้ากำลังมองหาที่ตาย!”
ทุกคนนำสิ่งประดิษฐ์ทางจิตวิญญาณที่ท่วใท้นออกมา เวลาเดียวกันวิญญาณนักฆ่าเองก็แทรกซึมอยู่ในอากาศ
ผีที่บิดเบี้ยวและมืดมนนับไม่ถ้วนคลานออกมาจากสิ่งประดิษฐ์ทางจิตวิญญาณ! สภาพแวดล้อมและบรรยากาศในร้านโดยรวมดูเหมือนอยู่ในอาณาจักรปีศาจ
ซียื่อดึงน้องสาวกลับมาและพูดด้วยสีหน้าซีดเผือด “ถอยออกมา!” ใจของรวนหนิงตอนนี้เองก็ตกไปอยู่ที่ตาตุ่ม นี่เขากำลังแสวงหาวิธีตายด้วยวิธีนี้หรือ
ท่ามกลางเสียงกรีดร้องของผีและปีศาจที่น่ากลัวนับไม่ถ้วน “บ้าเอ้ย มีคนกำลังสร้างปัญหา!”
ฉากที่ปรากฏขึ้นทำให้ทุกคนนั้นจำไม่ลืม!
ทันใดนั้นสายฟ้าหลายแฉกก็พุ่งเข้าชนกลุ่มปีศาจเก่าโดยไม่มีเสียงเตือน! มันรวดเร็วฉับพลัน!
ช่วงเวลาของสายฟ้าฟาดที่พุ่งเข้าหาผู้ปลูกฝังอันศักดิ์สิทธิ์ของอาณาจักรมหาสมุทรอย่างฉินฮงหลินเองก็ไม่สามารถป้องกันตัวเองและพวกพ้องได้!
ฟางฉีดูขุ่นเคือง “มันลำบากนะที่จะมีคนมาขาหักเยอะแยะในร้านข้า”
ทั้งร้านยังคงเงียบกริบ .. มีเพียงเสียงลมหายใจ ไม่นานเสียงกึกก้องก็ดังขึ้น!
“มันตบแล้ว” เถาคุนกล่าว “พวกร้านยาหายไปกันหมดแล้ว!”
เสื้อซับของหวังชานในตอนนี้เปียกโชกไปด้วยเหงื่อชุ่ม โชคดีที่เขาไม่ได้มีปัญหาแบบนั้น มิเช่นนั้นละก็ ..
ขณะเดียวกันรวนหนิง, ซียื่อและฝาแฝดอีกสองคนกำลังตั้งสติ “ที่เห็นมันเกิดขึ้นจริงๆ หรือ ..”
“พวกเจ้าคิดว่าไงละ!?”
“เจ้าคิดว่าข้าเกิดร้านในสถานที่แบบนี้โดยที่ไม่มีความแข็งแกร่งเพียงพอหรือ?” ฟางฉีมองพวกคนจากร้านขายยาที่นอนกองอยู่บนพื้นและบ่นว่า “นี่โมน้อยวันหลังข้าจะสอนเทคนิคดาบแห่งวิญญาณให้เจ้าเพื่อให้เจ้าสามารถทำงานได้อย่างสบายใจหรือสามารถทำลายความแข็งแกร่งของผู้ที่มาก่อปัญหา ..”
เขาโบกมือให้คนในร้าน “ลืมมันซะ อย่ากังวลอีก ..”
เหลื่อเย็นๆ ยังคงไหลออกจากหน้าผากของเถาคุน เขาคิดในใจว่าเขาไม่ควรยุ่งกับร้านนี้!
…
หลังจากที่จัดการกับเหล่าซากศพ “โมน้อย ช่วยทำความสะอาดพื้นทีนะ!”
“รับทราบ!” ซูโมพยักหน้า เขายังคงงงงวยและกำลังปรับตัวให้เข้าใจกับสิ่งที่เกิดขึ้น
ฟางฉีเองหันหน้าไปหารวนหนิงเอ่ยถามเธอ “เจ้ารู้หรือไม่ร้านขายน้ำยาอมฤตนี่อยู่ที่ไหน!?”
