“อะไรนะ หมอเทวดาหัวคนไหน? ”
ไป๋เฉินสูดหายใจเข้าลึก ๆ เขามีลางสังหรณ์ไม่ดี จ้องมองซุนผิงอย่างเย็นชา คอยดู!!
ชิอิจิโร่ มิยาโมโตะเยาะเย้ย “คุณคิดว่าในต้าเซี่ยมีหมอเทวดาหัวคนที่สองเหรอ? ”
ปัง!
คำพูดเหล่านี้ราวกับมีค้อนหนักมาทุบหัวของไป๋เฉิน ทำให้เลือดของเขาพุ่งขึ้นเกือบจะเป็นลม!
หมอเทวดาหัว!!
ชายหนุ่มคนนี้คืออาจารย์ของหมอเทวดาหัว!!!
เดิมทีไป๋เฉินคิดจะยึดมั่นในตัวตนของเขาและจัดงานเลี้ยงอาหารค่ำ ทำความรู้จักกันสักหน่อย กล่าวขอโทษ และเรื่องก็จะจบลง
แต่เมื่อเขาได้ยินคำพูดของชิอิจิโร่ มิยาโมโตะ สีหน้าของเขาก็เปลี่ยนไปอย่างมาก
คนทำหนังกลัวตรวจสอบ พอหนังไม่ผ่าน งานทั้งหมดก็สูญเปล่า!
ที่สำคัญคือทำอะไรไม่ได้ทั้งนั้น เพราะอำนาจการตรวจสอบอยู่ในมือของผู้อื่น พวกเขาสามารถหาข้ออ้างสักอย่างมาก็ให้หนังของคุณตกรอบไปได้
แต่สิ่งเหล่านี้ไม่สำคัญอีกต่อไปแล้ว สิ่งสำคัญคือเย่เซิ่งเทียนคืออาจารย์ของหมอเทวาดา นี่น่ากลัวกว่าหนังไม่ผ่านอยู่ดี!!
แม้ชิอิจิโร่ มิยาโมโตะจะมีความสัมพันธ์พิเศษ แต่ก็ไม่น่ากลัวนัก เพราะคนประเทศอาทิตย์จะมีเส้นใหญ่อะไรหนักหนาก็ไม่สามารถจัดการเรื่องของต้าเซี่ยได้หรอก
แต่หมอเทวดาหัวนั้นแตกต่างออกไป นั่นคือนักบุญแพทย์แผนปัจจุบันของต้าเซี่ย!!
หมอเทวดาหัวนั่นคือแขกผู้มีเกียรติของผู้มีอิทธิพลเหล่านี้!!
ความสัมพันธ์ส่วนตัวของเขา ชิอิจิโร่ มิยาโมโตะไม่มีทางเทียบกันได้!
หากหมอเทวดาหัวต้องการจัดการใครสักคน มันแค่ให้เขาอ้าปากพูดสักคำก็ได้แล้ว และคุณจะไม่สามารถใช้ชีวิตที่สดใสอีกต่อไป!
เมื่อคิดถึงสิ่งนี้ เหงื่อเย็นของไป๋เฉินก็สลายลงในทันที แต่เขาก็ยังไม่อยากเชื่อ เย่เซิ่งเทียนจะเป็นอาจารย์ของหมอเทวดาหัวได้อย่างไร
แต่คนอย่างชิอิจิโร่ มิยาโมโตะ จะไม่มีวันโกหกเขา!
ไอ้โง่ซุนผิง มันนี่โง่จริงๆ ชอบเล่นละครจริงๆ เลย อวดดีให้ใครดูเหรอ
ความโกรธของไป๋เฉินเพิ่มมากขึ้น เพียงรู้สึกว่าเขาโมโหยิ่งนัก หัวสมองเขานั้นกำลังจะระเบิดแล้ว
“เข้าใจผิดแล้ว เกิดการเข้าใจผิดครับ ฉันแค่ขอให้อาจารย์เย่ให้โอกาสฉันสักครั้ง”
เดิมทีใบหน้าไป๋เฉินมีจุดขาวอยู่แล้ว คราวนี้ดูซีดยิ่งขึ้น เขาหันกลับมาและชี้ไปที่ซุนผิงและพูดว่า “คุณกล้าหาญมาก อยากตายใช่ไหมที่ไปหาเรื่องอาจารย์เย่ เป็นแค่นักแสดง ความรู้สึกที่เหนือกว่าของคุณมาจากไหนกัน ไอ้นังไม่รู้จักที่ต่ำที่สูง!! รีบมานี่ มาคุกเข่าขอโทษอาจารย์เย่!”
“อะไรนะ? ”
ซุนผิงตกตะลึงอึ้งไปทั้งตัว
“อารัมภกถาบทกวีหลานถิง” นี้เขียนโดยเย่เซิ่งเทียน!!
เย่เซิ่งเทียนยังเป็นอาจารย์ของหมอเทวดาหัวอีก!!
ซุนผิงที่เคยสูงส่ง ตอนนี้กลับตกต่ำ และขาของเธอก็สั่นสะท้านด้วยความกลัว
สิ่งสำคัญที่สุดคือคำเดียว หนังอาจล้มเหลวในการพิจารณา และหากภาพยนตร์เรื่องนี้ไม่ผ่านการพิจารณาเนื่องจากเหตุการณ์นี้ ในวงการบันเทิงทั้งหมดจะไม่มีใครกล้าจ้างเธออีก!!
ยิ่งไปกว่านั้น หากเรื่องนี้ไม่ได้รับการแก้ไข ไป๋เฉินจะปิดกั้นเธออย่างแน่นอน!!
“ฉัน ฉันผิดไปแล้ว อาจารย์เย่ ฉันตาบอดเอง ฉันมองคุณต่ำไป อย่าไปใส่ใจ ตราบใดที่คุณไม่โกรธ ฉันจะทำทุกอย่างให้คุณ”
ซุนผิงคุกเข่าลงกับพื้น คืนงานเขียนด้วยมือทั้งสอง ร้องไห้เป็นสายฝน ดูน่าสงสารมาก
เธอพร้อมที่จะอุทิศตนตราบเท่าที่อีกฝ่ายสามารถให้อภัยได้
ดาราที่ว่าเขาเมื่อกี้ล้วนนิ่งทื่อไปทั้งตัว
พวกเขาคิดว่าเย่เซิ่งเทียนเป็นเด็กชาวบ้านที่ใครๆสามารถเหยียบย่ำได้
แต่ตอนนี้พบว่าสามารถบดขยี้พวกเขาให้ตายได้โดยง่ายๆ!
ความกลัวแบบนี้ทำให้พวกเขาใจสั่นเหลือเกิน!!
ซุนผิงไอ้โง่นี้ ทำร้ายเรามาก!!
อยากตายก็ตายเองสิ ลากพวกเราไปทำไม!!!
หลายคนมองซุนผิงด้วยสายตาที่อาฆาต!!
ไอ่เลวนี้!!
ทุกคนมองไปที่เย่เซิ่งเทียนอย่างกระตือรือร้น โดยหวังว่าเย่เซิ่งเทียนจะให้อภัยพวกเขา
เย่เซิ่งเทียนรับคำ แล้วหันหลังเดินจากไป แล้วพูดเบา ๆ ว่า “ฉันเป็นคนหลอกลวง ไม่มีสิทธิ์ที่จะยอมรับคำขอโทษของพวกคุณ”