ตอนที่ 348 นี่เป็นหายนะอย่างแท้จริง!
ชายหนุ่มรุ่นที่สองโกรธมากเขาวางแผนที่จะให้คนไปทุบตีหลินฟาน ยังไงก็ตามเขาหวังที่จะได้ภาพจากกล้องหน้ารถของหลินฟาน มาอยู่ในมือ ถึงยังไงก็ตามถนนสายนี้ก็ไม่มีกล้องวงจรปิดจะมีเพียงแต่กล้องหน้ารถของ หลินฟานเท่านั้นที่นํามาเป็นหลักฐานได้ แล้วตราบใดที่เขาได้หลักฐานมาตํารวจก็จะลงโทษเขาไม่ได้เช่นกัน..
ชายหนุ่มรุ่นที่สองคนนี้ช่างโง่เขลาจริงๆหรือจะเรียกว่ากล้าหาญกันแน่ หรือเขาจะเย่อหยิ่งเกินไปจนไม่รู้ว่าเขากําลังยั่วยุใครอยู่..
ด้วยคําสั่งของ ชายหนุ่มรุ่นที่สอง ชายร่างใหญ่ทั้งสี่คนก็เดินเข้าหา หลินฟานเพื่อจะทุบตีเขา แต่.. ฉู่อ่าวเทียน มาถึงพอดี
ฉู่ ฮ่าวเทียน ได้รับโทรศัพท์จากหลินฟานโดยเขาบอกว่าเขาพบปัญหาเล็กน้อยแต่ตามคําแนะนําของหญิงชราฉี่ฉู่ฮ่าวเทียนจึงได้ตัดสินใจมาดูก่อนหน้าที่เขาจะออกมาฉู่ ฮ่าวเทียน ได้รู้จากคนรับใช้ ว่า ฉู่ หลินบุตรชายคนโตของตระกูลฉู่ได้เรียกผู้คุ้มกันทั้งสี่คนออกไป
ฉู่ ฮ่าวเทียน รู้สึกไม่ดีขึ้นมาในทันที แต่เขาต้องรีบไปหาหลินฟาน ดังนั้นเขาจึงไม่มีเวลามาให้ความสนใจในเรื่องนี้ฟาน
หลังจากนั้นฉู่ฮ่าวเทียนขอให้ฉู่หยูเฟยขับรถแล้วพากันออกไปโดยตั้งใจจะไปพบหลินจากนั้นพอมาถึงสี่แยกนี้จู่ก็เห็นฉากที่ดูวุ่นวายอยู่ตรงหน้ารถ Ferrari จอดอยู่บนถนน และมีรถยนต์ไฟฟ้าล้มลงอยู่ด้านข้างคนส่งอาหารคุกเข่าลงกับพื้น
ชายร่างใหญ่สี่คนกําลังจะเข้าไปทําร้ายใครบางคน ภายใต้คําสั่งของชายหนุ่มรุ่นที่สองอย่างไรก็ตามจากมุมมองนี้เป้าหมายของพวกเขาจริงๆ แล้วกลับกลายเป็นหลินฟานจริงๆชายหนุ่มรุ่นที่สองคนนี้เป็นบุตรชายคนโตของตระกูลเขาฉู่หลิน!
ฉู่ ฮ่าวเทียน ตกใจอย่างมากจนรีบบอกให้ฉู่หยูเฟยหยุดรถเขาลงจากรถทันทีและตะโกนอย่างโกรธจัดออกไปว่า“หยุดเดี๋ยวนี้!”
ชายร่างใหญ่ทั้งสี่หยุดมือทันทีและหันกลับไปมองตามเสียงเมื่อเห็นว่าคนที่มาคือฉู่ฮ่าวเทียนท่าทางของพวกเขาก็เปลี่ยนไปและพวกเขาก็ไม่กล้าขยับ
“รอให้กลับไปก่อนเถอะ!” ฉู่ ฮ่าวเทียน โกรธอย่างมาก ชายร่างใหญ่ทั้งสี่คนก้าวถอยหลังออกไปอย่างรวดเร็ว
เมื่อ ฉู่ หลิน เห็น พ่อ และน้องสาวของเขา เข้ามา.. เขาก็รู้สึกแปลกใจเล็กน้อย :“พ่อ.. พ่อมา ที่นี่.. ได้ยังไง?”
