“เซิ่งเทียน ตะกร้าสะพายหลังซื้อหรือยัง? พรุ่งนี้ลูกยังต้องวางดินใหม่บนหลุมฝังศพให้กับแม่ของลูกด้วย แม่สามีของลูกสาวก็ลำบากมากนะ ปีนั้นเธอก็ไม่ใช่ผู้หญิงธรรมดานะ”
หลี่หลานนวดไหล่ หว่างคิ้วของซือซือแดงเล็กน้อย เอาเงินกระดาษแผ่นหนึ่งออกจากแท่นพิมพ์อย่างจริงจัง และพูดอย่างมีความสุข: “คุณยายดูสิคะ หนูพิมพ์ได้ดีหรือเปล่าคะ”
“ซื้อแล้วครับ”เย่เซิ่งเทียนลูบหัวของซือซือ และพูดว่า”แม่ครับ ผมก็ซื้อเงินกระดาษมาด้วย ไม่ต้องลำบากขนาดนั้นหรอกครับ”
หลี่หลานจ้องเขม็ง และพูดอย่างไม่สบอารมณ์ว่า: “เงินกระดาษที่ซื้อจะเหมือนกับที่ตัวเองพิมพ์เหรอ? วัยรุ่นอย่างพวกลูก ไม่คำนึงถึงธรรมเนียมเก่าหน่อยเลย นี่พิมพ์เอง พิมพ์ความกตัญญู เงินกระดาษที่ซื้อ ยมทูตไม่รับ นั่นเป็นของปลอม”
หวางซีตัดกระดาษไปด้วย และพูดอย่างไม่ใส่ใจไปด้วยว่า: “สองทุ่ม ทางสวรรค์บนดินนั้น มีการประมูลการกุศล นายไปกับฉันนะ”
เย่เซิ่งเทียนถามด้วยความสงสัย: “ใครเป็นคนจัด?”
หวางซีจิบน้ำ แล้วพูดว่า: “เหมือนว่าจะเป็นตระกูลโจวของเจียงหนาน ได้ยินว่ามีดาราดังหลายคนได้รับเชิญ ดูเหมือนว่ายังมีผู้อาวุโสบางคน รายละเอียดฉันก็ไม่ค่อยรู้ พ่อบ้านหวงของตระกูลอู๋เป็นคนให้บัตรเชิญกับฉัน”
เย่เซิ่งเทียนพูดด้วยรอยยิ้มว่า: “งั้นก็ไปเถอะ ตอนนี้บริษัทหัวหยวนอยู่ในช่วงวิกฤติ ได้รู้จักผู้คนมากขึ้นบางก็ดี”
หลี่หลานขมวดคิ้ว และพูดว่า: “ไปแล้วพวกลูกก็ต้องถ่อมตนหน่อย ช่วงนี้พวกเราได้ผลประโยชน์มากมาย คงจะมีคนอิจฉาตาร้อนแน่ ยิ่งไปกว่านั้นวงการบันเทิงก็ลึกมากจนยากจะหยั่งรู้ ก็ล้วนแบ่งแยกคนตามฐานะ พวกลูกอย่าขัดแย้งกับคนอื่น”
“ค่ะ หนูรู้แล้วค่ะ”
จะต้องใช้เวลาครึ่งปี ฉันตั้งใจจะสร้างองค์ประกอบทางวัฒนธรรมบางอย่างในเมืองใหม่ สร้างโครงการเมืองที่มีชื่อเสียงทางอินเทอร์เน็ต ฉันคิดว่าสามารถเพิ่มองค์ประกอบวินเทจบางอย่างได้ ตัวอย่างเช่นทางพื้นที่ตะวันออกนั้น สร้างเป็นพื้นที่คฤหาสน์ตามลักษณะของพระราชวัง ให้บริการเฉพาะคนชั้นสูง
หวางซีพูดความคิดบางอย่างของตัวเองออกมา ในการสร้างเมืองใหม่ เธอต้องการเพิ่มความคิดบางอย่างของตัวเองลงไป
เมื่อเย่เซิ่งเทียนได้ยินก็รู้ทันทีว่า ความคิดเหล่านี้ของหวางซีถ้าเกิดทำสำเร็จ เมืองใหม่ก็จะกลายเป็นเมืองที่มีชื่อเสียงทางอินเทอร์เน็ตอย่าสมบูรณ์!
แต่ว่า วิสัยทัศน์ของหวางซีตื้นเขินไปบาง เขาพูดด้วยรอยยิ้มว่า: “ซีเอ๋อร์ เธอลองคิดดูอีกครั้ง มองดูจากสายตาของระหว่างประเทศ สามารถเพิ่มองค์ประกอบระหว่างประเทศบางอย่างได้”
“สามารถผสมผสานรูปแบบวัฒนธรรมตะวันตกบางอย่างเข้าด้วยกันได้ อย่าจำกัดอยู่ในประเทศ เมืองใหม่นี้สามารถสร้างเมืองระดับนานาชาติได้ ให้รูปแบบวัฒนธรรมที่แตกต่างกันมาบรรจบกันที่นี่ เพื่อให้อดีตปัจจุบันและอนาคตทั้งหมดมารวมอยู่ด้วยกัน”
เย่เซิ่งเทียนพูดเสริม: “ยิ่งไปกว่านั้น สามารถเจาะจงกับพื้นที่ที่แตกต่างกัน จัดหาบุคลากรบริการที่แตกต่างกัน ตัวอย่างเช่นในวังนั้น ก็ตั้งใจให้คนแต่งตัวเป็นทหารอะไรพวกนี้ เพื่อให้เจ้าของสามารถสัมผัสได้ถึงความรู้สึกของจักรพรรดิ……”
หลังจากที่หวางซีฟังจบ ดวงตาก็เปล่งประกายในทันที และรีบพูดว่า: “คำแนะนำของนายดีมาก ฉันจะปรับปรุงความคิดของฉันอีกครั้ง พรุ่งนี้ฉันค่อยคุยกับประธานหรัน เมื่อความคิดเหล่านี้ถูกนำไปใช้ เมืองใหม่ จะต้องเป็นเมืองแห่งหนึ่งที่ได้รับความนิยมเป็นพิเศษ!!”
หลี่หลานพูดอย่างไม่สบอารมณ์ว่า: “พอเหอะ บ้าอีกแล้ว บ้าๆบอๆทั้งวันทั้งคืน”
ซือซือกะพริบตา บุ้ยปากพูดว่า: “คุณยายค่ะ หนูไม่ดื้อที่สุดใช่ไหมคะ พ่อและแม่ดื้อ ไม่น่ารักเลย”
หลังทานอาหารเย็นเสร็จ ตอนเจ็ดโมงกว่า หวางซีและเย่เซิ่งเทียนทั้งสองคน ไปสวรรค์บนดินเพื่อเข้าร่วมงานเลี้ยงการกุศล
เย่เซิ่งเทียนกำลังจะจอดรถ ทันใดนั้นรถลัมโบร์กีนีคันหนึ่งก็เข้ามา เย่เซิ่งเทียนก็เหยียบเบรกกะทันหัน และรถคันที่อยู่ตรงข้ามก็แย่งที่จอดรถในทันที
“ตาบอดหรือไงวะ แย่งอะไรวะ ชนรถของฉัน แกชดใช้ไหวเหรอ?”
ผู้หญิงคนหนึ่งที่ดัดผมลงมาจากรถลัมโบร์กีนี เตะรถของเย่เซิ่งเทียน และพูดไปด่าไป