ตอนที่ 328 ตบนี้ เพื่อหาแทนพ่อแม่ของคุณ
อู ห่าว อาศัยพ่อของเขาที่เปิดไนท์คลับ และรู้จักผู้มีอิทธิพลในโลกใต้ดินมากมาย และกลาย เป็นอันธพาลที่มีชื่อเสียงภายในโรงเรียน
นักเรียนหลายคนถูกอูห่าวรังแกแต่ส่วนใหญ่เลือกที่จะยอมจํานน
อู ห่าว กลายเป็นคนที่หยิ่งมากขึ้นเรื่อยๆด้วยเหตุนี้และตอนนี้แม้แต่ครูเขาก็ยังกล้าที่จะรังแกท้ายที่สุดครูก็เหมือนนักเรียนตราบใดที่พวกเขาไม่มีพื้นหลังพวกเขาก็กลายเป็นคนที่อ่อนแอเท่านั้น พวกเขาจะไปสู้กับพ่อของอูห่าวที่เปิดไนท์คลับได้อย่างไร
ในตอนแรกอูห่าวเพิ่งบอกเป็นนัยกับหลินฟานว่าไม่ควรเข้ามายุ่งกับเรื่องของเขาหลังจากนั้นก็กล่าวกับหลินฟานว่า“คุณต้องคิดมันให้ดีๆว่าสิ่งที่คุณกําลังทําอยู่มันจะดีหรือไม่ดีกับคุณ!”นี่คือแสดงว่าอูห่าวจงใจขู่หลินฟานโดยตรง
หลินฟาน หัวเราะ แล้วพูดว่า:“อย่างไรก็ตามตอนนี้คุณยังต้องการที่จะทําร้ายครูด้วย?โอ้..อู ห่าวไม่ว่าคุณจะขู่ผมอย่างไรผมก็ต้องบอกว่าคุณกําลังทุบตีเพื่อนร่วมชั้นหลี่”
อูห่าวกล่าวอย่างเย่อหยิ่ง:“คุณมันก็เหมือนกับหลี่ฉีซิงที่ไม่รู้ว่าอะไรดีหรือไม่ดีกับตัวคุณเองคุณคงไม่อยากกินดื่มดีๆ อีกแล้วใช่ไหมอย่าคิดว่าคุณเป็นครูแล้วฉันจะไม่กล้า!”
หลินฟาน กล่าวว่า “คุณก็ลองดูได๋”
อูห่าวต้องการที่จะทุบตีครูจริงๆชายหนุ่มหัวทองรู้สึกไม่สบายใจ ขยิบตาให้พวกอันธพาลสองสามคนและวางแผนที่จะจากไปพวกเขาไม่ต้องการอยู่ที่นี่พวกเขาไม่ต้องการเดือดร้อนเพราะอูห่าว
“ผมบอกให้คุณออกไปได้แล้ว?”หลินฟานพูดกวาดตามองไปที่ชายหนุ่มหัวทอง
ชายหนุ่มหัวทอง ตัวสั่น และส่งสัญญาณให้พวกอันธพาลอย่าออกไปหากไม่ได้รับอนุญาตจากหลินฟานแน่นอนว่าพวกเขาไม่กล้าออกไปจริงๆไม่เช่นนั้นถ้าหินในมือของหลินฟานถูกขว้างมาที่พวกเขาจริงๆหัวของเขาอาจจะระเบิดก็ได้…
อู ห่าว รู้สึกแปลกใจเล็กน้อยทําไมชายหนุ่มหัวทอง ถึงได้กลัว หลินฟาน
แต่เขาไม่ได้สนใจมันมากนักมองกลับไปที่หลินฟานแล้วพูดว่า : “หลินฟานคุณคิดว่าฉันไม่กล้าทุบตีคุณจริงๆงั้นเหรอได้ๆ… ฉันจะให้โอกาสครั้งสุดท้ายกับคุณคุณมาจากทางไหนก็รีบกลับไปทางนั้นท่าเหมือนว่าไม่เห็นอะไร.. ที่นี่แล้วคุณจะปลอดภัย!”
หลินฟาน กล่าวว่า “โอ้.. แล้วถ้าฉันปฏิเสธล่ะ?”
อู ห่าว หัวเราะอย่างเย็นชา : “ไม่งั้นเหรอนี่คุณไม่รู้จริงๆหรือว่าผลที่ตามมาจะร้ายแรงแค่ไหน!นี่คุณไม่เต็มใจที่จะทําใช่ไหม?”
หลินฟาน ส่ายหัว : “ไม่”
อู ห่าว โกรธจัด และกล่าวว่า “จริงๆ แล้ว คุณกําลังคิดหาความตาย พี่จิน ช่วยฉันจัดการเขาหน่อย!”