ฉู่ ฮ่าวเถียน พูดอย่างโกรธเคืองออกไปว่า “ถ้าฉันไม่รีบมา แกก็จะสร้างหายนะให้กับฉันไง!”ฉู่หลิน กล่าวว่า“ใช่พ่อ! มันช่างเป็นหายนะครั้งใหญ่เสียจริงๆดูสิรถของผมโดนคนส่งอาหารตัวเหม็นนี้ ทําให้มันเป็นรอยขีดข่วนฉันเพิ่งขอให้เขาชดใช้ให้ผมแต่ไอ้เด็กเลวนี้มันกลับเข้ามาขว้างผมเสียได้ ผมเลยคิดที่จะสั่งสอนบทเรียนให้กับมันไปพ่อเองก็มาได้ถูกเวลาพอดีทําให้ไอ้เด็กสารเลวนี้รู้ซะบ้างว่ากําลังยั่วยุใคร!”
ผัวะ!
เสียงดังที่คมชัด
ก่อนที่ ฉู่ หลิน จะพูดจบ ฉู่ ฮ่าวเทียน ก็รีบเข้าไปตบหน้าเขา คําพูดของฉู่ฉี่หลินอาจทําให้หลินฟาน ขุ่นเคือง แล้วทุกคําพูดของฉู่ หลินสามารถทําลายเขาได้แล้วนี้จะไม่ให้เขาเข้าไปตบหน้าฉู่ หลิน ได้อย่างไร
ฉู่ หยูเฟย แทบจะเอามือก่ายหน้าผากเมื่อฉู่ หลินกล่าวคําเหล่านี้ออกมานี่เขากําลังร้นหาที่ตายอยู่จริงๆงั้นเหรอ?ต่อจากนี้คงไม่มีใครสามารถช่วยเขาได้จริงๆ แล้ว
ครึ่งหนึ่งของใบหน้าของ ฉู่ หลิน กลายเป็นสีแดง และเขาก็ตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่งเพราะเขาไม่รู้ว่าทําไมเขาจึงถูกทุบตี…
“พ่อ พ่อตีผมทําไม?” ฉู่ หลิน ตอบสนองทันที และพูดออกมาอย่างสับสนราวกับเด็กน้อยที่กําลังอารมณ์เสีย
ฉู่ หลิน คนนี้มีนิสัยเสียมาตั้งแต่เด็ก เพราะคุณนายฉู่ และหญิงชราฉี่ รักเขามากฉู่ฮ่าวเทียนไม่กล้าที่จะสั่งสอนฉู่หลินโดยคํานึงถึงพวกเธอทั้งสองคน
แต่นี่เป็นครั้งแรกที่ ฉู่ หลินถูกพ่อของเขาทุบตีแบบนี้จึงไม่น่าแปลกใจเลยที่เขาจะตกตะลึงฉู่อ่าวเทียนไม่สนใจเขา
หลังจากตบ ฉู่ หลิน ไป ฉู่ฮ่าวเทียนก็รีบวิ่งไปด้านหน้าของ หลินฟาน และพูดด้วยรอยยิ้มว่า“คุณหลินสุนัขตัวนี้มันออกจะหยาบคายไปบ้างและอาจจะทําให้คุณหลินขุ่นเคืองฉันขอแค่หวังว่าคุณหลิน จะไม่โกรธเคืองอะไร..”
หลินฟาน พ่นลมหายใจออกมา ตอนนี้เขารู้แล้วว่ารุ่นที่สองที่ช่างไร้สมองคนนี้กลับกลายเป็นลูกชายของฉู่ฮ่าวเทียน
“ปรากฎว่า.. เขาเป็นนายน้อยของตระกูลฉู่ ของคุณ เพื่อหลีกเลี่ยงความเข้าใจผิดกันผมต้องบอกคุณเกี่ยวกับสถานการณ์ที่เกิดขึ้นนี้ ตอนที่นายน้อยคนนี้กําลังขับรถมาด้วยความเร็วจนมาถึงสี่แยกนี้ และนั้นทําให้เกิดอุบัติเหตุขึ้นเข้าได้ไปเฉี่ยวชนกับรถของคนส่งอาหารแต่นั้นล่ะเขาควรที่จะรับผิดชอบอย่างเต็มที่แต่เขากลับยืนกรานที่จะให้คนส่งอาหารเสียเงินให้เขาผมเห็นเหตุการณ์เลยมาที่นี้เพื่อเรียกความเป็นธรรมและทั้งหมดนี้ก็มีหลักฐานจากกล้องหน้ารถของผม ผมสามารถเปิดให้คุณดูได้ คุณฉู่หรือจะให้ผมเรียกตํารวจมาที่นี่?” หลินฟาน พูดอย่างสบายๆ ฉู่ฮ่าวเถียนรีบพูดขึ้นมาทันทีว่า : “ไม่ต้อง ไม่ต้องครับผมเชื่อคุณหลินไม่จําเป็นให้ผมดูก็ได้ มันเป็นความผิดของไอ้สุนัขตัวนี้และสุนัขตัวนี้ก็สมควรรับผิดชอบ คุณหลินฉันคิดว่าฉันสามารถจัดการกับมันได้
