เอียนซึ่งเห็นไอเทมที่มีชื่อว่า ‘สัญญาทาส’ ดวงตาทั้งสองเบิกโพลง
‘อะไรวะเนี่ย? สัญญาทาส?’
เอียนมองไปรอบๆตัวเขาอีกครั้ง
‘ที่ตลาดทาส หอคอยที่อยู่ต่อหน้าฉันมีความรู้สึกเหมือนอยู่ในคุก… ฉันจะสามารถทำสัญญากับยันโคในฐานะทาสของฉันและบังคับเขาได้ไหม?’
อย่างไรก็ตาม เขาคิดอีกครั้งและตระหนักว่าจะไม่เป็นเช่นนั้น
‘ถ้ายันโคตกไประดับทาส ไม่มีทางที่เฮสก้าปีศาจธรรมดาจะแสดงความเคารพต่อเขา’
เอียนเปิดไอเทมสัญญาทาสและตรวจสอบข้อมูลก่อน
ประเภท : สินค้าเบ็ดเตล็ด
ระดับ : Rare
ความทนทาน : 50/50
ตลาดค้าทาสที่ใหญ่ที่สุดในอาณาจักรปีศาจอยู่ตรงใจกลางของเมืองแห่งความโกรธเกรี้ยว
ในการทำสัญญาทาสในตลาดค้าทาสของอาณาจักรปีศาจ ต้องมีระดับในอาณาจักรปีศาจอย่างน้อยก็เป็นปีศาจระดับสูง
อย่างไรก็ตามหากว่าท่านมีสัญญาทาส ท่านสามารถได้รับสิทธิ์ในการทำสัญญาทาสหนึ่งคนไม่ว่าท่านจะมีระดับในอาณาจักรปีศาจหรือไม่
*ในกรณีที่ระดับในอาณาจักรปีศาจของผู้เล่นเป็นปีศาจระดับสูงหรือสูงกว่านั้น ค่าใช้จ่ายในการทำสัญญาต่อทาสหนึ่งคนจะลดลงครึ่งหนึ่ง
*ไอเทมนี้เป็นของผู้เล่น ‘เอียน’
มันไม่สามารถถ่ายโอนหรือขายให้กับผู้เล่นรายอื่นและแม้ว่าตัวละครจะตายก็จะไม่ดรอป
(สามารถถ่ายโอนได้เพียงครั้งแรก)
‘อืมม… ตอนนี้ เมื่อฉันไม่รู้แน่ชัดว่าเนื้อหาทาสนี้เป็นเนื้อหาประเภทใด ดูเหมือนว่ามันเป็นไอเทมที่ฉันจะต้องเก็บไว้ในตอนนี้’
นี่เป็นไอเทมที่ผูกไว้กับบัญชี
พูดได้อีกอย่างหนึ่งคือมันเป็นไอเทมที่ผูกมัดซึ่งสามารถถ่ายโอนได้ครั้งเดียว แต่ด้วยบุคลิกภาพของเอียน ไม่มีทางที่เขาจะขายหรือโอนไอเทมที่เขาได้รับเป็นครั้งแรกให้กับใครบางคน
‘ก่อนอื่นลำดับความสำคัญสูงสุดคือหายันโค’
หอคอยแห่งการลงโทษนั้นเป็นตามที่เอียนคาดไว้ สถานที่ซึ่งคำว่า ‘คุก’ เหมาะสมกับมันมากที่สุดและในหอคอย นักโทษจำนวนมากของอาณาจักรปีศาจก็อยู่เต็มคุก
เอียนมองไปรอบๆข้างในหอคอยแห่งการลงโทษขณะที่เขาเดินอย่างช้าๆ
เนื่องจากรูปลักษณ์ภายนอกของยันโคนั้นมีความเป็นเอกลักษณ์มาก ตราบใดที่เขาอยู่ในพื้นที่ที่มองเห็นได้ เขามั่นใจว่ายันโคจะโดดเด่นกว่าเขา
อย่างไรก็ตาม 30 นาทีต่อมา เอียนสามารถตระหนักได้ว่าการตัดสินใจเช่นนี้เป็นทางเลือกที่ผิดอย่างมาก
‘เอ่อ… ทำไมถึงมีนักโทษจำนวนมากกันล่ะ?’
