181 ผมบลอนด์! อกสะบึม! ควีน ซามะ ล่ะ!
เมืองแห่งการศึกษา โรงเรียนเขต7 ณ โทคิวะได……
มองดูประตูตรงหน้าที่สูงใหญ่มากกว่าตัวกำแพงด้านข้างเสียอีก วู่หยานกำลังมอง
ไปที่ป้อมยามและด้วยเหตุผลบางอย่าง เขาไม่สามารถหาแรงจูงใจให้ก้าวเท้า
ต่อไปได้เลย…….
ในมือเขายังคงกำจดหมายเชิญที่เป็นตัวต้นเหตุทำให้เขาต้องพ่นชานมออกมา
ตอนนี้ในใจวู่หยานกำลังอัดแน่นไปด้วยอารมณ์ความรู้สึกต่างๆมากมาย ทำให้เขา
ไม่สามารถตัดสินใจได้ว่าจะเผชิญหน้ากับสิ่งที่รออยู่ด้วยความรู้สึกแบบไหนดี
ทำไมอีกฝ่ายถึงต้องเชิญเขาที่มีประวัติฉาวโฉ่มาด้วยล่ะ? วู่หยานที่คุ้นเคยกับเนื้อ
เรื่องดีย่อมเดาเหตุผลเบื้องหลังได้ไม่มากก็น้อย…..
“ฉันกล้าพนันเลยว่ากว่า80%เป็นเพราะมิโคโตะ…..” มองดูลายเซ็นบนจดหมาย
เชิญ มุมปากวู่หยานบิดเบี้ยวแล้วพูดออกมาด้วยความมั่นใจ เพราะแบบนี้ไงเขาถึง
ได้ไม่พาอิคารอสกับแอสเทรียมาด้วย
ใครจะไปรู้ล่ะว่า ยัยนั่นที่เปลือกนอกยิ้มหวานอย่างนางฟ้าแต่ภายในคิดแผนชั่ว
ร้ายอะไรอยู่…….
“ถ้ามิโคโตะรู้ว่าฉันมาที่นี่เพื่อเจอคนที่เธอเกลียดสุดๆล่ะก็ เธอคงจะปาสายฟ้าใส่
ฉันอย่างไม่ลังเลแหงๆ หวังว่ายัยนั่นจะไม่คิดวางแผนสร้างดร่ามาอะไรนะ
อย่างเช่น เล่นอะไรกำกวมที่ชวนให้เข้าใจผิด จากนั้นเรียกมิโคโตะมาดู ไอ้ที่เรียก
‘จับได้คาหนังคาเขา’ สินะ…..”
วู่หยานยิ้มเสแสร้งออกมา ก่อนจะถอนหายใจไปที แล้วก้าวขาเดินตรงเข้าไปที่
ประตู
“ช่างมัน ถ้าเกิดอะไรขึ้นจริงๆ ฉันก็แค่…(ปิ๊ปป@เซนเซอร์คำไม่สุภาพ)…เธอซะ”
ขณะที่เดินบนทางที่เล็กแต่สวยงาม วู่หยานก็มองไปรอบๆก่อนจะเริ่มรู้สึกกังวล
เขาคิดว่าตัวเองจะโดนตรวจสอบนั่นตรวจสอบนี่ก่อนจะโดนปล่อยตัวให้เข้ามา
เพราะยังไงซะเขาก็เป็นผู้ชายที่เข้ามาในอาณาเขตศักดิ์สิทธิ์ของผู้หญิง คงไม่มีใคร
ไม่กังวลหรอก
แต่ใครจะไปรู้ละว่าพอเขาโชว์จดหมายเชิญเสร็จ กลับปล่อยให้เดินเข้ามาได้ง่ายๆ
เลย ระหว่างทางพวกคุณหนูทั้งหลายก็มองเข้าอย่างกับเจอเป็นสัตว์ป่าหายาก
ยังไงยังงั้น
“ท่านวู่หยาน ทางนี้ค่ะ คุณหนูของพวกเรากำลังรอคุณอยู่ด้านใน…..”