พูดจบ ฉู่ ฮ่าวเถียนก็เดินออกไปแล้วเอื้อมมือไปช่วยคนส่งอาหาร พลางกล่าวขอโทษไปด้วย“น้องชายน้องชายฉันต้องขอโทษจริงๆ มันเป็นความผิดของลูกชายฉันน้องชายได้รับเจ็บด้วยงั้นหรือ ? ฉันจะจ่ายค่ารักษาพยาบาลให้เอง”
คนส่งอาหารไม่เคยคิดฝันว่าจะมีอะไรแบบนี้เกิดขึ้น
เดิมทีเขาหมดหวังไปเสียแล้วเขาไม่ใช่คนมีเงินไม่มีทักษะอะไร แล้วเขาจะไปต่อสู้กับคนรวยรุ่นสองได้อย่างไรสุดท้ายเขาก็กลัวว่าเขาจะถูกบังคับให้ชดใช้ค่าซ่อมรถที่เป็นเงินถึง 200,000 หยวน ให้กลับอีกฝ่าย
การปรากฏตัวของหลินฟานทําให้ทุกอย่างเปลี่ยนไปอย่างไม่คาดคิด
ฉู่ฮ่าวเทียนไม่ได้ขอให้เขาชดใช้ แต่ต้องการจ่ายค่าชดเชยให้เขาแทน?
นี่คือเรื่องที่ทําให้เขาประหลาดใจอย่างมาก
ใบหน้าของคนส่งอาหาร แดงขึ้นมาเล็กน้อย แล้วพูดว่า:“ฉันไม่เป็นไร ฉันแค่เจ็บที่เท้าเล็กน้อยแต่ดูเหมือนว่ารถยนต์ไฟฟ้าของฉันจะพังไปแล้วคงขับต่อไม่ได้แล้ว”
ฉู่ ฮ่าวเทียน กล่าวว่า : “เอาล่ะ ฉันจะชดเชยให้น้องชาย 100,000 หยวนน้องชายสามารถไปซื้อรถใหม่ได้รวมถึงค่าใช้จ่ายในการรักษาด้วยเรื่องนี้น้องชายคิดว่าไง?”
คนส่งอาหาร ประหลาดใจมากและอดไม่ได้ที่จะตัวสั่นเล็กน้อยที่จริงแล้ว ตราบใดที่อีกฝ่ายไม่ปล่อยให้เขาจ่ายค่าซ่อมรถที่มีจํานวนถึง 200,000 หยวนเขาก็พอใจมากแล้ว
แต่ไม่คาดฝันเลยไม่เพียงแต่เขาไม่ต้องเสียเงินเท่านั้นแต่เขายังได้รับค่าตอบแทนจากอีกฝ่ายและมันก็ยังเป็นจํานวนถึง 100,000!
100,000 หยวนนั้นอาจจะไม่สําคัญสําหรับคนที่ร่ำรวยแต่สําหรับเด็กส่งอาหาร.. นั้นมันคือเงินจํานวนมหาศาล!
พี่ชายส่งอาหาร ตอบตกลงทันที และเรื่องนี้ก็คลี่คลายในที่สุด
ในที่สุด คนส่งอาหารก็ได้รับเงินชดเชยจํานวน 100,000 หยวน และจากไปอย่างมีความสุขก่อนจะจากไปคนส่งอาหารก็วิ่งไปหา หลินฟานแล้วโค้งคํานับเขาแล้วพูดว่า“ขอบคุณพี่ใหญ่ที่ช่วยฉันไว้”
เขารู้ดีว่าถ้าไม่ใช่เพราะ หลินฟานฉู่ฮ่าวเถียนก็คงไม่ง่ายที่จะพูด แล้วด้วยเหตุผลบางอย่างฉู่ฮ่าวเทียนคนนี้จึงดูรู้สึกว่า.. จะเกรงกลัว หลินฟานแล้วชายหนุ่มคนนี้.. คือใครกัน?
