ตอนที่ 312 เอาสิ คุณก็เริ่มนับมันได้แล้ว
ตอนนี้เธออยู่ในภาวะที่กลืนไม่เข้าคายไม่ออก“เสี่ยวหยิงนั่นเธอจริงๆ เหรอ!”
ทันใดนั้นก็มีเสียงมาจากด้านข้างและหลินฟานที่เดินเข้ามา
เมื่อได้ยินค่าพูดนั้นพนักงานเสิร์ฟก็หันศีรษะกลับมามองแล้วเธอก็ตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่งแล้วก็พูดด้วยความประหลาดใจว่า“พี่ฟานนั่นพี่.. มาที่นี่ได้ยังไง?”
หลินฟาน กล่าวว่า “พี่แค่มาที่นี่เพื่อจะทานข้าวมันเป็นเรื่องบังเอิญจริงๆ”
หลินฟานจำพนักงานเสิร์ฟคนนี้ได้จริงๆแล้วเธอคือหวง เสี่ยวหยิงจากหมู่บ้านข้างๆ เขาแม้ว่าปกติแล้วหลินฟานจะไปโรงเรียนด้วยกันกับเธอแต่ในเวลาปกติแล้วพวกเขาก็ไม่ได้ติดต่อ
กัน มีเพียงช่วงวันหยุดเท่านั้นที่กลุ่มของเพื่อนนักเรียนในวัยเด็กของพวกเขาจะมารวมตัวกันแต่มันก็ตั้งแต่สมัยที่เรียนอยู่ในโรงเรียนประถมด้วยกัน
หวง เสี่ยวหยิง กล่าวว่า “พี่ฟานฉันดีใจมากที่ได้พบพี่แต่พี่ไปนั่งก่อนเถอะฉันมีเรื่องต้องจัดการที่นี่เดี๋ยวให้ฉันเสร็จเรื่องก่อนนะ”
หลินฟานกล่าวว่า“มีอะไรให้พี่ช่วยไหม?”
หวงเสี่ยวหยิงถอนหายใจ:“ฉันเกรงว่าพี่ไม่สามารถช่วยฉันได้”
หลินฟานยิ้มแล้วพูดว่า“เธอลองบอกพี่มาได้ไหมว่าบริษัทนี้มีชื่อว่าอะไร?”
หวงเสี่ยวหยิงกล่าวว่า : “ชื่อว่าหลิงหลงฟิตเนสเซ็นเตอร์ฉันเคยทํางานที่นั่นแล้วถูกไล่ออกฉันเรียกร้องขอค่าชดเชยแต่พวกเขากลับให้เหรียญเหล่านี้มา”
หลินฟานพยักหน้าหยิบโทรศัพท์มือถือออกมาและค้นหาหลิงหลงฟิตเนสเขาต้องการดูเครือข่ายของบริษัทนี้เพื่อดูว่าเขาจะหาวิธีจัดการกับมันได้หรือไม่หลังจากค้นหาหลินฟานก็มีความสุขมาก
“หลิงหลงฟิตเนสแห่งนี้ตั้งอยู่ที่ถนนสายเก่าชุนซีใช่ไหม”หลินฟาน ถามหวง เสี่ยวหยิง กล่าวว่า “ใช่ นั่นคือสถานที่ตั้ง”
ถนนสายเก่าชุนซีเป็นถนนที่หลินฟานและซูจินจินไปทานอาหารเย็นในคืนก่อนหน้านี้และระบบได่ให้รางวัลหลินฟานเป็นถนนเส้นนั้นแล้ว
ถนนทั้งเส้นเป็นของหลินฟานซึ่งหมายความว่าหลินฟานเป็นเจ้าของบ้านของหลิงหลงฟิตเนสนี้ด้วย!
