ตอนที่ 1619 : วังนิรันดร์
“ เขาคนนี้เป็นใคร ?” ลั่วเทียนห่าวไม่กล้าจะดูถูกจางหยู เพราะท่าทีของโจวทั่วที่แสดงต่อจางหยูนั้นเขาจึงรู้ว่าฐานะของจางหยูไม่ธรรมดา
โจวหัวได้แนะนำออกมา “ นี่คือท่านจางหยู”
นอกจากแนะนำชื่อแล้ว เขาก็ไม่ได้แนะนำอะไรอื่นเพราะเขาเองก็ไม่รู้ตัวตนของจางหยูเช่นกันเขาไม่รู้ว่าจางหยูนั้นอยู่ระดับไหน แม้ว่าเขาจะเดาได้ว่าระดับของ จางหยู น่าจะเป็นผู้ควบคุมขั้นที่ 5 3 6 แต่นั่นก็แค่การคาดเดา จางหูไม่เคยบอกระดับออกมาเอง ดังนั้นเขาจึงไม่กล้ายืนยันระดับของจางหยู
แต่เพื่อให้ความสำคัญต่อจางหยู เขาจึงพูดขึ้นมาต่อ “ ข้าไม่อาจจะเทียบกับท่านจางได้เลย”
แม้ว่าจะไม่ใช่การบอกระดับของจางหยูโดยตรงแต่ก็ยังแสดงให้เห็นถึงความแข็งแกร่งของจางหยุได้บ้าง
เมื่อได้ยินแบบนั้นลั่วเทียนห่าวก็หรี่ตาลงทันที
โจวทั่วเองก็เป็นผู้ควบคุมขั้นที่ 4 เหมือนกันกับเขา แม้แต่โจวทั่วก็ไม่อาจจะเป็นคู่มือให้ได้งั้น…ไม่ใช่ว่าอยู่ขั้นที่ 5 รีไง ?
“ ข้าไม่รู้ฐานะท่านมาก่อน โปรดยกโทษให้ข้าด้วย” ลั่วเทียนห่าวรีบลุกขึ้นและทำความเคารพจางหยู
แต่แม้ว่าเขาจะแสดงท่าที่สุภาพแต่เขาก็ยังไม่ได้เชื่อคำพูดของโจวทั่วทั้งหมด ใครจะไปรู้ว่าโจวทั่วจะโกหกเขารึไม่ ?
ถึงไม่น่าจะเป็นเช่นนั้นแต่มันก็ไม่ได้หมายความว่าจะไม่มีเรื่องเช่นนั้นเกิดขึ้น
ที่สำคัญที่สุดคือเขาไม่เห็นตราผู้ควบคุมของจางหยู นอกจากสถานการณ์พิเศษแล้วมีน้อยคนนักที่จะไม่สวมตรา เพราะตราของผู้ควบคุมนั้นไม่ใช่แค่แทนเกียรติกับความแข็งแกร่ง แต่ยังแสดงถึงฐานะที่สูงส่ง มันสามารถช่วยหลีกเลี่ยงปัญหาได้มากมาย
เป็นธรรมดาที่จางหยูจะรู้ว่าลั่วเทียนห่าวนั้นสงสัย เขาไม่ได้อธิบายอะไรออกมาแต่กลับพูดขึ้น “ ข้าว่าเราไม่ต้องอ้อมค้อมกันแล้ว ข้าอยากถามว่าเจ้าจะทำตามที่ข้าบอกได้รึไม่ หากหัวหน้าตระกูลรู้สึกอับอาย เจ้าบอกความต้องการอื่นมาก็ได้ ข้าสงสัยว่าเจ้าจะคิดเห็นยังไง ?”
