ตอนที่ 1621 : ข้าเป็นใครงั้นรึ ?
ในมุมมองของจางหยูแล้ว การที่เขาเรียกเบเกิลว่าพี่เป็นการไว้หน้าเบเกิล
ไม่ใช่ทุกคนที่จะได้รับการยอมรับจากเขา พวกคนที่ไม่ถูกเขายอมรับนั้นเขาไม่สนใจด้วยซ้ำ
เบเกิลได้รับการยอมรับจากเขาไม่ใช่เพราะความแข็งแกร่ง แต่เป็นเพราะเบเกิลสอนเขาเพื่อไม่ให้เขาเสียเวลา มันทำให้ความแข็งแกร่งของเขาเพิ่มขึ้นมาในระดับที่ควรจะเป็น นั่นเป็นเหตุผลว่าทำไมเขาถึงเรียกเบเกิลว่าพี่ !
“ พูดจาใหญ่โตเสียจริง !” ชายแก่พูดขึ้นมาด้วยน้ำเสียงเย็นชา “ ข้าเจียงอู่ซวีอยู่มานานขนาดนี้ แต่เพิ่งเคยเห็นคนหลงตัวเองเช่นท่าน !”
เมื่อได้ยินชื่อของชายแก่ โจวหัวก็อดไม่ได้ที่จะตะลึง “ กลับเป็นท่านเจียงอู่ซวีนี่เอง !”
ว่ากันว่านี่คือคนที่แข็งแกร่งห่างจากขั้น 7 แค่เพียงก้าวเดียว นี่คือคนที่เป็นรองแค่เบเกิล ชื่อเสียงของเขาโด่งดังอย่างมาก
หากเบเกิลคือตำนานที่ทำให้ทุกคนมีความหวัง งั้นเจียงอู่ซวีก็เป็นรองตำนานนั้นแค่ขั้นเดียว
ในสายตาของทุกคนแล้ว เจียงอู่ซวีคือคนที่ใกล้เคียงกับตำนานที่สุด เขาคือคนที่คอยจัดการธุระตามคำสั่งของเบเกิล จะบอกว่าเขาคือตัวแทนของเบเกิลก็ว่าได้
“ ดูเหมือนว่าเจ้าก็โด่งดังพอตัว” จางหยูแปลกใจนิดๆก่อนจะส่ายหน้า “ เพื่อไว้หน้าพี่เบเกิล ข้าจะไม่รังแกเจ้า เรียก บรรพชนลั่วออกมา ข้ามาที่นี่เพื่อพบเขา”
เจียงอู่ซวีหัวเราะออกมา “ รังแกรึ ?”
เขาเป็นผู้ควบคุมขั้น 6 ที่แข็งแกร่งที่สุด เมื่อมีคนบอกว่าไม่คิดรังแกเขา ช่างฟังดูหยิ่งทะนงราวกับว่าเขาเป็นแค่หมาแมวที่คนรังแกได้ตามใจ
“ ท่านอยากพบกับบรรพชนถั่วงั้นรึ ?” เจียงอู่ซวีถามขึ้นมา “ ได้ เอาชนะข้าให้ได้ก่อนแล้วข้าจะให้ท่านเข้าไปด้านใน “
เขามั่นใจในตัวเองอย่างมาก เขาไร้เทียมทานในหมู่ผู้ควบคุมขั้น 6 เขาห่างจากขั้น 7 แค่ก้าวเดียว
จางหยุได้ยินแบนั้นก็ไม่ได้ใส่ใจอะไรมาก เขาได้พูดขึ้นมาด้วยน้ำเสียงจริงจัง “ เจ้าพูดเองนะ
เจียงอู่ซวีอึดฮัดออกมา “ เลิกไร้สาระ ลงมือ !”