ในที่สุดเอียนก็ยอมแพ้ในการตามหาเขาด้วยตัวเองและเขาก็เข้ามาในห้องผู้คุมที่กำลังนั่งอยู่ที่มุมห้องและถือตราประทับพรีเมี่ยมของเขาในขณะที่เขาพูดคุยกัน
“เอ่อ… ผมตามหา ‘ยันโค’ อยู่ครับ คุณรู้ว่าเขาอยู่ที่ไหนไหม?”
ผู้คุมที่ตกใจกับคำพูดของเอียน เช็ดน้ำลายที่ไหลออกจากมุมปากของเขาขณะที่เขาตอบอย่างเร่งรีบ
“ถ้าเป็นท่านยันโคที่ท่านตามหา เขาอยู่ที่ใจกลางคุกบนชั้นที่ 10 ครับ”
เมื่อผู้คุมตอบกลับ เอียนแสดงท่าทางสงสัย
‘อะไรกันเนี่ย? สถานการณ์แบบนี้เป็นแบบไหนกันแน่ที่ผู้คุมใช้ชื่อที่ให้เกียรติกับนักโทษ?’
อย่างไรก็ตามไม่ว่าสถานการณ์จะเป็นอย่างไร ในขณะที่เขามั่นใจว่าสิ่งที่น่าสงสัยทั้งหมดของเขาจะได้รับการแก้ไขเมื่อเขาพบกับยันโค หลังจากที่เอียนพยักหน้าเขาก็เดินอย่างรวดเร็ว
“ขอบคุณนะ ถ้างั้นผมไปละ”
เพราะเขาขึ้นไปชั้น 6 แล้วในขณะที่มองไปรอบๆหอคอยเป็นเวลา 30 นาที เขาแค่ต้องขึ้นไปอีก 4 ชั้นเพื่อไปที่ชั้น 10
เอียนได้ขึ้นไปบนบันไดเร็วขึ้นเรื่อยๆ
“ฮาฮาฮาฮ่า! เจ้ามนุษย์! เจ้านี่ค่อนข้างแข็งแกร่งเลยนะ!”
กระดูกปีกขนาดใหญ่โค้งงอยาวทั้งสองทิศทางบนข้อต่อทั้งสองข้างราวกับเขาของแรด
ร่างกายของปีศาจที่เต็มไปด้วยสีแดง
‘เซลาคูมา’ หน้าบึ้งต่อหน้าผู้เล่นทั้งห้าที่อยู่ด้านหน้าของเขา
“เฮ้อ เฮ้อ… ในจุดนี้ ไม่ใช่ว่าถึงเวลาที่แกต้องยอมแพ้แล้วหรอ? แกไม่เพียงพอที่จะเป็นคู่ต่อสู้ของเราหรอก”
คนหนึ่งยืนอยู่ที่ด้านหน้าสุดเล็งหอกยาวไปหาเซลาคูมาคือซีลรอนผู้ซึ่งมีชื่อเสียงในอาชีพลับที่เรียกว่า ‘อัศวินทรงเกียรติ’
ผู้เล่นที่อยู่ข้างหลังเขาเป็นผู้เล่นอันดับต้นๆของเซิร์ฟเวอร์ไคลันของเกาหลีที่มีชื่อโดดเด่นเช่นกัน
โดยเฉพาะอย่างยิ่ง ชยาครานและรีเมียร์ซึ่งยืนอยู่ด้านหลังซีลรอนเป็นผู้เล่นระดับสูงที่เป็นที่รู้กันว่าติดอันดับหนึ่งในห้าเมื่อพูดถึงพลังการต่อสู้ของพวกเขา
เซลาคูมาซึ่งมีพลังการต่อสู้ไม่มากนักกำลังเผชิญหน้ากับการรวมกำลังของพวกเขานั้นคือหัวหน้าผู้พิทักษ์ประตูของอาณาจักรปีศาจที่คอยดูแลโซน 110
