เย่เซิ่งเทียนไม่ได้จุดบุหรี่ เขาจมอยู่ในความเจ็บปวดอย่างรุนแรง และจ้องมองรูปภาพแม่ของเขาอย่างเหม่อลอย
แม่ครับ ในที่สุดผมก็แก้แค้นให้แม่ได้สักที!
แต่ว่า แม่ครับ ผมไม่มีความสุขเลยสักนิด ผมไม่ดีใจเลยสักนิด ไม่มีความสะใจที่ได้แก้แค้นเลยสักนิด
แม่ครับ อันที่จริงผมไม่อยากแก้แค้น จริงๆ ผมไม่อยากแก้แค้นเลยสักนิด ผมแค่อยากให้แม่มีชีวิตอยู่
แม่ครับ ตอนนี้ผมมีกำลังที่จะปกป้องแม่ได้แล้ว มีกำลังช่วยแม่ระบายความแค้นได้แล้ว มีกำลังทำให้แม่ได้ระบายความแค้นต่อหน้าตระกูลเย่ได้แล้ว
แต่ว่านะ แต่ว่า ผมไม่มีแม่แล้ว!
ผมไม่มีแม่อีกต่อไปแล้ว!
ผมอยากใช้ทุกอย่างที่อยู่ในตอนนี้ เปลี่ยนให้แม่มีชีวิตอีกครั้ง!
หมิงหวงขยับริมฝีปาก ในที่สุดก็เอ่ยปากพูดว่า: “ถ้าหากแม่ของนายรู้ว่าตอนนี้นายทำอะไรสำเร็จ ถ้าหากเธอรู้ว่านายมีครอบครัวแล้ว เธอคงจะมีความสุขมาก”
เย่เซิ่งเทียนลุกขึ้นมา และพูดโดยไม่หันกลับมามอง: “หุ้นสิบเปอร์เซ็นต์ของคุณ คืนให้คุณ นั่นเป็นสิ่งที่แม่ของฉันมอบให้คุณ”
หมิงหวงนิ่ง ลูกกระเดือกผันผวน ในที่สุดก็ไม่ได้พูดอะไร แต่ร้องไห้สะอึกสะอื้นแล้ว
หงหยวนโกรธแล้ว ไม่นึกเลยว่าเย่เซิ่งเทียนจะทำเหมือนว่าเขาเป็นอากาศ ไม่ได้มองเขาด้วยซ้ำ!!
เขายังไม่เคยโดนคนดูหมิ่นขนาดนี้มาก่อน ต่อให้โดนด่า ก็ดีกว่าไม่เห็นความสำคัญบาง!
ไม่เห็นความสำคัญ เป็นความอัปยศที่ยิ่งใหญ่ที่สุดสำหรับคน!!
ไม่ว่าคุณจะทำอะไร หรือพูดอะไร คนอื่นเขาไม่ได้สนใจคุณด้วยซ้ำ
“คุณชายใหญ่ เลือดที่ไหลเวียนอยู่ในร่างกายของคุณ เป็นเลือดของตระกูลเย่ คุณน่าจะเข้าใจนะ ว่าปีนั้นแม่ของคุณเป็นแค่ผู้หญิงจากตระกูลเล็กๆ ไม่คู่ควรกับตระกูลเย่ แต่งเข้าตระกูลเย่ สำหรับแม่ของคุณ นั่นเป็นเรื่องดี ผมรู้ว่าคุณโกรธแค้นชิงชังตระกูลเย่ ไม่ว่ายังไง คุณก็เป็นคนของตระกูลเย่ กลับไปเถอะ นายท่านอยากจะชดเชยให้กับคุณ อย่าปล่อยให้นายท่านหลงเหลือความเสียใจไว้เลย ไม่ว่ายังไงก็ตาม
เย่เซิ่งเทียนหยุดฝีเท้า
หงหยวนหงุดหงิด และพูดดูถูกเหยียดหยาม: “เรียกคุณว่าคุณชายใหญ่ นั่นเป็นเพราะเห็นว่าคุณมีสายมีเลือดของตระกูลเย่ ไม่อย่างนั้น คุณก็ไม่ได้มีค่าอะไร มองดูฐานะของตัวเองให้ดี อย่าท้าทายความอดทนของผม ชีวิตนี้ของคุณเป็นของตระกูลเย่ ตระกูลเย่ต้องการให้คุณทำอะไร คุณแค่ฟังก็พอ……”
เย่เซิ่งเทียนหันกลับมาอย่างฉับพลัน และตบหน้าของหงหยวนในทันที: “ท้าทายฉันครั้งแล้วครั้งเล่า คิดว่าฉันไม่ฆ่าแกจริงเหรอ?”
กัดพูดอย่างเยือกเย็นน่ากลัวว่า: “คุณชายใหญ่ คุณตบผมไม่เป็นไร แต่ผมขอเตือนคุณ อย่าท้าทายตระกูลเย่ ไม่อย่างนั้น คุณจะไม่สามารถรับผลที่ตามมาได้ คุณยังอายุน้อย ไม่รู้ว่าตระกูลเย่หมายถึงอะไร คุณก็มีภรรยาและลูก ต่อให้คุณจะไม่คิดถึงตัวเอง
ผลัวะ!
เย่เซิ่งเทียนเตะหงหยวนล้มลงกับพื้นในทันที หงหยวนกระอักเลือดออกมา และกระดูกหน้าอกหักในทันที
“ข่มขู่ฉันเหรอ?”
เย่เซิ่งเทียนพูดอย่างแผ่วเบาว่า: “กล้าปรากฏตัวในระยะหนึ่งร้อยเมตรจากลูกสาวของฉันอีกครั้ง ฉันจะทำให้แกตายอย่างทุกข์ทรมาน!!”
ชายวัยกลางคนสองคนในชุดคอจีนขวางทางไปไว้: “คุณชายใหญ่ อย่าทำให้พวกเราลำบากใจเลยครับ”
“ไสหัวไปซะ!!”
เย่เซิ่งเทียนตะโกนอย่างกะทันหัน และความอาฆาตที่รุนแรง ทำให้ทั้งสองก้าวถอยหลังไปสองก้าว เผยให้เห็นใบหน้าที่หวาดกลัว
ความอาฆาตที่รุนแรงมาก!
ตัวเองสองคน ปีนออกมาจากกองคนตาย กลับรู้สึกหวาดกลัวเล็กน้อย!
ทั้งสองกัดฟัน และขวางทางเดินของเย่เซิ่งเทียน
“รนหาที่ตาย!”
เย่เซิ่งเทียนลงมือในทันที รวดเร็วราวกับสายฟ้าแลบ สองคนนั้นยังไม่ทันดึงสติกลับมาว่าเกิดอะไรขึ้น ก็ล้มลงกับพื้นแล้ว
หงหยวนกุมหน้าอก ขมวดคิ้ว ขนาดเขาก็มองเห็นความเร็วที่เย่เซิ่งเทียนลงมือไม่ชัดเจน!
ความอาฆาตของเย่เซิ่งเทียนตลบอบอวลไปทั่ว และพูดอย่างเย็นชาว่า: “กลับไปบอกเย่ห้าว อย่ามารบกวนฉัน ไม่อย่างนั้น ฉันจะทำลายตระกูลเย่!”