หลินฟาน ยิ้ม แล้วพูดว่า “เสี่ยวหยิงดูเหมือนจะไม่มีทางเลือกอื่น แค่ยอมรับเหรียญเหล่านี้เท่านั้น”
หวง เสี่ยวหยิง ตกตะลึงครู่หนึ่งและเธอก็ไม่สามารถช่วยให้เหงื่อเย็นหยุดไหลออกมาได้ เธอคิดว่าหลินฟานสามารถช่วยเธอได้ แต่กลับกลายเป็นว่าเธอถูกขอให้ยอมรับเหรียญเหล่านี้แทน? “อย่างไรก็ตามพวกเขาก็ดูถูกกันเกินไปฉันไม่สามารถยอมรับการกระทําที่น่ารังเกียจของพวกเขาได!” หวงเสี่ยวหยิงกล่าวด้วยความโกรธ
หลินพ่าน พยายามปลอบโยน:“ไม่เป็นไร รอให้พี่จัดการก่อน”
หลินฟาน มองไปที่ผู้หญิงที่มีใบหน้าเต็มไปด้วยเนื้อ แล้วพูดว่า “คุณเป็นนักบัญชีของหลิงหลงฟิตเนสใช่ไหมคุณแน่ใจหรือว่าต้องการให้เหรียญเหล่านี้เพื่อจ่ายค่าชดเชยและมันไม่มีวิธีอื่นอีกแล้วหรือ?”
ผู้หญิงที่มีใบหน้าเต็มไปด้วยเนื้อพูดว่า:“ใช่เราก็มีแค่นี้!ผู้ชายอย่างคุณฉันคิดว่าคุณก็ดูฉลาดอยู่นะ อย่ามาเสียเวลาเลย พยายามเกลี้ยกล่อมให้เธอยอมรับมันจะดีกว่า!”
หลินฟานพยักหน้าและกล่าวว่า“ผมเข้าใจแล้วผมเห็นด้วยกับวิธีการจ่ายของคุณเพื่อที่จะจ่ายค่าชดเชยให้กับเธอเราสามารถรับเหรียญเหล่านี้ได้แต่ถ้ามันเป็นจํานวนที่ได้มามันเพียงพอล่ะ?”
ผู้หญิงที่มีใบหน้าเต็มไปด้วยเนื้ออมยิ้มแล้วพูดว่า“เธอยังเด็กอยู่เลย แต่คุณกลับดูน่าสนใจจริงๆไม่เหมือนใครบางคนในเมื่อตกลงกันได้แล้วมันก็เป็นเรื่องง่าย นี่คือเงิน 5,000 หยวนทั้งหมดคือ 5,000 หยวนถ้าคุณกลัววันมันจะไม่ถูกต้องคุณก็ตรวจสอบดูได๋”
หวง เสี่ยวหยิงพูดอย่างโกรธเคืองว่า : “คุณกําลังล้อเล่นอะไรกับฉันคุณบอกให้เรานับเงิน 5,000 เหรียญได้อย่างไร คุณจงใจท่าเรื่องให้มันยากขึ้นไม่ใช่เหรอ!”
หลินฟานยิ้มแล้วพูดว่า“ต้องใช้เวลาเล็กน้อยในการนับเงิน 5,000 เหรียญแล้วคุณล่ะคุณยังว่างอยู่ไหม?”
ผู้หญิงที่มีใบหน้าเต็มไปด้วยเนื้อยิ้มแล้วพูดว่า“เจ้านายของเราบอกให้ฉันมาท่าเรื่องในวันนี้และใช้เวลาเล่นกับเธอให้มากไม่เป็นไร คุณก็นับช้าๆไม่ต้องรีบฉันรอได้”
หวง เสี่ยวหยิง โกรธมากกับผู้หญิงไร้ยางอายคนนี้จนเธออยากจะบีบคอเธอจริงๆแต่เธอก็ไม่สามารถทําร้ายใครได้ดังนั้นเธอจึงทําได้แค่โกรธ
หลินฟานไม่ได้โกรธเลยเขาเหลือบมองไปที่ถังเหล็กแล้วพูดว่า “ผมดูมันแล้วแล้วคิดว่านี่มันยังไม่เพียงพอสําหรับเงิน 5,000 หยวนดังนั้นเราจึงไม่สามารถยอมรับมันได้คุณต้องพิสูจน์ให้เราเห็นว่า นี่มันมีเงินครบจํานวน 5,000 หยวนจริงๆแล้วเราถึงจะรับมัน”
ผู้หญิงที่มีใบหน้าเต็มไปด้วยเนื้อรู้สึกประหลาดใจ:“จะให้ฉันพิสูจน์ยังไง?”