อู
จิน เหมา ตัวสั่น และยิ้มอย่างขมขื่นในใจมันทําให้เขาเดือนร้อนเข้าให้แล้วจริงๆอูห่าวคนนี้ขอให้เขาจัดการกับหลินฟานสิ่งนี้ไม่ได้สร้างปัญหาให้กับเขาหรือ?เขาจะกล้าดียังไงกับหลินฟานนี่มันคือการวิ่งหาความตายอย่างแท้จริง!
“พี่ห่าว ฉันว่าปล่อยมันไปเถอะครูหลินก็เป็นครูของคุณด้วยให้หน้าครูหน่อยเถอะ”จินเหมาหัวเราะเขาตั้งใจแล้วว่าจะเป็นผู้สร้างสันติ
อู ห่าว ผงะ : “พี่จิน ฉันได้ยินถูกไหมเมื่อกี้พี่พูดว่าอะไรนะ?”
ฉันไม่อยากจะเชื่อเลย นี่คือชายหนุ่มหัวทองที่เขารู้จักๆ จริงๆ?
จินเหมาหัวเราะแล้วพูดว่า:“ฉันหมายความว่าอย่าได้สร้างปัญหาให้กับครูหลินเอาเถอะฉันคิดว่าพี่ห่าวรีบขอโทษครูหลินเถอะแล้วเรื่องนี้จะได้จบลงเสียที”
ขณะที่เขาพูด ชายหนุ่มหัวทองก็แอบขยิบตาให้อูห่าว
แต่อูห่าวไม่ได้สนใจมันเลยกลับหัวเราะออกมาอย่างโกรธเคือง : “ขอโทษนะพี่จินถ้าพี่ไม่อยากมีส่วนร่วมในเรื่องนี้ได้.. ฉันจะทําเอง!”
หลังจากพูดอย่างนั้นอูห่าวก็พูดกับนักเรียนสองสามคนที่อยู่ข้างๆ เขาและบังคับให้พวกเขาเข้าไปจัดการกับหลินฟาน
ชายหนุ่มหัวทองยิ้มอย่างขมขื่นแล้วส่ายหัวเขาได้เตือนไปแล้ว ในเรื่องนี้เขาไม่สามารถช่วยได้แต่กลับกันอูห่าวกลับไปรันหาที่ตาย
อู
เมื่อเห็นว่าอูห่าวและคนอื่น ๆ กําลังกดดันหลินฟาน
อู
หลี่ ฉีซิง ก้าวเข้ามาขวางกั้น อูห่าวและคนอื่น ๆ เอาไว้และกล่าวว่า “อย่าทําร้ายครูหลิน ฉันเป็นต้นเหตุทุบตีฉันดีกว่าถ้าคุณต้องการ!”
หลินฟานถอนหายใจในหัวใจของเขาหลี่ฉีซิงคนนี้ยังมีความกล้าอยู่เล็กน้อย
อูห่าวพูดอย่างโกรธเคืองว่า:“หลี่ ฉีซิงอย่าเข้ามายุ่งให้มากออกไปให้พ้น!เราจะจัดการกับแกในภายหลังตอนนี้ฉันจะทุบตีไอ้ครูโง่ๆ นี้!”
แต่หลี่ฉีซิงปฏิเสธที่จะยอมและกล่าวว่า“เป็นไปไม่ได้ ฉันจะไม่ปล่อยให้คุณทําร้ายครูหลินเว้นแต่คุณจะผ่านฉันไปได้ก่อน!”
อู ห่าว พูดอย่างโกรธเคือง “จัดการมัน!”
เห็นนักเรียนสองคนกระโดดออกมาแล้วคว้าหลี่ฉีซิงจากซ้ายและขวาแล้วกดเขาลงกับพื้น
หลี่ฉีซิงเป็นเด็กที่มีรูปร่างผอมบางเขาไม่ใช่คู่มือของนักเรียนกลุ่มนี้ตอนนี้เขาถูกทุบตีและแทบจะหมดสิ้นเรี่ยวแรงในสถานการณ์ที่สิ้นหวังนี้เขาหยิบมีดปลอกผลไม้ขึ้นมา
แต่เนื่องจากเขาเกิดกลัวมือและเท้าของเขาจึงอ่อนแรงและเขายังไม่ทันได้ตอบสนองใดๆเขาก็ถูกนักเรียนสองคนจัดการลงอย่างง่ายดายไป
หลังจากจัดการ หลี่ ฉีซิงแล้วอูห่าวก็พานักเรียนที่เหลือเข้าหา หลินฟานที่จะเป็นรายต่อ
“ครูหลิน รีบไปเถอะไม่ต้องเป็นห่วงฉัน!”หลี่ฉีซิงตะโกนออกมา เขาไม่ต้องการให้หลินฟานถูกทําร้ายเพราะเขา
“สายไปแล้ว!”
