176 แผนการ! และการเคลื่อนไหวลับๆล่ะ!
เมืองแห่งการศึกษา โรงเรียนเขต7 ณ บ้านวู่หยาน……
ไม่สิ ถ้าจะพูดให้ถูกกว่านี้คือเป็นบ้านวู่หยานในเมืองแห่งการศึกษาที่ทางระบบมัน
ตั้งมาให้!
ถึงแม้ว่าในเมืองแห่งการศึกษานี่วู่หยานจะแทบไม่มีเงินเลย แต่ในโลกซิลวาเรียเขา
มีเหรีญยทองจำนวนมหาศาล ถึงแม้ส่วนใหญ่จะไปกระจุกอยู่ในบัตร์ทอง แต่แค่ที่
มีในกระเป๋าเขาก็มากพอที่จะซื้อบ้านทั้งหลังได้อย่างสบายๆเลยล่ะ…….
วันที่สองนับตั้งแต่มาที่เมืองแห่งการศึกษา วู่หยานก็ได้วางแผนที่จะซื้อบ้านหลัง
ใหม่แล้ว เพราะที่มีอยู่นี่มันเพียงพอสำหรับสองคนเท่านั้น แล้วนับประสาอะไรกับ
ตอนนี่ที่มีคนมาเพิ่มอีกสอง
ดังนั้นวู่หยานจึงละทิ้งบ้านหลังเดิมไปด้วยเหตุผลนี้แล แต่รู้ไหม?บ้านน่ะนะมัน
ไม่ใช่มีประโยชน์เพียงแค่ไว้เป็นที่ซุกหัวนอนหรอกนะ! อย่างน้อยๆมันก็ช่วยล่อ
ศัตรูให้วู่หยานได้!
Hound Dog! ITEM! (Hound Dog (หน่วยไล่ล่าสังหาร)@ก่อนหน้านี้แปลเป็น
หมาล่าเนื้อ)
ในเวลานี้องค์กรมืดทั้งสองของเมืองแห่งการศึกษาได้ล้อมรอบบ้านหลังเก่าของวู่
หยานไว้หมดแล้ว และเพื่อนบ้านที่อยู่ใกล้ๆก็โดนไล่ออกไปด้วยวิธีบางอย่าง ทำให้
ตอนนี้ที่นี่มีแต่คนของ Hound Dog ที่สวมชุดเกราะเต็มไปหมด!
ทว่าท่ามกลางคนพวกนี้มีหัวหน้าของ Hound Dog คิฮาระ อามาตะ อยู่ด้วย!
รวมไปถึง มุกิโนะ คินุฮาตะ เฟรนด้าน และ ทาคิสึโบะ!
“อีกฝ่ายอยู่ในนี้?” คิฮาระ อามาตะ ถามเสียงต่ำ ฟังจากเสียงจะรู้ได้เลยว่าเขา
ไม่ให้ความสนใจกับเป้าหมายในครั้งนี้เลย
“จากข้อมูลเมื่อวาน ที่นี่ได้มีคลื่นแม่เหล็กไฟฟ้าของร่างโคลนจำนวนมหาศาลแผ่
ออกมา บวกกับข้อมูลได้จากมิซากะเน็ตเวิร์คของพวกร่างโคลน มีความเป็นไปได้
สูงมากว่าที่นี่จะเป็นแหล่งกบดานของศัตรูครับ!!”
“มีความเป็นไปได้สูงงั้นเหรอ?” คิฮาระยิ้มออกมาทันที แล้วมองคนที่มารายงาน
ด้วยสีเหน้ายิ้มดุร้ายราวสัตว์ป่า “แกจะบอกฉันว่าที่อยู่ของเป้าหมายเป็นได้แค่
หนึ่งหนึ่งในความเป็นไปได้?”
หลังของคนรายงานเปียกโชกไปด้วย ทว่าด้วยชุดเกราะที่ใส่อยู่ย่อมมองไม่ออก
ทว่าร่างกายที่สั่นเทานี่สามารถเห็นได้อย่างชัดเจน
ปัง!
หลังจากเสียงระเบิดของดินปืน ผู้รายงานก็ได้ล้มลงไปโดยมีเลือดทะลักออกมา
จากรูตรงหน้าผาก จากนั้นความอบอุ่นก็ค่อยๆหายไปจากร่างกายเขา……
คิฮาระเก็บปืนไปโดยไม่แม้แต่จะเหลือบมองศพที่พื้น ราวที่เพิ่งฆ่าไปไม่ใช่คนแต่
เป็นสุนัข…..