หลินฟานกล่าวว่า“คุณก็แค่ลองนับมันดูต่อหน้าพวกเราตราบใดที่มันมีครบจํานวน 5,000 หยวนเราก็จะยอมรับมัน”
ผู้หญิงที่มีใบหน้าเต็มไปด้วยเนื้อหัวเราะอย่างโกรธจัด:“อะไรนะ… นี่ฉันขอให้คุณนับแล้วคุณกลับมาขอให้ฉันนับ?”
เมื่อคนรอบข้างเห็นก็อดขําไม่ได้ กลลวงของชายหนุ่มคนนี้ช่างมีไหวพริบดีจริงๆ หากมีเขาเราจะสู้รบกับกองทัพทั้งกองก็ยังได้
หวง เสี่ยวหยิงเข้าใจและอดไม่ได้ที่จะหัวเราะ:“พี่ฟานพี่พูดถูกแล้ว ใช่เหรียญเหล่านี้ดูแล้วไม่พอฉันไม่ยอมรับเหรียญเหล่านี้ได้ แล้วนี่คุณมั่นใจแล้วจริงๆว่ามันครบ!”
ผู้หญิงที่มีใบหน้าที่เต็มไปด้วยเนื้อกระตุกและเธอก็พูดว่า“เราได้นับเงินนี้ไปแล้วไม่มากและไม่เกิน 5,000 หยวนแน่ๆถ้าไม่เชื่อก็ลองนับดูเอาเอง!”
หวง เสี่ยวหยิง :“ ”
หลินฟานกล่าวว่า“ผมก็เพิ่งนับไปแต่มันยังไม่พอคุณบอกว่าคุณได้นับมันไปก่อนหน้านี้แต่เราก็ไม่ได้เห็นใครจะไปรู้ว่าคุณกําลังโกหก คุณต้องพิสูจน์ให้เราเห็นดังนั้นคุณต้องนับมันตรงหน้าเราเอาสิ คุณก็เริ่มนับได้แล้ว”
ฝูงชนพากันหัวเราะคิกคัก
“พี่ชายพูดถูกเราต้องการหลักฐานแล้วนี้ก็เป็นความรับผิดชอบของอีกฝ่ายและอีกฝ่ายต้องให้หลักฐานที่น่าเชื่อถือที่เพียงพอ!”
อีก!
“พี่ชาย โต้กลับได้สวยงามมาก!”
“ฉลาดหลักแหลมมาก!”
“ขอคุกเข่าให้กับพี่ชายของฉัน”
ผู้หญิงที่มีใบหน้าที่เต็มไปด้วยเนื้อถึงกับอึ้งไปเล็กน้อยไอ่โง่นี่มันอะไร ยังเล่นกลับมาแบบนี้
ตอนนี้เห็นได้ชัดว่าเธอกําลังจะขาดทุนมีคนจํานวนมากบอกว่ามันมีจํานวนไม่เพียงพอจึงไม่สามารถยอมรับมันได้เหตุผลนี้ไม่สามารถหักล้างได้เธอจึงต้องแสดงหลักฐาน
เธอไม่ต้องการที่จะประสบกับการสูญเสียครั้งใหญ่เช่นนี้เธอจึงรีบหยิบโทรศัพท์มือถือออกมาและโทรไปหาเจ้านายเพื่อขอคําแนะนํา
เจ้านายของหลิงหลงฟิตเนสก็รับสาย
หลังจากได้ฟังจากนักบัญชีของเขาเจ้านายก็ขมวดคิ้วแล้วพูดออกมาอย่างเย็นชาว่า:“พิสูจน์แม่มันสิคุณก็แค่บอกพวกมันออกไปว่า ถ้าไม่เชื่อก็ลองนับมันเอาเองไม่อย่างนั้นก็ยอมแพ้ไป!”
