คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 466
เรเชลเย้ยหยัน “อะไรก็ได้? งั้นเรามาประลองในการกลั่นโอสถกัน”
ไม่ว่าอย่างไรก็ตาม แดร์ริลจำเป็นต้องแพ้ พ่อของเธอกล่าวไว้ว่าแดร์ริลนั้นรู้วิธีการกลั่นโอสถ แต่ไอ้ขี้แพ้อย่างเขาจะมากำราบคนอย่างอีวาน? ตราบใดที่อีวานชนะเธอก็จะสามารถแต่งงานกับเขาได้
“ได้” แดร์ริล ยักไหล่
โอฟีเลียยิ้ม การแสดงฝีมือของแดร์ริลในการแข่งขันปรุงโอสถนั้นเฉิดฉาย เขานั้นคือผู้มีพรสวรรค์อย่างแท้จริง อย่างไรก็ตามเมื่อเปรียบเทียบกับอีวานเขาก็ยังห่างชั้นอยู่หลายขุม
พวกเขาออกไปและเข้าห้องกลั่นโอสถ ห้องกลั่นโอสถของตระกูลคาร์เตอร์นั้นถือว่าเป็นห้องที่มีความเป็นมืออาชีพมากที่สุดในเมืองมิด และไม่ใช่แค่เพียงเพราะมีหม้อปรุงขนาดมโหฬารเท่านั้น แต่ยังมีสมุนไพรและส่วนผสมที่หายากมากมายอีกด้วย
เมื่อพวกเขากำลังจะมาถึงที่ห้อง แดร์ริลก็ได้ยินเสียงคนเรียกเขามาจากไกล ๆ
“แดร์ริล!” ซาร่าเข้ามาหาเขา เธอสวมชุดสีเหลืองน่ารัก ดูสดใสร่าเริงมาก เธอตื่นเต้นอย่างท่วมท้นขณะที่เธอกล่าว “ฉันไม่รู้มาก่อนว่านายรู้วิธีปรุงโอสถด้วย! นายสุดยอดมาก ฉันขอไปดูนายข้าง ๆ ได้ไหม?”
แม้ว่าเธอเพิ่งจะได้พบกับเขาแค่เพียงในวันนี้ ซาร่ากลับรู้สึกผูกพันกับแดร์ริลอย่างแน่นแฟ้น บวกกับความขี้สงสัยมากมายของเธอ เขาไม่เพียงแต่รู้จักฮวงจุ้ยเท่านั้น แต่เขายังสามารถกลั่นโอสถได้อีกด้วย? หรือจะเขาจะรอบรู้สารพัด?
“ได้เลย ได้เลย!” แดร์ริลหัวเราะ และเอามือแปะไปที่หัวของเธอ น้องสาวทูนหัวของเขาคนนี้ช่างน่ารักเหลือเกิน
เมื่อมองดูพวกเขาโซรันก็ยิ้มแย้ม ถึงแม้ว่าเรเชลจะต่อต้านแดร์ริลเป็นอย่างมาก เขาก็โล่งอกที่อย่างน้อยซาร่าก็เข้ากันได้ดีกับเขา
เรเชลนั้นไม่พอใจและกระทืบเท้าของเธอ “ซาร่า! เธอจะทำอะไร! มาตรงนี้!” เธอไม่เข้าใจว่าทำไมน้องสาวของเธอถึงชื่นชอบในตัวคนไร้น้ำยาลูกเขยบ้านคนอื่นอย่างเขานักหนา
เรเชลนั้นรู้สึกหงุดหงิด ขณะเธอรบเร้าให้พวกเขาเริ่มการประลอง “มาทำให้มันเสร็จ ๆ จบ ๆ กันไปสักที!”
โอฟีเลียกล่าวกับโซรัน “โซรัน ก่อนที่เราจะเริ่มการประลอง ฉันขอวางเดิมพันอย่างอื่นเพิ่มเติมได้ไหม?”
“แน่นอน” โซรันกล่าว
โอฟีเลียพยักหน้าขณะเดินไปหาแดร์ริลและกล่าว “แดร์ริลถ้านายแพ้ เรเชลจะต้องแต่งงานกับอีวานลูกศิษย์ของฉัน และอีกอย่างนายจะต้องมาเป็นลูกศิษย์ของฉันอีกคน นายตกลงไหม?”
การปฏิเสธข้อเสนอของแดร์ริลในการเป็นลูกศิษย์ของเธอ ยังคงเป็นบาดแผลสด ๆ ในใจของเธอ นี่เป็นโอกาสที่เธอไม่ควรพลาด
แน่นอน แม้ว่าการประลองจะยังไม่เริ่มขึ้น แต่เธอก็รู้ดีว่าแดร์ริลจะต้องแพ้ อย่างไรซะอีวานติดตามเธอมานานหลายปี และทักษะการกลั่นโอสถของเขานั้นน่าอัศจรรย์
แดร์ริลหัวเราะและกล่าว “ได้ แต่ถ้าผมชนะ? คุณจะมาเป็นลูกศิษย์ผมไหม?”
สาวรับใช้สะดุ้งเฮือกกับความก๋ากั่นของแดร์ริล
สีหน้าท่าทางของโอฟีเลียเคร่งขรึม เธอรู้สึกถูกล่วงเกินเล็กน้อยแต่ไม่แสดงออกมา เธอขบเคี้ยวฟันและกล่าว “ได้”
อีวานรับไม่ได้และกล่าวกับแดร์ริลอย่างเย็นชา “ไอ้หนุ่ม เมื่อไหร่ที่การประลองของเราจบ อย่าลืมที่จะเรียกฉันว่า ศิษย์พี่ใหญ่นะ”
ชายคนนี้กล้าดีอย่างไรถึงมาพูดจากับอาจารย์โอฟีเลียอย่างนั้น! เขาจะต้องชนะเพื่อเกียรติของโอฟีเลีย