เมื่อพูดจบเขาก็ลงมือโจมตีก่อนโดยไม่รอให้จางหยูลงมือ
จิตผู้สร้างแผ่ออกไปโดยรอบและดึงจางหยูเข้าไปในโลกแยกส่วน โลกนี้ราวกับแยกส่วนกับโลกนิรันดร์โดยมีเจียงอู่ซวีเป็นเจ้าของ จิตของเขาคือคำสั่งสูงสุด ใครที่คิดต่อต้านต้องพ่ายแพ้ให้กับเขา
“ ท่านจางไปไหนกัน ?” เนี่ยอู่ซวงถามขึ้นมาด้วยความกังวล
โจวหัวส่ายหน้าและพูดขึ้น “ ยอดฝีมือเช่นนั้นมีฝีมือเกินกว่าเราจะรับรู้ได้”
สีหน้าของเนี่ยอู่ซวงแสดงความกังวลขึ้นมา “ ท่านจางจะไม่เป็นอะไรใช่รึไม่ ?”
โจวทั่วเงียบไปชั่วครู่และพูดขึ้น “ ความแข็งแกร่งของท่านจางอาจจะไม่ดีเท่ากับท่านเจียงอู่ซวี แต่ก็คงไม่ต่างอะไรกันมาก มันคงไม่มีอะไรถึงชีวิตให้กังวล ” แต่น้ำเสียงของเขาเองก็ไม่มั่นใจเช่นกัน
ในโลกของเจียงอู่ซวี จางหยูยังแสดงท่าที่ใจเย็นออกมา เขาไม่ได้ลนลานแม้แต่น้อย ในทางกลับกันแล้วทักษะของเจียงอู่ซวีนั้นทำให้เขาสนใจขึ้นมา “ พลังแห่งการสร้างสามารถใช้งานแบบนี้ได้ด้วย แม้ว่าเมื่อเทียบกับโลกขั้นที่ 9 แล้วมันจะต่างกันไม่ใช่น้อย แต่ก็ยังถือว่าใกล้เคียงอย่างมาก ที่สำคัญที่สุดคือโลกนี้เหมือนกับโลกแห่งการสร้าง มันไม่ใช่โลกที่ควบคุมด้วยวิถี การสร้างโลกทั้งใบขึ้นมาคือพื้นฐานที่ควรจะเรียนรู้ ”
เขารู้สึกว่าพลังแห่งการสร้างของเขานั้นพัฒนาขึ้นมา
แม้ว่าการพัฒนานี้จะไม่ชัดเจนเท่ากับการประมือกับเบเกิล แต่มันก็ได้ผลไม่ใช่น้อย
“ ดูเหมือนว่าไม่จำเป็นต้องหายอดฝีมือมาประมือ คนที่อ่อนแอกว่าก็สามารถใช้ฝึกฝนได้”
“ เขาเป็นยอดฝีมือจริงๆ เขาไม่ได้หลอกข้า” จางหยูคิด
หากเจียงอู่ซวีรู้ว่าจางหยูมองว่าเขาคือคนที่อ่อนแอ ไม่รู้ว่าเขาจะรู้สึกยังไง ?
จางหยุคิดยังไงนั้นเจียงอู่ซวีไม่อาจจะรู้ได้ เขารู้แค่ว่าตอนนี้เขาคึกเต็มที่ “ ต่อหน้าข้าแล้วยังคิดวอกแวกอีก !”
เจียงอู่ซวีแค่กระดิกนิ้วก็ทำให้จางหยุรับรู้ได้ว่าท้องฟ้ากำลังถล่มลง จางหยูเองก็ตกเข้าไปในการถล่มของมิตินี้ด้วย ราวกับว่าจะตกลงไปในหลุมดำ
การโจมตี้นี้ทำให้จางหยุได้สติกลับมา เขาก้าวออกไปราวกับหยดน้ำที่หยดลงไปในแม่น้ำมัน เกิดระลอกคลื่นกระจายออกไปทุกทิศทาง ไม่ว่าคลื่นนี้จะผ่านไปที่ไหนนั้นมิติที่พังลงก็ฟื้นฟูขึ้นมา
แค่ชั่วครู่จางหยูก็ฟื้นฟูมิติขึ้นมาได้ราวกับว่าไม่เคยมีอะไรเกิดขึ้น
“ ลูกไม้เล็กน้อย” เจียงอู่ซวีนั้นแปลกใจเล็กน้อยแต่ก็เตรียมใจเอาไว้แล้ว ยังไงซะหากจางหยูไม่แกร่งขนาดนี้ งั้นจะกล้ามาหาเรื่องวังนิรันดร์ได้ยังไง ?