สวะไร้ประโยชน์ไม่มีคุณสมบัติที่จะอยู่โลกนี้ต่อไป นี่เป็นหนึ่งในกฏของคิฮาระ
และยังมีอีกหนึ่งกฏคือลูกน้องของตนเป็นได้แค่เครื่องมือที่สามารถทิ้งได้ทันทีเมื่อ
หมดประโยชน์……
ITEMทั้งสี่คนขมวดคิ้ว ก่อนจะคลายออก ดูเหมือนว่าพวกเธอก็รู้เรื่องนิสัยของคิฮา
ระดี แต่ถึงยังงั้นสีหน้าพวกเธอก็ดูไม่ชอบใจมาก ยกเว้นเพียงแต่ มุกิโนะ……
คิฮาระมองสมาชิกคนอื่น จากนั้นหันไปมองหุ่นยนต์สุนัข แล้วพูดว่า “หุ่นยนต์มัน
ว่ายังไงบ้าง?”
“ครับ! ข้างในมีออร่าคนจริงครับ!”
“แค่นั้นก็พอแล้ว….” คิฮาระตบมือ “เมื่อเข้าไปข้างใน ไม่ต้องสนว่ามันจะเป็นใคร
หน้าไหน จงฆ่าทิ้งให้หมดอย่าให้เหลือแม้แต่คนเดียว!”
“แต่คำสั่ง เบื้องบน…..”
คิฮาระมองคนที่พูด ทำให้เขารีบหุบปาก จากนั้นคิฮาระก็หันหน้ากลับมาแล้วพูด
ต่อ “ไอ้พวกเบื้องบนมันก็แค่ต้องการพวกโคลนกลับไปก็เท่านั้นแหละ แล้วทำไม
ฉันต้องทำเพื่อพวกมันด้วย?”
“ตอนนี้ไม่ว่าร่างต้นจะเต็มใจให้DNAหรือไม่มันก็ไม่ใช่สิ่งที่เธอจะเลือกได้…..”
วู่หยานที่ซ่อนตัวอยู่ไม่ไกลเมื่อได้ยินคำพูดคิฮาระ แววตาเขาก็เป็นประกายเย็นชา
สายตาที่มองคิฮาระเต็มไปด้วยจิตสังหาร
ข้างเขาอิคารอสกับแอสเทรีย เมื่อสัมผัสได้ถึงจิตสังหารของวู่หยาน สีหน้าทั้งคู่ก็
กลายเป็นเย็นชาในแววตาพวกเธอเป็นประกายวาบไปด้วยขอมูลที่ไหลเข้ามา……
“เอาล่ะ หยุดอยู่ตรงนี้แหละ ขืนเข้าไปใกล้กว่านี้คงโดนทาคิสึโบะจับได้…..”
ได้ยินแบบนี้ สาวๆก็หยุดเดินวู่หยานพยักหน้าให้แล้วมองอิคารอสกับแอสเทรีย
“อิคารอส แอสเทรีย หลังจากนี้พยายามไม่ใช่ปีกนะ เข้าใจไหม?”
ถึงแม้เมืองแห่งการศึกษาจะเป็นเมืองวิทยาศาสตร์ แต่อเลสเตอร์ไม่เพียงแต่เป็น
นักวิทยาศาสตร์ ก่อนหน้าที่มันจะมาสร้างเมืองแห่งการศึก มันเป็นถึงจอมเวทย์ที่
ยิ่งใหญ่ที่สุด!
ถ้าทั้งสองเผยปีกออกมาให้อเลสเตอร์ มันต้องคิดว่าพวกเธอเป็นเทวดาแน่ๆ การมี
เทวดามาอยู่ในอาณาเขตของตนถึงสองคนแบบนี้ แน่นอนว่าอเลสเตอร์ต้องพลิก
เมืองแห่งการศึกษาเพื่อตามหาแหงๆ (@เทวดาเป็นคำเรียกรวมๆของเทพบุตร
และเทพธิดา นะครับ)
ดังนั้น วู่หยานจึงเอ่ยปากเตือนทั้งสองไปก่อน แน่นอนว่าแค่ ‘เท่าที่เป็นไปได้’ ถ้า
เกิดอันตรายกับพวกเธอสองคนจะถูกอเลสเตอร์พบก็ช่างหัวมันปะไร!
“ค่ะ! มาสเตอร์!!”
วู่หยานพยักหน้า และหันไปมองฮินางิคุ พวกเขาแลกเปลี่ยนสายตากันและกัน
จากนั้นพุ่งตัวออกไปจากที่นี่ โดยเหลืออิคารอสกับแอสเทรียไว้
“โหมด ยูเรนัสควีน ออน(เปิด)!”
เมื่อวู่หยานกับฮินางิคุออกไป นัยน์ตาอิคารอสก็เปลี่ยนไปเป็นสีแดงเข้มทันที วง
แหวนได้ปรากฏขึ้นมาเหนือหัวเธอ เส้นผมเองก็ฟูขึ้นเล็กน้อย มีเพียงแค่ปีกแสงที่
ไม่ปรากฏออกมาแต่ซ่อนอยู่เสื้อของอิคารอส!