เลเวลของเซลาคูมาอยู่ที่ 360 สูงกว่าเลเวลของยันโค 10 เลเวลและเขาเป็นคู่ต่อสู้ที่แข็งแกร่งจนถึงจุดที่ผู้จัดอันดับห้าคนในเลเวล 180-190 จำเป็นต้องใช้พละกำลังทั้งหมดเพื่อเผชิญหน้ากับเขา
อย่างไรก็ตามเมื่อสิ้นสุดการต่อสู้ที่ดุเดือดยาวนานกว่า 3 ชั่วโมง พลังชีวิตของเซลาคูมาก็ถูกใช้จนหมดสิ้น
ณ เวลานั้น เซลาคูมายินดีกับปาร์ตี้ก่อนที่เขาจะพูดอย่างช้าๆ
“เอาล่ะ ข้าจะยอมรับเจ้า เจ้ามีสิทธิ์ที่จะเข้าไปข้างในนี้”
เซลาคูมาแสดงอาการโมโหเล็กน้อย
อย่างไรก็ตาม รีเมียร์ซึ่งเงียบมาจนถึงตอนนี้ได้ถามเซลาคูมา
“บอกว่าเราสมควรได้รับ ‘สิทธิ’ เพื่อเข้าไปข้างในโซน 110…”
เมื่อเห็นปลายนิ้วของรีเมียร์ซึ่งลุกโชติช่วงด้วยเปลวไฟ ซีลรอนพูดกับเธอด้วยท่าทางที่งุนงงเล็กน้อย
“มีอะไรหรอรีเมียร์?”
รีเมียร์ตอบกลับด้วยท่าทางเย็นชา
“รอก่อน”
เธอก้าวเข้าหาเซลาคูมาทีละก้าว
“ถ้าฉันฆ่าแกตอนนี้แล้วจะเกิดอะไรขึ้น? ถ้าฉันฆ่าแก เราจะสามารถผ่านที่นี่ไปได้และเราจะสามารถได้รับชื่อเสียงที่มหาศาลด้วยเช่นกัน…”
หลังจากรีเมียร์พูด มุมปากของชยาครานยกขึ้นมา
‘ฉันไม่ได้คิดไปไกลขนาดนั้น… เป็นไปตามที่คาดรีเมียร์ เธอไม่ใช่คนธรรมดา’
ทั้งปาร์ตี้มองรีเมียร์และเซลาคูมาคุยกันด้วยท่าทางสนใจและเซลาคูมาพูดต่อ
“ถ้าอย่างนั้นฉันก็ไม่สนหรอกว่าแกจะสู้กับฉันจนถึงที่สุด”
แม้ว่ารีเมียร์จะขู่ แต่เสียงของเซลาคูมาก็ยังสงบ
“อย่างที่เจ้าพูด ถ้ามันยังเป็นเช่นนี้คนที่จะพ่ายแพ้จะเป็นข้าไม่ใช่เจ้าและหลังจากประสบความสำเร็จในการฆ่าข้า เจ้าจะสามารถได้รับชื่อเสียงและรางวัลจำนวนมหาศาล”
เซลาคูมายอมรับคำพูดของรีเมียร์อย่างอดทน แต่เขายังพูดไม่จบ
“อย่างไรก็ตาม เจ้าจะต้องคิดให้ดีว่านี่จะเป็นข้อได้เปรียบด้านใด ถ้าเจ้าฆ่าข้า หัวหน้าผู้พิทักษ์ประตูคนใหม่จะได้รับการแต่งตั้งเพื่อปกป้องประตูนี้และในที่สุดพวกเขาก็จะปกป้องสถานที่แห่งนี้อีกครั้งภายในหนึ่งสัปดาห์ จากนั้นเพื่อผ่านที่นี่เจ้าจะไม่มีทางเลือกนอกจากต้องต่อสู้กับพวกเขาอีกครั้ง”
“…!”