หญิงที่มีใบหน้าเต็มไปด้วยเนื้อได้รับคําแนะนําแล้วและเธอก็กล่าวว่า“เจ้านายของฉันบอกว่านี่คือเงิน 5,000 หยวนคุณจะเชื่อ หรือไม่เชื่อก็ตามใจถ้าคุณไม่เชื่อจะลองนับมันดูอีกครั้งก็ได้หากไม่แล้วเราก็จะเอาเหรียญคืนแล้วจะถือว่าคุณไม่ยอมรับค่าชดเชยด้วยความสมัครใจ”
อีกฝ่ายกําาลังเล่นโกง
ดูเหมือนว่าวิธีการของหลินฟานก็ไม่สามารถรักษาอีกฝ่ายได้เช่นกัน
หวงเสี่ยวหยิงกังวลเล็กน้อยและอยากจะรีบวิ่งไปทุบตีอีกฝ่ายมันไม่มีทางเลือกอื่นแล้วในตอนนี้นอกจากต้องเอาชนะอีกฝ่ายให้ได้
อย่างไรก็ตาม หลินฟาน หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาและโทรออกไปใน ถนนสายเก่าชุนซี,หลิงหลงฟิตเนสเซ็นเตอร์ในสํานักงาน เจ้านายของหลิงหลงฟิตเนส เพิ่งจะวางสายไป
นี่คือชายวัยกลางคนหัวล้านที่ใบหน้าของเขาถูกสลักด้วยรอยยิ้มเยาะเย้ย:“อีนังสารเลวแกกล้าที่จะขอให้ฉันชดใช้ให้กับแกแต่คราวนี้ฉันจะไม่เล่นกับแกอีกแล้ว!”
เขาค่อนข้างภูมิใจกับการกระทําของเขาในครั้งนี้และรู้สึกว่าเขามีปัญญาที่ยอมเยี่ยมมาก ๆ
เขาแค่ต้องการใช้เหรียญเหล่านี้เพื่อรังแกหวงเสี่ยวหยิง
ไม่ใช่ว่าเขาไม่สามารถจ่ายเงิน 5,000 หยวนได้แต่เขาแค่ไม่พอใจที่เขาถูกฟ้องโดยหวงเสี่ยวหยิงหญิงสารเลวตัวน้อยนี้ กลับไม่ยอมรับการกดขี่และยอมเชื่อฟังเขาดีๆและมันกล้าดียัง
ไงถึงได้มาฟ้องเขาเขาแค่ต้องการแก้แค้น!
กริ๊ง กริ๊งๆ กริ๊ง…
ทันใดนั้นโทรศัพท์มือถือบนโต๊ะก็ดังขึ้น
เมื่อเจ้านายเห็นสีหน้าของเขาก็เปลี่ยนไปและหมายเลขของผู้ที่โทรเข้ามา:คุณหลิน!ทุกคนในถนนเส้นนี้รู้ดีว่าถนนเส้นนี้เป็นของ หลินฟานคุณหลินเป็นเจ้าของบ้านและเจ้าของหลิงหลงฟิตเนส แห่งนี้ก็ใช้ความสัมพันธ์บางอย่างเพื่อที่จะได้หมายเลขโทรศัพท์ของหลินฟานมาและให้เขาบันทึกมันไว้
ตอนนี้ หลินฟานได้ริเริ่มที่จะโทรเข้ามาหาเขาเขาเกือบจะคิดว่า เขาอ่านผิดแต่หลินฟาน
เป็นผู้ที่โทรเข้ามาหาเขา จริงๆ แน่นอน!
เจ้านายไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นเขารีบเช็ดเหงื่อที่เย็นเยียบแล้วกดรับสาย : “หลิน.. คุณหลินคุณคือคุณหลินหลินฟานใช่ไหมครับ?”
หลินฟานพ่นลมหายใจและรู้สึกแปลกใจเล็กน้อย:“ผมชื่อหลินฟาน คุณมีหมายเลขโทรศัพท์ของผมหรือไม่?”
เจ้านายหัวเราะ:“ฉันได้มาจากเพื่อนของฉันนะครับคุณหลินแต่แล้วทําไมคุณหลินถึงโทร
มาหาฉันได้?”หลินฟานกล่าวว่า“ตอนนี้ผมอยู่ข้างๆหวงเยวหยิง แล้วเธอก็เป็นเพื่อนที่บ้านเกิดของผมเจ้านายดูประหลาดใจมาก จนสีหน้าเปลี่ยนไปอะไรนะ?หวงเสี่ยวหยิงเป็นเพื่อนที่บ้านเกิด
ของหลินฟาน?