ตอนที่เจียงอู่ซวีคิดจะลงมือก็เห็นว่าจางหยูแผ่พลังอันน่ากลัวออกมา คลื่นพลังนี้ทำให้เขาใจหล่นวูบ เขาถึงกับมองเห็นความตาย ยังไม่ทันได้ตั้งตัวก็ถูกล้อมด้วยจิตผู้สร้าง มันได้ทำการสร้างเหมือนกับที่เขาใช้ตะกี้มันราวกับมีคุกหินกักขังเขาไว้
ในเวลาเดียวกันในหูเจียงอู่ซวีก็มีเสียงจางหยูดังขึ้นมา “ เพื่อไม่ให้เป็นการหยาบคาย เจ้าก็ลองรับมือกับการสร้างของข้าหน่อย”
เจียงอู่ซวีรับรู้ถึงความแข็งแกร่งของจางหยู ใจของเขาเริ่มหวาดกลัวขึ้นมาแต่มันเป็นไปไม่ได้ที่เขาจะยอมแพ้
เขาพลิกฝ่ามือพร้อมกับมีกระบี่ปรากฏขึ้น เขาควบคุมพลังของทั้งโลกเข้าโจมตีคุกที่มองไม่เห็นนั่น มันเกิดแสงส่องประกายไปทั่ว ดาบนั้นได้แผ่พลังมหาศาลออกมาเพื่อทำลายคุกรอบตัวเขา
ตูม!
คุกนั้นสั่นไหวอยู่สักพัก แม้แต่โลกของเจียงอู่ซวีก็ยังสั่นไหวไปด้วยราวกับว่านี่คือพลังสูงสุดที่มันจะรับได้และกำลังจะพังลง
โชคร้ายที่สุดท้ายคุกนั่นก็เสถียรขึ้นมา
“ สมกับอยู่ขั้นที่ 6” จางหยูชมออกมา “ โจวหัวและเนี่ยอู่ซวงไม่อาจจะทำให้คุกข้าสั่นไหวได้ แต่เจ้าเกือบจะทำลายมันได้ แต่ถึงอย่างนั้นเนี่ยอู่ซวงและโจวหัวก็ไม่ได้แย่ ยังไงซะพวกเขาก็ระดับด้อยกว่าข้ามาก”
เขารู้ถึงขีดจำกัดของคุกนี้แล้ว บางทีมันอาจจะขังผู้ควบคุมขั้นที่ 6 ได้แต่ไม่อาจจะใช้ได้กับผู้ควบคุมขั้นที่ 7 แม้แต่ผู้ควบคุมขั้นที่ 6 ก็อาจจะทำลายมันออกมาได้
คำชมของจางหยูดังขึ้นในหูเจียงอู่ซวี แต่มันกลับทำให้เจียงอู่ซวีรู้สึกเหมือนกับโดนดูหมิ่นเอา เขาไปเปรียบเทียบกับผู้ควบคุมขั้น 4 และ 2 มันไม่ใช่ดูถูกเขารีไง ?
สีหน้าเขาบิดเบี้ยวไปและถามขึ้นมา “ ท่านเป็นใครกันแน่ ?”
ตอนนี้เขาเชื่อแล้วว่าจางหยูไม่ได้โกหกเพราะจางหยูได้แสดงความแข็งแกร่งที่เหนือกว่าออกมา !
พลังของคุกนี้เทียบกับผู้ควบคุมขั้นที่ 7 !
