“หนอน?”
เสี่ยวหลัวเสยะยิ้ม”น่าสนใจ … น่าสนใจ”
ในขณะเดียวกันนั้น เฟิง อู๋ฮั่น ก็ตะโกนออกมาเสียงดัง พร้อมกับโยนมีดไปให้กับเสี่ยวหลัว “พี่ใหญ่ มีด!”
มีดลอยไปหาเสี่ยวหลัว เสี่ยวหลัวผู้ซึ่งเคยได้ซื้อทักษะการเล่นฟุตบอลมาแล้ว ดังนั้นเขาจึงส่งพลังทั้งหมดของเขาไปที่ขาขวา และเล็งเตะไปที่มีดอย่างแม่นยำ ใบมีดที่มีพลังงานอันมหาสารพุ่งทะยานออกไปทาง กั๋ว เจียงหู่ อย่างรวดเร็วในทันที
“ฟิ้ววว!”
มีดมันเป็นราวกับเป็นมีดบินที่พบเห็นได้แต่ในโลกแห่งการฝึกตนอย่างไรอย่างนั้น มันแหวกผ่านอากาศราวกับสายฟ้า พุ่งตรงเข้าไปหา กั๋ว เจียงหู่ ด้วยความตั้งใจที่จะฆ่า
มันเคลื่อนไหวรวดเร็วจนเกินไป เร็วจนไม่มีใครมีเวลาที่จะตอบสนอง!
กั๋ว เจียงหู่ ตอบสนองไปตามสัญชาตญาณและหลบไปที่ด้านข้างอย่างรวดเร็ว ในเวลาเดียวกันนั้นเสี่ยวหลัวเขาก็พุ่งตัวเข้าไปหา กั๋ว เจียงหู่ เหมือนกับสายลม จากนั้นเขาก็กระโดนขึ้นไปกลางอากาศและส่งลูกเตะที่ทรงพลังเหมือนกับคลื่นสึนามิที่น่าสะพรึงกลัวออกไปทาง กั๋ว เจียงหู่ อย่างรวดเร็วในทันที
นี่คือลูกเตะที่หวังเพื่อฆ่าอย่างแน่นอน!
ใบหน้าของ กั๋ว เจียงหู่ เปลี่ยนไปในทันใด ในช่วงเวลาชีวิตและความตาย เขาดึงสมาชิกคนหนึ่งของแก๊งมังกรที่อยู่ข้างๆเขา ขึ้นมาเพื่อป้องกันลูกเตะของเสี่ยวหลัวที่พุ่งเข้ามาหาเขาในทันที
“ปัง~”
ที่หน้าอกสมาชิกของแก๊งมังกรที่ถูกนำมาเพื่อป้องกันยุบลงไปในทันที มันทำให้มีเลือดพุ่งของมากปากของเขาราวกับสายน้ำ ด้วยแรงกระแทกอันมหาสารจากลูกเตะของเสี่ยวหลัว มันทำให้ กั๋ว เจียงหู่ กระเดนถอยหลังกลับไปอย่างรุนแรง
กั๋ว เจียงหู่ กรีดร้องออกมาพร้อมกับกระอักเลือด เขากระเดนลอยห่างออกไปสี่ถึงห้าเมตร
“วีวอ วีวอ วีวอ”
ในทันใดนั้นเองมันก็มีเสียงไซเรนของรถตำรวจก็ดังขึ้นมาจากทางด้านนอกของโกดังสินค้า ในที่สุดตำรวจก็มาถึง
เสียงที่สง่างามดังขึ้นมาจากลำโพงในทันที:“ทุกคนที่อยู่ข้างในจงฟัง! หยุดการต่อสู้และวางอาวุธของพวกคุณลงไปซะ จากนั้นเดินออกมาพร้อมกับนำมือไว้เหนือศีรษะ!”
กู่ กุ้ยหลิน ?!