ท่าทีของคนที่อาจจะเป็นผู้ควบคุมขั้นที่ 5 นั้นสุภาพจนลั่วเทียนห่าวไม่กล้าจะมองข้าม
เขาเงียบไปชั่วครู่พร้อมสีหน้าที่เปลี่ยนไป เขาเหมือนจะคิดถึงข้อดีข้อเสีย หลังจากเงียบได้สักพักเขาก็พูดขึ้น “ หากท่านมาเพราะเรื่องอื่น แม้ว่าจะยาก แต่ข้าก็จะหาทางตกลงให้ได้แต่ในเรื่องนี้ข้าต้องขออภัยด้วย มันยากที่จะตกลงได้”
โจวหัวคิ้วขมวด เขาคิดไม่ถึงเลยว่าถั่วเทียนห่าวจะพูดออกมาเช่นนี้ ชายคนนี้ถึงกับไม่ไว้หน้าผู้ควบคุมขั้นที่ 5 เลยรึ ?
มันไม่อาจจะเปลี่ยนแปลงเรื่องนี้ได้เลยรึ ?
ถั่วเทียนห่าวน่ะกลัวจางหยู ใครบ้างที่อยากทำให้ผู้ที่อาจจะเป็นผู้ควบคุมขั้นที่ 5 ไม่พอใจ ?
แต่เขาไม่อาจจะตกลงได้จริงๆ !
หากเขาตกลงงั้นคนในตระกูลถั่วก็คงไม่พอใจ !
ตระกูลถั่วนั้นเป็นตระกูลชั้น 2 บรรพชนเป็นผู้ควบคุมขั้นที่ 5 หากเขายอมอ่อนข้อ เมื่อเรื่องนี้แพร่งพรายออกไปแล้วพวกเขาจะกลายเป็นตัวตลก !
ยิ่งกว่านั้นตระกูลถั่วก็ไม่ใช่ว่าจะไม่มีอะไรดี หากต้องมีเรื่องกันจริงๆ ตระกูลถั่วก็อาจจะไม่กลัวผู้ควบคุมขั้นที่ 5
4 ท่านจาง ข้าเคารพท่านแต่ตระกูลถั่วเองก็มีหลักการของตัวเอง” ลั่วเทียนห่าวพูดขึ้น “ หากวันนี้ข้าตกลงกับท่าน บางทีในวันพรุ่งนี้ตระกูลถั่วอาจจะกลายเป็นตัวตลก ถึงเราจะเคารพคนที่แข็งแกร่งแต่ก็ไม่ได้เกรงกลัว”
คำพูดของเขานั้นแสดงจุดยืนของตัวเองออกมาได้ดี มันไม่ใช่แค่ไว้หน้าอีกฝ่ายแต่ยังแสดงจุดยืนของตัวเองด้วย
จางหยยังไม่ทันได้เปิดปากพูด เขาก็พูดขึ้นมาต่อ “ เรื่องนี้มันเกี่ยวข้องกับหลักการของตระกูลถั่ว มันไม่อาจจะเจรจาได้”
“ ถั่วเทียนห่าว” โจวทั่วเริ่มหงุดหงิดขึ้นมา “ เจ้าดื้อด้านแบบนี้ได้ยังไงกัน ?”
จางหูโบกมือและมองไปที่ลั่วเทียนห่าว แม้ว่าลั่วเทียนห่าวจะปฏิเสธไม่คิดต่อรองแต่เขาก็ยังชื่นชมในตัวอีกฝ่าย แม้จะรู้ว่าเขาอาจจะเป็นผู้ควบคุมขั้นที่ 5 แต่ก็ยังไม่คิดประนีประนอม คนแบบนี้ยากจะหาได้
มันเห็นได้ว่าตระกูลถั่วนั้นเป็นตระกูลพิเศษ พวกเขาแตกต่างจากตระกูลอื่นๆ
เมื่อเผชิญหน้ากับคนที่อ่อนแอ พวกเขาก็ไม่จำเป็นต้องอ่อนข้อให้ เมื่อเผชิญหน้ากับคนที่แข็งแกร่ง พวกเขาก็ไม่ยอมก้มหัวให้เช่นกัน คนแบบนี้หาได้ยาก !