วู่หยานไม่รู้ว่าตัวเองเดินมานานแค่ไหนแล้ว แต่มีผู้หญิงคนหนึ่งที่โผล่มาจากไหน
ไม่รู้เดินนำทางให้เขาจนมาถึงตึกสูงใหญ่ ก่อนจะเชิญเขาเข้าไปด้วยความเคารพ
ถ้าใครลองสังเกตดูดีๆจะพบ ผู้หญิงตรงหน้าที่กำลังมองสำรวจวู่หยานขึ้นๆลงๆไม่
หยุดด้วยความสงสัย เป็นคนเดียวกับคนที่พบฉากที่วู่หยานกำลังจับมือกับมิโคโตะ
แล้วพากันเดินออกไปจากโทคิวะได วันเดทวันนั้นไง
ได้ยินแบบนี้ วู่หยานก็หยุดเท้าแล้วเงยหน้ามองตึกตรงหน้า เขาก็เห็นบนระเบียง
ชั้นสองมีสาวผมบลอนด์ยาวกำลังนั่งอยู่หน้าโต๊ะ!
เห็นภาพนี้ วู่หยานก็ยืนยัยความคิดตัวเองได้ จากนั้นเดินเข้าไปในตึกโดยมีสาว
น้อยเป็นคนนำทาง….
ผมบลอนด์ทอง กับร่างกายอันเพอร์เฟค เธอใส่ชุดนักเรียนของโทคิวะได ตรงมือก็
สวมถุงมือยาวสีขาวที่มีเชือกผูกอยู่ และถุงน่องที่ยาวถึงเข่าสีขาวลายใยแมงมุม
เธอเป็นสาวสวยที่สามารถทำให้ผู้คนมองตาค้างได้!
เธอกำลังหลับตาทั้งคู่อยู่ โดยตรงหน้ามีโต๊ะทรงกลม ขณะที่มือเธอก็กำลังยกถ้วย
ชาขึ้นมาจรดริมฝีปากอันมีเสน่ห์ จากนั้นดึ่มมันทีละเล็กทีละน้อย การเคลื่อนไหว
ของเธอนั้นนิ่มนวลมาก เพียงแค่มองปราดเดียวก็รู้ได้เลยว่าเธอเป็นผู้หญิงประเภท
โอโจวซามะ!
สาวสวย ชาดำ ระเบียงที่เปิดโล่ง และท้องฟ้าสีคราม ทั้งสี่อย่างนี่ได้หล่อหลอม
เป็นภาพอันงดงาม!
แม้ว่าวู่หยานจะรู้นิสัยผู้หญิงตรงหน้าดีก็เถอะ แต่เขาก็อดถอนหายใจด้วยความชื่น
ชมไม่ได้ แต่สาวน้อยที่เป็นคนนำทางวู่หยานมานั้นได้เหม่อลอยไปกับภาพ
ตรงหน้าเรียบร้อยแล้ว โดยที่ดวงตาเธอขึ้นเป็นรูปหัวใจ…..
เขามองสาวผมบลอนด์ที แล้วหันไปมองสาวคนที่นำทางให้เขาซึ่งกำลังดื่มด่ำไป
กับโลกของตัวเอง จากนั้นวู่หยานก็รู้สึกจนปัญญา ยัยสองคนนี้คงไม่คิดทำท่าแบบ
นี้ไปตลอดหรอกนะใช่ไหม……
วู่หยานไม่ได้มีน้ำอดน้ำทนมากพอที่จะมาดูสาวสวยจิบชา ถึงแม้ว่าการได้มองสาว
งามจะเป็นการฆ่าเวลาที่ดีก็เถอะ แต่การฆ่าเวลาระดับนี้ ที่บ้านของเขายังมีอีก
หลายคนที่ไม่ได้ด้อยไปกว่าสาวตรงหน้าเลย
บางทีอาจเป็นเพราะชีวิตประจำวันช่วงนี้ วู่หยานถึงมีภูมิต้านทานต่อสาวงาม
เพิ่มขึ้นเยอะมาก ดังนั้นเขาจึงเดินเข้าไป ทำลายบรรยากาศทิ้งอย่างไม่ลังเล
ทว่าการกระทำนี่ ไม่เพียงแต่ปลุกสาวน้อยคนนำทาง แต่ยังทำให้เธอช็อคด้วย!