เมื่อเซลาคูมาพูดคำที่ไม่คาดคิด ดวงตาของรีเมียร์เบิกโพลง
“ถ้าอย่างนั้นแกจะทำอะไร? แกจะต่อสู้กับฉันจนกว่าจะจบงั้นหรอ? ถ้างั้นฉันจะเผชิญหน้ากับแกด้วยพลังทั้งหมดที่ฉันมีเช่นกัน”
จากการตอบสนองของเขา พลังปีศาจของเซลาคูมาก็เริ่มลุกโชนอย่างมีพลังรอบตัวเขา
ซีลรอนซึ่งยืนอยู่ด้านหลังรีบเรียกรีเมียร์
“รีเมียร์ ดูเหมือนว่าเราจะสูยเสียมากกว่าถ้าเราสู้จนถึงที่สุดกับเขานะ”
รีเมียร์หรี่ตาขณะที่เธอถาม
“ทำไมล่ะ? แน่นอนว่าความจริงที่ว่าเราต้องเจอหัวหน้าผู้พิทักษ์ประตูอีกคนในครั้งต่อไปนั้นน่ารำคาญนิดหน่อย แต่เราไม่รู้ว่าเราจะได้รับรางวัลอะไรจากคนที่เป็นหัวหน้าผู้พิทักษ์ของอาณาจักรปีศาจ แม้ว่าจะเป็นงานที่ยุ่งยาก ฆ่าเจ้านี่และสร้างปาร์ตี้ใหม่ในครั้งต่อไปเพื่อล่าอีกครั้ง…”
ชยาครานซึ่งดูพวกเขาโดยไม่พูดอะไรได้เข้าร่วมการสนทนา
“ไม่ใช่อย่างนั้นรีเมียร์ ตามที่ซีลรอนพูด ถ้าเราจบลงตรงนี้และผ่านไป ดูเหมือนว่าจะมีประโยชน์ต่อเราในหลายๆทาง”
รีเมียร์หันหน้าไปหาชยาครานขณะที่เธอพูด
“นายอธิบายให้ฉันฟังได้ไหมว่าทำไมถึงเป็นแบบนั้น?”
ชยาครานพยักหน้าขณะที่เขาตอบกลับ
“ถ้าเธอแค่คิดถึงผลประโยชน์ในทันที ตามที่เธอพูดรีเมียร์ มันอาจจะเป็นการดีกว่าที่จะฆ่าเขาและรับรางวัล อย่างไรก็ตามเราต้องพิจารณาถึงผลประโยชน์เชิงเปรียบเทียบเช่นกัน”
“ผลประโยชน์เชิงเปรียบเทียบ?”
ชยาครานพูดต่อ
“ถูกต้อง ถ้าเราปล่อยให้เขาอยู่ที่นี่และไป โซน 110 จะกลายเป็นสถานที่ที่ไม่มีผู้เล่นรายอื่นนอกจากเราจะสามารถผ่านไปได้สักพัก ถ้าผู้เล่นรายอื่นสร้างปาร์ตี้ที่ไม่ผู้จัดอันดับที่อยู่ที่นี่ในตอนนี้ พลังการต่อสู้ที่แข็งแกร่งพอที่จะเผชิญหน้ากับเซลาคูมาจะไม่เกิดขึ้นอย่างง่ายดาย”
เมื่อชยาครานอธิบาย รีเมียร์พยักหน้าอย่างช้าๆ
“อืมม… ฉันคิดสั้นไป ผลประโยชน์เชิงเปรียบเทียบ… มันเป็นสิ่งสำคัญอย่างแน่นอน”
การผ่านหรือไม่ผ่านโซน 110 มีความสำคัญมากกว่าโซน 120
นี่เป็นเพราะเมืองแรกที่สามารถพบได้ในอาณาจักรปีศาจคือ ‘เมืองแห่งความโกรธเกรี้ยว’ ได้ถูกตั้งรกรากในโซน 100