แต่จางหยุไม่คิดว่าผลลัพธ์จะจบลงเช่นนี้
“ ข้าคิดว่าเจ้าจะไว้หน้าข้าแต่ดูเหมือนว่าคงใช้ไม่ได้ผล !” จางหยูหัวเราะกับตัวเอง
ถั่วเทียนห่าวอ้าปากอยากพูดบางอย่างออกมาแต่ก็ไม่รู้ว่าควรพูดอะไร นอกซะจากว่าเขาจะตกลง ไม่งั้นไม่ว่าเขาจะพูดอะไรไปก็คงไร้ความหมาย
เนี่ยอู่ซวงเริ่มสลด เขาคิดว่าหากจางหยออกตัวก็คงจัดการเรื่องนี้ได้แต่ใครจะไปรู้ว่าลั่วเทียนห่าวยังคงยืนกรานเช่นเดิมและไม่ไว้หน้าจางหยู เขาจึงสงสัยว่าตระกูลถั่วนี้โง่เง่ารึเปล่า พวกเขาเอาตัวรอดในโลกนิรันดร์มาได้ยังไงและยังเป็นตระกูลชั้น 2 ได้ยังไง ?
ตระกูลแบบนี้อาจจะมีชื่อเสียงอยู่บ้างแต่ก็อาจจะทำให้หลายคนไม่พอใจพวกเขาไม่ใช่รึ ?
“ ไม่ต้องกังวล” เมื่อเห็นว่าเนี่ยอู่ซวงลนลาน จางหยูก็พูดขึ้นมาด้วยรอยยิ้ม ก่อนจะถามลั่วเทียนห่าว 4 ข้าไม่รู้ว่าบรรพชนของเจ้าอยู่ที่ไหน เจ้าเรียกเขามาได้รึไม่ ?”
เมื่อการพูดคุยกับตั๋วเทียนห่าวไม่อาจจะจัดการกับเรื่องนี้ได้ งั้นก็คงต้องพูดคุยกับบรรพชนเพียงอย่างเดียว
รูปปั้นของบรรพชนคือเกียรติยศของตระกูลถั่ว เป็นธรรมดาที่เจ้าของรูปปั้นควรจะมีสิทธิ์ในการจัดการกับเรื่องนี้
หากบรรพชนเข้ามาจัดการปัญหานี้ด้วยตัวเอง งั้นตระกูลถั่วก็คงไม่มีใครคัดค้านอะไรไม่ใช่รึ ?
ยังไงซะบรรพชนก็คือตัวตนที่ไม่ต่างจากพระเจ้าสำหรับตระกูลถั่ว เขาคือเสาหลักของตระกูลสิ่งที่เขาพูดคือคำสั่ง ความคิดของเขาแทนความคิดทุกคนในตระกูลถั่ว
“ ท่านจางอยากพบกับบรรพชนงั้นรึ ?” ลั่วเทียนห่าวถามขึ้นมา
“ ไม่ได้รึ ? ? ”
“ ได้ แต่เขาไม่ได้อยู่ที่นี่” ลั่วเทียนห่าวแสดงสีหน้าแปลกๆออกมาก่อนจะพูดต่อ “ เขาอยู่ที่วังนิรันดร์ เขาอยู่ที่นั่นมาหลายปีแล้ว และยังไม่กลับมา หากท่านจางอยากจะพบกับเขา ข้าเกรงว่าท่านคงต้องไปที่วังนิรันดร์แทน”
โจวหัวสีหน้าเปลี่ยนไปเล็กน้อย “ วังนิรันดร์รี !”