เธอเป็นผู้หญิงยังถูกสะกดด้วยสาวผมบลอนด์อย่างไม่สามารถทนได้ แต่ชายคนนี้
กลับไม่รู้สึกอะไรเลย?
อย่าบอกนะว่าเขาไม่ใช่ผู้ชายน่ะ?………
ถ้าวู่หยานรู้ความคิดเธอเข้าล่ะก็ เขาคงถอดกางเกงโชว์เธอให้เห็นกันชัดๆเลยว่า
เขาเพศอะไร…….
บางทีอาจเป็นเพราะเธอได้ยินเสียงฝีเท้า สาวผมบลอนด์จึงหยุดแล้วค่อยๆวางถ้วย
ชาลง จากนั้นหันหน้ามาทางวู่หยานแล้วลืมตาขึ้นอย่างช้าๆ…….
พริบตานั้นราวกับโลกได้มืดมัวลง ท้องฟ้าไร้สีสัน ทุกสิ่งอย่างจางหายไปหมด
เหลือเพียงแต่ดวงตาของเธอที่มีดาวสีทองอยู่ข้างใน ราวกับดาวยามค่ำคืนที่
กำลังเปร่งประกาย…….
หยุดเท้าลง วู่หยานเคยเห็นนัยน์ตาคู่นี่มาแล้วนับครั้งไม่ถ้วนจากหน้าจอ แต่เขาก็
ยังคงอัศจรรย์ใจกับมัน แล้วเปิดปากชมออกมาอย่างไม่รู้ตัว
“…เป็นดวงตาที่..งดงามจริงๆ…..”
จากตอนแรก เธอที่มีสีหน้าเรียบเฉยกับท่าทางที่นิ่มนวลสง่างามก็ช็อคไปทันที
หลังจากได้ยินคำพูดเขา สีหน้าเธอเปลี่ยนไปเป็นไม่อยากเชื่อสุดๆขณะที่มองวู่
หยาน
ในทางกลับกัน วู่หยานรู้สึกกระอักกระอ่วน การที่โดนสาวสวยจ้องมองด้วยสีหน้า
งุนงงจะทำให้เขารู้สึกพึงพอใจ แต่โดนมองแบบนี่ก็ทำให้เขาวางตัวไม่ถูกด้วย
เหมือนกัน
วู่หยานทำได้แค่ยักไหล่ แล้วพูดต่อว่า “เน่ ควีนซามะ(ท่านราชินี) เธอช่วยหยุด
จ้องฉันแบบนั้นทีได้ไหม?”
คำพูดนี่ ยิ่งทำให้เธออึ้งมากกว่าเดิม เธอพูดด้วยความสงสัยว่า “นายรู้จักฉัน?”
หลังจากพูดเสร็จ โชคุโฮ มิซากิ ก็ตอบสนองทันที เธอด่าตัวเองในบื้อ เมื่อวู่หยาน
ได้ยินคำถามเขาก็หัวเราะออกมาอย่างอดไม่ได้
“หนึ่งในสองเลเวล5ของโทคิวะได อยู่อันดับ5 Mental Out (พลังจิตควบคุม
สมองขั้นสมบูรณ์แบบ) ทั่วทั้งเมืองแห่งการศึกษามีใครไม่รู้จักเธอบ้าง? ลองบอก
มาสิฉันจะไปอัดมันให้…..”