เนื่องจากข้อมูลที่เมืองแห่งความโกรธเกรี้ยวอยู่ในโซน 100 เป็นส่วนหนึ่งที่ได้รับการกล่าวถึงอย่างเป็นทางการในบันทึกย่อจาก LB Corp. แล้วมันจึงเป็นความจริงที่ทุกฝ่ายรู้เกี่ยวกับมัน
รีเมียร์ผู้รวบรวมความคิดเห็นของปาร์ตี้ หันหัวไปหาเซลาคูมาขณะที่เธอพูด
“เอาล่ะ เราจะจบการต่อสู้ไว้ที่นี่ตามที่แกบอก”
เซลาคูมายิ้มขณะที่เขาตอบกลับ
“คิดถูกแล้ว นั่นเป็นการตัดสินใจที่ยอดเยี่ยมที่เป็นประโยชน์ต่อทั้งเจ้าและข้า”
รีเมียร์พยักหน้าขณะที่เธอตอบกลับ
“คิดซะว่าวินวินกันทั้งคู่ละกัน”
ในเวลาเดียวกัน ข้อความระบบที่ทั้งปาร์ตี้รอคอยโผล่ขึ้นมาต่อหน้าของพวกเขา
มุมปากของรีเมียร์ยกขึ้น
‘เอาล่ะ’
ผู้เล่นห้าคนที่ได้จัดการข้อตกลงกับเซลาคูมาสำเร็จ เดินไปยังประตูมิติที่เปิดสู่โซน 109 โดยไม่ลังเล
รีเมียร์พูดเบาๆกับใครบางคนราวกับว่าเธอกำลังกระซิบและพูดกับตัวเอง
“คาซานดรา ครั้งนี้ล่ะ? ครั้งนี้ฉันผ่านไปก่อน ‘พวกเขา’ ใช่ไหม?”
พร้อมกับการพึมพำของรีเมียร์ เปลวไฟสีขาวที่ลุกไหม้จากฝ่ามือของเธอก่อนที่จะมีทรงกลมกลมลอยขึ้นมา
และคาซานพราซึ่งโผล่หน้าออกมาจากในนั้น ยิ้มขณะที่เธอตอบกลับ
ใบหน้าของรีเมียร์ที่คิดว่าเธอเป็นคนแรกในคราวนี้ บึ้งทันที
“อะไรกัน? เป็นไปได้ยังไง? ฉันได้ตรวจสอบด้วยว่าเราได้รับข้อความว่าเราเป็น ‘คนแรก’ ที่ชนะหัวหน้าผู้พิทักษ์ประตูปกป้องโซน 110 ในฐานะคู่ต่อสู้ของเราในครั้งนี้แล้วนะ”
คาซานดราโบกนิ้วของเธอขณะที่เธอตอบ
รีเมียร์เดินเข้าไปในประตูมิติที่มุ่งสู่โซน 109 ขณะที่เธอพูดต่อ
“ ‘ตราประทับพรีเมี่ยมของปีศาจ’? มันคืออะไร?”
“…?”
Whoong-.
ขณะที่พวกเขาเดินผ่านประตูและเข้าสู่โซน 109 ปาร์ตี้พูดคุยกันดังก็ดังสนั่นเพราะพวกเขากำลังยุ่งอยู่กับการชมการทำงานหนักของกันและกันและเฉลิมฉลองความจริงที่ว่าพวกเขาเป็นคนแรก (?) ที่ก้าวเท้าเข้าสู่โซน 109
อย่างไรก็ตาม รีเมียร์ไม่สามารถทำอย่างนั้นได้
“ทำไมเธอเพิ่งมาบอกฉันล่ะ? ถ้าเราฆ่าเซลาคูมาด้วย ไม่ใช่ว่าเราก็จะได้รับสิ่งที่เรียกว่าตราประทับพรีเมี่ยมของปีศาจงั้นหรอ?”
คาซารดราส่ายหน้าขณะที่เธอตอบกลับ
“…?”
คาซานดรายิ้มขณะที่เธอพูด