“เจ้าจะทำอะไร?” รวนหนิงจ้องหน้าฟางฉี
“ข้าอยากจะทุบร้านของพวกเขา” ฟางฉีกล่าว “อยากทำอย่างที่พวกเขาต้องการทุบร้านของคนอื่นๆ ฉันต้องทำตามแนวโน้มหรือความเป็นสากลของที่นี่ไม่งั้นข้าจะดูล้าสมัยและอ่อนแอ ถ้าไม่มีคนเข้าร่วมกิลด์ข้าจะทำยังไง”
“ข้า! ข้าจะเข้าร่วมเอง” รวนหนิงตอบ
“เข้าร่วม .. กิลด์?” หวังชานยืนนิ่ง
“นี่หวังถ้าเจ้าสนใจลองดูสิ!” เถาคุนกระซิบ
หวังชานกล่าวว่า “ข้ามีครอบครัวและทำธุรกิจนอกเมือง มันคง ..ไม่เหมาะเท่าไร”
“เราเข้าด้วย!” ซูจิกล่าว “เจ้าจะพาเราไปที่ถ้ำโครงกระดูกเพื่อรับของดีๆ และเพิ่มชั่วโมงให้เราอีกสองชั่วโมงวันนี้มั้ย?”
ทั้งสามคนพร้อมจะเข้าร่วมกิลด์ของฟางฉีทันที!
“ท่านมีเงื่อนไขใดๆ ในการเข้าร่วมกิลด์หรือไม่ มีบทลงโทษสำหรับการลาออก? กฏของกิลด์คืออะไร?” ซียื่อถามด้วยความระมัดระวัง
“อืม ..” ฟางฉียืนคิด “เราจะคุยเรื่องนี้กันภายหลัง”
หลังจบประโยคเขาใช้เทคนิคการควบคุมดาบเพิ่มดาบเป็นสี่เล่มเพื่อบินขึ้น ขณะที่ก้าวขาขึ้นดาบ “ในฐานะหัวกิลด์ข้าขอประกาศว่ากิลด์เกมเชื่อมต่อสวรรค์ของเรากำลังจะออกรบ ซึ่งถูกท้าทายจากปีศาจเก่า!”
“นี่เจ้า เราบินแบบนี้ได้หรือ” รวนหนิงเหยียบดาบด้วยความระมัดระวัง
ซูจิและฝาแฝดเองรู้สึกกลัวเมื่อกำลังก้าวขึ้นดาบ ซียื่อชี้นิ้วไปที่ตัวเอง
“ข้าจะไม่พาคนอื่นนอกจากสมาชิกในกิลด์ข้าไป เจ้าจะบินไปเองหรืออยู่ที่นี่ก็ได้!”
ซูโมเอ่ย “หัวหน้า ข้า..”
“เจ้าเฝ้าร้าน!” ฟางฉีกล่าว “ข้าจะรีบกลับมา”
เขาจับฉินฮงหลินขึ้นมาแล้วถามว่า “ร้านยาเจ้าอยู่ที่ไหน!?”
รวนหนิงชี้นิ้วไปทางทิศนั้นทันที
“อ่าาา!” ด้วยความรวดเร็วดาบบินขึ้นโดยทันที เมื่อมาถึงร้านเขาโยนเจ้าของร้านลงในท่าหน้าแนบพื้น
“ใคร!?” ด้วยความตื่นตระหนกลูกค้าจำนวนมากรีบออกจากร้าน เสมียนรียบเดินออกมาด้วยความประหลาดใจ “หะ หัวหน้า!”
หน้าตาของพวกเขาดูตื่นตระหนก
ฟางฉีหยิบจรวดออกมา “ลุย!”
“ฟิ้ว!”
ตู้ม! เสียงระเบิดดังขึ้น!
ฟางฉีตะโกนขึ้น “กิลด์ที่พวกเจ้าท้าทายได้มาที่นี่เพื่อทำลายล้างแล้ว ใครที่ไม่มีส่วนเกี่ยวข้องถอยออกไป!”
ลูกค้าทุกคนงงตาแตก!
ฟางฉีหยักไหล่และพูดกับเหล่าสมาชิกว่า “พวกเจ้าได้โปรดช่วยข้าหน่อย ถ้าข้าทำคนเดียวคงใช้เวลานาน!”
สามสาวไม่รู้ว่าจะต้องทำไงเช่นกัน เอาไงเอากัน!
“ไป!”
ฟิ้ว! ฟิ้ว! ฟิ้ว!
จรวดพุ่งออกไปนับแทบไม่ทัน!