คนส่งอาหารเริ่มสงสัยในเรื่องนี้
หลินฟาน ยิ้ม แล้วพูดว่า “พี่ชายไปโรงพยาบาลก่อนเถอะเพื่อตรวจดูร่างกายให้ดีคราวหน้าพี่ชายต้องระวังให้มากกว่านี้”
คนส่งอาหารรู้สึกประทับใจมากและรู้สึกว่าหลินฟานก็เป็นคนใจดีมากๆ เขาราวกับเป็นคนส่งอาหารเหมือนกับเขาเลย
จากนั้นพี่ชายส่งอาหารก็ได้จากไป
ฉู่ ฮ่าวเถียนเดินเข้ามาหาหลินฟานแล้วกล่าวด้วยรอยยิ้มว่า“คุณหลินฉันได้ชดเชยให้กับเด็กส่งอาหารไปแล้วสําหรับเรื่องรถของเขาคันนั้นฉู่หลินจะเป็นคนรับผิดชอบเองคุณคิดอย่างไร?”
หลินฟาน เพียงพยักหน้าแล้วพูดว่า :“ในเมื่อคนส่งอาหารคนนั้น ไม่มีความคิดเห็นอะไรอีกงั้นเราไปกันเถอะ”
ฉู่ ฮ่าวเทียน มีความสุขมาก จากนั้นหันหลังกลับมาและพูดกับฉู่ หลินว่า“แกนั้นมานี่เร็ว ๆ แล้วก็นี้รีบขอบคุณ คุณหลิน ซะ!”
ฉู่ หลิน สงสัยว่าทําไมพ่อของเขาถึงได้ให้เกียรติไอ้เด็กคนนี้กันนัก แถมเขายังต้องจ่ายเงินให้กลับไอ้คนส่งอาหารคนนั้นตั้ง 100,000 หยวนด้วย
“พ่อครับ นี่เขาเป็นใคร?” ฉู่ หลินอดไม่ได้ที่จะถาม
ฉู่ ฮ่าวเทียน พูดไม่ออกบุตรชายของเขาไม่สนใจเรื่องในครอบครัวเลยจริงๆ เขาคิดแต่จะออก
ไปเที่ยวเล่นสนุกทั้งวัน เขารู้สึกผิดหวังอย่างมาก
“วันนี้ เขาเป็นแขกผู้มีเกียรติของครอบครัวฉู่ของเราหลินฟานคุณหลิน!” ฉู่ฮ่าวเทียนกล่าว
การแสดงออกของ ฉู่ฉี่ หลิน เปลี่ยนไป : “หลิน.. คุณ หลิน?”
ในที่สุดเขาก็จํามันได้แล้วไม่น่าแปลกใจเลยที่ชื่อหลินฟานทําไมเขาถึงคุ้นเคยขนาดนั้นเขาไม่ได้เพิ่งได้ยินหรือ.. ว่าแขกผู้มีเกียรติที่จะมาที่ครอบครัวฉู่ของเขาในวันนี้คือหลินฟานชายที่ร่ำรวยที่สุดคนใหม่ในหยุนเฉิง!
โอ้…พระเจ้า เขาอยากจะเอาชนะคนที่ร่ำรวยที่สุดในหยุนเฉิง?
ฉู่ หลิน โพล่งออกมาด้วยเหงื่อเย็น
แม้ว่าเขาจะไม่สนใจเรื่องในครอบครัวและเพิกเฉยต่อคําสั่งของหญิงชราในวันนี้เขาแค่ต้องการแอบออกมาแต่นั่นไม่ได้หมายความว่าเขาไม่รู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้น.. ถ้าเขาทําให้หลินฟานขุ่นเคือง
นี่เป็นหายนะอย่างแท้จริง!
– สปอยเล็กน้อยครับ
( อธิบายนะครับ ฉู่ หลิน เป็นบุตรชายของ หญิงชราฉู่ (พ่อของ ฉู่ ฮ่าวเทียนมีภรรยาทั้งหมด 3 คน 1 ในนั้นคือ หญิงชราฉู่ และภรรยาอีก 2 คน ได้เสียชีวิตลงแล้วหญิงชราฉี่ได้เข้ากุมอํานาจทั้งหมด ในครอบครัวฉู่แต่ไม่อาจคาดหวังใดๆได้จากบุตรชายของตนเอง จึงได้ให้ฉู่ฮ่าวเทียนดูแลกิจการของครอบครัวฉู่ต่อไปและด้วยความที่ยังเด็กของฉู่หลินที่มีศักดิ์เป็นพี่ชายของฉู่หยูเฟยจึงรับเข้ามาอยู่ในการดูแลของคุณนายฉู่ ภรรยาของ ฉู่ ฮ่าวเทียน))