เสี่ยวหลัวขมวดคิ้ว เขานี่ช่างดวงซวยซะจริงไม่ว่าเขาจะไปที่ไหนก็เจอแต่เธอ
บางคนวิ่งไปที่ประตูแล้วแอบมองออกไปที่ด้านนอกเพื่อดู พวกเขาเห็นรถตำรวจจำนวนยี่สิบกว่าคัน ที่กำลังจอดขวางทางเข้าออกทั้งหมด สมาชิกของแก๊งมังกรที่คอยดูต้นทาง ถูกตำรวจจับเอาไว้หมดแล้ว หลายคนถูกกดลงบนพื้น พวกเขาถูกใส่กุญแจมือก่อนที่พวกเขาจะทันได้ตอบสนองอะไรกลับไป
ต่อจากนั้นรถตำรวจหุ้มเกราะสามคัน ก็เปิดไฟส่องเข้ามาในโกดัง ยิ่งไปกว่านั้นมันก็มีกองกำลังตำรวจพิเศษสามหน่วย ซึ่งมีสมาชิกติดอาวุธประมาณสิบสองคนปรากฏตัวขึ้นอย่างสง่าผ่าเผย และมีพลซุ่มยิงที่ยึดครองพื้นที่สูง พวกเขาทั้งหมดพร้อมที่จะสาดกระสุนเข้ามาได้ทุกเมื่อ
“พี่หู่ ตำรวจมาล้อมพวกเราเอาไว้หมดแล้ว!” บางคนรายงานขณะที่ช่วยพยุง กั๋ว เจียงหู่ ที่มีใบหน้าขาวซีดลุกขึ้น
ราวกับยืนยันคำพูดของเขา ที่ด้านนอกโดดังสินค้า กู่ กุ้ยหลิน ตะโกนขึ้นมาอีกครั้งผ่านทางลำโพง“พวกคุณถูกล้อมเอาไว้หมดแล้ว อย่าพยายามต่อต้านใดๆ เพราะมันไร้ประโยชน์ ฉันจะให้เวลาพวกคุณสามนาทีในการตัดสินใจ หากพวกคุณยังคงปฏิเสธที่จะออกมาและยอมแพ้หลังจากสามนาทีผ่านไปเชื่อฉันเถอะ พวกคุณจะต้องไม่อยากรู้แน่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นต่อไป”
เมื่อได้ยินคำพูดของเธอ หนังตาของเหล่าสมาชิกแก๊งมังกรต่างก็พากันกระตุก ทุกคนสามารถมองเห็นเจตนาฆ่าในคำพูดของเธอ พวกตำรวจจะต้องได้ยินเสียงปืนดังขึ้นในก่อนหน้านี้แน่ และพวกเขาก็คงจะคาดการณ์ว่าผู้คนที่อยู่ภายในไม่เพียงแต่ต่อสู้ด้วยใบมีด แต่ยังมีปืนอยู่อีกด้วย มิเช่นนั้นมันก็คงจะไม่เกิดเหตุการณ์แบบนี้ขึ้นอย่างแน่นอน
“พี่หู่ตอนนี้พวกเราควรจะทำยังไงกันดี พวกเราควรที่จะต่อสู้เพื่อที่จะหนีออกไปจากที่นี่เลยไหม” หนึ่งในสมาชิกแก๊งมังกรถามด้วยความหวาดกลัว
กั๋ว เจียงหู่ ตบไปที่ใบหน้าของคนที่ถามแล้วตวาดออกมาเสียงดังว่า“สมองของแกมันยังมีอยู่ไหมห่ะ!? พวกตำรวจมันมีปืนแกรู้ไหมปืนหนะปืน! หากแกแสดงถึงความต่อต้าน พวกตำรวจก็คงจะฆ่าพวกเราทิ้งแน่ๆ ” หลังจากครุ่นคิดบางอย่างในที่สุดเขาก็ตัดสินใจ “ทิ้งอาวุธซะ”
เมื่อได้ยินคำสั่งนี้แก๊งมังกรกว่า 70 คนก็มองหน้ากันแล้วทิ้งอาวุธของพวกเขาลง
“แกไม่ได้พูดงั้นเหรอว่า แกไม่เคยกลัวตำรวจ แล้วทำไมตอนนี้แกถึงได้ยอมแพ้ซะหละ?” เสี่ยวหลัว เผยรอยยิ้มที่เย้ยหยัน
มุมปากของ กั๋ว เจียงหู่ กระตุก คำพูดนี้มันตบเข้าไปที่หน้าของเขาอย่างจัง
เขาจ้องมองไปที่เสี่ยวหลัวและพูดอย่างโกรธแค้นว่า“อย่าหยิ่งเกินไปนัก ไอเด็กเหลือขอ รอก่อนเถอะ ฉันจะขุดข้อมูลทุกอย่างเกี่ยวกับแก ผู้หญิงทุกคนที่แกรู้จัก – ฉันจะข่มขืนแล้วฆ่าพวกเธอซะ และเพื่อนผู้ชายของแกทุกคน – ฉันจะทำลายพวกเขาทั้งหมด ส่วนแกฉันจะทำให้ชีวิตของแกราวกับตกลงสู่ขุมนรกด้วยมือของฉันเอง!”