ได้ยินแบบนี้ โชคุโอ มิซากิ ก็อดไม่ได้ที่จะเบิกตากว้าง ก่อนที่จะ ‘พรูด’ หลุด
หัวเราะออกมา เธอเอาหลังมือปิดปากตัวเองขณะที่หัวเราะคิกคัก ท่าทางแบบนี้
แหละไม่ต้องสงสัยเลยควีนของจริง……
“คุณวู่หยานนี่เป็นคนที่น่าสนใจจริงๆเลยนะ…..” โชคุโฮ มิซากิ ยิ้มดาวในนัยน์ตา
ได้โค้งกลายเป็นจันทร์เสี้ยว “เขิญคุณมานี่นับว่าเป็นการติดสินใจที่ถูกต้องจริงๆ!”
วู่หยานยิ้ม แล้วเดินไปนั่งฝั่งตรงข้ามกับเธอโดยขออณุญาติ ทำสาวน้อยโทคิวะ
ไดช็อค
“สรุปแล้ว ควีนซามะ เรียกฉันมาที่นี่เพื่ออะไรกันแน่?”
โชคุโฮ มองวู่หยาน แล้วพูดยิ้มๆ “Ara ไม่ได้บอกเหรอว่าต้องการคุยกับคุณน่ะ?”
“คุย?” วู่หยานยิ้ม แล้วส่ายหัว จากนั้นพูดกึ่งเล่น “ควีนซามะ เธอเองก็รู้ดีนี่ว่าถ้า
เธอประกาศไปทั่วเมืองแห่งการศึกษาว่าต้องการหาเพื่อนคุยล่ะก็ ต่อให้ไม่ถึงล้าน
แต่ก็มีเป็นแสนแน่ที่อยากจะมาคุยกับเธอน่ะใช่ไหม?”
โชคุโฮ มิซากิ พยักหน้าจากนั้นหยิบถ้วยชาขึ้นมาจิบ โดยไม่พูดอะไร
ทันใดนั้น ด้านหน้าวู่หยานก็เกิดประกายแสงตามด้วยเสียงดัง ‘เปรี๊ยะๆ’ มี
กระแสไฟฟ้าแลบทำตาวู่หยานเจ็บ เขาจึงรีบยกมือมาบัง
“บาเรีย แม่เหล็กไฟฟ้า?” เห็นแบบนี้ โชคุโฮ ก็ประหลาดใจ ปรากฏการณ์แบบนี้
เธอจะไม่เคยเห็นได้ยังไง นี่เป็นสิ่งที่เรลกัน มิซากะ มิโคโตะ ใช้ป้องกันพลังเธอ บา
เรีย แม่เหล็กไฟฟ้า
วู่หยาน หรี่ตาในใจเต็มไปด้วยความเหนื่อยใจ ยัยโมเอะหุ่นดินระเบิดนี่เล่นไม่ซื่อ
กับเขาจริงๆซะด้วย ถ้าไม่ใช่เพราะมีพลังมิโคโตะ เขาคงโดนเธอควบคุมไปแล้ว
มองดู โชคุโฮที่ยังช็อค วู่หยานก็พูดด้วยความปลง
“ทีนี้ เธอพอใจหรือยังล่ะ……”
Arara อะหร่ะหร่ะ
คำนี้เป็นคำอุทาน ย่อมาจากคำว่า ara ara
ถ้าให้แปลเป็นภาษาไทย คิดว่าคำที่น่าจะใกล้เคียงที่สุด น่าจะเป็นคำ ว่า
“โอ้ววววว , แหม่ๆ , เอ๋ ”
ใช้เวลาได้ยินเรื่องที่คาดไม่ถึง เราก็จะพูดคำว่า arara (อ๊ะหระหระ)
คำนี้ส่วนใหญ่ผู้หญิงมีอายุจะเป็นคนพูดมากกว่าผู้ชายและมักใช้พูดกับเพื่อนหรือ
คนอายุน้อยกว่าเรา