อู ห่าว ยิ้ม และเขาก็เข้ามาอยู่ต่อหน้า หลินฟานแล้วและเขาก็เพิ่งจะต่อย หลินฟานออกไปเขาต้องการต่อยหลินฟานจริงๆเพื่อให้ หลินฟานยอมรับ
แน่นอนว่าพวกเขาทําไม่สําเร็จไม่เพียงแต่ทําไม่สําเร็จเท่านั้นแต่เขายังถูกตบหน้าใช่.. ถูกตบหน้าจริงๆ
ผัวะ!
ผัวะ!
ผัวะ!
ผัวะ!
พวกเขาไม่แม้แต่จะแตะต้องเส้นผมของ หลินฟาน ได้ แม้แต่เส้นเดียว แต่เสียงตบหน้าพวกเขากลับดังสนั่น
ใบหน้าครึ่งหนึ่งของพวกเขาแดง และบวมในทันทีหลักจากถูกตบ พวกเขาทั้งหมดรู้สึกเวียนหัวอย่างกับมีดาวสีทองในดวงตาของพวกเขาหมุนเวียนชนกันไปมา
ทั้งหมด ถูกจัดการลง…
หลินฟานยิ้มแล้วพูดว่า“ที่ผมต้องตบตีพวกคุณในครั้งนี้เพื่อท่าแทนพ่อแม่ของพวกคุณเพราะนี่มันเป็นความผิดของพ่อแม่ที่ไม่สอนลูก คุณสมควรที่จะถูกเฆี่ยนตีแล้วในวันนี้”
เมื่อเห็นเช่นนี้ ชายหนุ่มหัวทองและคนอื่นๆก็ตกตะลึงนี่มันแรงเกินไปแล้วครูหลินทรงพลังเกินไปพวกเขาเพิ่งเห็นด้วยตาตัวเองว่า หลินฟานตบนักเรียนทีละคนการเคลื่อนไหวของเขาราบรื่นเป็นอย่างมากและเขาก็ตบออกไปอย่างรวดเร็วมากด้วย
นี่ไม่ใช่เรื่องที่คนธรรมดาๆจะทําได้………
ตราบใดที่หลินฟานยินดีที่จะตบหัวนักเรียนเหล่านี้พวกเขาก็จะยอมเชื่อฟังแน่นอนว่าหลินฟานเมตตาเจ้าพวกนี้แล้ว
เมื่อคิดถึงสิ่งนี้ ชายหนุ่มหัวทองก็เหงื่อออกอย่างมาก
อู ห่าว ปิดใบหน้าครึ่งหนึ่งที่บวมและเขาก็โกรธมาก : “กล้าดียังไงถึงได้มาตีฉันหะรู้ไหมพ่อของฉันยั…”
ผัวะ!
หลินฟานตบหน้าอูห่าวอีกครั้ง : “ตบนี้สําหรับพ่อของคุณที่เปิดไนท์คลับถ้าเขายอมให้คุณเป็นคนพาลในโรงเรียนผมก็จะตบคุณ!”
ใบหน้าอีกด้านของอูห่าวก็แดงและบวมในทันทีอูห่าวรู้สึกราวกับโลกหมุนและก้าวแค่ครึ่งก้าวก็ล้มลงไปกับพื้นพร้อมกับส่งเสียงร้องออกมาอย่างเจ็บปวด
โอ้.. พระเจ้าครูหลินคนนี้ช่างแข็งแกร่งเกินไปแล้วสิ่งที่น่าทึ่งที่สุดคือพวกเขาไม่มีกําลังแม้แต่จะโต้กลับพวกเขายังบอกไปก่อนหน้านี้ด้วยว่าจะสอนบทเรียนให้กับครูหลินแต่พวกเขาไม่แม้แต่จะมีโอกาสกลับกันกับถูกหลินฟานทุบตีแทนพวกเขาถูกครูหลิน เล่นไม่ต่างจากกระสอบทรายครั้ง”
“ความพยายามที่จะทุบตีครู ก็เป็นอาชญากรรมอีกอย่างหนึ่งและสมควรถูกตบหน้าถึงสาม
หลินฟาน กล่าวอีกครั้ง ยกฝ่ามือขึ้น และตบไปที่หน้าของอูห่าว
ตุบ!
ในตอนนี้อู ห่าวตัวสั่นไปด้วยความกลัว เขาคุกเข่าลงตรงหน้า หลินฟานร้องไห้และพยายามร้องขอความเมตตา : “หยุดตีเถอะ อ๊ะ. .อย่าตีครูหลินฉันขอร้องคุณ อย่าตีฉันอีกเลย..”