มันมีช่องว่างมหาศาลระหว่างขั้นที่ 6 และ 7 เพราะมีแค่ผู้ควบคุมขั้น 7 ที่ถือว่าเป็นยอดฝีมือที่แท้จริงในความโกลาหล คนแบบนี้มีฐานะสูงส่งเหนือกว่าผู้ควบคุมขั้นที่ 6 อย่างมาก
“ ข้าบอกไปแล้วไม่ใช่รึ ?” จางหยูยิ้มออกมา “ ข้าเป็นเพื่อนกับพี่เบเกิล เจ้าไม่เชื่อเอง”
เจียงอู่ซวีเงียบไป เขาตะลึงพร้อมกับน้ำเสียงที่เปลี่ยนไป “ ข้าเข้าใจผิดไป ข้าขอโทษด้วย ตอนนี้ข้าเชื่อแล้ว”
เขาไม่อยากจะสู้ต่ออีกแล้ว การสู้ต่อก็มีแต่จะหาเรื่องเจ็บตัว
แต่จางหยูกลับพูดขึ้นมา “ เรื่องนั้นไว้ทีหลัง ตอนนี้เรามาฝึกฝนกันต่อ ก่อนหน้านี้พี่เบเกิลได้ฝึกให้กับข้า ข้าเหมือนกับโดนเขารังแก เมื่อได้พบผู้ควบคุมขั้นที่ 6 ข้าก็ไม่อาจจะปล่อยเจ้าไปได้ง่ายๆ มา ลงมือต่อ”
เจียงอู่ซวีแทบกระอักเลือดออกมา
ชายคนนี้โดนเบเกิลรังแกเลยต้องมาหาคนของวังนิรันดร์เพื่อเอาคืนงั้นรึ ?
“ บัดซบ” เจียงอู่ซวีโกรธจัดจนอยากด่าจางหยูออกมา
ตอนนั้นจางหยุได้ลบคุกออกไปก่อนจะสร้างดาบขึ้นมาด้วยพลังแห่งการสร้าง ทั้งโลกราวกับเปลี่ยนเป็นดาบอันน่ากลัวที่กดดันเจียงอู่ซวีจนแทบหายใจไม่ได้ สีหน้าของเจียงอู่ซวีเปลี่ยนไปเขาไม่อาจจะปล่อยให้จางหยู จมตีได้ เขาได้แต่ต้องรีบใช้พลังแห่งการสร้างเพื่อต้านทานดาบนี้
ตูม!
เจียงอู่ซวีกระเด็นออกไปราวกับว่าวเชือกขาด ที่มุมปากของเขามีเลือดไหลออกมา ร่างของเขาถูกย้อมไปด้วยเลือด แม้แต่หนวดของเขาก็ยังขาดไปด้วย
ผู้ควบคุมขั้น 7 เผชิญหน้ากับผู้ควบคุมขั้น 6 เป็นธรรมดาที่เจียงอู่ซวีนั้นไม่อาจจะต้านทานได้
สุดท้ายเขาต้องกลายเป็นตัวตลก?
“ นายท่าน ท่านทำร้ายข้าอยู่ !” เจียงอู่ซวีร้องออกมา
เขาเพิ่งจะได้ถอนหายใจด้วยความโล่งอกแต่กลับรู้สึกได้ถึงพลังอันน่ากลัวก่อตัวขึ้นมาอีกครั้ง
“ พระเจ้า อย่าทำกับข้าเช่นนี้ !” เจียงอู่ซวีร้องออกมาด้วยความลนลาน
ที่ด้านนอกวังนิรันดร์ โลกยังคงสงบเงียบดังเดิม
“ ลุงโจว ทำไมพวกเขายังไม่กลับมากันอีก? ข้าเริ่มกังวลขึ้นเรื่อยๆแล้ว”
โจวทั่วพูดด้วยรอยยิ้มแห้งๆ “ เจ้าถามข้าแล้วข้าจะไปถามใคร?”
ในวังนิรันดร์นั้นก็มีคนกังวลเช่นกัน “ แปลก พี่เจียงออกไปนานแล้วแต่ทำไมถึงยังไม่กลับมาอีก ?”
“ เกิดอะไรขึ้นกัน ?”
“ นี่มันเรื่องตลกอะไรกัน ! ด้วยความแข็งแกร่งของพี่เจียงที่เป็นรองแค่นายท่านแล้ว ใครจะเอาชนะเขาได้ ?”
“ ข้าเดาว่าพี่เจียงคงเบื่อ เมื่อมีคนมาหาเรื่องถึงที่ เป็นธรรมดาที่เขาจะไม่ปล่อยไปง่ายๆ พี่เจียงอาจจะไม่คิดยั้งมือ”
ฟังดูมีเหตุผล
“ ข้าไม่รู้ว่าคนที่น่าสงสารนั่นเป็นใคร แต่เขาน่ะโชคร้ายที่ได้พบกับพี่เจียง”
คนในวังต่างก็รู้สึกสงสารจางหยูขึ้นมา