ตอนที่ 120 ความสามารถในการปรุงยาที่น่าตกใจ

ระบบอัพเกรดเทพชาย

สมาคมนักปรุงยามีหน้าที่รับผิดชอบในการประเมินนักปรุงยา ประกาศภารกิจที่เกี่ยวข้องและธุรกิจด้านการค้าเม็ดยา

ในเวลานี้เสียงกําลังดังกึกก้องไปทั่วสมาคมนักปรุงยา มีผู้คนมากมายต่อแถวอยู่ในที่ทําธุรกรรมต่างๆ

“หวังไฉ ไปกันเถอะ” หลิงเซียวกล่าวและเดินเข้าไปด้านใน

หวังไฉร้องครางแล้วรีบตามไปทันที

คอของมันสวมปลอกคอและใต้ปลอกคอแขวนป้ายรับรองสัตว์เลี้ยง

หากไม่มีแผ่นป้ายนี้สัตว์เลี้ยงวิญญาณจะไม่สามารถปรากฏในที่สาธารณะได้

หลิงเซียวเข้าแถวที่ธุรกรรมลงทะเบียนสําหรับนักปรุงยา ไม่นานก็ถึงตาของหลิงเซียว

“สวัสดี ท่านต้องการสมัครเข้ารับการทดสอบนักปรุงยาใช่หรือไม่?” พนักงานถาม

หลิงเซียวตอบ “ใช่แล้ว นี่เป็นจดหมายแนะนําของฉัน”
เขาพูดพลางหยิบจดหมายแนะนําตัวที่ ตง หลิ่วชวน ให้มาออกมา

การทดสอบนักปรุงยาจําเป็นต้องมีจดหมายแนะนํา มีเพียงสถาบันต่อสู้และนักปรุงยาที่ผ่านการทดสอบเท่านั้นที่มีสิทธิ์เขียนจดหมายแนะนําตัวเช่นนี้

“ตกลง ท่านเรียนวิชาปรุงยามานานแค่ไหนแล้ว?” พนักงานถาม

หลิงเซียวตอบตามความจริง “หนึ่งหรือสองคาบเรียน”

พนักงานได้ยินดังนั้นมือก็แข็งค้างและถามอีกครั้งว่า “นานแค่ไหนนะ?”

“หนึ่งหรือสองคาบเรียน” หลิงเซียวขมวดคิ้วขณะกล่าว

“พรูด! ฮ่าๆๆๆ เข้าเรียนแค่หนึ่งหรือสองคาบ แต่คิดจะมาทดสอบนักปรุงยาอย่างนั้นหรือ? ฉันหัวเราะจนจะตายอยู่แล้ว คุณคิดว่าคุณเป็นอัจฉริยะหรือไร?” ชายผมสั้นหัวเราะ

คนที่เหลือหัวเราะคิกคัก “ฉันไม่รู้ว่าจะบอกว่าคุณประเมินตัวเองสูงเกินไปหรือมั่นใจในตัวเองมากเกินไปดี…”

“ใช่แล้ว พวกเราคนไหนบ้างที่ไม่ได้เรียนมาหลายปีถึงได้กล้ามาทดสอบ”

“ช่างโง่เง่าจริงๆ”

“ในความคิดของฉันเขาทั้งโง่และอวดดี”

“…..”

หลิงเซียวไม่ได้กล่าวอะไรมาก เขาหยิบขวดยาออกมาและเปิดจุกขวด
ทันใดนั้นกลิ่นหอมอันเข้มข้นก็ปะทุออกมาจากขวด

จมูกของพวกเขาขยับ ทุกคนต่างมองไปยังขวดยาในมือของหลิงเซียว

บางคนพูดด้วยความประหลาดใจทันทีว่า “นี่คือ … ยาคุณภาพสูง!”

“แล้วไง? แม้ว่าเขาจะนํายาคุณภาพสูงออกมาได้แล้วไงล่ะ? มันสามารถพิสูจน์อะไรได้บ้าง?” ชายผมสั้นกล่าวอย่างดูถูก

หลิงเซียวหัวเราะเบาๆและกล่าวว่า “นี่เป็นเม็ดยาลมปราณโลหิตขั้นต้นคุณภาพสูง ที่ฉันปรุงขึ้นมาหลังจากเรียนปรุงยาได้ยี่สิบนาที!”

พนักงานเบิกตากว้างและกรีดร้องออกมา “ปรุงยาครั้งแรกก็สามารถปรุงยาที่มีคุณภาพสูงออกมาได้เลยงั้นหรือ!”

คนอื่นๆต่างมองหลิงเซียวด้วยความประหลาดใจ พวกเขาเริ่มสงสัยในหูของพวกเขา

“นี่… ในโลกนี้มีอัจฉริยะเช่นนี้อยู่จริงงั้นหรือ?”
“ปรุงยาครั้งแรก ก็สามารถสกัดกลั่นเม็ดยาที่มีคุณภาพสูงได้ พรสวรรค์ในการปรุง ยาเช่นนี้ช่างน่าอิจฉาเสียจริง!”

“หากมิใช่เพราะโชคดีแล้วละก็ พรสวรรค์เช่นนี้คงน่าสะพรึงกลัวมาก!”

“……”

ชายผมสั้นหน้าดําคล้ํา เขาแสยะยิ้มแล้วกล่าวว่า “ใครจะรู้ว่าสิ่งที่แกพูดเป็นความจริงหรือเท็จ! ไม่แน่ว่าแกอาจจะเอายาที่คนอื่นปรุงขึ้นมามาหลอกพวกเราก็ได้?”

เมื่อทุกคนได้ยินดังนั้น พวกเขาก็มองไปที่หลิงเซียวด้วยความสงสัย พวกเขาไม่รู้ว่าควรจะเชื่อใคร

หลิงเซียวยิ้มอย่างเฉยชาและกล่าวว่า “คุณคิดว่านักปรุงยาระดับกลางจะว่างขนาดนั้นเลยหรือ? ที่พยายามอย่างหนักในการปรุงยาขั้นต้น?”

“ยิ่งไปกว่านั้น การทดสอบนักปรุงยาระดับต่ําครั้งต่อไปกําลังจะเริ่มแล้วไม่ ใช่หรือ?”

“คุณกังวลมากหรือคุณต้องการที่จะถูกตบหน้าโดยฉัน?”

คําพูดนี้ของหลิงเซียวดังกึกก้อง น้ําเสียงของเขาเต็มไปด้วยความมั่นใจในตนเอง