ความเกลียดชังของเขาที่มีต่อเสี่ยวหลัวนั้น ไม่สามารถที่จะประเมินได้
เสี่ยวหลัว เดิมทีเขาต้องการที่จะปล่อยมันไป แต่ตอนนี้ดูเหมือนว่าคนประเภทนี้ถ้าปล่อยไป มันจะต้องกลายมาเป็นปัญหาในอนาคตอย่างแน่นอน เมื่อคิดว่า น้องสาวของเขา เสี่ยวรุ่ยอิง และ น้องเขยของเขา ถังเหริน กับเพื่อนของเขา จาง ซูซาน ทั้งสามคนเจ็บเพราะเขา เขาก็คงจะไม่มีวันให้อภัยกับตัวเองแน่
ทางเลือกเดียวของเขาในตอนนี้ ก็คือกำจัดต้นตอทั้งหมดก่อนที่ปัญหาจะเกิดขึ้น!
“แกจะไม่มีโอกาสได้ทำเช่นนั้น” เสี่ยวหลัวตอบ
“ไม่มีโอกาส? เรื่องตลกอะไร แกคิดว่าฉันจะถูกขังได้นานหรือยังไง? ฉันจะบอกอะไรแกเอาไว้ให้นะว่า ฉันจะต้องออกจากคุกมาภายในไม่ถึงครึ่งเดือนแน่ และเมื่อวันนั้นมาถึง มันก็จะกลายมาเป็นวันครบรอบการตายของคนที่แกรู้จักทุกคน พี่น้องไปกันเถอะ!”
กั๋ว เจียงหู่ หัวเราะเบาๆ เขาโบกมือเพื่อนำสมาชิกของแก๊งมังกร เดินออกไปจากโกดัง พวกเขาเป็นเหมือนกับทีมที่ได้รับชัยชนะที่ยิ่งใหญ่ พวกเขามีความภาคภูมิใจเป็นอย่างยิ่ง
พวกเขาเดินออกไปด้านนอก ขณะที่นำมือไว้เหนือศีรษะ กั๋ว เจียงหู่ สวมลุคที่ไร้เดียงสาและตะโกนบอกกับตำรวจที่เดินตรงเข้ามาหาเขาว่า:“ผมยอมแพ้ ผมไม่ได้ฆ่าใคร ผมเพียงแค่เดินผ่านมา และผมก็ไม่รู้จักใครที่นี่เลย”
เมื่อยู่ต่อหน้าตำรวจเขาค่อนข้างประพฤติตัวดีและลดความเย่อหยิ่งของเขาลงไป
การแสดงออกของ เสี่ยวหลัว นั้นหนาวเหน็บเหมือนกับน้ำแข็ง เกมนี้ยังไม่จบ เคียวที่ใช้เก็บเกี่ยวชีวิตกำลังถูกยกขึ้นมาอย่างช้าๆ
เขาหันหน้าของเขาไปถาม เฟิง อู๋ฮั่น ว่า“พวกคุณรู้วิธีว่ายน้ำไหม?”