เทียบกับอิคารอสแล้ว แอสเทรียไม่มีอะไรเปลี่ยนเลย เธอทำเพียงแค่หยิบดาบที่
อยู่ในฝักดาบออกมา!
“ไคเซอร์!”
ดาบที่ทำมาจากโฟตอนปรากฏออกมาจากฝักดาบ! ตัวใบดาบสั่นไหวเล็กน้อย
จากนั้นอากาศรอบๆก็ถูกตัดจนหายไปทั้งหมด!!
สองสาวหยิบเม็ดยาออกมา จากนั้นกลืนมันเข้าไป วินาทีต่อมาสิ่งที่ไม่น่าเชื่อก็
เกิดขึ้น!
ร่างกายของอิคารอสกับแอสเทรียเริ่มบิดเบือน หลังจากนั้นใบหน้าก็เปลี่ยนเป็น
ของคนอื่น รวมไปถึงร่างกายที่หดลงหลายเซนติเมตร ตอนนี้แม้แต่วู่หยานถ้าเขา
ไม่รู้เรื่องมาก่อนล่ะก็ ย่อมมองไม่ออกแน่นอน!
ขณะเดียวกันพวกHound Dogก็เริ่มบุกเข้าไปข้างในบ้านแล้ว ถ้าเห็นอะไร
ผิดปกติพวกเขาจะลั่นไกยิงมันจนพรุนทันที โดยมีคิฮาระกับสี่สาวITEMเดินนำอยู่
ด้านหน้าสุด พวกเขากำลังเดินตามหุ่นยนต์สุนัข
ไม่นาน หุ่นยนต์สุนัขก็ได้หยุดอยู่ที่ห้องหนึ่ง ทาคิสึโฐะเองก็ชี้ไปที่ห้องด้วยแววตา
ซับซ้อนเล็กน้อยเช่นกัน “พบเป้าหมายแล้ว!”
ได้ยินแบบนี้ มุกิโนะกับคิฮาระก็ฉีกยิ้มออกมาพร้อมกัน มุกิโนะยกมือยิงเมลท์
ดาวน์เนอร์เข้าใส่ทันที แสงเลเซอร์เจาะทะลุประตูเข้าไปข้างใน!
ทว่าต่อมามุกิโนะไม่เพียงแต่ไม่มีความสุข ใบหน้าเองก็เปลี่ยนเป็นมืดมน บน
หน้าผากเกิดเส้นเลือดปูดขึ้นมาไม่หยุด คิฮาระเองก็หรี่ตาลงด้วยแววตาที่อัดแน่น
ไปด้วยจิตสังหาร!
สาเหตุมาจากในห้อง อย่าว่าแต่คนเลย แม้แต่เตียงนอนยังไม่มี ห้องนั้นโล่งว่าง
เปล่า จะมีก็เพียงแค่กำแพงด้านหน้ามีตัวอักษรขนาดใหญ่หลายตัวเขียนที่ทำให้มุ
กิโนะกับคิฮาระของขึ้นเมื่อเห็น……
‘โปรดค่อยๆหาต่อไปนะ!ไอ้โง่ทั้งหลาย!!’
มุกิโนะยิงเมลท์ดาวน์เนอร์ทำลายกำแพงทิ้งทันที จากนั้นหันหน้าไปหาทาคิสึโบะ
“ทาคิสึโบะ!ไม่ใช่ว่าเธอบอกว่ามีคนอยู่ที่นี่หรือไง?!”
ทาคิสึโบะมีสีหน้าจนปัญญา เธอหลับตาลงแล้วตรวจสอบอีกอย่างระมัดระวัง เธอ
เดินไปสองสามก้าวจากนั้นก็หยุด แล้วลืมตามองลงไปที่พื้น เมื่อเห็นชิปหลายอัน
เธอก็ชี้ไปที่พวกมันด้วยความอึ้งๆ
“AIMของเป้าหมาย แผ่ออกมาจากชิปพวกนี้!”
“แกพูดว่าอะไรนะ!!” คิฮาระยิ้มอย่างดูถูก “เฮอะ จะบอกว่าชิปพวกนี้ส่ง
คลื่นสัญญาณAIMได้? ฮ่ะ! นี่เป็นมุขตลกที่สุดที่ฉันเคยได้ยินเลย!”
คินุฮาตะตอบสนองด้วยการขยี้ “หมาของพวกนายเองก็โครตพบเป้าหมายว่าอยู่
ที่นี่ด้วยเหมือนกันไม่ใช่หรือไงคะ?”
ได้ยินแบบนี้ สีหน้าคิฮาระก็จมดิ่ง กัดฟันกรอดจากนั้นยกเท้าเตะหุ่นหมาจนตัว
แตกกระจาย!
ทันใดนั้น สิ่งที่พวกเขาไม่คาดคิดอีกอย่างก็ได้ปรากฏขึ้นอีกครั้ง…….