เนี่ยอู่ซวงเองก็ตะลึง
“ วังนิรันดร์รี่ ? มันคือกองกำลังพิเศษร ?” จางหยูเห็นว่าโจวหัวและเนี่ยอู่ซวงแสดงท่าที่ผิดปกติอออกมาจึงได้ถามขึ้น
เมื่อได้ยินคำพูดของจางหยู ถั่วเทียนห่าว, โจวหัวและเนี่ยอู่ซวงก็พากันมองไปที่จางหยูด้วยความแปลกใจ
“ ท่านจาง ไม่เคยได้ยินเรื่องวังนิรันดร์ ?” โจวทั่วถามขึ้นมาด้วยท่าที่เหลือเชื่อ
“ ข้าไม่เคยได้ยินมาก่อน เจ้าแนะนำจะได้รึไม่ ?” จางหยุไม่ปฏิเสธ
โจวหัวชะงักไป เขาไม่คิดว่าจางหยูจะไม่เคยได้ยินเรื่องวังนิรันดร์ นี่คือขุมกำลังชั้นแนวหน้าของเขตนี้ !
เขาสูดหายใจเข้าลึกๆและพูดขึ้น “ วังนิรันดร์คือขุมกำลังที่แกร่งที่สุดในโลกนิรันดร์ มันเป็นที่ยอมรับของทุกคน นี่คือสถานที่ศักดิ์สิทธิ์ที่ผู้ควบคุมทุกคนถวิลหา ว่ากันว่าคนในวังนิรันดร์มีไม่มาก มีแค่ไม่กี่สิบคนแต่คนที่อ่อนแอที่สุดก็เป็นผู้ควบคุมขั้นที่ 4 วังนิรันดร์คือขุมกำลังที่แข็งแกร่งที่สุดในเขตตะวันออกส่วนเหนือ ท่านเบเกิลคือผู้ปกครอง”
เมื่อพูดถึงชื่อเบเกิล เขาก็แสดงสีหน้าเคารพออกมา “ ท่านเบเกิลมีพรสรวรรค์น่าทึ่งจริงๆ เขาสามารถใช้ผลโกลาหลได้ แต่ก็เลือกที่จะสร้างโลกขึ้นมาด้วยตัวเอง สุดท้ายเขาก็เอาชนะจิตปฐมบทโกลาหลได้และกลายเป็นตำนานของที่นี่ เขาคือสิ่งที่อัจฉริยะหลายคนอยากจะเลียนแบบ”
“ ว่ากันว่าท่านเบเกิลอยู่ขั้นที่ 8 แล้ว แม้ว่าจะไม่มีการยืนยันแต่ความแข็งแกร่งของเขานั้นไม่มีใครสงสัยเพราะไม่ว่าเขาจะเผชิญหน้ากับใคร เขาก็ไม่เคยแพ้ เขาลงมือแค่ครั้งเดียวก็จัดการศัตรูได้หมดไม่มีใครรอดไปได้”
“ วังนิรันดร์นั้นถูกสร้างขึ้นโดยท่านเบเกิล หลังจากที่เขาสร้างโลกนิรันดร์ขึ้นมาได้ กองกำลังนี้คือกองกำลังที่โดดเด่นที่สุดในเขตตะวันออกส่วนเหนือ มันพัฒนาจนกลายเป็นยักษ์ใหญ่ แม้ว่ายอดฝีมือทั้งหมดจะไม่ได้เข้าร่วมวังนิรันดร์แต่พวกที่เข้าร่วมที่นี่ได้ล้วนแต่มีพรสวรรค์ที่ไร้ที่สิ้นสุดพวกเขาจะประสบความสำเร็จในอนาคต”
“ ข้าไม่คิดเลยว่าบรรพชนของตระกูลถั่วจะเข้าร่วมวังนิรันดร์ได้ ไม่แปลกเลยที่ตลอดหลายปีมานี้ไม่มีใครกล้าหาเรื่องตระกูลถั่ว แม้แต่พวกตระกูลชั้น 1 ก็ไม่กล้าสร้างความไม่พอใจให้กับพวกเขา ข้ากลัวว่าพวกนั้นคงรู้แล้วสินะว่าบรรพชนถั่วเข้าร่วมวังนิรันดร์ ?”
หลังจากที่ได้ยินคำอธิบายของโจวทั่ว จางหยูก็ตาเป็นประกายขึ้นมา “ เจ้าหมายความว่าวงนิรันดร์แห่งนี้สร้างขึ้นโดยเบเกิลงั้นรึ ?”