“รู้สิ พวกเรามักจะเล่นน้ำในแม่น้ำตั้งแต่พวกเรายังเด็ก การว่ายน้ำมันไม่ได้ทำให้เรากลัวไม่ว่ามันจะลึกหรือไหลเฉี่ยวแค่ไหน หากพวกเราดำน้ำ คนอื่นๆก็จะคิดว่าพวกเราตายไปแล้วได้เลย เพราะว่าพวกเราดำน้ำได้นานมากๆ” เฟิง อู๋ฮั่น ตอบ
“งั้นก็ดี!”
เสี่ยวหลัวพยักหน้าแล้วพูดว่า“ฉันไม่อยากจะปล่อยให้พวกสมาชิกของแก๊งมังกรพวกนั้นติดคุก พวกคุณควรจะกระโดดลงทะเล จากหน้าต่างบนชั้นสอง และไปรอฉันที่บนดาดฟ้าของ บล๊อคที่ 96 ที่อยู่ที่ หมู่บ้านกง”
อะไร? เขาต้องการที่จะฆ่าพวกมันทั้งหมดงั้นเหรอ?
ต่อหน้าตำรวจเนี้ยนะ?
เฟิง อู๋ฮั่น รู้สึกว่าเสี่ยวหลัวเป็นบ้าไปแล้ว เขาคัดค้านขึ้นมาในทันที: “พี่ใหญ่ ไปด้วยกันเถอะ อย่าทำอะไรที่หุนหันพลันแล่นเลย”
“อย่าพูดไร้สาระ และทำตามที่ฉันพูด!” เสี่ยวหลัว ขัดคำพูดของเขา
พวกเขาทั้งห้าคนก็ปิดปากในทันที จากนั้นพวกเขาก็วิ่งขึ้นไปที่ชั้นสองแล้วกระโดดลงไปในทะเล พวกเขาตงลงมาจากหน้าต่างราวกับเกี๊ยวที่ถูกโยนลงไปในหม้อ ความสามารถในการว่ายน้ำของพวกเขานั้นดีมากจริงๆ เมื่อพวกเขากระโดดลงไปเสียงของพวกเขานั้นแผ่วเบาอย่างน่าประหลาดใจ
“พี่ใหญ่ พี่ต้องกลับมาทั้งยังมีชีวิตนะ!” เฟิง อู๋ฮั่น หันกลับมา พูดกับเสี่ยวหลัว ก่อนที่จะกระโดดลงไป
ดวงตาของ เฟิง อู๋ฮั่น เป็นสีแดงก่ำ เสี่ยวหลัวถือได้ว่าเป็นบิดาของชีวิตที่สองของพวกเขา พวกเขาจะไม่มีวันลืมความเมตตาที่ยิ่งใหญ่ ที่ซึ่งเสี่ยวหลัวได้แสดงให้พวกเขาได้เห็นในวันนี้อย่างแน่นอน
“ตกลง” เสี่ยวหลัว ตอบอย่างแผ่วเบา เสียงที่เขาพูดออกมามันเบามากจนแทบที่จะไม่มีใครได้ยิน
เฟิง อู๋ฮั่น สูดลมหายใจเข้าลึก และกระโดดออกไปจากหน้าต่าง ในเวลาเดียวกันนั้น เขาก็เห็นว่าเสี่ยวหลัวหยิบปืนพกของ กั๋ว เจียงหู่ ขึ้นมาจากพื้น
หัวใจของเขาสั่นไหว เสี่ยวหลัวเขาพยายามที่จะทำอะไรกันแน่?
หลังจากที่กระโดดลงไปในทะเลที่หนาวเหน็บแล้ว ความกังวลของ เฟิง อู๋ฮั่น ที่มีต่อ เสี่ยวหลัว ก็มาถึงจุดสูงสุด